eitaa logo
امام حسین ع
18.4هزار دنبال‌کننده
397 عکس
2هزار ویدیو
1.9هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. ✅ شرح دعای روز چهاردهم 👇👇👇 انسان ممکن است در طول زندگي خويش دچار گناه، خطا يا لغزش‌هايي شود كه ماه مبارك رمضان بهترين فرصت براي جبران اين اشتباهات است. يكي از راه‌هاي جبران، درخواست عفو و بخشش از حضرت حق است. در دعای اين روز از خدا می خواهيم که بخاطر لغزشهايمان، ما را مجازات نکند. از راه‌هاي عملي که در روايات به آن اشاره شده و موجب می شود خداوند متعال لغزش های ما را ببخشايد اين است که ما از لغزشهای ديگران درگذريم. آری به ما آموخته‌اند كه اگر مي‌خواهي خدا آبرويت را نريزد، تو نيز هيچ گاه آبروي كسي را نريز و اگر مي‌خواهي خدا از لغزش‌هاي تو بگذرد، تو نيز از لغزش‌هاي ديگران بگذر. رسول گرامي اسلام (ص) در همين راستا فرمودند: "لغزش‌هاي ديگران را نجوييد كه هركس لغزش‌هاي برادرش را پيگيري كند، خداوند لغزش‌هاي او را پيگيري مي‌كند و هركه را كه خداوند عيب‌جويي كند، رسوايش مي‌سازد هر چند در اندرون خانه خود باشد". (الكافي، ج ۲، ص ۳۵۵) همين مضمون را حضرت در روايتي ديگر با بياني عتاب آميزتر مطرح فرموده ‌اند: "اي جماعتي كه به زبان، اسلام آورده و به دل اسلام نياورده‌ايد! به دنبال لغزش‌هاي مسلمانان نباشيد كه هركس لغزش‌هاي مسلمانان را پي‌جويي كند، خداوند لغزش‌هاي او را پي‌ ‌مي‌گيرد" (ميزان الحكمه، ح ۲۵۰۱) آن حضرت همچنين فرمودند: "از لغزش‌هاي خطاكاران درگذريد تا بدين سبب، خداوند شما را از مقدّرات ناگوار نگه دارد". (تنبيه الخواطر، ج ۲، ص ۱۲۰) اميرالمؤمنين علي (ع) نيز در بياني نوراني، تحمل لغزش‌هاي برادران (دوستان) را از آئين جوانمردي به شمار آورده اند". (غرر الحکم، ح ۹۹۹۹) پس علاوه بر دعا بايد با عمل به اين احاديث نوراني، خود را در معرض بخشش خداوند قراردهيم. در فراز ديگری از دعا پرهيز از خطا و بيهودگی مسألت شده است. گناه با خطا فرق دارد. گناه آن است كه از ضعف ايمان و سستي تقوا و جهل و بي‌معرفتي حاصل مي‌شود و در احوالات بسياري از بزرگان شنيده و ديده ايم كه هر چند معصوم نبودند، ولي در طول عمر خود به گناه آلوده نشدند؛ اما همين افراد گاهی دچار اشتباه يا خطا می شوند. لذا انسان مي‌تواند به درجه‌اي برسد كه به واسطه ايمان و يقين و تقواي بالا، گناه نكند ولي بواسطه غير معصوم بودنش خطا و اشتباه از او سربزند. معصومين (ع) بعنوان انسان های کامل حتي از كوچك‌ترين خطا هم پاك و مبرّا هستند. رسول مكرم اسلام (ص) فرمودند: "همه آدميان خطا مي‌كنند و بهترين خطاكاران توبه كنندگان هستند". (درالمنثور، ج ۱، ص ۶۲۶) پس بايد همواره در حال توبه از خطاهاي خويش باشيم تا جبران كاستي‌ها شود و خدا از آنها بگذرد، و همانطور که گفته شد براي آنكه خداوند از خطايمان بگذرد ما نيز بايد از خطاي ديگران درگذريم. اميرالمؤمنين علي (ع) فرمودند: "بدترين مردم كسي است كه عذر نپذيرد و از خطا نگذرد". (ميزان‌الحكمه، ح ۹۳۸۰) همچنين ايشان فرمودند: "از خطاي ديگران هرگز شادمان نشو؛ زيرا تو نيز براي هميشه از خطا كردن مصون نيستي". (غررالحكم،‌ح ۱۰۲۹۴) در پايان شرح دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان نگاهي اجمالي داريم به دستور پرهيز از بيهودگي در روايات: رسول مكرم اسلام (ص) می فرمايند: "فروگذاشتن بيهودگي‌ها، زيور پارسايي است". (جامع‌الاخبار، ص ۳۳۷) امام علي (ع) اين گونه مردم را انذار می دهند: "اي مردم! از خدا بترسيد؛ زيرا هيچ كسي عبث آفريده نشده تا به سرگرمي و غفلت وقت گذراند و مُهمل‌ رها نشده تا بيهودگي كند". (نهج‌البلاغه، حكمت ۳۷۰) آن حضرت همچنين می فرمايند: "از سرگرمي (كارهاي غفلت‌زا) دوري كن؛ زيرا كه تو بيهوده آفريده نشده‌اي تا به سرگرمي بپردازي و مُهمِل رها نشده‌اي تا بيهودگي كني". (غررالحكم، ح ۲۴۳۵) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام ۱۴۴۳ .
