🔰 شبکه‌‌ی ما شکست ‌می‌خورد اما رؤیای ما شکست نمی‌خورد! ساختارها و شبکه‌ها، ابزارها و امکانات، همواره در گذر تاریخ آمده‌اند و رفته‌اند. گاه قدرتی برپا شده و گاه شکسته. اما آیا امت‌ها به این آمد و شدها زنده‌اند؟ آیا آرمان‌های بزرگ بر ستون ابزارها تکیه دارند؟ آن‌چه امت‌ها را به حرکت درمی‌آورد و در برابر طوفان‌ها ایستاده نگاه می‌دارد، جان‌های بیدار و رؤیاهای اصیل است. رؤیایی که در دل‌ها کاشته شود، دیگر با فروپاشی یک شبکه یا شکست یک قدرت از میان نمی‌رود. امت زنده است، چرا که رؤیای او زنده است. شبکه‌ها، نمودی از قدرت سخت هستند؛ ابزاری برای تصرف و گسترش. اما امت اسلامی، امت قدرت سخت نیست. این امت، امت گفتمان و ایمان است؛ امت رؤیایی است که فراتر از مرزها و فراتر از ابزارها، در جان‌های ملت‌ها تنیده شده است. رؤیای امت اسلامی، رؤیای عدالت است، رؤیای وحدت و سربلندی، رؤیای بازگشت به خویشتن و ایستادگی در برابر هر سلطه‌ای که کرامت انسان را خدشه‌دار کند. چنین رؤیایی، ریشه در جان‌ها دارد و از جنس ایمان است، نه از جنس ابزار. آنچه فرو می‌پاشد، ساختارها و شبکه‌هاست؛ اما رؤیاها، اگر از دل ایمان برخاسته باشند، فراتر از این شکست‌ها حرکت می‌کنند. امت اسلامی، امت ابزار نیست؛ امت باور است. باوری که اگر در عمق جان‌ها نفوذ کند، هیچ شمشیری یارای بریدن آن را ندارد و هیچ طوفانی نمی‌تواند ریشه‌های آن را برکند. این رؤیا از جنس نور است؛ و نور، حتی اگر هزار چراغ بشکند، راه خود را از میان تاریکی باز می‌کند. ما امت رؤیا هستیم، نه امت شبکه. امت‌هایی که دل در ابزار دارند، با فروپاشی ابزار، همه چیزشان فرو می‌ریزد. اما امت رؤیا، در هر شکست، نشانی از پیروزی می‌بیند؛ زیرا می‌داند که رؤیا، چیزی نیست که با قدرت سخت به دست آید یا با قدرت سخت نابود شود. رؤیای امت اسلامی، وعده‌ای است که در بطن تاریخ و در فطرت انسان‌ها تنیده شده است. این وعده، فراتر از مرزهای زمان و مکان، و فراتر از قدرت‌های زودگذر، راه خود را می‌پیماید. پس اگر ساختاری فرو ریخت، یا شبکه‌ای شکست خورد، امت نباید دل‌مشغول شود. آنچه باید به آن وفادار ماند، رؤیاست. آنچه باید در دل‌ها زنده نگه داشته شود، آرمانی است که انسان را با خدا و خلق پیوند می‌دهد؛ آرمانی که عدالت را در جهان جاری می‌کند و انسان را از اسارت خویش و دیگران آزاد می‌سازد. امت رؤیاست که زنده است. و رؤیا، اگر در جان‌ها زنده باشد، هیچ دشمنی نمی‌تواند آن را خاموش کند. 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8

بازگشت به خود، بازگشت به ذکر و تفکر، تنها راه نجات است. اگر انسان به یاد بیاورد که خالقش چه هدفی برای او در نظر گرفته است، هیچ تهدیدی نمی‌تواند او را از مسیر حقیقی‌اش منحرف کند. هوش مصنوعی و پیشرفت‌های فناورانه، اگر در راستای تقوا و حکمت به کار گرفته شوند، می‌توانند ابزاری برای رشد انسانیت باشند. اما بدون آن، تنها نابودی و گمراهی به‌دنبال خواهند داشت. راه روشن است: بازگشت به خدا، بازگشت به هدف، بازگشت به انسانیت. 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8

