✅كارها، از لحظه‌اى به حسنات و سيئات مى‌رسند، كه... 🔶استاد علی صفایی حائری: چه بسا حرف‌هاى خوبى، كه در جاى خود واقع نشده و خون‌ها ريخته است. چه بسا كارهاى حقّى، كه از راه درست و با هدف درست دنبال نشده است. كارها، از لحظه‌اى به حسنات و سيئات مى‌رسند، كه حسن و قبح آن‌ها را و روش‌ها را و شكل‌هاى‌شان را بسنجى. و كارها از لحظه‌اى به صالحات بدل مى‌شوند، كه انگيزه و جهت آن‌ها را هم در نظر بگيرى. و گذشته از حسن و خوبى عمل و حسن و خوبى شكل و روش آن،به جهت عمل و هدف عمل هم توجه داشته باشى و سعى كنى كه خوبى تو، خوراك باطلى نشود و حقّ‌ تو را،باطلى طعمه‌ى خود نسازد؛ كه بايد حرف‌ها و كارهاى به حقّ‌ تو، از راه حق دنبال شود و با شكل حق و سنّت درست عملى شود و از بدعت‌ها و تجاوزها دور شوند. و با اين همه، كه حقّ‌ را از راه حق و با حق آورده‌اى، مواظب باشى كه بازيچه‌ى باطل‌ها نشوى و ناحقّى از تو بهره‌بردارى ننمايد. 📚 #نامه_های_بلوغ ص۱۶۴ 🌿 @einsad

✅علامت خلوص 🔶استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad

✂️ برشی از یک کتاب #معاد_ما_یا_معاد_قرآن ما در رابطه با مسأله معاد ، روشی را که قرآن برای طرح و بهره برداری از آن مطرح کرده ، فراموش کرده ایم . معاد در قرآن نتیجه « ادامه انسان » و ایمان به آن هم « نتیجه ایمان به انسان » است . آنجه در قرآن مطرح می شود بحث عشق به معاد است نه علم به معاد ، که متأسفانه ما در بحث ها آن را به بحث بقاء روح و داستان تجسم اعمال و آن چنان حرف ها کشانده ایم ! این مباحث خوب است ، ولی زاویه ای که قرآن از آن به معاد نگاه می کند ، زاویه خیلی وسیع تری است که « ایمان به غیب » و « ایمان به الله و روز آخر » است . در این آیات ایمان و عشق و گرایش به معاد مطرح است ، که متأسفانه برای ما هیچ گاه این بحث به این گونه مطرح نبوده است . به طور کلی مسأله ای که به معاد در قرآن « عمق » می دهد همین است که می فرماید «ایمان به الله و روز آخر » ؛ همان طوری که به الله عاشقی ، به استمرار خودت هم باید علاقه مند باشی . 📚 حیات برتر ، علی صفایی حائری ، ص 14 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

