🌿 @einsad

🔵 برنامه آموزشی موسسه لیله القدر 📍قم، خ طالقانی، ک 87، پ19، موسسه ليلةالقدر 🌿 @einsad

✅ #شفاعت 🔶استاد علی صفایی حائری: شفاعت، آن‌جايى است كه تو زمينه‌اى داشته باشى و ريشه‌اى داشته باشى. آن‌گاه، آفت‌هاو بدى‌ها را يا با توبه‌ى خودت و استغفار خودت پاك مى‌كنى و يا با استغفار ديگرى و طلب ديگرى، كه جفت تو و همراه زمينه‌ى آماده‌ى تو مى‌شود و شفيع و همراه تو مى‌گردد. آن‌جا كه تو زمينه‌اى نداشته باشى، نه توبه‌اى از خودت باقى مى‌ماند و نه شفاعتى و همراهى از شفيعى. 📚 #نامه_های_بلوغ ص۹۱ 🌿 @einsad

✅ عشق دیدار امام زمان 🔶استاد علی صفایی حائری: مى‌گوييم مى‌خواهيم امام را ببينيم و اين يك عشق است، ولى باز نشده و شكل نگرفته. عاشق مى‌خواهد راحت معشوق را فراهم كند، نه راحت خودش را، چون راحت خودش، همان راحت محدود و مانده و فانى است. پس بايد تو كارهايى كه به عهدۀ امام است، عهده‌دار باشى. مالك، على را نمى‌گرفت كه بايست تا اندامت را ببينيم، كه مى‌رفت تا رنج على را كم كند و سنگينى على را بردارد، حتى اگر فرسنگ‌ها از او دور شود و سال‌ها او را نبيند، كه آن‌ها در جدايى‌شان باهمند و جمعند، ولى ديگران در جمعشان هم از على جدايند. عشقى كه شكل بگيرد، حركت مى‌شود. شورِ ديدنى كه شكل بگيرد، كوشيدن مى‌شود. شايد امروز اگر بشنوى كه امام در صد كيلومترى است آرام نگيرى و بدوى، ولى هنگامى كه پخته شدى اگر هم بدانى امام در بيست مترى تو است جرأت رفتن ندارى، كه مبادا وجود تو، حضور تو، نگاه تو، حركت دست و پاى تو، بى حساب باشد و رنج امام. اين‌جاست كه عشقت چندين برابر شده، ولى راه افتاده و شكل گرفته و مصرف شده و دست و پا و فكر و خيال و زبان و كلام تو را كنترل كرده است و به تو ظرفيت داده، كه بار بكشى، نه اين‌كه خودت بار باشى. تو براى آن‌هايى، نه بر آن‌ها. كه گفته‌اند: «كونوا لنا زينا و لا تكونوا علينا شينا ١» ؛ زينتى براى ما باشيد، نه ننگى بر ما. 📚 #تومي_آيي (ويرايش جديد)‌، ص87 🌿 @einsad

✅ #نیازها_در_جمع 5⃣ استاد علی صفایی حائری در کارها باید آگاهی، عشق و امکانات فراهم باشد... 🌿 @einsad

🌿 #معرفی_کتاب 👇 📚 رشد مولف: استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad

‍ 📚 #معرفی_کتاب 📗 #رشد 📝 #استادعلی_صفائی_حائری 🔸 کتاب «رشد» نخستین کتاب استاد علی صفایی حائری است. به توصیه شاگردان استاد، برای آشنایی با اندیشه وی، و هم برای آغاز سلوک و جریان فکری در فرد، بهتر است از این کتاب آغاز کرد. 🔹استاد صفایی در این کتاب از نگاه سطحی به مفاهیم دینی انتقاده کرده و تعریف‌هایی نو از اسلام، ایمان، تقوا، احسان و اخبات ارائه داده است. 🔸مهم‌ترین مسئله کتاب نظریه جدیدی است که در آن درخصوص هدف نهایی خلقت انسان مطرح شده است. 🔹 در این کتاب استاد صفایی نشان می‌دهد که هدف از آفرینش انسان تکامل نیست. سپس با تکیه بر سوره عصر، به جای آن، «رشد» را هدف خلقت انسان معرفی می‌کند، تعریفی از آن ارائه می‌دهد و دو عامل مهم از عوامل آن را توضیح می‌دهد. 🔸 در صفحه ۲۱ کتاب آمده است: «انسان برای مسأله‌ای بالاتر از شکل‌گرفتن و تکامل‌یافتن باید بکوشد؛ چون تنها این کافی نیست که شکل بگیریم و در ابعاد وسیع ماده و معنا تکامل پیدا کنیم؛ زیرا با این تکامل یافتن، مسأله بن‌بست و عبث و پوچی زودتر پیش می‌آید و عمیق‌تر مطرح می‌گردد. کسی که بهترین ماشین را و شکل گرفته‌ترین وسیله‌ها را و تکامل یافته‌ترین مرکب‌ها را با خود دارد، مسأله بن‌بست و ترافیک و محدودیت‌ها را بیشتر احساس می‌کند و عمیق‌تر می‌فهمد.»✅

✅ تکافل، تعاون و عهده داری 🔸 استاد علی صفایی حائری(عین-صاد) ... هرکس به قدر خود ظرفیتی دارد و به اندازه ی ظرفیت خود می تواند آب بردارد...، می تواند یک استعداد را در نظر بگیرد و گرفتاری هایش را در نظر بگیرد. اگر این روح در ما زنده شود؛ این روح تعاون و تکافل و عهده داری و کوشش در راه حوائج و گرفتاری ها، دیگر مرگی و کمبودی نخواهیم داشت. ... اگر هر کس، یک نفر یا بیشتر از این استعدادها را در نظر می گرفت و گرفتاری های آن ها را مرتفع می کرد، کارها به خوبی اصلاح می شد و نفراتی تهیه می شدند و این نفرات تهیه شده، باز به تهیه ی دیگران می پرداختند و همین طور افراد زیاد می گردند. هنگامی که افراد عقیم نبودند، تولید زیاد می شود. مسائل تأمین و ازدواج و مسکن، به وسیله ی «تکافل و تعاون و سعی در حوائج» به خوبی حل می گردد. این درست است که من برای خودم نمی توانم گدایی کنم، اما برای گرفتارِ دیگر که ننگی نیست، حتی دستور هم هست. اگر همین عهده داری و تکافل در میان ما بود، کار به اینجا نمی کشید. ... مادام که زیربنای انفاق و ایثار در ما نباشد، چطور می توانیم به این مراحل دست یابیم؟! مادامی که در سطح غریزه هستیم و علاقه ی ما به خودمان از همان حب بقا و حب به ذات تجاوز نمی کند، کجا می توانیم به درد دیگری برسیم؟! اگر من رشد کرده بودم و شناخت ها و معارفی به دست آورده بودم و از خودپرستی به خداپرستی رسیده بودم و از سطح غریزه رهیده بودم و ″علاقه ی من به خودم، به خاطر خدا و دستور او بود و رسیدگی به خودم از روی وظیفه بود″، در اینجا؛ در اینجایی که محتاج تر و گرفتارتر از من وجود دارد، می توانستم ایثار کنم و یا انفاق کنم و یا لااقل برایش کوشش کنم و در حوائجش سعی کنم و از افراد دیگر بدون آنکه نامش را ببرم و آبرویش را بریزم، برایش وجوهی جمع آوری نمایم. ... اگر روح ایثار و انفاق و قناعت و یا لااقل تکافل و عهده داری و سعی در حوائج و اهتمام به امور مسلمین در ما زنده می شد، بسیاری از مسائل تأمیناتی در همین سطحِ پایین حل می شد و به کمک فلان کس هم احتیاج نمی افتاد. 📚 #روحانیت_وحوزه ، ص ۱۸۱ تا ۱۸۷ 🌿 @einsad

🌿 @einsad

✂️ برشی از یک کتاب #اثبات_عقلی_معاد با تفکر در مقدار استعدادها ، می یابیم که انسان چقدر ادامه دارد و در نتیجه هستی تا کجا گسترده می شود . ما از مقدار ( نفتی ) که در چراغ است می توانیم حدود روشن بودنش را حدس بزنیم و از مقدار سوختی که در ماشین است ، حدود( حرکت ) آن را و ...ما از استعدادهای( اضافی ) جنین در شکم مادر ، کشف می کنیم که او برای نُه ماه نیست و برای این محدوده نیست ، چون او در آن جا بدست و پا و ... کاری ندارد . در آن محدوده به بیش از جُفت نیاز نیست . در نتیجه ما از « استعدادهای عظیم انسان » کشف می کنیم که برای این محدوده هفتاد ساله نیست . که غرایز اجتماعی در کندو ، جامعه ای را ساخته که هنوز انسان به آن نرسیده است . تضادها و استعدادها و پای آزاد او ، بی نهایت سرمایه است و در نتیجه انسان بی نهایت ادامه خواهد داشت و هنگامی که انسان بی نهایت سرمایه داشته باشد و بی نهایت ادامه بیابد . جهان هستی تا بی نهایت گسترده خواهد بود و برای این بی نهایت راه نه تنها به فکر و عقل که به وحی هم نیاز است ، چون فکر و عقل ما به تمام راه احاطه ندارد و نمی تواند ما را برای این راه دراز ، آماده کند . 📚 مسئولیت و سازندگی ، علی صفایی حائری ، ص 156 🔰 کانال برشی از یک کتاب : http://eitaa.com/joinchat/1542979584C75868f9aed

✅ #حجاب 🔶استاد علی صفایی حائری: مادام كه تلقى ما از انسان و برداشت ما از خويشتن دگرگون نشده، مادام كه نقش انسان مجهول مانده و بينش او از اين نقش در حد تنوع، در حد زندگى تكرارى و مدار بسته، در حد خوشى‌ها و سرگرمى‌ها، در حد بازيگر شدن و بازيچه ماندن، و تماشاچى بودن، خلاصه شده، مادام كه زندگى جز نمايش و بازى،بارى ندارد، ناچار سنگينى حجاب طبيعى است، مگر اينكه با شعارها همراه شوى و يا در جو روشنفكرى قرار بگيرى و يا بخواهى به گونه‌اى ديگر به نمايش بپردازى، يا بخواهند با تشويق و تعريف آماده‌ات سازند. مادام كه تلقى ما از خويش عوض نشود، حجاب هيچ مفهومى نخواهد داشت و چيزى جز كفن سياه و قبرستان خانه و مرگ نشاط‌ زندگى و نابودى شادى‌ها، عنوان نخواهد گرفت. 📚 #روابط_متکامل_زن_ومرد ص۳۹ 🌿 @einsad

🌿استاد علی صفایی حائری: 📌مؤمن کسی است که مؤمنی در وجود او شکل می‌گیرد... @einsad