هوالجمیل مدتی است گنجشک ها مهمان یاس های حیاط کوچک ما شده‌اند. در ساعاتی از روز صدای هیاهوی گنجشک ها بالا می گیرد و حیاط را پر از زندگی و جنب و جوش می شود. گاهی به یاد این شعر می افتم: سحر گنجشککان در جیکجیکند به تسبیح خدای لاشریکند اما بیشتر وقتی اوج هیاهوی آنهاست در آرامش و خلصه ای فرو می روم. می روم به دوردست ها میان جنگلی سرسبز و انبوه و سبز میان انبوه درختان فاصله ای افتاده مثل حیاطی کوچه و نور خورشید از میان این همه سایه ستونی از نور را به چمن های سبز و لطیفی می رساند که کف جنگل را پوشانده همه چیز در سبزی سبز درختان و درخشانی ستون نوری که از میان برگها به زمین می رسد خلاصه نمی شود که صدای لذت‌بخش گنجشک ها این فضا را بهشت گونه ای می کند که تنها یک میز در آن میان کم دارد با کمی کاغذ و مرکب و قلم و رنگ و قلمو و لذتی بی انتها از نگارش و خلق اثر گنجشک ها آرام شدند و من آرام آرام با آرامش آنها، از آن بهشت کوچک رویایی بر می گردم تا هیاهوی دیگر گنجشک ها... #نوشتار احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#نقد_و_نظر_فرهنگی #نوشتار هوالجمیل سفر به قلعه آگره با دکتر ذکریایی معاون رایزنی و آقای سنجیو راننده و کارمند محلی رایزنی ایران که هندو مذهب بود. این سفر یک روزه با یک خاطره جالب همراه بود. ظهر و در مسیر برگشت به آقای سنجیو گفتم مسجدی پیدا کنند تا نماز ظهر و عصر را بخوانیم. بعد در مسیر از خستگی خوابم برد. عصر با صدای آقای سنجیو بیدار شدم. دیدم کنار جاده فرشی پهن کرده و با محبت گفت که مسجدی پیدا نکرده است و بهتر است کنار جاده نماز را بخوانم؛ چون زمان رسیدن به دهلی نماز قضا می شود. همچنین آب معدنی برای وضو به دستم داد و گفت جهت قبله را تنظیم کرده است. (یادآوری اینکه ایشان هندو مذهب بودند) تعامل پیروان ادیان و احترام به عقاید دینی متفاوت جلوه های زیبایی از همزیستی انسانی است. برشی از ویکیپدیا قلعه آگره (به هندی: आगरा का किला) یا لال قلعه که همچنین به قلعه سرخ یا حصار سرخ نیز مشهور است؛ در شهر آگره هند و در شمال بنای مشهور تاج‌محل، واقع شده‌است. این بنا که قدمت آن به سدهٔ شانزدهم می‌رسد به همراه تاج محل از جاذبه‌های گردشگری این شهر به‌حساب می‌آید. #درنگی_بر_فرهنگ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#نقد_و_نظر_فرهنگی #نوشتار هوالجمیل انتخاب دوباره جناب استاد مسعود نجابتی به عنوان چهره سال هنر انقلاب، فرصتی شد که مطلبی را در مورد این استاد بزرگ به خود یادآوری کنیم. چند حیثیت جداگانه در مورد جناب استاد نجابتی عزیز وجود دارد و هر کدام افتخاری بزرگ است. دستیابی به شیوه‌ای انحصاری در گرافیک و تایپوگرافی بخش زیربنای این افتخارات است. همچنین خلق آثاری پیرامون هنر انقلاب اسلامی از توفیقات خاص ایشان است. از توفیقات بزرگی که دست حق یاریشان داده، تاسیس کانون هنر شیعی و تولید آثار فراوانی پیرامون هنر اهل بیت علیهم السلام و ارادت به آستان ایشان است که خدمتی بس سترگ است. در کنار همه این توفیقات، آنچه را به حقیقت به عنوان هنرمند پیشرو انقلاب اسلامی از سایر همانندها ممتاز می سازد، تکثیر خویش و اندیشه هنری خویش و تشکیل جبهه‌ ای از هنرمندان دینی و انقلابی است. این وجهه ممتاز ایشان از این لحاظ مهم است که علاوه بر قدرت هنری، نیازمند هنر مدیریت و بیش از آن گستره‌ی وسیعی از فضایل اخلاقی چون حلم، حسن خلق، رفق، مدارا، دلسوزی و ... است که به حق ایشان نمونه کاملی از آینه است. از دیدگاه یک فرهنگ‌نویس این بخش دشوارترین و بالاترین فعالیت و مجاهدت این استاد عزیز در این سه دهه گذشته است. نام و جان و خدماتشان مانا و جاویدان باد. #درنگی_بر_فرهنگ #هنر احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

آنچه مرا مجذوب و مسحور می کرد کتاب ها و معانی آنان نبود، بلکه خط و خطاطی بود و فهمیدن رسم نوشتن آن. چونان که هر صفحه ای را که ورق می زدم ، هیچ به محتوا اندیشه نمی کردم. هیچ برگ بیاضی نبود که سیاه نکرده باشم ؛ اگر برگی یا چیزی برای نوشتن نبود، چون جن زده ها در هوا الف را می نوشتم و ی رامین کشیدم و سین و شین را می تراشیدم، قاف را می چرخانیم و میم و نون را می رقصاندم. دست و پنجه ام پر از خط بود؛ بی قرار شده بودم. گفتند هوایی شده ای و اندک زمانی دیگر به پایان می رسد. نرسید. گفتم علاجش چیست؟ گفتند خطاط شو و از طلبگی چشم بپوش. گفتم پس چگونه بزی ام؟ گفتند ملایی خوشنویس شو. گفتم نه این گونه نمی شود. داستان الف/یاء رضا علی پور ص ۳۲ #خوشنویسی #خوانش_کتاب احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