⚠️⚠️⚠️ سلام با توجه به این که این مطلب از استاد، برای برخی از اعضای کانال این سوال ایجاد شد که پس حکومت حضرت رسول و حضرت امیر چه می شود؟ آن ها هم بی فایده بوده اند؟ آن ها که جامعه ی اسلامی را پیش از حکومت اسلامی، نساختند، و اینکه پس انقلاب اسلامی بی فایده بوده است؟ لازم شد که توضیحی از این مطلب داده شود. در طرح کلی دین، ابتدا نظام اجتماعی و سپس نظام سیاسی حکومتی مطرح می شود و در عمل هم، سیر طبیعی و منطقی کار همین است که ابتدا جمعی و جامعه ای با یک هدف مشترک باشند، و برای تدبیر امورشان، به رهبری نیازمند باشند که بلافاصله حکومت اسلامی شکل بگیرد. و با توجه به معارف و عقاید اسلامی، بینش سیاسی که استاد مطرح کرده اند، در طرح مربوط به حکومت، این را مورد توجه عمیق قرار داده اند که در حرکت سیاسی معصومین و در دوران غیبت، مسلمین، باید از «اضمحلال» و «استبداد» به دور باشند که حکومت مقبول مردم، اگر مهره هایی برای پست هایش نداشته باشد، حتی اگر قانون اساسی و مجلس شورا هم داشته باشد، مورد نفوذ دشمن قرار می گیرد و سرانجام دچار اضمحلال خواهد شد و همچنین اگر حکومت به همراه مهره ها و کادر مناسب بر سر‌ کار بیاید ولی مردم تحمل چنین حکومتی را نداشته باشند و با این حکومت، هم هدف نباشند، این حکومت یک حکومت استبدادی خواهد بود. با همین دقت می توانید حتی به تحلیل تاریخ اولیاء معصوم بپردازید. این نکته را هم باید مد نظر داشت که در نظام اجتماعی اسلام و بحث از جامعه ی اسلامی، استاد به این نکته ی دقیق، توجه داده اند که نیاز نیست همه ی مردم، تمام مسائل و معارف را عمیقا درک کرده باشند، بلکه دو کار ضروری است: یکی تربیت مهره هایی برای به دوش کشیدن سقف عظیم حکومت اسلامی، و دیگری تحول تلقی مردم از خود، و در نتیجه از اهدافشان. ساختن مردم برای شکل گیری جامعه ی اسلامی، در همین حد کفایت می کند که همه با یک هدف مشترک دور هم جمع شده باشند و از حکومت، بیش تر از پرستاری(رفاه) و پاسداری(امنیت) و سوادآموزی و بهداشت، «رشد و تعلیم و تربیت» را بخواهند. با این مسائل، روشن می شود که حضرت رسول که برای تشکیل حکومت اقدام کرده بودند، جامعه ی اسلامی را از پیش تشکیل داده بودند و یارانی را تربیت و اهداف مردم را به هدفی مشترک تبدیل کرده بودند. اما حکومت امیرالمؤمنین، از آنجا که خود حضرت اقدامی نکردند و مردم به ایشان روی آوردند، با وجود اینکه خود حضرت ابتداءً مخالفت کردند، و با توجه به اینکه وضعیت مردم و حکومت امیرالمؤمنین در حدود ۵ سال آن‌گونه بود که می دانیم، روشن می شود که هنوز زمینه های شکل گیری حکومت حضرت وجود نداشت، نه اهداف مردم دگرگون شده بود و نه یارانی ″به اندازه ی کافی″ تربیت شده بودند. و اما انقلاب اسلامی، که زود محقق شد، در عین اینکه لازم بود و امور باید به دست فقیه می افتاد تا زمینه سازیِ امر ولیّ معصوم را انجام دهد، اما زمینه های چنین حکومتی فراهم نشده بود و همچنان نشده است. استاد در یکی از فرمایشاتشان در سال ۱۳۶۱ بیان می فرمایند که امروز کشش و آمادگی مردمی و تحمل آن ها نسبت به ولایت فقیه وجود دارد ولی مکرر در فرمایشات یا کتاب هایشان می فرمودند که مهره ها تربیت نشده اند و کادرسازی نشده و بعد از این مرحله، مرحله ی جایگزینی این ها در پست ها نیز مطرح است. این بُعد از جامعه ی اسلامی هنوز محقق نشده است. هر چند تلقی مردم هنوز هم جای تحول‌ دارد. 🌿 @einsad

