📜وصیت نامه شهید علی عباس حسین پور: 📌امروز در این غروب تصمیم خود را گرفته ام. من می روم... چندی قبل در تشییع جنازه شهیدی یکبار و فقط یکبار بویی از #بهشت، بوی دلنوازی که تا آن زمان در عمرم استشمام نکرده بودم حس کردم. من می روم با کوله باری از گناه و معصیت.به این امید طالب #شهادت هستم که بعد از شهادت #آقایمان بر سر بالینمان خواهد آمد و گنهکارانی همچو من را #شفاعت خواهد کرد. خدایا از تو می خواهم در لحظه ای که شهادت برایم میرسد از تمامی دوستیها و #عشق و محبتها جز #دوستی و #محبت به خودت آزادم سازی. بارالها! دلم چنان گرفته که گویی غم #دنیا همگی بر من وارد گشته. دلم از این دنیای مادی، از هواهای نفسانی، از وسوسه های شیطانی، از گناهان کبیره و صغیره، از زیر پا گذاشتن حق مظلوم و...گرفته. می خواهم بال بزنم، #پرواز کنم،عشق در وجودم موج می زند. #معبود و معشوق مرا فرا می خواند. کفنم را بیاورید تا بپوشم. خونِ من از خونِ امام حسین (علیه السلام) و علی اصغر (علیه السلام) بخون خفته، رنگین تر نیست! خدایا احساس می کنم که اعضای تنم میله های زندانی هستند که مرا به #اسارت خویش درآورده اند و تلاش مقرون من برای فرار از این زندان بی فایده است مگر به لطف و رحمتت. خدایا مرا در صف #شهیدان قرار ده و توفیقی عطا کن تا هرچه زودتر جانم را نثار درگاهت گردانم. برادر بدون تأمل بپاخیز تند و تیز حرکت کن دیگر غسل احتیاج نیست منتظر شستشو نباش با یک جنبش خودت را به خدا پیوند بده و در او فنا شو،آنجاست که خداگونه شده ای. دیگر این دنیای پست فانی تحمل ماندن تو را ندارد تو باید پرواز کنی. بارالها! من بارها می خواستم در عزیمت به جبهه #وصیت_نامه بنویسم ولی هر بار مردد بودم و توان این نوشتن از من گرفته شده بود. ولی در دلم این رخنه کرده بود که من حالا نوبتم نشده است، ولی این بار بطور ناخودآگاه قلمم روان شده، روحم بال درآورده، هر روز و شبم شده است گریه در #فراق_دوست. بارالها من ۲ بار تا مرز شهادت رفتم ولی مجروح گشتم، پس کی نوبت وصل من می شود. در دلم این نقطه روشن شدن و هر روز روشن تر می شود که این بار سوم برنخواهم گشت تا #مصلحت الهی چه باشد. بارالها! این بار درآمدنم به جبهه دستم باز شده قلمم گیرا شده نوشته هایم پر از عشق شده حالم عوض شده دنیا همچون قفسی برایم تنگ شده و بر دلم احاطه دارد. یقینم افزون شده عشق به طاعت تو در دلم موج می زند. می دانم می دانم بوی این #سعادت ابدی به مشامم می رسد. مثل اینکه وقت #دیدار است بدنم می لرزد از شوق دیدار. ولی خودم را محکم می گیرم تا نگویند از ترس #مرگ است. خدا ای خدا! چقدر در انتظار این لحظه ساعتها و روزها بسر بردم.خدایا چگونه تو را سپاس گویم بخاطر این همه لطفت. بارالها! معبودا! دست از مس وجود شسته ام از آن بعد حیوانی انسان،خود را بالا کشیده ام قدم بر روح الهی خود گذاشته ام می خواهم در پناه تو در کنار رزمندگان جهاد فی سبیل الله همزمان با جهاد اکبر علیه نفس سرکش و خودخواه طغیان کنم و بر تمامی پلیدیهای دنیا که به ظاهر خوشرنگ و دلپذیرند چشم پوشم و زندگی جاوید را بر این زندگی دون و پست ترجیح دهم. 🌱شادی روح مطهرش صلواتی هدیه کنیم محضر حضرت #مادر❤️ ═✧❁ @elalhabibk🍁 ❁✧═