نگاشتن خط به تنهایی همه چیز خط نیست، ابداعی است در چیدن تمام حروف کنار هم. حرف با قلب نوشته می شود نه با دست. داستان الف/یا رضا علی پور ص ۴۵ آیا چنین است؟ بسیاری را دیده ام که بعد از ظهور خوشنویسی های رایانه ای می گفتند که این روح ندارد. روح یا حس و حال آیاچیزی است که قابل لمس و دیدن است و اثر اتصال قلبی خوشنویس؟ #خوشنویسی #خوانش_کتاب احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#نقد_و_نظر_فرهنگی #نوشتار سعدی را از مناظر گوناگونی می توان دید. شاید مهمترین وجه سعدی تاثیر گذاری او بر فرهنگ پسینیان است. امروزه فرهنگ فردی و اجتماعی ما چیزی جز آنچه سعدی برای ما به یادگار نهاده نیست. ایرانیان ایران فرهنگی همگی فرزند سعدی اند. احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#نکات_اخلاقی از فردا و ابتدای روز اول ماه ذی القعده تا انتهای عید قربان ایامی آغاز می شود که موسی علیه‌السلام برای عبادت و آمادگی دریافت کتاب الهی به میقات رفت و عارفان آن را چله کلیمی و بهار سالکان نام نهادند. گریز به مناسبت: پس از خطبه شعبانیه که رسول اکرم ص فضائل ماه رمضان را بیان نمودند امیرالمومنین ع از ایشان پرسیدند با فضیلت ترین اعمال این ماه چیست؟ فرمودند:الورع عن محارم الله احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

هوالجمیل یکی از دنج ترین نقاط دنیا برای من. حرم امامزاده موسی مبرقع علیه السلام. جایی لبریز از آرامش. به دوستانی که با هم می رویم می گویم اصالت اینجا را از آرامش محسوس آن بسنجید. . گریز: تابلوی بالای ضریح به خط من است. #نوشتار #امامزاده_موسی_مبرقع . احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

. #خوانش_کتاب خوشنویسی راه رسیدن به خدا یا دروازه‌ای برای رسیدن به عالم حقیقت نیست، راهی است برای انحراف و گردن کشی از این که فروروی به درون و روان... من از خطاطی به ذات وجود جمله و واژه رسیدم... هی بنویس «یا رب» و «ای عشق» دیگر ذره ذره چیزی از آن نمی ماند. ذکر هم سیاه مشق است. در خطاطی روی هم نوشته می شوند که دیدنش چشم را دچار در هم شدگی و تار می کند. ذکر همچنین است، کم کم دلت آشوب می شود، جهان عبارت است از چندین حرف که اگر از هم جدا کنی بی معنی می شود، مانند دانه های تسبیح؛ تسبیحی که با این همه با آن ذکر می شود و چنین تلقین می شود که خدا به قلبت وارد شده. نمی شود. خودت با ذکر و سیاه مشق در درونت جایی می سازی به نام خدا. هیچ نیرویی نمی تواند مانعم شود که «لام»ی و «کاف»ی را بد ننویسم جز خودم، یا نیرویی مافوق نباشد. داستان الف/یا رضا علی پور ص ۶۲ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#احادیث_ناب اصحاب رسول خدا به پیامبر (ص) عرض کردند: یا رسول الله ما می ترسیم منافق باشیم. فرمود: چرا؟ عرض کردند: برای اینکه وقتی در محضر مبارک شما می نشینیم و شما صحبت می کنید، موعظه می کنید، از خدا می گوئید، از قیامت می گوئید، راجع به گناهان و توبه و استغفار سخن می گوئید، یک حال بسیار خوشی پیدا می کنیم، ولی بعد که از حضور شما مرخص می شویم و مدتی با زن و بچه مان می نشینیم، می بینیم که حالمان برگشت، باز همان آدم اول شدیم. یا رسول الله! آیا این نفاق نیست؟ فرمود: نه، این نفاق نیست. نفاق، دوروئی است، این، " دوحالتی " است. انسان گاهی روحش اوج می گیرد و بالا می رود، و گاهی روحش پایین می آید. البته شما وقتی پیش من هستید و این حرفها را می شنوید، قهرا چنین حالتی پیدا می کنید. بعد این جمله را فرمود: «لو تدومون علی الحالة التی وصفتم انفسکم بها لصافحتکم الملائکة و مشیتم علی الماء»؛ اگر به آن حالتی که پیش من هستید، باقی بمانید و از آن حال خارج نشوید، می بینید ملائکه می آیند و با شما مصافحه می کنند و شما بر روی آب می توانید راه بروید، آن حالت، حالتی نیست که برای شما همیشه باقی بماند. آن حالتی که رسول خدا ص دستور به ادامه آن دادند چیست؟ آیا چیزی جز احساس حضور در محضر ولی خداست؟ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#نقد_و_نظر_فرهنگی #نوشتار آنی که انسان به خود می آید حس می کند وجود دارد و جزئی از این هستی است، اولین سوال او درباره معنای زندگی است. از این لحظه ادامه زندگی انسانی، برای یافتن معنایی درخور زیستن است. احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#نقد_و_نظر_فرهنگی #نوشتار فرهنگ همچو نرم افزار وجود انسانی است و اگر جامعه را به مثابه‌ی، وجود انسانی تصور کنیم، فرهنگ عمومی جامعه، نرم افزار پیشران جامعه در حوادث و رویدادهای اجتماعی است. احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat