🔻حجاب و قدرت سیاسی -۱ عقب‌ماندگی تحلیلی در کارگزاران فرهنگی 🖊مهدی جمشیدی ۱. حجاب، یکی از عرصه‌های «باخت فرهنگی» است؛ این باخت، از سال‌های آغازین دهۀ هفتاد آغاز شد و به صورت تدریجی‌، تداوم یافت و پیش آمد و به وضع کنونی رسید. حجاب، یکی از زمینه‌های نمادینِ تهاجم فرهنگی بود تا از سپهر جامعه، ارزش‌‌زدایی شود و در پی آن نیز، مجموعه‌ای از «ساخت‌شکنی‌های فرهنگی» پدید آید. چنین نیز شد؛ رفته‌رفته، حجاب از معیارهای دهۀ شصت، فاصله گرفت و دهه‌به‌دهه، افت و افول یافت، اما این روند، به گونه‌ای مرحله‌به‌مرحله طراحی شده بود که در جامعه، چندان حس مقاومت و واکنش شکل نگیرد. هرچند تحرّکات اندکی نیز صورت می‌گرفت، اما از همان ابتدا، مشخص بود که این قبیل فعالیّت‌ها، نتیجه‌ای به دنبال نخواهد داشت و وضع پوشش، سیر انحطاطی را خواهد پیمود. بسیاری، به دیدۀ اهمّیّت و اولویّت به حجاب نگاه نمی‌کردند و اهتمام به آن را نشانۀ سطحی‌اندیشی و ظاهرنگری می‌پنداشتند، اما حقیقت این بود که حجاب، یک تکۀ نمادین از «سبک زندگی» است و خودبه‌خود، تکه‌های متناسب و همگون با خویش را تولید می‌کند. تغییر حجاب، به معنی تغییر در لایه‌های دیگر سبک زندگی است و این‌گونه نیست که اگر این لایه، استحاله و مسخ شود، لایه‌های دیگر، همچنان برقرار بمانند. سستی در حجاب، تساهل در نمادهای دینیِ دیگر را به دنبال خواهد داشت؛ بلکه حتی تزلزل در عقاید و باورها را نیز به همراه خواهد داشت. در تجربۀ سیاستی و مدیریّتیِ گذشته، نه جنبۀ نمادین حجاب، فهم شد و نه همبستگی آن با لایه‌های دیگر سبک زندگی. ۲. سیر تدریجیِ ضعف حجاب نشان می‌دهد که این روند، در هیچ نقطه‌ای متوقف نخواهد ماند و همچنان پیشروی خواهد کرد. در گذشته، گمان می‌شد که وضعیّت کنونی، نهایت و غایت است و روند در همین نقطه، متوقف خواهد ماند، اما مشاهده کردیم که خطوط قرمز، یکی پس از دیگری، درنوردیده شدند و داستان «ضعف حجاب»، به «کشف حجاب» رسید. بعید می‌دانم کسی در میان کارگزارانِ فرهنگیِ نظام، می‌توانست باور کند که روزی خواهد رسید که کشف حجاب، به یک «جریان اجتماعیِ عیان» تبدیل می‌شود و قانون و مجریانش در برابر آن، این‌اندازه حقیر و منفعل خواهند شد. کارگزارانِ فرهنگیِ نظام، از عهدۀ آینده‌نگری برنیامدند و در مقام نگهداشت ارزش‌ها، رویکرد روندی و خطی نداشتند و در اکنون، منجمد شده بودند. کسی دربارۀ آینده، اندیشه نکرد و محاسبه ننمود که این روند، به مرحله‌های دیگری خواهد رسید. دست‌کم در دهۀ نود، دیگر مشخص شده بود که حجاب، یکی از مهم‌ترین و جدّی‌ترین نمادهای فرهنگی است که به طور خاص و منحصربه‌فرد، در دستورکار عالَم تجدّد قرار گرفته و به‌زودی، به معرکۀ نزاع و جدال تبدیل خواهد شد. در دهۀ نود، این مسیر و مدار، بسیار بیشتر