📜وصیت نامه شهید علی عباس حسین پور: 📌امروز در این غروب تصمیم خود را گرفته ام. من می روم... چندی قبل در تشییع جنازه شهیدی یکبار و فقط یکبار بویی از #بهشت، بوی دلنوازی که تا آن زمان در عمرم استشمام نکرده بودم حس کردم. من می روم با کوله باری از گناه و معصیت.به این امید طالب #شهادت هستم که بعد از شهادت #آقایمان بر سر بالینمان خواهد آمد و گنهکارانی همچو من را #شفاعت خواهد کرد. خدایا از تو می خواهم در لحظه ای که شهادت برایم میرسد از تمامی دوستیها و #عشق و محبتها جز #دوستی و #محبت به خودت آزادم سازی. بارالها! دلم چنان گرفته که گویی غم #دنیا همگی بر من وارد گشته. دلم از این دنیای مادی، از هواهای نفسانی، از وسوسه های شیطانی، از گناهان کبیره و صغیره، از زیر پا گذاشتن حق مظلوم و...گرفته. می خواهم بال بزنم، #پرواز کنم،عشق در وجودم موج می زند. #معبود و معشوق مرا فرا می خواند. کفنم را بیاورید تا بپوشم. خونِ من از خونِ امام حسین (علیه السلام) و علی اصغر (علیه السلام) بخون خفته، رنگین تر نیست! خدایا احساس می کنم که اعضای تنم میله های زندانی هستند که مرا به #اسارت خویش درآورده اند و تلاش مقرون من برای فرار از این زندان بی فایده است مگر به لطف و رحمتت. خدایا مرا در صف #شهیدان قرار ده و توفیقی عطا کن تا هرچه زودتر جانم را نثار درگاهت گردانم. برادر بدون تأمل بپاخیز تند و تیز حرکت کن دیگر غسل احتیاج نیست منتظر شستشو نباش با یک جنبش خودت را به خدا پیوند بده و در او فنا شو،آنجاست که خداگونه شده ای. دیگر این دنیای پست فانی تحمل ماندن تو را ندارد تو باید پرواز کنی. بارالها! من بارها می خواستم در عزیمت به جبهه #وصیت_نامه بنویسم ولی هر بار مردد بودم و توان این نوشتن از من گرفته شده بود. ولی در دلم این رخنه کرده بود که من حالا نوبتم نشده است، ولی این بار بطور ناخودآگاه قلمم روان شده، روحم بال درآورده، هر روز و شبم شده است گریه در #فراق_دوست. بارالها من ۲ بار تا مرز شهادت رفتم ولی مجروح گشتم، پس کی نوبت وصل من می شود. در دلم این نقطه روشن شدن و هر روز روشن تر می شود که این بار سوم برنخواهم گشت تا #مصلحت الهی چه باشد. بارالها! این بار درآمدنم به جبهه دستم باز شده قلمم گیرا شده نوشته هایم پر از عشق شده حالم عوض شده دنیا همچون قفسی برایم تنگ شده و بر دلم احاطه دارد. یقینم افزون شده عشق به طاعت تو در دلم موج می زند. می دانم می دانم بوی این #سعادت ابدی به مشامم می رسد. مثل اینکه وقت #دیدار است بدنم می لرزد از شوق دیدار. ولی خودم را محکم می گیرم تا نگویند از ترس #مرگ است. خدا ای خدا! چقدر در انتظار این لحظه ساعتها و روزها بسر بردم.خدایا چگونه تو را سپاس گویم بخاطر این همه لطفت. بارالها! معبودا! دست از مس وجود شسته ام از آن بعد حیوانی انسان،خود را بالا کشیده ام قدم بر روح الهی خود گذاشته ام می خواهم در پناه تو در کنار رزمندگان جهاد فی سبیل الله همزمان با جهاد اکبر علیه نفس سرکش و خودخواه طغیان کنم و بر تمامی پلیدیهای دنیا که به ظاهر خوشرنگ و دلپذیرند چشم پوشم و زندگی جاوید را بر این زندگی دون و پست ترجیح دهم. 🌱شادی روح مطهرش صلواتی هدیه کنیم محضر حضرت #مادر❤️ ❁ @elalhabibk🏴 ❁