. ✅ شرح دعای روز شانزدهم 👇👇👇 مهم‌ترين مسأله‌اي كه در شرح دعاي اين روز به آن مي‌پردازيم، همراهي و همدلي با خوبان و دوري از همنشيني با بدان است. واژه‌ي "ابرار" كه در اين دعا وارد شده، به معناي "نيكوكاران" و از واژه‌هاي قرآنی است. به برخي از آياتی که اين واژه در آنها ذکر شده اشاره مي‌كنيم: "اِنَّ الاَبْرارَ لَفي نعيم ؛ به راستي نيكوكاران در بهشت پرنعمت خدا خواهند بود". (سوره مباركه مطففين ، آيه ۲۲) اِنَّ‌الْاَبْرارَ يَشْرَبونَ مِنْ كَأسٍ كانَ مِزاجُها كافوراً ؛ همانا نيكوكاران از جامي آميخته به كافور مي‌نوشند". (سوره مباركه انسان ، آيه ۵) قرآن كريم در سوره مباركه آل‌عمران به بيان برخي دعاهاي مؤمنين و اولو‌الالباب يعني صاحبان خرد و انديشه مي‌پردازد و يكي از خواسته‌هاي آنان را چنين معرفي مي‌كند: "وَ تَوَفَّنَا مَعَ‌الْاَبْرار ؛ ما را با نيكان محشور بفرما". (سوره مباركه آل‌عمران ، آيه ۱۹۳) واژه "اشرار" به معناي اهل شر يا بدان هم يك بار در قرآن به كار رفته است؛ آن جا كه جهنميان فرياد برمي آورند كه "چه مي‌شود ما را؟ آنهايي را كه هميشه از اشرارشان مي‌پنداشتيم، نمي‌بينيم؟" (سوره مباركه ص ، آيه ۶۲) و اما در خيل روايات اسلامي، احاديثي يافت مي‌شود كه ما را به مجالست با خوبان و نيكان و پرهيز از همنشيني و رفاقت با اشرار ترغيب مي‌كند؛ همان چيزي كه در دعاي اين روز به آن توجه شده است. رسول ‌خدا (ص) به ابن مسعود فرمودند: "اي پسر مسعود! بايد كه همنشينان تو ابرار (نيكان)‌ باشند و برادرانت، پرهيزگاران و پارسايان". (مكارم‌الاخلاق، ج ۲، ص ۳۴۸) حضرت اميرالمؤمنين علي (ع) نيز در بياني نوراني، مضمون فراز دعاي مورد بحث را بيان فرموده اند: "از اشرار و بدان دوري گزينيد و با خوبان مجالست نماييد". (غررالحكم، ح ۴۷۴۶) پيامبر خدا حضرت محمد(ص) يكي از نشانه ‌هاي بردباري را همنشيني با نيكان ذکر می کنند. (تحف‌العقول، ح ۱۶) و حضرت علي (ع) ديدار نيكوكاران را مايه آباداني. (بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۱۶) دوري از بدان نيز مورد توجه بزرگان دين بوده است و همواره به آن سفارش‌ نموده‌‌اند؛ حضرت امام صادق (ع) در بياني نوراني چنين فرمودند: "هرگاه خواستي از كسي ديدار كني به ديدن "نيكان" برو و با "بدكاران" ديدار مكن؛ زيرا آنان صخره‌اي هستند كه در آن، چشمه آبي نمي‌جوشد و درختي هستند كه برگش سبز نمي‌شود و زميني كه گياهي در آن نمي‌رويد". (بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۲۰۲) حضرت در فرمايش نوراني خود با تمثيل، زيان‌هاي ديدار و همنشيني با بدكاران را گوشزد فرموده و بيان می دارند كه ارتباط با آنان هيچ ثمره‌اي براي انسان ندارد. اما در عين حال ارتباط با نيكوكاران مايه خير و بركت است بطوری که اميرالمؤمنين علي (ع) ارتباط با نيكان را بهترين عامل براي جذب انسان به خوبي‌ها و دور شدن از بدي‌ها مي‌داند. (ميزان الحكمه، ح ۱۰۲۹۷) ارتباط با بدكاران نه تنها منفعتي براي انسان ندارد، بلكه بنا به فرمايش اميرالمؤمنين علي (ع) موجب "بدگماني به نيكان" مي‌شود.(بحارالانوار، ج ۷۴، ص ۱۹۷) آن حضرت، ناپايدارترين دوستي‌ها را نيز دوستي با بدكاران معرفی می فرمايند. (ميزان الحكمه، ح ۲۰۶) اثر همنشيني با افراد مسئله‌اي غيرقابل انكار است بطوری که انسان اگر با گروهي نشست و برخاست كند، پس از مدتي برخي ويژگي‌هاي بارز آن گروه را در وجود خود پيدا خواهد كرد و تأثير آن رفت و آمدها را در حركات و سكنات خويش خواهد يافت. به همين دليل است كه امام علي (ع) فرموده اند: "با نيكوكاران قرين شو تا از آنان باشي و از بدكاران دوري كن تا از زمره آنان جدا باشي". (همان، ح ۱۰۳۹۹) گِلی خوشبوی در حمام روزی رسيد از دست محبوبی به دستم بدو گفتم که مُشکی یا عبیری که از بوی دلاويز تو مستم بگفتا مَن گِلی نا چيز بودم ولیکن مدتی با گُل نشستم کمال همنشين در من اثر کرد و گرنه من همان خاکم که هستم (سعدي شيرازي) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام ۱۴۴۳ .