از دهه‌های دیگر، برجسته و نمایان بود، اما هیچ فهم و حسّاسیّتی در این زمینه به چشم نخورد. عقب‌ماندگی تحلیلی و فهم ناچیزِ کارگزاران فرهنگیِ نظام، جامعه را هرچه بیشتر در این مرداب فرو برد و پنجره‌های گشایش و رهایی را به روی جامعه بست. طلب تغییر در آن روزها، بسیار آسان‌‎تر از اکنون بود؛ اکنون، گره‌ها کور شده‌اند و امکان‌ها، محدود. در اثر غفلت و انفعال و ندانم‌کاریِ حاکمیّتی، فرصت‌های بسیاری از دست رفتند. ۳. نه‌فقط حجاب، بلکه همۀ عرصه‌های فرهنگی در طول دهه‌های گذشته، دچار «ولنگاری» بوده‌اند؛ فرهنگ، تهی از تدبیر بوده و به دست اتّفاق، واگذار شده است. هیچ تفکّری در میان نبوده و کارگزاران فرهنگ، عدّه‌ای «دیوان‌سالارِ محافظه‌کار» بوده‌اند که طرح و تدبیری در دست نداشته‌اند و کلّیّات سیّال و بی‌خاصیّتی را به عنوان برنامۀ فرهنگی ارائه کرده‌اند. نه خودشان اهل نظر و معرفت و فهم فرهنگ بوده‌اند، و نه از آنان که بهره‌ای از عقل عملی در زمینۀ فرهنگ دارند، استفاده کرده‌اند. حلقه‌وار و بسته و اندک‌سالار به قدرت راه یافتند و با کمال نابخردی و نسنجیده‌کاری، زمام و عنان فرهنگ را در اختیار گرفتند، و حاصل، این شده که اکنون می‌بینیم. در دولت گذشته، هیچ خبری از «نظریۀ فرهنگی» در میان نبود و فرهنگ بر اساس اقتضاهای روزمرّه و ارادۀ دیوان‌سالارانه تدبیر می‌شد و براین‌اساس، تحوّلی نیز رقم نخورد و زمان تاریخی، سوخت و از دست رفت. دولت گذشته در زمینۀ فرهنگ، چهل‌تکه و بریده‌بریده و به‌شدّت، نامنسجم بود و در بیرون از آن نیز، عقول منفصل برای ایجاد تحوّل فرهنگی فراخوانده نشده بودند. در این سه سال، خامی خویش را مزیّن به اندکی تجربه کردند و از تحوّل، تخیّل آفریدند. در دولت کنونی نیز، با وزیری در فرهنگ روبرو هستیم که قواره و قامت فرهنگی‌اش، در تجربۀ سرد و بی‌اثر گذشته‌اش آشکار شده است. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

🔻حجاب و قدرت سیاسی -۲ مفاهیم فرهنگیِ دولت‌ها: اعتدال 🖊مهدی جمشیدی ۱. باید مسألۀ حجاب را به قدرت سیاسی ارجاع داد و مراد از قدرت سیاسی، دولت‌هایی هستند که در دهه‌های گذشته، سیاست‌های فرهنگیِ خود را به اجرا نهادند. چه از لحاظ ایجابی و چه از لحاظ سلبی، حجاب از سوی این دولت‌ها، ضربه‌های جبران‌ناپذیر خورده و وضع امروز، حاصل اهمال‌ها و انحراف‌های دیروز است. در هر دولتی، مفهومی مطرح شد و در سایۀ آن مفهوم، مسألۀ حجاب نیز صورت‌بندی شد. ازاین‌رو، باید به گذشتۀ دولتی و مفاهیمی که هر یک در عرصۀ عمومی مطرح کردند رجوع کرد و ریشه‌ها و سرچشمه‌های چالش را شناسایی نمود. در دولت سازندگی، هاشمی‌رفسنجانی از آغاز، مفهوم «اعتدال» را بیان کرد و بر روی آن اصرار ورزید. مقصود او از اعتدال، موقعیّتی در میانۀ دو جریان سیاسیِ آن روز بود. او می‌خواست از طریق تلفیق و ترکیب، سیاستِ خاصِ خویش را صورت‌بندی کند و این منطق را در همۀ زمینه‌های حکمرانی به کار گرفت. افزون بر این‌که فرهنگ برای او، هیچ منزلتی نداشت و اقتصاد و توسعۀ اقتصادی، همۀ ذهن او را به تسخیر درآورده بود، روحیۀ «عمل‌گراییِ» دیرینه‌اش سبب شده بود که ارزش‌ها در منطق او، صوری و بی‌خاصیّت و تزیینی باشند. او به‌راستی، یک روحانی عمل‌گرا بود که اصول و قواعد مشخصی نداشت. وی به‌شدّت، «اقتضایی» و «موقعیّتی» می‌اندیشید و رفتار می‌کرد و دربارۀ فرهنگ و از جمله حجاب نیز، می‌کوشید در میانه بنشیند و از خود، چهره‌ای که در ذیل گفتمان تهاجم فرهنگی قرار می‌گیرد، نسازد. ۲. اسلام‌شناسیِ هاشمی‌رفسنجانی، لغزنده و سیّال بود و وضع کنونی و شرایط حاکم، روایت وی را از اسلام تعیین می‌کردند. او همه‌چیز را به «شرایط» و «موقعیّت»، ارجاع می‌داد و اسلام را در چهارچوب پسند اجتماعی، تفسیر می‌کرد. روشن بود که برای وی، «قدرت» یک بنیان تعیین‌کننده است و هیچ امری نباید به گونه‌ای تعریف شود که تداوم قدرت را با دشواری روبرو سازد. باید با شرایط ساخت و ارزش‌ها را متناسب با آنها خوانش کرد؛ اگر روزی جامعه، مایل به ارزش‌ها بود و آنها را طلبید، باید همراهی کرد، و اگر روزی نیز، بخش‌های مهمی از جامعه، تجدّد را بر تدیّن ترجیح ‌دادند، نباید اصرار و حسّاسیّت ورزید، بلکه باید تفسیری از ارزش‌ها ارائه کرد که با گرایش جامعه، سازگار باشد. مقصود وی از اعتدال نیز در حقیقت، همین عمل‌گراییِ موقعیّت‌زده بود که ارزش‌ها را برای تداوم قدرت، می‌فرسود و به حاشیه می‌راند. او بر اساس «میل» و «ارادۀ» خویش، برای همه‌چیز، دو حد افراط و تفریط تعیین می‌کرد و آن‌گاه میان این دو حد، یک نقطۀ میانی در نظر می‌گرفت و خود را ساکن این نقطه معرفی می‌کرد. به‌این‌ترتیب، هر دو جریان مقابل خویش را ملامت و نفی می‌کرد و خود را مدار و محور عقلانیّت وانمود می‌کرد. این در حالی بود که «حد وسط»‌های او، دلخواهانه و سلیقه‌ای بودند و پیوستاری که او تعریف کرده بود، بین‌الاذهانی نبود. او پس از استقرار اصلاح‌طلبان، بسیار بیشتر از گذشته دریافت که باید در ارزش‌های اسلامی و انقلابی، تجدیدنظر کند تا بتواند بدنۀ اجتماعی به دست آورد و به قدرت خویش، استمرار ببخشد. اگر آنچه وی می‌خواست در حوزۀ فرهنگ رخ می‌داد، نتیجۀ مستقیم آن، رقم‌خوردن ترمیدور فرهنگی بود. ۳. شانزده سال پس از دولت سازندگی، حسن روحانی که مطیع و تابع هاشمی‌رفسنجانی بود و به سبب ماهیّت تکنوکراتیکش، جزو اصحاب اصلی هاشمی‌رفسنجانی به شمار می‌آمد، قدرت را به دست گرفت و همان اندیشۀ هاشمی‌رفسنجانی را تکرار کرد؛ او از «اعتدال» سخن گفت و برای مسأله‌ها، دو حد افراط و تفریط ساخت و نقطۀ بینابینی را