✅ انسان چگونه از هواها، سودها و تعصب‌ها آزاد مى‌ شود؟ 🔶استاد علی صفایی حائری: انسان قبل از شروع به حركت بايد آزاد بشود و از سودها، هواها، تعصب‌ها، عادت‌ها و تقليدها خود را خلاص كند. اكنون به اين سؤال مى‌رسيم كه انسان چگونه مى‌تواند خود را از كشش اين عوامل آزاد بنمايد؟ جواب: انسان از دو نيروى كنجكاوى و حقيقت‌طلبى برخوردار است. كنجكاوى فكر را حركت مى‌دهد و حقيقت‌طلبى آن را كنترل مى‌نمايد. و اين نيروى كنترل مى‌تواند جلوى سودها و هواها و تعصب‌ها را بگيرد. كسى كه مى‌خواهد به سوى مقصدى حركت كند و مى‌خواهد به اين مقصد برسد ديگر به اين فكر نمى‌كند از راهى كه پدرم رفته من هم بروم و يا از اين راه كه پهلوى خانه‌ى ماست شروع كنم و يا از اين راه چون براى من منفعت دارد و پول و كرايه نمى‌خواهد راه بيفتم. ما هنگامى كه مى‌خواهيم به سوى تهران حركت كنيم و در آن‌جا كارى داريم،بر فرض كه ماشين‌هاى مجانى براى اصفهان باشد،بر فرض كه راه كاشان بغل دستمان باشد و يا بر فرض كه پدرم به كاشان رفته باشد، از راه تهران صرف‌نظر نمى‌كنيم و آن را رها نمى‌نماييم. كسى هم كه مى‌خواهد به حق برسد و حق را مى‌خواهد و يافته است كه در حق بهره‌هايى است و با حق رشدهايى است، ديگر به خاطر سودها و يا هوس‌ها و يا تعصب‌هاى غلط‍‌ از آن صرف‌نظر نمى‌كند. اين نيروى حقيقت طلبى و اين عامل نيرومند، انسان را از هواها، سودها و تعصب‌ها آزاد مى‌نمايد. 📚 #مسئولیت_وسازندگی ج 1، ص 75 🌿 @einsad

🔶استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad

✅ امكان ندارد،كه تو با وجود بهترها به كمترها رو بياورى.. 🔶استاد علی صفایی حائری: ما اگر بهشت آراسته را ببينيم، ربّ‌ ودود غفور عزيز مسيطر مهيمن را هم ببينيم و عظمت وجودى خودمان را هم ببينيم و در اين حال به دنيا رو بياوريم، امكان ندارد، حماقت است كه تو با وجود بهترها به كمترها رو بياورى. كسى كه خودش را باور كرده، ربّش را دوست دارد و ادامه خودش را هم مى‌شناسد، نمى‌تواند از همه آنها چشم بپوشد و سرش را بكند تو شكم گوسفندى كه ١٠ دقيقه ديگر گرگ‌ها آن دو را با هم مى‌خورند. هر دوتان را مى‌خورند! هيچ كدام را هم باقى نمى‌گذارند. مى‌ارزد؟! 📚 #روزگارستمگر ص۱۲۸ 🌿 @einsad

🔹آیت الله حائری شیرازی: آقای صفایی حائری، جامع مطهری و شریعتی بود. ویژگی آقای صفایی [حائری] این بود که هم اندیشه‌هایش جایگاه سالمی داشت و هم روش او روش مؤثری بود. متأسفانه برخی از اندیشمندان ما «محتوا» داشتند، ولی «فرم» نداشتند و برخی بالعکس بودند. دکتر شریعتی در «فرم بیان» و ورود به مطالب و انتخاب واژه‌ها خوب بود؛ ولی در «محتوا» خوب نبود و اسلام شناس نبود. استاد مطهری در «محکم‌بودن اندیشه»، کم‌نظیر بود؛ اما «فرم» او به اندازه محتوایش خوب نبود. من وقتی کتاب غدیر آقای صفایی (عین-صاد) را خواندم، در حاشیه آن نوشتم: «قدر این نویسنده، شناخته نشده است. او محتوای شهید مطهری را دارد و روش بیان شریعتی را». آقای صفایی شناخته نشد. من اگر در مروری که در چند تا از کتابهایشان داشتم ضعف اندیشه دیده بودم، ایشان را ترویج نمی کردم. 🌿 @einsad

جلسات این هفته ( 1 الی 7 تیرماه 98) موسسه لیله القدر تهران واقع در مسجدالرضا 🌿 @einsad