. ✅ شرح دعای روز هفدهم 👇👇👇 انجام كارهاي خوب و شايسته که مورد تاکيد اين دعا قرار گرفته آنقدر مهم و حياتي است كه در آيات قرآن، اغلب پس از توجه دادن بندگان به ايمان به آن اشاره شده است. گويا انجام اعمال صالح مكمّل ايمان است و اين دو باهم معنا پيدا مي‌كنند. در 51 آيه از قرآن كريم پس از عبارت "امَنوُا ؛ ايمان آوردند" بلافاصله عبارت "وَ عَمِلوُاالصّالِحات؛ و اعمال صالح انجام دادند" ذكر شده است؛ يعني ايمان بايد همواره با انجام اعمال شايسته و خوب همراه باشد تا مورد قبول حضرت حق واقع شود. بر همين مشی در برخی احاديث، ايمان را به سه ركن تقسيم كرده‌اند كه يك قسم آن "عَمَلٌ بِالْاَرْكانِ" يعني انجام اعمال با اركان و اعضاي بدن است. (الكافي، ج ۲، ص ۲۷) يعني انجام اعمال شايسته و صالح بخش غيرقابل انفكاك از ايمان است و براي همين هميشه در كنار ايمان، از عمل صالح صحبت شده است. در دعاي اين روز از خدا مي‌خواهيم كه ما را به سوي انجام اعمال صالح و نيك هدايت فرمايد. عمل صالح نه تنها ايمان را در مرحله عمل نشان مي‌دهد بلكه به گفته قرآن، اسباب وصال به محبوب و لقاء خداوند را فراهم مي‌كند كه اوج آرزوي هر مؤمن است. قرآن كريم در اين باره مي‌فرمايد: "فَمَنْ كانَ‌يَرْجوُا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلَاً صالِحاً وَ لايُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ اَحَدَاً ؛ هركه اميد ديدار پروردگارش را دارد (منظور وصال حضرت حق است) بايد كار شايسته انجام دهد و در عبادت پروردگارش هيچ‌كس را شريك نكند". (سوره مباركه كهف، آيه ۱۱۰) عمل شايسته در تعبيري از امام سجاد (ع) كه در دعاي ابوحمزه ثمالي آمده، فرش خانه قبر است و اگر كسي مي‌خواهد قبرش را فرش كند يعنی در خانه قبر، راحتي و آسايش داشته باشد بايد در دنيا اعمال صالح انجام دهد. اين موضوع نيزكه چه عملي شايسته و چه عملي نابجاست مباحث طولاني را در بردارد كه از حوصله اين نوشتار خارج است؛ اما در مجموع، با مطالعه قرآن و روايات و دستورات بزرگان دين تا حد زيادي مي‌توان از اعمالی که به آنها اعمال صالح اطلاق می شود آگاه شد. در فراز ديگر دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان از خدا برآورده شدن حاجات و آرزوها را می طلبيم. هركدام از ما انسان‌ها حوائج و خواسته‌هايي داريم و همچنين آرزوهايي را در سر مي‌پرورانيم كه دوست داريم به تمام آنها برسيم. آنچه مسلّم است، اين كه كليد برآورده شدن اين خواسته‌ها و آرزوها فقط به دست خداوند است و اوست كه مي‌تواند ما را به خواسته‌ها و آرزوهايمان برساند. در اين خصوص در آداب دعا ذكر شده كه خوب است انسان، حوائج و خواسته‌هايش را در دعا و مناجاتش با خالق توانا، نام ببرد و از خداوند بخواهد تا آنها را برايش مهيا سازد. امام صادق (ع) در بيان دليل اين امر فرمودند: "خداوند تبارك و تعالي مي‌داند كه بنده هنگام دعا چه مي‌خواهد، ولي دوست دارد كه حوائجش را به درگاهش شرح دهد". (عدة الداعي، ص ۲۶۲) همچنين وقتي حاجتي را از خداوند طلب مي‌كنيم، بايد اميدوار به برآورده شدن آن باشيم. حضرت امام صادق (ع) در بيان نورانی ديگري فرمودند: "هرگاه دعا مي‌كني، گمانت اين باشد كه حاجتت پشت در آماده است". (همان، ص ۲۴۵) مطلب ديگر در توضيح دعاي اين روز اين است که در ضمن اين دعا از خداوند خواسته‌ايم كه آرزوهاي ما را نيز برآوَرَد؛ اما بايد به اين نكته توجه داشته باشيم كه در فرهنگ اسلام، آرزو دو جنبه مثبت و منفي دارد؛ اگر آرزويي در مسير بندگي و رضايت خداوند باشد، خوب است اما اگر آرزوي ما دنيوي و نفساني باشد، مايه ننگ و بدبختي است. قرآن كريم در نکوهش جنبه دوم آرزوهای انسان مي‌فرمايد: "ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا و يَتَمَتَّعوا و يُلْهِهِمُ الاَمَلَ فَسَوْفَ يَعْلَمونَ ؛ رهايشان كن تا بخورند و بهره‌ور شوند و آرزو به خود مشغولشان دارد. زود است كه خواهند دانست". (سوره مباركه حجر، آيه ۳) در روايات فراواني از اميرالمؤمنين علي (ع) از آرزو به عنوان "مايه چيرگي شيطان بر دل غافل"، "كور كننده چشمان بصيرت"، "گمراه كننده"، "فريبنده و زيان‌بار" و "مايه غفلت عقل" ياد شده است كه نشان دهنده بار منفي آرزوهاي دنياي و نفساني است. (غررالحكم) اما در توضيح جنبه مثبت آروز هم مي‌توان به آرزوهاي الهي و از همه والاتر، آرزوي وصال حضرت دوست اشاره كرد. آری، خود خداوند آرزوست؛ آرزوي عارفان و مشتاقان حضرتش. حضرت امير(ع) در دعاي كميل خطاب به خداوند متعال مي‌فرمايد: "يا غايَةَ آمالِ‌الْعارِفين؛ اي نهايتِ آرزوهاي عارفان!" 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام ۱۴۴۳ .
