#تقویم_قرآنی_حدیثی پنجشنبه 11 مرداد 1403 الخميس 26 محرم 1446 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: عَدلُ ساعَةٍ خَيرٌ مِن عِبادَةِ سِتّينَ سَنَةً قِيامِ لَيلِها و صِيامِ نَهارِها، و جَورُ ساعَةٍ في حُكمٍ أشَدُّ و أعظَمُ عِندَ اللّه ِ مِن مَعاصي سِتّينَ سَنَةً .[جامع الأخبار : 435/1216.] يك ساعت عدالت، بهتر از شصت سال عبادت است كه شبش به عبادت و روزش به روزه دارى بگذرد و يك ساعت بى عدالتى در حكومت (داورى) نزد خدا سخت تر و سنگين تر از شصت سال گناه است. ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

#هنر_و_معارف امام على عليه السلام: الذُّنوبُ الدّاءُ ، و الدَّواءُ الاستغِفارُ ، و الشِّفاءُ أن لا تَعودَ .[غرر الحكم: 1890.] گناهان دردند و دارو[ى آنها ]استغفار است و شفايش به اين است كه به گناه باز نگردند. تبیین: یعنی در مورد گناه یک دوگانه حتمی برای مومن مطرح است؛ یا با عزمی راسخ آن را برای همیشه ترک کند؛ یا اگر به اشتباه و ناخواسته مرتکب می‌شود، دائما استغفار (با نیت و تصمیم بر انجام ندادن) کند؛ زیرا در روایات قبلی دیدیم کسی که قصد انجام گناه دارد و استتغفار می کند گویی خودش را به سخره گرفته است. ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

واقعه طف کربلا از آغاز تا پایان قسمت ۳۸ در آن شب، ابتدا امام حسین(ع) و سپس برخى از اصحاب خود را نظیف کرده و غسل شهادت کردند. بُرَیر بن حضیر به مزاح با عبدالرحمان بن عبدربه (یا حبیب بن مظاهر) پرداخت؛ وقتى عبدالرحمان گفت: اکنون وقت شوخى نیست؛ بریر گفت: اطرافیانم آگاهند که من نه در جوانى و نه پیرى، در پى باطل نبوده‌ام؛ اما اکنون آگاهم که میان من و حورالعین، تنها فرود آمدن شمشیر کوفیان فاصله است. دلم می‌خواهد هرچه زودتر شمشیر اینان بر من فرود آید. (161) 161. تاریخ الطبرى، ج 5، ص 422؛ رجال الکشى، ج 1، ص 2932 ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

واقعه طف کربلا از آغاز تا پایان قسمت ۳۹ روز عاشورا صبح روز عاشورا ـ روز جمعه ـ ابن سعد، پس از نماز صبح! سپاهیانش را منظم کرد. ترکیب سپاه طایفه‌ای بود؛ یعنى هر قبیله‌اى، یک فرمانده داشت. جمعا عدد سپاه دشمن 22 هزار نفر، نه کمتر و نه بیشتر (و القوم اثنان و عشرون الفا و لایزیدون و لاینقصون) بوده است. (162) برخى تا 28 هزار نفر هم نوشته اند. (163) گذشت که تا 35 هزار هم نوشته شده است. امام حسین(ع) در صبح عاشورا سپاهیانش را مرتّب کرد. درباره شمار آنان، میان مورخان قدیم اختلاف است. بلاذرى می‌نویسد: آنها 32 نفر سواره و 40 نفر پیاده بودند. زُهَیر بن قین فرماندهى سمت راست و حبیب بن مظاهر فرماندهى سمت چپ را بر عهده داشت و پرچم هم در اختیار عباس بود و خیمه ها پشت سر آنان. (164) در جاى دیگر می‌نویسد: آنان جمعا حدود یک صد مرد یا قریب به آن بودند: پنج نفر از نسل امام على(ع)، شانزده نفر هاشمى، و دو نفر هم از هم‌پیمانان بنى‌هاشم، یکى از طایفه سلیم و دیگرى از کنانه بود. (165) دینورى همان ارقام را درباره شمار کلى رزم آوران سپاه امام حسین(ع) آورده است. (166) پیش از آغاز نبرد، امام حسین(ع) دستور داد تا داخل خندقى را که اطراف خیمه ها کنده بودند، آتش بریزند تا دشمن نتواند از اطراف به خیمه ها و حرم امام حسین(ع) وارد شود. (167) شمر که فرد بى‌حیایى بود، به امام حسین(ع) گفت: براى ورود در آتش عجله دارى! امام پاسخ دادند: تو اولى‌تر به ورود در آتش هستى. در این وقت، مسلم بن عَوسجه از امام(ع) خواست اجازه دهد تیرى به شمر بزند؛ اما امام فرمود: فإنى أکره أن أبدأهم. نمى خواهم آغازگر این جنگ باشم. (168) صبح روز عاشورا، ندایى از یکى از کوفیان برخاست که خطاب به لشکر ابن زیاد می‌گفت: یا جند الله ارکبوا! (169) 162. الفتوح، ج 5، ص 183 163. اثبات الوصیة، ص 126 164. انساب الاشراف، ج 3، ص 187 165. انساب الاشراف، ج 3، ص 226 166. اخبار الطوال، ص 254؛ و بنگرید: تاریخ الطبرى، ج 5، ص 422 167. انساب الاشراف، ج 3، 168. تاریخ الطبرى، ج 5، ص 423 ـ 424؛ الارشاد مفید، ج 2، ص 96 169. الفتوح، ج 5، ص 175 ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#اخلاق_در_قرآن #قرآن_مهر ""وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا"" و کسانی که هرگاه آیات پروردگارشان به آنان گوشزد شود، کر و کور روی آن نمی افتند. فرقان 73 تبیین: همان گونه که مغز دین خضوع آگاهانه در پیشگاه الهی است، عبادالرحمن هر آیه و نشانه‌ای از پروردگار بینند، در مقابل آن فروتنی می‌کنند و از آن موقعیت برای توجه به خداوند استفاده می‌کنند. ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