✅فريب محبّت‌ها را نخور؛ به ريشه‌ها و انگيزه‌ها و هدف‌هاى ديگران هم فكر كن. 🔶استاد علی صفایی حائری: دختر خوبم! نمى‌توانم از اين همه آتش و فتنه و از اين همه دست‌هاى ظالم و خائن و از اين همه زمينه‌هاى سنگين براى تو نگويم و تو را بگذارم كه با غريزه و با صفاى حس و احساس، گرفتار اين رذالت‌هاى پنهان و آشكار بشوى. پس اگر چه براى تو مبهم است، تحمل كن؛ كه آدمى مى‌تواند با علم و مشورت و با سنجش و دقّت و با حلم و شكيبايى ، خطرهاى كمين نشسته را بشناسد و دشمن‌هاى خود را رَصد كند و با آگاهى،به مبارزه برخيزد. علم و اطّلاع را با تجربه،با عبرت،با مشورت،با فكر و با مطالعه مى‌توانى به دست بياورى و در هر كارى كندوكاو نمايى؛ كه هيچ گربه‌اى،به‌خاطر خدا موش نمى‌گيرد و گوش نمى‌برد. خيلى‌ها براى استعمار و براى بهره‌بردارى از ملّتى،به بهداشت و مسكن و خوراك آن‌ها مى‌رسند؛ امّا منافع آن‌ها را براى خود مى‌برند؛ كه خرس‌هاى بهره‌مند از كندوى عسل،براى زنبورها، از دشت‌هاى گل و از سرزمين‌هاى سبز حكايت مى‌كنند؛ چون عسل‌هاى انباشته شده، سر از شكم آن‌ها در مى‌آورد. فريب محبّت‌ها را نخور؛ به ريشه‌ها و انگيزه‌ها و هدف‌هاى ديگران هم فكر كن و اين‌ها را هم به سنجش بياور؛ كه اين تعقّل و سنجش انگيزه‌ها و هدف‌ها و شكل‌هاى عمل، مى‌تواند تو را از طعمه‌شدن و طعمه‌ساختن نجات بدهد. 📚 #نامه_های_بلوغ ص۱۶۷ 🌿 @einsad

✅ يك محقق هنگامى به حق مى‌رسد كه... 🔶استاد علی صفایی حائری: كسى كه مى‌خواهد راه را بيابد و به حقيقتى برسد، تنها اين برايش كافى نيست كه تفكراتى داشته باشد؛ گرچه تفكر زيربناى تربيت و عامل رشد است. ما مى‌بينيم چه بسيارند كسانى كه با تفكراتى وسيع، نه تنها به حق نرسيده‌اند،بلكه يا مأيوس شده‌اند و مانده‌اند و يا منحرف گرديده و رفته‌اند. و اين هر دو دسته، كم نيستند و مشخص هم هستند. كسى كه مى‌خواهد به مقصد برسد بايد هم راه برود و هم از راه برود و در راه شروع كند؛ وگرنه رفتنِ‌ تنها،بدون نتيجه است. يك محقق هنگامى به حق مى‌رسد كه تحقيق صحيحى را شروع كرده باشد و روش صحيحى را به كار گرفته باشد. و اين است كه بايد محقق قبل از هر چيز خود را از كشش هر عقيده و هر مكتب آزاد كند. فكر انسان همانند يك قطب‌نما مى‌تواند راه را روشن و مشخص كند، به شرط‍‌ اين‌كه يك قطب‌نما تحت تأثير كشش‌ها و جاذبه‌ها قرار نگرفته باشد. 📚 #مسئولیت_وسازندگی ج۱ ص۷۳ 🌿 @einsad

🌿جهت دهی به خواسته ها ...... #کلام استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad

🔸زندگی چهارفصل ... 🔻چگونه درس پیروزی را از شکست بگیریم ؟! #استاد_علی_صفایی_حائری #کلام 🌿 @einsad

✅ سختی رها کردن دنیا 🔶استاد علی صفایی حائری: رها كردن دنيا كار ساده‌اى است. آدم در يك مرحله‌اى لوطى‌گرى مى‌داند، دنيا را رها مى‌كند، هنداونه را مى‌زند به ديوار تكه تكه مى‌كند و مى‌رود. ولى اگر بخواهى همين هندوانه را به مصرف برسانى، به اهلش بدهى، اين مشكل مى‌شود، به ويژه وقتى كه بزاق‌هايت ترشح كرده و خودت مى‌خواهى بخورى. وقتى كثيفش كرده‌اى راحتى ، ولى وقتى كه مى‌خواهى به او بدهى، او دارد ملچ ملچ مى‌كند تو هم شاهد و ناظر هستى، اين خيلى سخت است. 📚 #روزگارستمگر ص۱۳۳ 🌿 @einsad