. ✅ شرح دعای روز نوزدهم 👇👇👇 در دعای اين روز عرضه می داريم که خدايا بهره مرا از برکات اين ماه زياد گردان. خداوند در ماه مبارك رمضان بركات زيادي قرار داده كه ميزان بهره مندی هركسی از اين بركات معنوي متفاوت است. در بيان بركت‌هاي ويژه ماه مبارك رمضان مي‌توان به مضامين بلند خطبه شعبانيه رسول اكرم (ص) كه در فضايل اين ماه بيان شده است، اشاره كرد. برخي از اين بركات و فضايل به اين شرح است: ۱. ماه خدا با بركت و رحمت و مغفرت به سوي ما آمده است. ۲. روزهاي اين ماه، بهترين روزها و شب‌هاي آن، بهترين شب‌ها و ساعات آن، بهترين ساعت‌هاست. ۳. نَفَس‌هاي ما در اين ماه، تسبيح خداوند و خواب ما عبادت محسوب مي‌شود. ۴. اعمال ما در اين ماه مبارك، مقبول و دعاهاي ما نيز مستجاب است. ۵. يك ركعت نماز واجب در اين ماه، ثواب ۷۰ نماز واجب در غير اين ماه را دارد. ۶. تلاوت يك آيه قرآن در اين ماه، ثواب تلاوت ختم قرآن در غير اين ماه را دارد. (وسايل الشيعه، ج ۱۰، ص ۳۱۳) از بركت‌هاي ديگر اين ماه، ‌حال عبادت و نورانيتي است كه خداوند به مؤمنان عطا مي‌فرمايد؛ توفيق شب زنده‌داري، مناجات، روزه‌داري و ... همه و همه بركت‌هاي اين ماه محسوب مي‌شوند كه در دعای روز نوزدهم ماه مبارک رمضان و در آستانه ليالی قدر از خداوند زياد شدن بهره خويش از اين همه بركات را مسألت مي‌كنيم. در ادامه اين دعا آسان شدن راه رسيدن به خيرهای ماه مبارک رمضان عنوان می شود. در مسير بندگي خداوند و عمل به واجبات و مستحبات الهي، كارهاي زيادي است كه بايد انجام دهيم ولي به دلايل زيادي همچون وسوسه‌هاي شيطاني و نفساني،‌ تنبلي، سستي ايمان و ... انجام اين امور براي ما مشكل می شود به طوری که آن كارها را يا انجام نمي‌دهيم و يا اگر انجام مي‌دهيم با سختي و مشقت است. براي مثال, قرآن كريم نماز خواندن را سخت و بزرگ مي‌داند؛ مگر براي آنها كه خاشع باشند. "وَاسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِينَ ؛ از صبر و نماز ياري جوئيد و اين كار جز براي خاشعان بسي سنگين است". (سوره مباركه بقره ، آيه ۴۵) لذا از خداوند, آسان شدنِ اين كارها را طلب كنيم تا به مدد الهي, سختي آنها برايمان به آساني تبديل شود. وقتي حضرت موسي (ع) آماده قيام عليه فرعون زمان خويش شد از خداوند, آساني اين كار بزرگ را مسألت كرد و گفت: "وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي ؛ و كارم را بر من آسان كن." (سوره مباركه طه ، آيه ۲۶) اگر اين آساني در كارهاي گوناگون و به ويژه در انجام اعمال عبادي شامل حال ما شود، بديهی است بيشتر و بهتر خدا را عبادت خواهيم كرد. در برخي از ادعيه چنين آمده است: "خدايا از تو مي‌خواهم كه بر پيامبر و‌ آلش درود فرستي و كارم را بر من آسان كني و بر من سخت مگيري ...". (بحارالانوار، ج ۸۷، ص ۳۳۴) رسول گرامي اسلام (ص) در بيان بلندي به شرح اين مضمون پرداخته و فرمودند: "براي هر حاجتي كه داريد، حتي اگر بند كفش باشد، دست خواهش به سوي خداوند عز و جل دراز كنيد؛ زيرا تا او آن را آسان نگرداند، آسان [برآورده] نشود". (ميزان الحكمه، ج ۴، ص ۲۴) نبايد از اين نكته غافل شد كه يكي از كارهاي شيطان براي دور شدن بندگان از خداوند، مشكل جلوه دادن عبادات و طاعات است ولی اين دشمن انسانها همواره راه‌هاي خود را آسان مي‌كند تا انسان‌ها از مشكل بودن راه‌هاي الهي به آساني راه‌هاي شيطاني پناه ببرند. امام علي (ع) ضمن حديثي فرمودند: "همانا شيطان، راه‌هاي خويش را براي شما آسان و هموار مي‌كند و می خواهد بند بند دين شما را بگسلاند؛ پس، از وسوسه‌ها و افسون‌هايش رويگردان شويد". (ميزان الحکمه، ج۳، ص ۳۹۱) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام ۱۴۴۳ .
. ♦️♦️دفن پنهانی امیرالمومنین(ع) در قبر آماده شده توسط نوح نبی ۱-خبرى است كه عباد بن یعقوب رواجنى از حیان بن على عنزى روایت كند كه گفت: یكى از غلامان على علیه السّلام براى من حدیث كرد كه چون هنگام مرگ أمیر المؤمنین علیه السّلام فرا رسید به حسن و حسین علیهما السّلام فرمود: «آن گاه كه من از دنیا رفتم، مرا بر تابوتى حمل كنید و از خانه بیرون برید، و شما دنبال تابوت را بگیرید زیرا كه جلوى آن برداشته شود، و (دیگران) رنج برداشتن جلوى آن را از گردن شما كفایت كنند، سپس جنازه مرا بغریین (كه نام همین زمینى است كه اكنون قبر مطهر آن حضرت در آن واقع است، و برخى گفته‏ اند نام دو عمارت و بنا بود كه در نجف قرار داشته است) ببرید، در آن جا سنگ سفید درخشانى خواهید دید همان جا را بكنید (و حفر كنید) و در آنجا لوحى مى‏ بینید، پس مرا در همان مكان به خاك بسپارید.» گوید: همین كه آن حضرت از دنیا رفت پیکر مطهرش را برداشتیم و از خانه بیرون بردیم (و چنانچه فرموده بود) ما دنبال تابوت را گرفته بودیم و جلوی آن خود برداشته شده بود، و ما صدائى آهسته چون كشیدن درختى بر زمین مى‏ شنیدیم تا به غریین رسیدیم، در آن جا سنگ سفیدى دیدیم كه درخشندگى داشت، آنجا را كندیم لوحى دیدیم بر آن نوشته بود: «این جایى است كه نوح براى على بن ابى طالب علیه السّلام ذخیره كرده» پس ما آن حضرت را در آن مكان دفن كرده برگشتیم، و از این بزرگداشت و اكرام خداوند نسبت به أمیر المؤمنین خورسند بودیم، پس جمعى از شیعیان كه به نماز بر جنازه آن حضرت نرسیده بودند، و ما جریانى را كه دیده بودیم و اكرامى كه خداى عزوجل نسبت به أمیر المؤمنین علیه السّلام فرموده بود براى آن ها باز گفتیم، آن ها گفتند: ما هم دوست داریم آنچه را شما در باره آن بزرگوار دیده‏ اید ما نیز به چشم خود ببینیم، به آنها گفتیم: طبق سفارش و وصیت خود آن حضرت جاى قبر پنهان شده، آنها (به این سخن توجه نكردند) بدان سو رفتند و بازگشتند، و گفتند: ما آنجا را كندیم و چیزى نیافتیم. ۲- محمد بن عماره از پدرش از جابر بن یزید الجعفى حدیث كند كه گفت: از حضرت باقر محمد بن‏ على علیه السّلام پرسیدم: أمیر المؤمنین علیه السّلام در كجا دفن شد؟ فرمود: در ناحیه غریین پیش از سپیده دم به خاك سپرده شد، و حسن و حسین و محمد (حنفیه) فرزندان آن حضرت، و عبد اللَّه بن جعفر (برادر زاده‏ایش، این چهار تن) وارد قبرش شدند (و جنازه را در قبر گذاردند). 📚منبع: الارشادفي معرفة حجج الله علي العبادج١،ص٢۵ ۱۴۴۳ .