#تقویم_قرآنی_حدیثی جمعه 12مرداد 1403 الجمعه 27محرم 1446 واقعه اصحاب فیل (27 محرم سال 53 پیش از هجرت) پيامبر صلي الله عليه و آله: اِذا حَكَموا بِغَيْرِ عَدْلٍ اِرْتَفَعَتِ الْبَرَكاتُ؛ هنگامى كه به غير عدالت حكم كنند، بركت ها از بين مى روند. [معدن الجواهر، ص 73] احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

احادیث کتاب #جهادالنفس شماره 84-7 8- باب وجوب فرمانبردارى از عقل و مخالفت نمودن با جهل و نادانى‏ در ادامه امام موسى بن جعفر عليه السّلام فرمودند: ... اى هشام! همانا خردمند به اندك از دنيا كه همراه با حكمت باشد خوشنود مى‏‌گردد و به اندك از حكمت كه همراه با دنيا باشد، خوشنود نمى‏‌گردد؛ پس به همين خاطر تجارت آنان سودمند است. همانا خردمندان زيادى‏‌هاى دنيا را ترك گفته‏‌اند تا چه رسد به گناهان و ترك دنيا ناشى از فضل و برترى است و ترك گناهان واجب است. جهاد النفس وسائل الشيعة / ترجمه افراسيابى، ص: 67 تبیین: امام (ع) یادآوری می‌کنند که انسان خردمند دنیا را برای رسیدن به حکمت می‌خواهد؛ بنابراین از به حداقل از دنیا راضی است. ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

واقعه طف کربلا از آغاز تا پایان قسمت ۴۰ در آغاز نبرد، امام حسین(ع) سر بر آستان الهى بلند کرد و با دعاى اللهم أنت ثقتى فى کلّ کَرْب، و رجائى فى کل شدّة، و أنت لى فى کلّ أمر نزل بى ثقة وأنت ولىّ کلّ نعمة و صاحب کلّ حسنة(170) و جملاتى دیگر،(171) به استقبال نبرد رفت. حضرت سوار بر اسب شده، قرآنى در پیش رو گرفت و پس از آن نبرد آغاز گردید. (172) قبل از آنى که نبرد میان طرف آغاز شود، امام(ع) پس از نماز صبح، امام(ع) اصحابش را به تقواى الهى و صبر و جهاد دعوت کرد. (173) هنگامى که دو سپاه برابر هم قرار گرفتند، امام(ع) از بُرَیر بن حضیر همدانى خواست تا با دشمن سخن بگوید و با آنان احتجاج کند. بریر خطاب به کوفیان گفت: اکنون نسل محمد(ص) در میان شماست؛ اینان ذرّیه، عترت، بنات و حرم پیامبرند. از آنان چه می‌خواهید. گفتند: تسلیم شدن بر حکم ابن‌زیاد. بریر گفت: آیا نمى پذیرید به همآنجا که آمده اند، باز گردند. آیا فراموش کرده اید که با نامه‌هاى شما به اینجا آمده اند. آیا از آبى که یهود و نصارا و مجوس بهره می‌برند، آنان را منع می‌کنید. با ذرّیه پیامبرتان بد رفتار می‌کنید؛ خداوند روز قیامت شما را سیراب نکند. (174) برخورد دشمن جز تمسخر و خنده چیزى نبود. (175) 170. ترجمة الامام الحسین(ع) ص 71 171. تاریخ الطبرى، ج 5، ص 423 172. کامل ابن اثیر، ج 3، ص 286 ـ 287 173. اثبات الوصیة، ص 126؛ کامل الزیارات، ص 73 174. الفتوح، ج 5، ص 181 ـ 182 175. مناقب ابن شهرآشوب، ج 4، ص 100 ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat

#معارف #سلام_بر_حسین ♦️حسین آمد مسلمان کرد ما را♦️

#هنر_و_معارف ‌الإمامُ العسكريُّ عليه السلام : أعْرَفُ النّاسِ بحُقوقِ إخْوانِهِ وأشَدُّهُم قَضاءً لَها أعْظَمُهُم عِند اللّه ِ شَأنا . [ الاحتجاج : 2/517/340 . ] امام عسكرى عليه السلام: آن كه به حقوق برادران خود آشناتر باشد و در رعايت كردن آنها كوشاتر ، نزد خداوند ارجمندتر است. احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat👈 لینک معرفی کانال

تبیین حدیث جابجا شده بود که تصحیح گردید.

واقعه طف کربلا از آغاز تا پایان قسمت ۴۱ صبح عاشورا، امام(ع) خود با کوفیان سخن گفت و فرمود: من پس از رسیدن نامه‌هاى شما که در آنها گفته بودید، سنّت از میان رفته، نفاق برآمده و حدود تعطیل گشته است، به اینجا آمدم. از من خواستید بیایم و امّت محمد (ص) را اصلاح کنم. اکنون آمدم؛ آیا سزوار است که خون مرا بریزید. آیا من فرزند دختر پیامبر شما نیستم. آیا حمزه و عباس و جعفر عموهاى من نیستند. آیا سخن پیامبر(ص) را در حق من و برادرم نشنیدید که فرمود: هذان سیدا شباب أهل الجنة، اگر من را در این نقل تصدیق می‌کنید که چه هیچ، و گرنه از جابر بن عبدالله و ابوسعید خدرى و انس بن مالک و زید بن ارقم بپرسید. شمر پاسخ داد: هو یعبد الله على حرف(176)(او به ظاهر خداى را پرستنده است). حبیب بن مظاهر به او پاسخ داد که: إنى أراک تعبد الله على سبعین حرف. (و تو خدا را هفتاد گونه می پرستی) قیس بن اشعث بن قیس گفت: آیا حکم ابن زیاد را نمى پذیرى؟ حضرت فرمود: و اللّه لا أعطى بیدى إعطاء الذّلیل و لا أفرّ فرار العبید. (177)(به خدا قسم بیعت ذلیلانه با شما نمی کنم و از شما همچون بنده فراری نمی گریزم) امام(ع) در این سخنان، بر آن بود تا براى کسانى که او را نمى شناختند، خود را معرفى کند و آنان را به تأمل در رفتار زشتشان بر انگیزد، راجعوا أنفسکم، و در واقع، به نوعى اتمام حجّت کند(178) اهل حرم که سخنان آن حضرت را می‌شنیدند، همه به گریه افتادند و امام حسین(ع) ، برادرش عباس(ع) را فرستاد تا آنان را ساکت کند. در سخنان صبح عاشورای امام(ع) به روایت تحف العقول این جملات آمده است: ألا و إنّ الدّعى ابن الدّعى قد رکز بین اثنین: بین السِّلة و الذِّلَّة، و هیهات منا الذّلة. (179) ( اين حرامزاده پسر حرامزاده مرا ميان دو چيز مخيّر كرده است : ميان شمشير و تن دادن به خوارى . و هيهات كه ما تن به ذلّت و خوارى دهيم . خدا و رسول او و مؤمنان و دامنهاى پاك و مطهّر[ى كه ما در آن پرورش يافته ايم] و دلهاى غيرتمند و جانهاى بزرگمنش ، اين را بر ما نمى پذيرند كه فرمانبرى از فرومايگان را بر مرگ شرافتمندانه ترجيح دهيم .) 176. ترجمة الامام الحسین(ع) ص 72 177. انساب الاشراف، ج 3، ص 188، 226 178. کشف الغمة، ج 2، صص 55 ـ 56 179. تحف ، ص 274 ـ 275؛ امالى ابوطالب زیدى، ص 95ـ 97؛ مقتل الحسین(ع)خوارزمى، ج 2، صص 6 ـ 8؛ تاریخ دمشق ‌ احسان پورنعمان درنگی بر فرهنگ https://eitaa.com/ehsankhattat