بهترین جواب برای دخترای از دماغ فیل افتاده! جهت اطلاع: ۷۰ درصد فارغ التحصیلان دکتری بیکار هستند #پاتولوژی 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8

🔰 ظهور مترفین یعنی دو قدم مانده تا هلاکت! آیا به آیات قرآن توجه داریم؟ خدا چگونه جامعه‌ای را هلاک می‌کند؟ با فسق مترفین! بیایید با حقیقتی تلخ روبرو شویم: در هر جامعه‌ای که مترفین، آنانی که در ثروت و قدرت غرق شده‌اند، افسار کارها را به دست گیرند و هر روز خبری از فسق و فجور و پرده‌دری آن‌ها منتشر شود، ویرانی نزدیک است. اینان، به جای آن‌که بار مسئولیت خویش را در برابر خدا و خلق بر دوش بکشند، تنها در پی لذت‌های زودگذر و تجملات پوچ خویش‌اند. خداوند در کتاب خود هشدار داده است: «وَإِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِکَ قَرْیَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِیهَا فَفَسَقُوا فِیهَا فَحَقَّ عَلَیْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِیراً» و هنگامی که بخواهیم شهری را هلاک کنیم، خوش‌گذرانان و ثروتمندان آن را فرمان می‌دهیم (و فرصت می‌دهیم)، پس در آن به فسق و فجور می‌پردازند. در نتیجه، فرمان عذاب بر آن محقق می‌شود و آن‌گاه آن را به‌کلی ویران می‌کنیم (اسراء: 16). این آیه حقیقتی وحشتناک را فریاد می‌زند: وقتی فساد مترفین سر به فلک کشد، دیگر هیچ قدرتی نمی‌تواند جامعه را از نابودی نجات دهد. تصور کنید شهری را که در آن، سرمایه‌های خداوند به جای خدمت به مردم، در مسیر خودخواهی مترفین به هدر می‌رود. قصرها ساخته می‌شود، ولی خانه‌ای برای فقرا نیست. میزهایشان از نعمت پر است، ولی گرسنگی کودکان در خیابان‌ها به چشم نمی‌آید. مترفین، الگویی می‌شوند برای نسل‌های جوان، که اکنون می‌آموزند تنها ارزش، قدرت، ثروت، و لذت‌جویی است. دیگر نه اخلاقی باقی می‌ماند و نه ایمانی، و جامعه‌ای که چنین راهی را در پیش گیرد، محکوم به نابودی است. این تنها یک بیماری نیست؛ این یک سرطان است. فساد مترفین، همچون شعله‌ای کوچک آغاز می‌شود، اما به زودی تمام بافت جامعه را می‌سوزاند. خداوند درباره اینان می‌فرماید: «إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ» (واقعه: 45). آن‌ها در آسایش و ناز زیستند، اما این آسایش، آن‌ها را به قعر گناه و سرکشی کشاند. آن‌ها عدالت را کشتند، اخلاق را له کردند، و جامعه‌ای ساختند که در آن فریاد مظلومان در میان زرق‌وبرق زندگی اشرافی گم می‌شود. اما خدا هشدار داده است: هر جامعه‌ای که معیارهایش به لذت‌طلبی و بی‌عدالتی تغییر کند، سقوطش نزدیک است. آنگاه که ظلم و فساد به اوج برسد، خداوند حکم خود را اجرا می‌کند: «فَحَقَّ عَلَیْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِیراً». این عذاب نه از سر بی‌رحمی، که نتیجه عمل خود آنان است. جامعه‌ای که در برابر این فساد سکوت کند، در همان سرنوشت شریک است. اما آیا امیدی هست؟ آری، راه نجات در برابر ما روشن است. خداوند می‌گوید: «وَمَنْ أَرَادَ الْآخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَٰئِكَ كَانَ سَعْيُهُم مَشْكُورًا» (اسراء: 19). تنها راه رهایی، ایمان و عمل برای آخرت است. باید در برابر مترفین ایستاد و اجازه نداد که فسادشان پایه‌های جامعه را فرو بریزد. باید عدالت را بازگرداند، باید اخلاق را زنده کرد، و باید روح ایمان را در دل مردم دمید. ما مسئولیم. این زمین، این مردم، این جامعه، امانتی است که خداوند به ما سپرده است. اگر در برابر فساد و تباهی مترفین خاموش بمانیم، ما نیز در سقوط این جامعه شریک خواهیم بود. پس برخیزید! برای ایمان، برای عدالت، و برای نجات جامعه‌ای که خداوند به ما سپرده است. وقت آن رسیده است که مسیر را تغییر دهیم، پیش از آن‌که خیلی دیر شود. 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8

به جای پکیج‌های تربیت دخترانه این‌ها رو نشون دخترا بدید "هیچ چیز بهتر از این نیست تا اطلاع ثانوی همه کارهام رو به تعویق می‌ندازم" #تربیت_دخترانه #کدبانو 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8

🔰 جمهوری اسلامی به شدت کارآمد اما به ندرت اثربخش!/ لزوم رجوع به استراتژی‌های اثربخش / ما جاده می‌سازیم اما آن‌ها به مقصد می‌رسند! ما امروز به خود می‌بالیم که در جهان مدرن، ابزارهای کارآمدی را در اختیار داریم. جاده‌ها می‌سازیم، اینترنت به خانه‌ها می‌آوریم، و سیم‌های برق را به دورافتاده‌ترین نقاط می‌کشانیم. اما لحظه‌ای درنگ کنید و بپرسید: این کارآمدی‌ها به کجا می‌روند؟ آیا مقصدشان روشن است؟ یا فقط جاده‌ای باز کرده‌ایم که دیگران از آن عبور کنند و به اهداف نامناسب برسند؟ کارآمدی یعنی تو وسیله را فراهم کرده‌ای، اما اثربخشی چیزی فراتر است. اثربخشی یعنی وسیله‌ای که ساخته‌ای، تو را به مقصدی برساند که خودت تعیین کرده‌ای. اگر هدفی نداری، اگر نمی‌دانی چرا این امکانات را فراهم کرده‌ای، پس کارآمدی‌ات صرفاً خدمت به هدف دیگران است. اینترنت را در نظر بگیرید. ما با غرور از سرعت و گستردگی آن حرف می‌زنیم. اما این ابزار، به دست کیست؟ چه چیزی از میان این سیم‌ها عبور می‌کند؟ چه داستان‌هایی به گوش ما می‌رسد؟ چه تصاویری به چشم ما می‌رسد؟ اینترنت می‌تواند ابزاری باشد برای آموزش، برای بیداری، برای آزادی. اما اگر ما محتوایش را تهیه نکنیم، اگر ما ندانیم چه چیزی از آن می‌خواهیم، آنگاه اثربخشی آن از آنِ ما نیست. اثربخشی‌اش برای کسانی است که پشت آن نشسته‌اند و فکرها و حس‌ها را شکل می‌دهند. همین ماجرا برای تلویزیون، برای جاده‌ها، برای هر ابزاری که ساخته‌ایم صدق می‌کند. ابزارها ذاتاً خنثی‌اند. این ما هستیم که باید جهتشان را تعیین کنیم. اما اگر خواب باشیم، اگر بی‌هدف عمل کنیم، ابزارها به دست کسانی می‌افتند که هدفشان روشن است: تغییر ذهن ما، تغییر فرهنگ ما، و در نهایت تبدیل ما به ابزارهایی برای رسیدن به اهداف خودشان. پس به‌جای اینکه فقط به کارآمدی بیندیشیم، باید بپرسیم: این امکانات به چه هدفی خدمت می‌کنند؟ اگر ما هدفی نداشته باشیم، اگر ندانیم این ابزارها را برای چه می‌خواهیم، آنگاه کارآمدی ما صرفاً سکوی پرشی خواهد بود برای دیگران. ما جاده می‌سازیم، اما آن‌ها به مقصد می‌رسند. کارآمدی وقتی ارزش دارد که به اثربخشی ما ختم شود. و اثربخشی زمانی ممکن است که هدف ما روشن باشد. هدفی که ریشه در فرهنگ ما، هویت ما، و۳ آرزوهای اصیل ما دارد. اگر این را نفهمیم، آنگاه هر ابزاری که می‌سازیم، هر جاده‌ای که هموار می‌کنیم، به جای آزادی، زنجیر تازه‌ای بر دست و پای ما خواهد بود. بیدار شویم، پیش از آنکه کارآمدی ما، اسارت ما را تضمین کند. 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8

🔰 نظامی‌ها برای جنگ‌های گذشته آماده می‌شوند و استراتژیست‌ها برای جنگ‌های آینده / اگر خودمان را برای جنگ‌های گذشته آماده کنیم در جنگ‌های آینده شکست می‌خوریم جنگ گذشته، جنگی بود که بر مرزها و قلمروها تمرکز داشت. دشمنان مشخص بودند و خط‌کشی‌های جغرافیایی به وضوح دلیلی برای نبرد و درگیری بودند. جنگ در گذشته، جنگی بود فیزیکی، خونین، و بیرحمانه که بر اساس قدرت نظامی، سلاح‌ها و نیروهای انسانی پیش می‌رفت. اما امروز، دیگر مرزها تنها به خطوط جغرافیایی محدود نمی‌شوند. جنگی که اکنون در حال شکل‌گیری است، جنگی است به مراتب پیچیده‌تر و گسترده‌تر. جنگ آینده، جنگی است که بر پایه‌ی نظم جدید شکل می‌گیرد. جنگی که در آن خطوط جغرافیایی به‌تنهایی اهمیتی ندارند. مرزهای اصلی، نه در خاک، بلکه در ذهن‌ها و اندیشه‌هاست. این جنگ، جنگی است نرم. نبردهای فیزیکی به ندرت در اولویت قرار می‌گیرند. جنگ امروز، نبردی است در عرصه اطلاعات، درک اجتماعی، فناوری و به‌ویژه نبردهای فرهنگی و معنوی. در این جنگ، یک استراتژیست است که می‌تواند مسیر را مشخص کند، نه صرفاً یک فرد نظامی با سلاح‌های فیزیکی. کسی که توانایی تجزیه و تحلیل شرایط را داشته باشد، قادر است گام‌های مؤثرتر و عمیق‌تری بردارد. استراتژیست به جای درگیری مستقیم، به دنبال فهم و تغییر در تفکر، فرهنگ و ساختارهای جامعه است. این جنگ نرم، در دل خود آمادگی برای ظهور و فرج امام زمان (علیه‌السلام) را می‌طلبد. چرا که ظهور، تنها یک واقعه فیزیکی نیست، بلکه یک تغییر گسترده در ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است. آمادگی برای ظهور یعنی آمادگی برای مواجهه با یک نظم جدید، یک حقیقت نوین، که دیگر به ابزارهای جنگی محدود نمی‌شود. در حقیقت، فرد نظامی نمی‌تواند به‌تنهایی در این عرصه نقش‌آفرین باشد. در جنگ آینده، باید برای تغییرات بنیادی در نگاه‌ها و اندیشه‌ها آماده شد. باید ذهن‌ها و دل‌ها را مهیا کرد برای پذیرش حقیقت و عدالت. ظهور امام زمان (علیه‌السلام) نه تنها یک انتظار است، بلکه یک استراتژی است که باید بر اساس فهم صحیح از وضعیت کنونی و ضرورت تغییرات در عمق جامعه شکل گیرد. در این مسیر، باید از جنگ‌های فیزیکی و مرزهای جغرافیایی رها شویم و به جنگ‌های ذهنی، فرهنگی و معنوی توجه کنیم. جنگ امروز و فردا، جنگی است برای تسخیر دل‌ها و ذهن‌ها، نه تنها خاک. و این‌چنین است که ظهور و فرج امام زمان (علیه‌السلام) به عنوان راهی برای تغییر در ساختارهای جهانی می‌آید، نه تنها یک واقعه‌ای ساده، بلکه یک انقلاب فکری، اجتماعی و معنوی. 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8

🔰 نبرد تاریخی مترفین اجتماعی و مصلحین اجتماعی! / تفسیری از آیات سوره مبارکه‌ی هود در خصوص هلاکت هرگاه مترفین، آن غرق‌شدگان در نعمت و شهوت، بر جامعه مسلط شوند، فساد در زمین ریشه می‌دواند و نابودی آن جامعه نزدیک می‌شود. قرآن کریم بارها این حقیقت را به ما گوشزد کرده است: مترفین با ظلم و طغیان، پایه‌های جامعه را می‌لرزانند و عذاب الهی را به سوی خود و مردم می‌کشانند. خداوند در سوره هود به‌روشنی می‌فرماید: "وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَو مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُوا فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا" (هود: ۱۶) مترفین، پیشاهنگان فسادند. آنان از قدرت و ثروت خود برای گسترش ظلم استفاده می‌کنند، حق مردم را می‌خورند و زمین را از عدالت تهی می‌کنند. اینجاست که خداوند، آنان و سرزمینشان را در آتش عذاب فرو می‌برد. اما این داستان فقط داستان مترفین نیست؛ داستان کسانی است که در برابر ظلم می‌ایستند: مصلحین. 💢 مترفین: عاملان فساد و سقوط در تاریخ اقوام گذشته، مترفین همیشه بذر فساد را می‌کاشتند. از قوم نوح و هود گرفته تا قوم لوط و شعیب، همه سرزمین‌هایی بودند که مترفین با فسق و فجور، جامعه را به ورطه نابودی کشاندند: "وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِيهِ وَكَانُوا مُجْرِمِينَ" (هود: ۱۱۶) مترفین، همان کسانی‌اند که حق را می‌پوشانند، مستضعفین را به بند می‌کشند و عدالت را زیر پا می‌گذارند. اینان نه فقط خود، بلکه کل جامعه را به سوی هلاکت می‌برند. اما خداوند همیشه کسانی را برمی‌انگیزد که عدالت را زنده کنند: مصلحین. 💢 مصلحین: ناجیان سرنوشت در مقابل، مصلحین هستند که جلوی نابودی جامعه را می‌گیرند. خداوند به روشنی می‌فرماید: "وَما كانَ رَبُّكَ لِيُهْلِكَ القُرى بِظُلمٍ وَأهلُها مُصلِحون" (هود: ۱۱۷) مصلحین با سه ویژگی کلیدی، سپر جامعه در برابر عذاب الهی می‌شوند: ۱. انصاف نسبت به مردم: آنان حقی را که برای خود می‌پسندند، برای دیگران نیز می‌خواهند. ۲. خیرخواهی برای امت: دل‌سوزی برای جامعه و تلاش برای اصلاح آن، هدف آنان است . ۳. رحمت و مهربانی: قلب‌های آنان برای مردم می‌تپد، حتی برای آنان که گمراه شده‌اند. رسول خدا صلی الله علیه و آله به ابن مسعود چنین فرمود: «ای ابن مسعود! اگر این ویژگی‌ها را در خود داشته باشی، آنگاه که خداوند بخواهد عذابی را بر اهل شهری نازل کند، به تو نظر می‌افکند و به خاطر تو، مردم آن سرزمین را می‌بخشد.» 💢 نبرد مترفین و مصلحین: جدالی همیشگی این نبرد، نبردی است که از آغاز تاریخ وجود داشته است: مترفین که با فسق و فساد، زمین را ویران می‌کنند، و مصلحین که با عدالت، زمین را آباد می‌سازند. قرآن بارها این دو جریان را در کنار یکدیگر نشان داده است؛ مترفین که نابودی را برای خود می‌خرند و مصلحین که نجات‌بخش جامعه‌اند. خداوند وقتی جامعه‌ای را به خاطر فساد نابود می‌کند، ابتدا مصلحین را از میان آنان جدا می‌کند. همان‌گونه که نوح و پیروانش در کشتی نجات یافتند، صالح و لوط از شهر خارج شدند و شعیب به سلامت از قوم سرکش خود رهایی یافت. این نبرد، نبردی است که هر روز در زندگی ما تکرار می‌شود. آیا در کنار مترفین خواهی ایستاد، یا صف خود را با مصلحین یکی می‌کنی؟ خداوند در سرنوشت بشریت چنین رقم زده است: مصلحین پیروزند و زمین از آن مستضعفین است. پس برخیز و در صف عدالت باش! آینده از آنِ آنان است که در برابر ظلم می‌ایستند و پرچم حق را برافراشته می‌کنند. 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8.