🔸دعوت خدا و طلبکار بودن ما! 🔻وقتی هدف بلند شد امکانات حقیر می شوند ... #استاد_علی_صفایی_حائری #کلام 🌿 @einsad

✅در این دنیای درد و رنج... 🔶استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad

✅ معنای #صلوات 🔶استاد علی صفایی حائری: كسى كه بهره‌هايى از كسى گرفته و محبت‌هايى از او ديده، اگر بخواهد در برابر آن محبت‌ها چيزى بدهد و چيزى هم ندارد كه در خور او باشد چون هر آنچه را هم كه دارد از خود اوست به كس ديگرى رو مى‌آورد كه بزرگ تر و برتر و از او به ما نزديك تر است، از او مى‌خواهد كه تو پاداش او و بهرۀ او - رسول - را بده؛ چون او به من محبت كرده، تو بر او درود بفرست و به او پاداش بده و او را سرشار كن تا اينها او را از وسعت‌ها و درودها و رحمت‌ها انباشته كند. «صَلِّ‌ عَلَيْهِ‌ صَلاةً‌ ناميةً‌ زاكِيةً‌ تَرْفَعُ‌ بِهَا دَرَجَتَه ١» ، تا او به مقامات و مراحلى كه بالاترين مقامات و مراحل است برسد؛ چون راه كه محدود نيست، بى‌نهايت راه در پيش است. اين است كه تو از رسولى كه سرشار شده و بهره گرفته‌اى، بر او درود مى‌فرستى تا پاداشى باشد در برابر محبت‌هاى او: «اَللَّهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‌». 📚 #بهاررويش ص۷۳ 🌿 @einsad

✅گفت‌وگو از اولياء در جمع ... 🔶استاد علی صفایی حائری: ذكر و يادآورى از صاحب امر و عالم آل‌محمد، دعوت به آن‌هاست و طبيعى است كه گفت‌وگو از اولياء در جمع و در كوى و برزن باعث زنده شدن ياد آن‌ها و احياى امر آن‌هاست. همين ذكرها و يادآورى‌هاست كه آتش اشتياق به ولى‌امر را سركش مى‌سازد و در خانه‌ى آن‌ها را باز مى‌گذارد كه درباره على بن يقطين مى‌گويند؛ در يك سال در كنار بيت، هزارها نفر براى او تلبيه مى‌گفتند و لبيك سر مى‌دادند. على بن يقطين با استيجار آن‌ها كه از شيعيان فقير و دور از مدينه بودند، هم زندگى آن‌ها را تأمين مى‌كرد و هم در خانه‌ى امام صادق عليه السلام را باز نگه مى‌داشت و هم راوى مى‌ساخت و هم معارف شيعه را تا امروز سرشار مى‌ساخت. ذكر عالم و دعوت به او، دعوت به حكم و حكومت و احياى امر آن‌هاست. جمع‌آورى نيرو براى درگيرى آن‌هاست. بى‌جهت نيست كه اين‌گونه از ذكر و مذاكره و احياى امر و احياء دين و احياء قلب گفت‌وگو مى‌نمايند. 📚 #وارثان_عاشورا ص۱۹۱ 🌿 @einsad

✅اهمیت برنامه ریزی 🔶استاد علی صفایی حائری: برنامه‌ريزى ،باعث مى‌شود كه كارهاى پراكنده‌ى تو هماهنگ شود و نيروهاى رها و بى‌حاصل تو، يك جهت و يك سو شود، كه در دعاى كميل مى‌خوانيم: «اَسْئَلُكَ‌ انْ‌ تَجْعَلَ‌ اعْمالى وَ اوْرادى كُلُّها وِرْداً واحداً وَ حالى فى‌ خِدْمَتِكَ‌ سَرْمَداً»؛ از تو مى‌خواهم كه تمامى كارها و حرف‌هاى مرا، يك كار و يك حرف قرار بدهى و حال و احساس مرا، هميشه در خدمت خودت بگذارى. آنچه كه كارها و حرف‌ها و حال‌هاى گوناگون و پراكنده را وحدت مى‌دهد و دوام مى‌دهد، همين طرح و تقدير است. 📚 #نامه_های_بلوغ ص۱۶۸ 🌿 @einsad