معقول و موجّه جلوه داد. در نظر او نیز، فرهنگ امر حاشیه‌ای و فرعی بود که باید به خدمتِ قدرت سیاسی گمارده شود و از آن در راستای تثبیت قدرت، استفاده شود. او چونان هاشمی‌رفسنجانی، هرگز شخصیّتی فرهنگی نبود و تنها درکی که از فرهنگ داشت، این بود که باید از امیال تجدّدی در جامعه، اهرمی برای فشار سیاسی بسازد و قدرت خود را محکم گرداند. تکنوکرات‌ها در طول شانزده سال حاکمیّت خویش، هرچه توانستند در جهت مقتضیات عالَم تجدّد پیش رفتند و جامعه را از لحاظ هویّتی، به آن وابسته و شیفته کردند. بااین‌حال، اعتدال، هرگز به یک «نظریه» تبدیل نشد و راه به عرصۀ معرفت نبرد، جز این‌که بهانه و توجیهی برای ولنگاری بیشتر در سیاست فرهنگی را فراهم کرد و جامعه را به آغوش تجدّد فرهنگی افکند. گذشته از سیاست فرهنگیِ عمل‌گرایانه و شبه‌لیبرالی این دو دولت، اشرافی‌گری آنها و مفاسدی که در درون‌شان شکل گرفت، خسارت‌های فراوانی به فرهنگ وارد کرد و بدبینی‌ها و فاصله‌ها و گسست‌های متعدّدی آفرید. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

🔹درسنامه عفاف، ص399 ✍️ در پژوهشی که از سوی شورای فرهنگی-اجتماعی زنان، تحت عنوان «علل و عوامل عدم ازدواج پسران» انجام گرفت، 87 درصد دانشجویان پسر، پوششِ نامناسب دختران را از دلایل بی‌میلی به ازدواج عنوان کرده‌اند. (روزنامه قدس، 91/4/6، صفحه آخر) ♦️از این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که بدحجابی و بی‌حجابی سبب کاهش آمار ازدواج می‌شود! و کاهش آمار ازدواج همراه با وجود احساسات عاطفی و نیاز جنسی، عواقب خطرناکی را به دنبال خواهد داشت! در جامعه‌ای که آمار ازدواج کاهش بیابد آیا خیانتهای زناشویی و نزاع و درگیری و فروپاشی خانواده‌ها بیشتر نمی‌شود؟! آیا آمار جرایم جنسی و از جمله آمار گناه ننگین زنا رو به افزایش نخواهد رفت؟! آیا آمار زندگی در زیر یک سقف -بدون عقد شرعی- و همباشی و ازدواج سفید که در واقع همان گناه ننگین زناکاری است بیشتر نخواهد شد؟! 🔸و البته گناه ننگین زنا نیز تبعات بسیار منفی دنیوی و اخروی در پی دارد که در روایات اسلامی به آنها اشاره شده است. ر.ک: درسنامه عفاف، ص332 الی 339 #عفاف‌گرایی #کانون_فرهنگی_تبلیغی_امین #زیست_عفیفانه_پیشران_تمدن_نوین_اسلامی #بیانیه_گام_دوم_توصیه۷_سبک_زندگی @efaf_amin

📣 دومین نشست #کارگروه_عفافگرایی_و_تربیت_جنسی در سال 1403 💬 با عنوان: «ایده ورزی در خصوص نحوۀ مواجهه با انقلاب جنسی» 👥 گعده اعضای محترم جلسه 🔔#نشست_حضوری_و_مجازی 🏢 مکان: دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم‎ تربیتی و روانشناسی، طبقه دوم، تالار دکتر حسینعلی کوهستانی 🎧 پیوند اتاق مجازی: vroom.um.ac.ir/saeedy 📆زمان: چهارشنبه 28 شهریور، ساعت 16 🔊لطفاً با انتشار این پیام، در دعوت از همکاران و علاقه مندان، با ما همراه شوید💐 @umefafgaraei