🔰 اگر مخلوق را دیدی اما خالق را ندیدی نمی‌توانی موحد باشی... #آیت_مداری انسان، آینه‌ای است که اگر رو به حقیقت قرار گیرد، می‌بیند، می‌شنود، می‌فهمد و سخن می‌گوید. اما اگر پشت به نور کند، از آینه بودن می‌افتد و تنها یک شیء سرد و بی‌جان باقی می‌ماند. خدا در کتابش از ما می‌خواهد که نگاه کنیم؛ اما نه نگاهی سطحی. می‌گوید به شتر بنگر، به کوه، به زمین، به آسمان؛ اما این نگاه، راهی است به خودت. به آنکه تو را ساخته، آنکه کوه را سر به فلک برده و زمین را گسترانده. اگر در این راه نرفتی، کور هستی، حتی اگر هزار چشم داشته باشی. کر هستی، حتی اگر هزار گوش داشته باشی. لال هستی، حتی اگر زبانت به هزاران حرف باز باشد. این زندگی، عبور از نشانه‌هاست. نشانه‌ها را ببینی و بگذری، و به مقصد برسی. اگر در نشانه‌ها ماندی، دیگر نه راهی داری، نه مقصدی. می‌شوی مثل آنکه چاه را ببیند اما آب را نبیند. مثل آنکه درخت را ببیند اما میوه را نفهمد. و این یعنی سقوط، یعنی سکوت، یعنی بیهودگی. خدا می‌گوید نگاه کن، اما نگاهت را بساز. به زمین نگاه کن اما فقط خاک نبین. به شتر نگاه کن اما فقط کوهان نبین. اگر در نگاهت، خالق را ندیدی، نگاهت تهی است، و تهی‌ترین نگاه‌ها، نگاه کوران است. 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8.

🔰 "الحمدلله رب العالمین" یعنی چه؟! هر کمالی در دنیاست برای اوست فرض کن باغ زیبایی داری. همه‌چیز در آن باغ سر جای خودش است؛ درخت‌ها سبز، میوه‌ها شیرین، و چشمه‌ها جاری. حالا اگر باغبان را از این باغ بگیری چه می‌شود؟ کسی نیست که درخت‌ها را هرس کند، چشمه‌ها را روان نگه دارد یا از گیاهان مراقبت کند. کم‌کم، شاخه‌ها خشک می‌شوند، میوه‌ها کرم‌خورده و تلخ، و باغی که روزی جلوه‌ای از بهشت بود، به جنگلی خشک و آشفته تبدیل می‌شود. خدا همان باغبان است. هر جا که خدا باشد، نظم، زیبایی و رشد وجود دارد. اما اگر خدا را از زندگی بگیریم، همه چیز به هم می‌ریزد. شیطان، دقیقاً همینجا وارد می‌شود. او نمی‌تواند باغ را آباد کند، اما می‌تواند زباله‌های باغ را رنگ کند و به ما بگوید: «این‌ها زیباتر از میوه‌ها هستند.» زباله‌ها را طوری تزئین می‌کند که گمان کنیم این‌ها بهشت هستند، ولی وقتی جلوتر می‌رویم، متوجه می‌شویم که آن‌چه فکر می‌کردیم شیرین است، پر از تلخی و فساد است. برای همین قرآن می‌فرماید: «زُیِّنَ لَهُم سوءُ أعمالِهِم» (اعمال زشتشان برایشان زیبا جلوه داده شده است). حالا اگر بخواهیم از این تزئین‌های شیطانی نجات پیدا کنیم، باید چشممان را به نور خدا روشن کنیم. مثل کسی که شب در تاریکی راه می‌رود و همه چیز برایش مبهم است، اما وقتی چراغی روشن کند، دیگرت می‌فهمد کدام راه درست است و کدام راه به گمراهی می‌انجامد. 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8.

