🔰 عالم یعنی محل علامت‌ها اما ما سنگ و چوب و آهن و مواد مختلف می‌بینیم! عالم مثل یک باغ است؛ پر از درخت‌ها، گل‌ها، آبشارها و پرنده‌ها. اگر کسی وارد این باغ شود و فقط به برگ‌ها و شاخه‌ها نگاه کند، چیزی از زیبایی واقعی باغ نمی‌فهمد. اما اگر چشم باز کند و خوب نگاه کند، می‌بیند که هر برگ، هر گل و هر پرنده نشانه‌ای است از باغبان. این باغ خودش نیامده، کسی آن را کاشته، آب داده و به آن رسیدگی کرده است. زندگی ما هم همین است. هر چیزی که می‌بینیم، مثل آن برگ‌ها و گل‌هاست. اگر عمیق‌تر نگاه کنیم، می‌فهمیم که هر چیزی ما را به سمت خدا راهنمایی می‌کند. خورشید که هر روز طلوع می‌کند، باران که می‌بارد، صدای یک پرنده، یا حتی سکوت شب—همه این‌ها حرف‌هایی از خدا دارند. کافی است گوش دل باز کنیم و بشنویم. اما این نگاه، با حرف زدن درباره خدا و حفظ کردن اصول اعتقادی به دست نمی‌آید. این‌ها مثل نقشه راه هستند، ولی خود راه رفتن چیز دیگری است. باید خودت قدم بزنی، وارد این باغ شوی، لمس کنی، ببویی، ببینی. آن‌وقت است که توحید را با دل و جانت حس می‌کنی. عالم، مثل یک معلم مهربان، دستت را می‌گیرد و به خدا می‌رساند. فقط باید حاضر باشی و ببینی. وقتی این‌طور نگاه کنی، دیگر عالم برایت خسته‌کننده یا تکراری نیست. هر روز، هر لحظه، یک نشانه جدید می‌بینی و دلت پر از شوق می‌شود. مثل کسی که هر بار یک راز تازه از باغبان می‌فهمد و عشقش به او بیشتر می‌شود. #تحقق_توحید 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8