💢در مزاحمت های خیابانی ،خانم ها مقصر هستند! 🔹در یکی از روزنامه های اطلاعات زمان #شاه مطلبی در مورد #آزار و اذیت دختران توسط پسران آمده است و علت رو به نوع #پوشش دخترها مرتبط دانسته است. 🔹نویسنده که خانم نیز می باشد در این مقاله مثالی ذکر می کنند که اگر کسی روی بدن خود شیره بمالد نمی تواند انتظار اذیت شدن توسط مگس ها و زنبورها رو نداشته باشد و چنین نتیجه گرفته است که نوع بدِ پوشش دختران، علت آزار و اذیت آنها می‌باشد. این مطلب را اگر امروز کسی بگوید می‌شود متحجر اما....👀 📓روزنامه اطلاعات، ۳ اردیبهشت ۵۶ https://eitaa.com/Chastity/4755

🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 🔸عاقبت جلودار شدن در گناهان🔸 قرآن به یهودی‌های زمان پیغمبر اکرم (ص) می‌فرماید: «لا تَكُونُوا أَوَّلَ كافِرٍ بِهِ». یهودی‌ها ! شما که در این عصر هستید، اولین کافر به اسلام نشوید. زیرا اگر شما کافر شدید، نسل‌های بعدی از شما یاد می‌گیرند و می‌گویند اجدادمان اگر یک حقّانیتی در اسلام دیده بودند، ایمان می‌آوردند. لذا شما در گناه همه‌شان شریک می‌شوید. آن یهودی‌های اولی که کافر شدند، الآن در گناه تمام یهودی‌هایی فعلی شریک هستند. در جامعه، بعضی‌ها در کار‌های بد، #جلودار و پیشرو می‌شوند؛ مثلاً در مسئلۀ #بی‌حجابی، ابتدا خانواده‌های عده‌ای که دین و دیانت درستی نداشتند چادر‌شان را برداشتند، بعد دیگران از آن‌ها یاد گرفتند و الآن می‌بینید که چطور شده است. آن زنی که اول بی‌حجاب شد، تمام زن‌های بی‌حجاب هرچه گناه بکنند، یک قسمتی‌اش هم در نامۀ عمل او می‌رود. از هر خانواده‌ای، هر کسی که اول بد شد، بقیه فامیل هم که بد می‌شوند در نامۀ او می‌نویسند. کسی که جلودار در سنت سیئه می‌شود، در گناه بقیه هم شریک است. در خوبی‌ها هم همینطور است، اولین کسی که در یک آبادی کار خیر انجام بدهد و بعد دیگران یاد بگیرند، در ثواب عملِ همۀ آنها شریک است. #حجاب ┄┅═✧✺💠✺✧═┅┄ #لبیک_یا_خامنه_ای ➬@noor133Qoran #اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج

🔺تودهنی خدا به انقلابی ها به جمع تک تیر اندازها واردشو👇🎯 https://eitaa.com/joinchat/3710910627Cf894dc12a8

⭕️ قابل توجه دختردارها اعتراض امام رضا علیه‌السلام به پدری که دختر ۸ساله‌ی بی‌حجاب خودش رو به مجلس نامحرم‌ها آورد‼️ #آموزش_حجاب_به_دختربچه‌ها 📣 کانال فریاد ابوذرها ____ https://eitaa.com/aboozar72 ╰─┅─•🍃🌸🍃•─┅─