🔸 از خاک و چوب کمتریم ... 🔻خدا زن وبچه نیست که نعمتها را قبول کند و با آنها گول بخورد ... #استاد_علی_صفایی_حائری #کلام 🌿 @einsad

✅ ما نگاه كردن را نياموخته‌ايم 🔶استاد علی صفایی حائری: دربارۀ سليمان آمده كه: «نِعْمَ‌ الْعَبْدُ انَّهُ‌ أَوّابٌ‌ ١» ، سليمان اسير نعمت‌ها نمى‌شد، «أوبه» و بازگشت داشت.اگر به سفر و به ديدار نعمت‌ها مى‌رفت و در اين سفر نعمت‌هايى را تحصيل مى‌كرد، مشغول به نعمت‌ها نمى‌ماند. ما نگاه كردن را نياموخته‌ايم كه چگونه بايد نگاه كنيم. اين همه پديده‌ها از جلوى ما مى‌گذرد، اين همه حوادث مى‌آيد و مى‌رود. مى‌بينيم كه او پير شده، مى‌بينيم كه او جوان شده، مى‌بينيم يكى دعوا مى‌كند، مى‌بينيم يكى شادى مى‌كند، مى‌بينيم كه بشقاب‌هاى خالى را مى‌برند، مى‌بينيم كه آشغال‌ها را رها مى‌كنند، همۀ اينها را مى‌بينيم؛ اما چه شده با وجود اينكه اين همه را مى‌بينيم، ولى بهره‌اى نمى‌گيريم و متنبّه نمى‌شويم. قرآن تعبيرش اين است: شما مى‌بينيد كه بارشى هست و سبزه‌اى هست و رنگارنگى‌اى هست و بعد هم، خشكى هست و عتاب هست و آخر سر هم عذاب ١؛ يعنى دارند به ما ياد مى‌دهند چگونه نگاه كنيم كه تحول را ببينيم و نگاه جامعى پيدا كنيم... استاد ما مى‌گفت: شما نگاه كنيد به اين زن‌هاى هنرپيشه و فتنه‌هايى كه جوان‌ها را ضايع مى‌كنند و آنها را به خودشان جذب مى‌كنند، همين‌ها كه دل همۀ جوان‌ها را سوزانده‌اند و عكس‌هايشان را در گوشه و كنار اتاق‌هاى اين و آن مى‌بينيد. همين را مى‌بينيد كه ازدواجش يك هفته دوام نمى‌آورد. ايشان مى‌گفت: ما يك مقدار را مى‌بينيم، ما از يك كادر مشخص، به يك مقدارى از زيبايى اين نگاه مى‌كنيم: اين موى سر، اين نگاه، اين پا، آن كفش، آن كلاه جاذبه دارد و مى‌برد؛ ولى وقتى كه فردا بد اخلاقى‌اش را ببينى، فردا خوابش را ببينى، فردا ببينى كه او هزار تا مشكل دارد، حتى شوهرش هم نمى‌تواند او را نگه بدارد. همانى كه تو براى او مى‌سوختى. ما اين نگاه جامع را نياموخته‌ايم، اين است كه حسرتِ‌ نعمت‌ها ما را اسير مى‌كند و در نعمت‌ها ذلیل میشویم. 📚 #بهاررويش ص۲۷ 🌿 @einsad

✂️ برشی از یک کتاب #من_که_هستم اگر می خواهی هدف کسی را عوض کنی، باید《بینش 》او را نسبت به《اندازه و قدرش》کم یا زیاد کنی ، و《قدر》هم با《مقایسه ها》فهمیده می شود . انسان در مقایسه خود با پدیده ها ، تفاوت خود را با آنها می بیند . کسی که قدر و ارزش خود را فهمید ، دیگر هدفی کمتر از خودش انتخاب نمی کند . اگر من بدانم که هستم ، می توانم بفهم برای چه باید باشم . 📚 حرکت، علی صفایی حائری_ص۳۰ 🔰 کانال برشی از یک کتاب :http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✅عبودیت چیزی جز عبادت است... 🔶استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad