وداع با رمضان سلسله پادکست‌های #استاد_و_درس ۵ مرور پر سوز و حرارت دعای وداع ماه رمضان از مرحوم استاد صفایی حائری 🎙این صوت مربوط به ۲۹ رمضان، سال ۱۳۶۸ در مشهد مقدس است. 🔘 با انتشار این پست شما هم در نشر اندیشه مرحوم استاد صفایی حائری سهیم باشید. 🌱 مدرسه عین صاد راوی اندیشه استاد علی صفایی حائری https://eitaa.com/joinchat/3686334965Cf3dfb22054

⁉️ چرا پرسش از معنای زندگی، ضروری است؟ ▫️شاید اگر ممکن بود انسان به خود از جایگاه یک تماشاچی نگاه نکند، شاید اگر خودآگاه نبودیم، ممکن بود از خیر این پرسش بگذریم. اما ما بی‌وقفه خودمان را در نسبت با گذشته و آینده می‌بینیم.‌ هر لحظه خودمان را در وضعیتی دیگر و جا و جهانی دیگر تصور می‌کنیم. از گذشته اندوه به دل داریم و نسبت به آینده می‌ترسیم! ▫️این تماشای انسان در میان گذشته و آینده، همیشه هم آسان نیست. گاه از برآورد زخم‌ها و رنج‌هایی که در گذشته به جان خریدیم و محاسبه دستمزدی که زندگی به ما ارزانی کرده است، سری بالا می‌اندازیم و با خود می‌گوییم: نمی‌ارزید! انگار، آنچه به دست می‌آوریم، از دور قشنگ است و بعد از کامیابی، چون حجمی از خاکستر که بادی تند به آن بوزد، پوچ و تباه می‌شود. ما می‌مانیم و هزار زخمی که مسیر به جانمان گذاشت. ▫️راستی، _ این همه تلاش و سعی برای چه؟‌ چرا باید این همه رنج و سختی را به جان بخرم ؟ _ اصلا چرا باید باشم تا لذت ببرم یا رنج بکشم؟ گیرم که آمدنم به اختیار خودم نبود، ماندنم را که می‌توانم خودم انتخاب کنم؟ _ منی که هنوز نمی‌دانم برای چه کاری به این زندگی دعوت شدم، چطور انتخاب‌هایم را مدیریت کنم؟ «کدام رشته تحصیلی را انتخاب کنم؟» «چه شغلی را انتخاب کنم؟» «آیا باید ازدواج کنم؟ و اگر لازم است، با چه کسی؟ ...» «چگونه روابطم را مدیریت کنم؟» «چه بپوشم و کجا زندگی کنم؟» ▫️ما در دوره آموزشی «معنای زندگی»، قصد داریم تا به این پرسش بنیادین انسان از زندگی بپردازیم. اگر تا به حال برای پاسخ به این پرسش‌های سمج، احساس درماندگی کرده‌ای؟ به ما بپیوند ... 🔻برای اطلاع بیشتر از دوره معنای زندگی به لینک زیر مراجعه فرمایید. @meaning_of_life 🌱مدرسه عین صاد ▫️راوی اندیشه استاد صفایی حائری▫️ 🆔 @einsadschool

🎧 چه خوب است در این ساعات همراه با صدای گرم مرحوم استاد صفایی حائری فرازهایی از دعای وداع با ماه رمضان را زمزمه کنیم ... ان شاالله همراه با نفَس آن دلسوخته و شیدای حق، دلهای سخت شده ما هم از گرمای عشق الهی بهرمند گردد ... 🎊عید سعید فطر مبارک.

📖 اين بزرگ‌ترين جنايت است كه يك دسته بشناسند و بسنجند و تصميم بگيرند و من اجرا كنم، مگر مغز من در سر ديگران است كه براى من تصميم مى‌گيرند؟ اين گونه حركت گرچه سريع‌تر و راحت‌تر است ولى انسانى نيست. 📚صراط ،ص۲۴ 🌱 مدرسه عین‌صاد راوی اندیشه استاد علی صفایی حائری https://eitaa.com/joinchat/3686334965Cf3dfb22054

🔰 سالک نیستیم! چه بسا با تحمیل‌هامان نفرت از دین را نفرت از قرآن را در وجودشان[کودکان‌مان] می‌ریزیم چون که می‌خواهیم نمایش بدهیم! سالک نیستیم!! ▪️مدرسه عین‌صاد: https://eitaa.com/joinchat/3686334965Cf3dfb22054

📜 پلی برای دیگران اين دستور است كه «لاتَجْعَلْ رَقْبَتَكَ جِسْرَآ لِلنَّاس». از گردن خودت براى ديگران پل نساز كه آنها برسند و تو بمانى. آنها كه مى‌خواهند از تو گوش درست كنند و چشمت را بگيرند و مغزت را بخورند، هر كه باشند جنايت‌كارند. 📝 استاد علی صفایی حائری 📖 صراط| ص ۲۴ 🌱 مدرسه عین‌صاد راوی اندیشه استاد علی صفایی حائری @einsadschool

🎧فایل کامل نشست اُم الکتاب "تطبیق گام‌های سلوک" در سوره حمد بر اساس کتاب صراط 📆 این نشست ۲۷ اسفند در محل مدرسه‌ عین صاد برگزار شده است. 🌱 مدرسه عین صاد راوی اندیشه استاد علی صفایی حائری https://eitaa.com/joinchat/3686334965Cf3dfb22054

📖 صراط مستقيم، يعنى راه نزديك تا مقصدِ انسان و تا رشدِ انسان و در جهت عالى‌‏تر انسان، همين عبوديت است، نه عبادت، نه رياضت، نه خدمت به خلق و نه شهادت. 📚صراط ،ص۷ 🌱 مدرسه عین‌صاد راوی اندیشه استاد علی صفایی حائری @einsadschool

📝 چرا دیگری؟ ❓چه مقدار می‌توانیم در قبال دیگران احساس مسئولیت داشته باشیم؟ 🔹 جهان جدید به ما سبکی از زندگی را دیکته می‌کند که تنها به خودمان و نهایتا حلقه‌ای محدود از خویشاوندان و وابستگان درجه یک‌ فکر کنیم. پذیرش مسئولیت در قبال دیگری، عمدتا با اکراه و اجبار شئون شهروندی اتفاق می‌افتد. من از آن جهت که معلم یک کلاس‌ام، باید نسبت به شاگردانم در ساعات حضورشان در مدرسه متعهد باشم. به محض به صدا درآمدن زنگ آخر، کیفم را به دست می‌گیرم و از مدرسه بیرون می‌زنم. یا وقتی کارمندی در یک اداره دولتی‌ام، به حکم وظیفه، باید پاسخگوی ارباب رجوع باشم. در ساختمان محل سکونتم، سعی می‌کنم با کمتر کسی سلام و احوالپرسی کنم که مبادا آشنایی اولیه، حدی از ارتباط را به دنبال بیاورد و مسئولیتی را متوجه من کند. 🔹 این کیفیت ارتباط با دیگران را همه ما تا حدی در خودمان و دیگران تجربه کردیم. همچنین دیده‌ایم بعضی انسان‌ها را که داوطلبانه عهده‌دار نیازهای جامعه خود می‌شوند. 🔹 عموم کسانی که در جامعه نسبت به گروه‌های آسیب‌پذیر و یا کاستی‌های اجتماعی دغدغه دارند، از نوعی قدرت احساسی و هوش عاطفی برخوردارند که رنج دیگری را درک می‌کنند. هرچند که در بیشتر موارد، این نوع احساس مسئولیت تنها از همین سطح عاطفی تغذیه می‌شود. 🔹 هر چند ما چنین احساسی را قدردانیم و از چنین انسان‌هایی به نیکی سخن می‌گوییم، اما به نظر می‌آید این مقدار از احساس مسئولیت هم در نهایت گرهی از کار انسان باز نمی‌کند. 🔹 ما آدمها از سه ساحت آگاهی، احساس و رفتار برخورداریم. عمیق‌ترین جریان‌ها را باید آنجا جستجو کرد که ریشه در آگاهی و معرفت انسان دارد. 🔹 وقتی پذیرش مسئولیت در فرد، متکی بر نوعی احساس همدردی و شفقت باشد، هر چند تصویری زیبا از نوع‌دوستی را به نمایش می‌گذارد، اما در نهایت آسیب‌هایی جدی به همراه خواهد داشت. 🔹 یکی از آفات این سطح از مسئولیت‌پذیری، شکل‌ گرفتن احساس توقع نسبت به دیگران و یا خستگی‌ است. هر مقدار هم ما خالصانه در جهت رفع نیازهای دیگران قدم برداریم، جایی خسته می‌شویم. و هر مقدار که خود را بی‌نیاز از دیگران جلوه دهیم، در نهایت نیازهای فردی ما، رگه‌هایی از توقع را زنده نگه می‌دارد. حالا فرض کنید که فرد به جای مزد و قدردانی، از جانب همان جامعه آسیب هم ببیند، رفته رفته بذر سرخوردگی و نفرت در او بارور می‌شود و در نهایت ممکن است که به فردی ضد اجتماعی بدل شود؛ نمونه‌هایی از این دست در طول تاریخ کم نبوده‌اند. 🔹 علاوه بر این آسیب‌ها، فعّالان اجتماعی و آنها که بیشتر احساس مسئولیت دارند، بیشتر در معرض بت‌سازی از خود و دیگران‌اند. یکی از آفات قهرمان بودن، بت شدن است. فرد به واسطه زحماتی که برای یک جامعه می‌کشد، در نظر دیگران بزرگ می‌شود و به مرور از نوعی اعتبار و مرجعیت شخصی برخوردار می‌شود و بر دامنه نفوذش افزوده می‌شود. اینجا نقطه‌ای است که یک فرشته می‌تواند شیطان شود. همان انسان مهربان و همان قهرمان دیروز، می‌تواند دیو فردا شود. 🔹 همچنین، آنجا که مسئولیت‌پذیری من تنها در احساسات فردی و عواطف انسانی من جا دارد، بی‌گدار به آب خواهم زد و با خوبی‌هایم به دیگران ضربه بزنم؛ دوستی خاله خرسه، از همین احساسات کور برمی‌خیزد. من در همان حال که می‌خواهم برای انسان‌ها کاری کنم، زخم‌هایشان را عمیقتر و رنج‌شان را دو چندان می‌کنم. 🔹 با گرم شدن بازار شبکه‌های اجتماعی، ما به وفور شاهد این نوع مهربانی‌های کور بوده‌ایم. آنجا که حجم قابل توجهی از کمک‌ها صرف نیازهایی سطحی می‌شود و نیازهای عمیق‌تر نادیده باقی می‌ماند. یا به نیت کمک به فقرا، از آنها کاسبانی می‌سازیم که به صدقه‌ گرفتن عادت می‌کنند و تکدی‌گری شغل‌شان می‌شود. 🔹 این نوع آسیب‌ها ناشی از نیت بد انسان نیست؛ بلکه ناشی از نیت خوبی است که در جهل هدر می‌شود. ما نمی‌دانیم جای درست کجاست و شکل صحیح عهده‌داری و مسئولیت چیست! اینجاست که ضرورت پیش رفتن تا لایه‌های عمیق‌تر آگاهی آشکار می‌شود. مسئولانه رفتار کردن، احساس مسئولیت، مادامی که در اندیشه و آگاهی فرد جا نداشته باشد، همراه با آسیب‌ها خواهد بود. 🔹 مسئولیت انسان آنجا که از ریشه‌های شناخت و آگاهی جان بگیرد، ساحت احساس و رفتار را سرشار می‌کند و تا این حد به فرد و جامعه آسیب نمی‌زند. این احساس مسئولیت موقتی و محدود نیست و آفت خستگی و توقع را به همراه ندارد. در سخت‌ترین شرایط جان دارد و در تاریک‌ترین شب‌ها، نور می‌پاشد. به همین خاطر استاد علی صفایی حائری مسئولیت را درختی می‌دانست که ریشه در شناخت‌ها دارد و بهارش همیشگی است. 🔷🔹 در یادداشت بعدی به این تصویر از مسئولیتِ انسان و مبانی آن می‌پردازیم. با ما همراه باشید. 🌱 مدرسه عین صاد روای اندیشه استاد علی صفایی حائری https://eitaa.com/joinchat/3686334965Cf3dfb22054

🔰 حتی چشم عقل هم چیزی نخواهد دید ... آنجا که بصر نیست چه خوبی و چه زشتی؟ جایی که چشم نیست دیگر خوبی و بدی تفاوتی ندارد! درست است عقل به خوبی‌هایی شهادت می‌دهد و بدی‌ها را می‌سنجد ولی این سنجش و این شهادت در لحظه‌ای ست که نوری در این هستی است، اگر این نور را از این هستی منها کنیم دیگر چشم عقل هم چیزی را نمی‌بیند. الله نور السماوات و الارض اگر این نور برداشته شود حتی چشم عقل هم چیزی نخواهد دید، خوبی و بدی تفاوت نمی‌کند. ▪️مدرسه عین‌صاد راوی اندیشه استاد علی صفایی حائری @einsadschool

🎧 سلسله پادکست‌های #استاد_و_درس (6) موضوع : ویژگی‌های حیات محمد و آل محمد (ص) _ویژگی های حیات طیبه _دعوت حیات بخش چگونه است ؟ 01:00 _ اعراض از لغو به چه معناست ؟ _ لغو به چه چیزی گفته می شود؟ _ چه ربطی بین لغو و هدف وجود دارد ؟ 01:57 _وقتی در قیامت می‌فهمیم فقیریم ... _چه عملی را می‌توانیم برای خدا ببریم؟ _در زندگی به چه چیزهایی تکیه کرده‌ایم؟ 04:24 🌱 مدرسه عین صاد راوی اندیشه استاد علی صفایی حائری https://eitaa.com/joinchat/3686334965Cf3dfb22054