📣 مسئله عفاف‌ و حجاب و نقش حوزه علمیه در این‌میان 🔹شورای عالی انقلاب فرهنگی برای گسترش فرهنگ عفاف، در مصوبات 427 و 820 برای 32 نهاد حاکمیتی 351 وظیفه مقرر کرده است. یکی از این نهادها، حوزه علمیه می‌باشد که در واقع موتور محرکه سایر نهادها است. اگر حوزه علمیه با تمام ظرفیت به‌میدان بیاید سایر دستگاه‌ها و نهادها نیز خواه‌ناخواه به‌میدان خواهند آمد و در غیر این‌صورت اتفاق خاصی رخ نخواهد داد و این آسیب بزرگ مرتفع نخواهد گشت. آری وضعیت کنونی نگران‌کننده گسترش بی‌عفتی، جای گلایه از همه مسئولان را دارد لیکن در این‌میان، بیشترین گلایه از قویترین نهاد تأثیرگذار خارج از مجموعه دولت است و آن "حوزه علمیه" می‌باشد که رسماً خود را متولی تربیت جنسی افراد جامعه نمی‌داند و حال اینکه امام راحل (ره) در وصیت‌نامه‌اش فرموده: «اسلام مکتبی است که بر خلاف مکتبهای غیر توحیدی، در تمام شؤون فردی، اجتماعی، مادی، معنوی، فرهنگی، سیاسی، نظامی و اقتصادی دخالت و نظارت دارد و از ذکر هیچ نکته، ولو بسیار ناچیز که در تربیت انسان و جامعه و پیشرفت مادی و معنوی نقش دارد، فروگذار ننموده است» اینکه امام راحل (ره) فرموده: «و لو بسیار ناچیز در تربیت انسان» بی‌شک «تربیت جنسی انسان» را هم شامل می‌شود که باید آن را از درون متون دینی بیرون کشید و به مخاطبان عرضه کرد. ما معتقدیم نسخه بی‌بدیل مدیریت غریزه جنسی در انحصار حوزه‌های علمیه است و تا زمانی که حوزه‌ علمیه رسماً قدم در این عرصه نگذارد و نور عفاف و تربیت جنسی اسلامی را از قرآن و عترت (ع) أخذ نکند و به‌جامعه نتاباند مشکلات جنسی جامعه بشری هرگز برطرف نمی‌شود. @efaf_amin

بسم الله الغیور قسمت(64) درسنامه عفاف، ص181 ♦️فايده‌هاي عفت بینایی(4) 6ـ همراهی با فرشتگان رعایت تقوای اِلاهی و دستورات دینی، فواید فراوان در پی دارد؛ از جمله اینکه روح انسان را متعالی می‌کند و او را هم‌ردیف و همراه فرشتگان می‌گرداند. و بی‌شک رعایت عفت بینایی یکی از همان دستورات است. چنان‌که امام صادق می‌فرماید: مَن نَظَرَ إلي إمرَأةٍ فَرَفَعَ بِصَرَهُ إلي السَّماء أو غَمَّضَ بَصَرَهُ لَم يَرتَدَّ إلَيهِ بَصَرُهُ، حَتّي يُزَوِّجَهُ اللهُ مِن الحُورِ العِينِ. هركه نگاهش به زني بيفتد و چشم خود را به طرف آسمان كند يا آن را برهم نهد، هنوز چشم برهم نزده، خداوند از حُور العين به ازدواج او درآورد. آري از ديدگاه مكتب روانشناسي اسلام، آدمي با چشم‌پوشي از يك نگاه حرام، به اندازه‌اي روحش اوج مي‌گيرد كه شايستگي مصاحبت و همراهي با فرشتگان را مي‌يابد. 7ـ ايمن ماندن خانواده و بستگان هركه عفت ديدگانش را پاس بدارد خانواده و بستگانش نيز از نگاه‌هاي آلوده ديگران در امان مي‌مانند. چرا كه از هر دست بدهي، با همان دست پس مي‌گيري. «إن تَدِينُ تُدان». و بي‌شك هر كسی پژواك رفتارهاي خود را دريافت مي‌دارد. اين جهان كوه است و فعل ما ندا سوي ما آيد نداها را صدا #زیست_عفیفانه_پیشران_تمدن_نوین_اسلامی فایل p.d.f کتاب درسنامه عفاف در👇 @efaf_amin