🔰 کارهای فرهنگی و اجتماعی بی‌ثبات! چند وقت پیش یکی از رفقا لطف کرد و دعوتم کرد برای کمک به برگزاری اعتکاف 😊 رفتم، صحبت‌هایی شد و یه سوال مهم برام پیش اومد: سال قبل که توی اعتکاف ۱۵۰ تا نوجوان شرکت کرده بودن، الان چند نفر از اون بچه‌ها هنوز با مجموعه در ارتباط هستن؟ جواب؟ صفر! 😐 یعنی چی؟ یعنی تموم اون بچه‌ها، بعد از تجربه اون حال خوب و معنوی، کلاً رها شده بودن. نه ارتباطی حفظ شده بود، نه برنامه‌ای برای ادامه مسیرشون! حتی یه طرح کوچیک هم برای تقویت و تثبیت حالشون، مثل اردوهای تفریحی 🏕️، جلسات عبادی 🙏 یا برنامه‌های معرفتی 📚 وجود نداشت. این یعنی چی؟ یعنی یه عالمه انرژی و وقت گذاشته شده که بچه‌ها از فضای آلوده بیرون کشیده بشن و بیان توی یه فضای نورانی✨، اما بعدش چی؟ همون منطقه‌ای که از شیطان پس گرفته شده بود، دوباره راحت بهش برگردوندیم! بچه‌ها بعد از این تجربه‌ها به پیگیری نیاز دارن. اعتکاف، فقط شروع یه مسیره. اگه برنامه‌ای برای حفظ و تقویت حال خوبشون نباشه، انگار تمام اون زحمت‌ها یه چراغ لحظه‌ای بوده که خیلی زود خاموش میشه. 💡 راستش اصلا رغبتی به برگزاری برنامه‌های این‌چنینی ندارم چون اون "بعدش که چی؟" متولی نداره و یک نفر باید بشینه و فکر کنه چطور در مرحله اثبات و تثبیت حال معنوی جامعه رو حفظ کنه و ارتقا بده بیاید برای این مسیر، جدی‌تر فکر کنیم... 🌱 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8.

📽 نقد و بررسی فیلم «موسی کلیم‌الله: به وقت طلوع» 🎬 کارگردان: ابراهیم حاتمی‌کیا | #جشنواره_فیلم_فجر 1️⃣ روایت داستان و هماهنگی با مضامین قرآنی فیلم با آیه‌ی «وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي» (سوره طه، آیه 41) آغاز می‌شود: «تو را برای خودم ساختم.» این آیه به پرورش ویژه حضرت موسی (ع) اشاره دارد. اما در فیلم، تمرکز بیشتر روی تولد موسی و نجات اوست و مفهوم "اصطناع" به‌درستی در بطن داستان پرداخته نشده. روند شکل‌گیری شخصیت منجی آن‌طور که انتظار می‌رود، دیده نمی‌شود. 2️⃣ مسئله "احتناک ذریه" و "هلاکت حرث و نسل" در روایت فیلم فیلم به مفهوم "احتناک ذریه" اشاره دارد که در آیه «لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّيَّتَهُ إِلَّا قَلِيلًا» (سوره اسراء، آیه 62) آمده: «[شیطان گفت:] قطعاً نسل او (آدم) را، جز اندکی، تحت سیطره خود می‌گیرم.» شخصیت پیشگوی شیطان‌پرست نماینده این نقشه‌های شیطانی است که می‌خواهد جلوی ولادت منجی بنی‌اسرائیل را بگیرد. 🔍 شاید اگر فیلم با همین آیه آغاز می‌شد، هماهنگی بیشتری با مضمون داستان پیدا می‌کرد. 3️⃣ تدابیر شیطان و پاسخ‌های الهی در فیلم فیلم به خوبی تقابل نقشه‌های شیطان و تدابیر الهی را به تصویر می‌کشد: وسوسه اول: توصیه به قتل مادران باردار توسط پیشگوی شیطان‌پرست که با وساطت آسیه ناکام می‌ماند. وسوسه دوم: جدا کردن مردان از زنان در شب انعقاد نطفه موسی؛ اما یک طوفان الهی این نقشه را خنثی می‌کند. وسوسه سوم: قتل نوزادان تازه‌متولد شده از طریق قابله‌ها؛ اما تدبیر الهی باعث نجات موسی می‌شود. وسوسه نهایی: رهگیری موسی توسط مأموران فرعون که با تدبیر الهی (سپردن موسی به آب) ناکام می‌ماند. این روند، جنگ دائمی میان نقشه‌های شیطانی و تدابیر الهی را نشان می‌دهد. 4️⃣ شخصیت‌پردازی: روند ثبات قلب مادر موسی (ع) فیلم به‌خوبی روند "ثبات فؤاد" (قلب) مادر موسی، یوکابد، را نمایش می‌دهد. در قرآن آمده که خداوند قلب مادر موسی را استوار کرد تا بتواند فرزندش را رها کند و به وعده الهی ایمان بیاورد. این بخش از فیلم از نظر احساسی تأثیرگذار است و به خوبی اضطراب و ایمان یوکابد را نشان می‌دهد. 5️⃣ انتقاد به صراحت نمایش بارداری و تولد یکی از نقدهای وارده به فیلم، نمایش بیش‌ازحد صریح فرآیند بارداری و تولد است که می‌تواند برای مخاطبان کودک نامناسب باشد. شاید استفاده از نمادپردازی یا روایت غیرمستقیم می‌توانست به انتقال پیام کمک کند و حساسیت‌های سنی را نیز رعایت نماید. 6️⃣ نقد بر سیاست‌های کنترل جمعیت و شباهت به مسائل معاصر در فیلم، قابله تأکید می‌کند که فرآیند "کنترل جمعیت" نباید با خشونت مستقیم همراه باشد، زیرا باعث مقاومت مردم می‌شود. این منطق شبیه سیاست‌های معاصر برخی سازمان‌های بین‌المللی است که از طریق نفوذ نرم و جمع‌آوری اطلاعات، در سیاست‌های جمعیتی دخالت می‌کنند. فیلم، خواسته یا ناخواسته، نقدی زیرپوستی به این سیاست‌ها دارد و پیامش را غیرمستقیم اما تأثیرگذار منتقل می‌کند. 7️⃣ نقد فنی: جلوه‌های ویژه و استفاده از فناوری مجازی فیلم از فناوری تولید مجازی برای بازسازی مصر باستان استفاده کرده، اما این فناوری در برخی صحنه‌ها تصنعی به نظر می‌رسد. در مقایسه با سریال «حضرت یوسف»، کیفیت جلوه‌های بصری پایین‌تر است و برخی سکانس‌ها فاقد جزئیات و عمق کافی هستند. «موسی کلیم‌الله: به وقت طلوع» تلاش می‌کند داستانی عمیق درباره تقابل نقشه‌های شیطانی و تدابیر الهی روایت کند. فیلم پیام‌های مهمی درباره کنترل جمعیت و جنگ نرم فراعنه علیه مردم دارد، اما در برخی جنبه‌های فنی، روایت داستان و شخصیت‌پردازی می‌توانست قوی‌تر باشد. #نقد_فیلم #موسی_کلیم_الله #ابراهیم_حاتمی‌کیا #سینمای_ایران 🔸️ #علی_قدردان | از عین تا قاف @einqaf8