. ♦️♦️حق امام على عليه السلام برمسلمانان عن جابر: قال رسول الله صلى الله عليه وآله: حَقُّ عَليِّ بْنِ ابيطالِبٍ عَلي هذِهِ الاُمَّةِ كَحَقِّ الوالِدِ عَلي وَلَدِهِ. جابر از رسول خدا صلى الله عليه وآله روايت كرده كه حضرت فرمود: حق على بن ابى طالب بر مسلمانان چون حق پدر است بر فرزندش. عمّار بن ياسر و ابو ايوب انصارى گفته اند: رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: «حق على بر مسلمانان همان حق پدر است بر فرزند. » 📚منبع: صافی گلپایگانی،پرتویی از فضائل امیرالمومنان،ص۴۰ ۱۴۴۳ .
. ✅ شرح دعای روز بیست و سوم👇👇👇 در دعاي اين روز، پاك شدن از گناهان و عيب‌ها را خواستاريم. بايد بدانيم که همه بدبختي هايي كه دچار می شويم اثر گناه و عصيان است و بدبخت آن کسی است كه به فرموده رسول اكرم (ص) اين ماه بر او بگذرد و خداوند گناهانش را نيامرزيده باشد. (عيون الاخبارالرضا، ج 1، ص 295) قرآن كريم مي‌فرمايد: "و هر مصيبتي كه به شما برسد، به خاطر كارهايي است كه مي‌كنيد." بنابراين تمام شوربختي‌هاي انسان، حاصل گناه و عصيان او به درگاه خداست. بجاست كه در اين ماه مبارک، براي بخشش گناهانمان دعاي بيشتري كنيم؛ آری، همان‌طور كه اعمال صالح و خوب باعث مي‌شود تا گناهان ما محو شود، انجام گناه نيز منجر به محو شدن كارهاي خوب ما مي‌شود. پيامبر خدا (ص) در اين باره فرمودند: "از گناهان دوري كنيد، زيرا گناهان خوبي‌ها را محو مي‌كند. همانا بنده، گناه مي‌‌كند و به سبب آن، دانشي را كه آموخته بود فراموش مي‌كند". (بحارالانوار،‌ ج 73، ص 377) عمل زشت در روح انسان اثرگذار است وبه سرعت انسان را تحت تأثير قرار مي‌دهد. حضرت امام صادق (ع) در خصوص تأثيرات گناه فرمودند: "همانا انسان، گناه مي‌كند و به سبب آن از نماز شب محروم مي‌شود؛ سرعت تأثير كار بد در آدمي از سرعت تأثير كارد در گوشت بيشتر است". (الكافي، ج 2، ص 272) در آغاز اين سخن، گفتيم كه هرچه بر سر ما مي‌آيد از گناهان ماست. قرآن كريم در باره اين موضوع مي‌فرمايد: "وَ ما اَصابَكُم مِنْ مُصيبَةٍ فَبِها كَسَبَتْ اَيْديكم ؛ و هر مصيبتي كه به شما برسد، به خاطر كارهايي است كه مي‌كنيد". (سوره مباركه شوري ، آيه 30) حضرت علي (ع) در روايتي در ذيل اين آيه مي‌فرمايد: "از گناهان دوري كنيد، زيرا هيچ بليه‌اي رخ ندهد و هيچ رزقي كم نشود؛ مگر به سبب گناهي؛ حتي خراش برداشتن [كه بر اثر گناه بوده است]". (بحارالانوار، ج 73، ص 350) برطبق روايات، كم شدن رزق، آمدن بلا، مرگ و غالب گرفتاري‌ها بر اثر ارتكاب به معاصي است: امام صادق (ع) فرمودند: "همانا مؤمن گناه مي‌كند و به سبب آن از روزي محروم مي‌شود. (ميزان الحكمه ، ح 6847) امام رضا (ع) در بيان نورانی خود فرمودند: "هرگاه بندگان، مرتكب گناهاني شوند كه قبلا انجام نمي‌داده‌اند، خداوند نيز بلاهايي را برايشان پديد آورد كه سابقه نداشته است". (الکافی، ج 2، ص275) امام صادق (ع) کثرت مرگ و مير بدليل گناهان را اين گونه شرح می دهند: "شمار كساني كه بر اثر گناهان مي‌ميرند، بيشتر از كساني است كه به اجل مي‌ميرند". (ميزان الحكمه، ح 6849) امام محمد باقر(ع) نيز درباره کاهش نعمت های الهی بدليل گناه اين طور هشدار می دهند: "هيچ سالي كم ‌بارش‌تر از سال ديگر نيست، بلكه خداوند باران را هر جا كه ‌خواهد مي‌باراند؛ اما هرگاه مردمي مرتكب گناهان شوند، خداوند عز و جل، باراني را كه براي آنان مقدر كرده بود از ايشان باز مي‌دارد". (بحارالانوار، ج 73، ص 329) در فراز ديگر اين دعا می گوييم: خدايا تقوای دل را روزی ما کن و ما را در امتحان آن موفق بدار. در اين باره لازم است که بدانيم قرآن كريم تقوا را به دل‌ها منسوب مي‌داند؛ آنجا كه مي‌فرمايد: "ذَلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَاللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ ؛ و هركس شعائر دين خدا را بزرگ و محترم بدارد، اين از ويژگي‌هاي دل‌هاي باتقواست". (سوره مباركه حج ، آيه 32) علامه طباطبايي (ره) در تفسير شريف الميزان ذيل اين آيه مي‌نويسد: "اضافه شدن تقوا به قلوب اشاره است به اينكه حقيقت تقوا و احتراز از غضب خداي تعالي و تورع از محارم او، امري است معنوي كه قائم است به دل‌ها و منظور از قلب، دل و نفوس است. پس تقوي قائم به اعمال، يعنی حركات و سكنات بدني؛ نيست چون حركات و سكنات در اطاعت و معصيت مشترك است. مثلا عمل دست زدن به بدن جنس مخالف چه در نكاح و در زنا مشترك است يا بي‌جان كردن در قصاص و جنايت مشترك است و يا نماز خواندن براي خدا يا ريا مشترك است. اينها همه از نظر اعمال و از نظر اسكلت ظاهري يكي است؛ پس اگر يكي حلال و يكي حرام، يكي زشت و يكي زيباست، به خاطر همان امر معنوي دروني و تقواي قلبي است". (الميزان، ج 14، ص 528) اگر مي‌خواهيم باتقوا باشيم، بايد ابتدا دل‌ را اهل تقوا كنيم تا به دنبال آن، جسم نيز اهل پرهيزكاري شود. خدايا! قلبي با تقوا را روزي ما بگردان. 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام ۱۴۴۳ .
4_5989871659991960175.mp3
39.86M
قرائت 🎥 مراسم مناجات شب بیستم ماه 🗓 جمعه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ 🎙 مداح: 📍 حرم (علیه‌السّلام)
4_5989871659991960172.mp3
15.32M
روضه (سیلی کوچه، بال‌وپرت را شکسته است) 🎥 مراسم مناجات شب بیستم ماه 🗓 جمعه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ 🎙 مداح: 📍 حرم (علیه‌السّلام) 🏷
4_5989871659991960180.mp3
15.5M
روضه (یک‌نفر مانده بود در گودال) 🎥 مراسم مناجات شب بیستم ماه 🗓 جمعه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ 🎙 مداح: 🏷
. ✅ شرح دعای روز بیست و چهارم👇👇👇 آنچه در شرح اين فقره دعا مهم جلوه می کند، آن است كه بدانيم خداوند آزار و اذيت نمي‌بيند، زيرا با فرض اينکه اگر خدا آزار و اذيت ببيند، ديگر كامل نيست واين امر با صفات خداوند که کمال مطلق است منافات دارد. پس بايد ببينيم منظور از اذيت خداوند چيست؟ قرآن كريم در آيه‌اي به اين موضوع اشاره كرده است: "إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ‌اللَّهُ فِي‌الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ وَأَعَدَّلَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا ؛ آنان كه خدا و رسول را آزار و اذيت مي‌كنند، خدا آنها را در دنيا و آخرت لعن كرده و بر آنان عذابي با ذلت و خواري مهيا ساخته است". (سوره مباركه احزاب ، آيه 57) علامه طباطبايي (ره) مي‌گويد: "خداي تعالي منزه است از اينكه كسي او را بيازارد و يا هر چيزي كه بويي از نقص و خواري داشته باشد به ساحت او راه يابد، پس اگر در اين آيه مي‌بينيم كه خدا را در اذيت شدن با رسولش شريك كرده، مي‌فهميم كه خواسته‌ است رسولش را احترام كند و نيز اشاره كند كه هركس قصد سوئي نسبت به رسول اكرم (ص) كند در حقيقت به خدا هم قصد كرده است". ‍(الميزان، ج 6، ص 508) لذا اذيت و آزار رسول خدا (ص) موجب آزار و اذيت خداي تعالي مي‌شود. در اين رابطه در روايتي از وجود نوراني پيامبر اكرم (ص) آنچه موجب ناراحتي ايشان مي‌شود، بيان شده است.آنجا که فرمودند: "فاطمه" (س)پاره تن من است، هركه او را بيازارد، مرا آزار داده است و هركه او را شاد كند، مرا مسرور كرده است". (بحارالانوار، ج 27، ص 62) آری هركس حضرت زهرا (س) را اذيت كند، رسول‌خدا‌ (ص) را اذيت كرده است و هركه پيامبر (ص) را اذيت كرده باشد،‌ در حقيقت خدا را اذيت كرده است. البته بايد گفت اذيت حضرت زهرا (س) برجسته‌ترين مصداق اذيت پيامبر اكرم (ص) است و در روايات مصاديق ديگري نيز ذكر شده است. مثلا رسول گرامي اسلام (ص)فرمودند: "هركه مؤمني را بيازارد، مرا آزرده است". (ميزان الحكمه، ج 1، ص 124) و در حقيقت درمي‌يابيم كه اگر مؤمني را خداي ناكرده آزار دهيم، موجبات آزار به خداوند را فراهم کرده ايم و آن نيز لعنت دنيا و آخرت و عذاب خوار كننده را دربردارد. آری، در قسمت اول دعاي اين روز از خدا مي‌خواهيم كه ما را از اين كه او را آزار دهيم، نجات دهد. اما به شرح فراز ديگر از دعا می پردازيم. يکی از دعاهايي كه بايد همواره به آن مشغول باشيم، همين دعا است كه: خدايا! توفيق اطاعت كردن و عصيان نكردن حضرتت را به ما مرحمت بفرما. حضرت امام سجاد (ع) نيز يکی از دعاهاي مجموعه ادعيه خمس عشر كه دعاي مطيعين نام دارد را با همين مضمون آغاز مي فرمايد كه "اِلهي اَلْهِمْنا طاعَتَكَ و جَنِّبْنا مَعْصِيَتَكَ ؛ خداي من! اطاعتت را به ما الهام كن و ما را از نافرمانيت دور بدار". (بحارالانوار، ج 91، ص 147) آری، هر چه هست و نيست در اطاعت خدا و عدم نافرماني اوست؛ امام علي (ع) در اين باره می فرمايند: "خداوند سبحان، براي اطاعت از خود پاداش در نظر گرفت و براي نافرماني‌اش كيفر، تا بندگان خود را از خشم و عذاب خويش دور بدارد و به سوي بهشت خود براند. " (ميزان الحكمه، ج 2، ص 145) امام محمد باقر (ع) نيز فرمودند: "در تورات آمده است: اي موسي! من تو را آفريدم و برگزيدم و نيرويت بخشيدم و به فرمانبري از خود فرمانت دادم و از نافرماني خود بازداشتمت؛ پس اگر از من اطاعت كني، تو را در راه طاعت خود ياري مي‌رسانم و اگر نافرماني‌ام كني تو را بر معصيت خويش، ياري نمي‌رسانم. در طاعتي كه مي‌كني بر تو منت دارم و در نافرماني كه مي‌كني، بر تو حجت دارم". (بحارالانوار، ج 5، ص 9) امام علي(ع) همچنين فرمودند: "اطاعت از خداوند، محكم‌ترين ريسمان است". (غررالحكم، ح .1401) امير مؤمنان در جاي ديگري فرموده اند: "شادي مؤمن، آن گاه است كه پروردگارش را اطاعت كند و اندوهش آن‌گاه كه معصيت كند". (ميزان الحكمه، ج 5، ص 275) حضرت امام رضا (ع) درخصوص اطاعت و نافرمانی خدا در بيان نورانی خود می فرمايند: "اگر خداوند، مردم را به بهشت و دوزخ هم وعده و وعيد نمي‌داد، باز لازم بود كه از او اطاعت كنند و نافرماني اش نكنند؛ زيرا به آنان تفضل و نيكي فرموده و نعمت‌هايش را در اختيارشان گذاشته است، بي‌ آن كه به سبب انجام عملي استحقاق آن را داشته باشند". (همان، ج 70، ص 19) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام ۱۴۴۳ .
4_6001088130294221775.mp3
12.4M
مناجات (می‌دانم این‌جایی و من را زیر پر داری) 🎥 مراسم مناجات شب بیست‌و‌چهارم ماه 🗓 سه‌شنبه ۶ اردیبهشت ۱۴۰۱ 🎙 مداح: 🏷 ‍ 📋 میدانم اینجایی و من را زیر پر داری ✔️ ✔️ "ع" ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ میدانم اینجایی و من را زیر پر داری اشراف بر حال دلم، از هر نظر داری من بارها، با چشم خود دیدم هوایم را از هرکه، حتی والدینم بیشتر داری گفتی خودم، پیگر وضع رعیتم هستم گفتی خودت با من بگو حرفی اگر داری حالا رعیّت با تو عرضی مختصر دارد البته میدانم خودت بهتر خبر داری آقا، تقاضا میکنم یک بار، یادم کن در آن قنوتی که سحر، با چشم تر داری ای کاش، با دست خودت، تا آخرِ روضه این کوه غم را از روی این سینه بر داری من راضی ام، من قانع ام، من هرچه میخوای قربان آنچه تو برایم زیر سر داری سر من خاک قدمت مولا جگرم شمع حرمت مولا منمو لطف و کرمت مولا / ابی عبدالله کفن تو خاک بیابان است حرم تو قلب محبان است بدنت زیر سم اسبان است / ابی عبدالله لاله ات خونین غنچه ات پرپر قاتلت شد داغ علی اکبر نه تو را یار و نه تو را یاور / ابی عبدالله چه جراحت ها که به تن داری آیه ها از زخم بدن داری نه به تن جامه نه کفن داری / ابی عبدالله ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .
. ✅ شرح دعای روز بیست و ششم 👇👇👇 در دعای روز بيست و ششم ماه مبارک رمضان به خداوند عرضه می‌داريم: خدايا کوشش مرا در اين ماه مورد قدردانی قرار بده. يكي از القاب و صفات خداوند متعال كه در قرآن هم به آن اشاره شده، "سپاسگزاري" خداوند است. قرآن مي‌فرمايد: "اِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَكور ؛ همانا خداي ما بسيار آمرزنده و سپاسگزار است." (سوره مباركه فاطر ، آيه 34) علماي لغت "شكور" را به "كثيرالشكر" يعني "كسي كه زياد قدرداني مي‌كند" ترجمه كرده‌اند. (لسان‌العرب، ج 4، ص 424) و اين معنا دريافت مي‌شود كه خداوند به واسطه صفت شكور بودنش اعمال عبادي و سعي و كوشش بندگان را مورد قدرداني قرار داده و از آنان تشكر مي‌كند. اين مطلب به طور صريح در دعاي عرفه سيدالشهداء (ع) در صحراي عرفات ذكر شده است. ايشان در بين آن دعاي عظيم‌الشأن به خداوند عرضه مي‌دارد: "... و اِنْ اَطَعْتُكَ شَكَرْتَني ؛ خدايا! من هرگاه تو را اطاعت كردم، تو از من تشكر و قدرداني كردي". (مفاتيح‌الجنان،‌ دعاي عرفه امام حسين(ع)) در دعاي اين روز از خدا مي‌خواهيم كه تلاش‌هاي عبادي ما در اين ماه بزرگ، مورد قدرداني واقع شود. در فراز ديگری از اين دعا می گوييم: خداوندا گناهان مرا در اين ماه بيامرز. همان طور كه در آيه مذکور اشاره شد، خداوند بسيار آمرزنده است و صفت آمرزش و بخشش يكي از بارزترين صفات خداي متعال می باشد. در قرآن كريم از اين صفت خداوند با عناوين "غَفور"، "غفّار" و "غافرِ" ياد شده است. نکته حائز اهميت اين است که صفت آمرزش خداوند بنا بر تصريح قرآن كريم، شامل حال كساني مي‌شود كه قصد توبه و بازگشت به سوي حق داشته باشند. قرآن كريم در اين خصوص مي‌فرمايد: "وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَ عَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى ؛ و من بسيار آمرزنده هستم براي كسي كه توبه كند و ايمان آورد و عمل صالح انجام دهد و به راه هدايت برود". (سوره مباركه طه، آيه 82) پس اگر كسي بدون قصد توبه و ترك گناه و جبران گذشته تنها بخواهد به وسيله انجام عمل صالح، از خداوند طلب مغفرت كند،‌ مشمول آمرزش الهي نخواهد شد. همانطور که گفته شد در دعاي اين روز از خدا خواهان آمرزش گناهان هستيم و نبايد فراموش كنيم كه يكي از خصوصيات ماه مبارك رمضان، غفران ويژه الهي است، تا جايي كه اگر كسي نتواند خود را از اين غفران عظيم بهره‌مند سازد، بدبخت خوانده شده است. رسول اكرم (ع) در خطبه‌اي كه در فضيلت ماه رمضان ايراد فرمودند اين گونه تصريح نمودند: "همانا شقي و بدبخت كسي است كه از آمرزش الهي در اين ماه بزرگ محروم بماند". (وسايل‌الشيعه، ج 10، ص 314) در ادامه بحث به سراغ شرح عبارت «عملی فيه مقبولاً» در دعای روز بيست و ششم می رويم: يكي از ويژگي‌هاي منحصر به فرد ماه مبارك رمضان، اين است كه اعمال ما در اين ماه مورد قبول درگاه الهي واقع مي‌شود و اين مطلب در كلام رسول گرامي اسلام "صلوات‌الله عليه" تصريح شده است. ايشان فرمودند: "عمل شما در اين ماه، مورد قبول است". (همان) و اين تضمين كه از طرف پيامبر خدا داده شده، بسيار مهم است، زيرا ما هميشه در طول سال، اعمال عبادي گوناگوني انجام مي‌دهيم، ولي هيچ‌گاه از قبولی آنها مطمئن نيستيم، اما در اين ماه مبارك به ما اطمينان خاطر داده‌اند كه اعمال ما مورد قبول است و اين باعث مي‌شود انسان با اخلاص و آرامش و اطمينان بيشتري به انجام اعمال عبادي بپردازد. و اما آخرين درخواست طرح شده در دعای اين روز که در قالب عبارت «عيبی فيه مستوراً» به خداوند ستار العيوب عرضه می داريم، پوشاندن عيب هاست. از مهم‌ترين صفات الهي كه اگر نبود تمام بندگانش مورد اذيت، خجالت و شماتت واقع مي‌شدند، صفت ستار بودن خداوند است و اين كه عيب‌هاي بندگانش را مي‌پوشاند و آنها را رسوا نمي‌كند. پيامبر خدا (ص) در فرمايشي به ابن‌عباس و در توضيح آيه ای پيرامون نعمت‌هاي ظاهري و باطني خداوند فرمودند: "نعمت ظاهري، آفرينش‌ هماهنگ و موزن بودن توست و نعمت باطني، پوشاندن معايب و زشتي‌هاي توست كه اگر خداوند آنها را آشكار مي‌ساخت، خانواده‌ات هم از تو متنفر و گريزان مي‌شدند، چه برسد به ديگران!" (ميزان الحكمه، ح 20391) در پايان اين گفتار و در پاسخ به اين سؤال که اگر بخواهيم خداوند زشتي‌هاي ما را بپوشاند، چه كنيم؟ به يک راهکار عملی اشاره می نماييم رسول‌ خدا "صلوات‌الله عليه" به فردي كه به ايشان عرضه داشت: مي‌‌خواهم خداوند عيب‌هايم را بپوشاند، فرمودند: "عيب‌هاي برادرانت را بپوشان تا خداوند عيب‌هاي تو را بپوشاند". (كنزالعمال، ح 44154) 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام ۱۴۴۳ .
38.56M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
دعا ماه مبارک شبکه قرآن سیما با نوای یارب اسیرم و دل من در پناه توست...
. ✅ شرح دعای روز بیست و هشتم 👇👇👇 از آنجا که دعای اين روز با درخواست بهره مندی از مستحبات و نوافل آغاز می شود در شرح آن به بحث اعمال مستحبي و نمازهاي نافله مي‌پردازيم: علماي دين، حالات ما را در مقابل انجام اعمال به پنج حالت تقسيم كرده‌اند كه از آنها به "احكام خمسه " تعبير مي‌شود؛يعني ما در مقابل انجام هر عمل يكي از اين پنج حالت را داريم: ۱. واجب: انجام دادن آن اجر دارد و انجام ندادن آن مجازات دارد. ۲. حرام: انجام دادن آن مجازات دارد ولي انجام ندادن آن اجر دارد. ۳. مستحب: انجام دادن آن اجر دارد ولي انجام ندادن آن مجازات ندارد. ۴. مكروه: انجام ندادن آن اجر دارد ولي انجام دادن آن مجازات ندارد. ۵. مباح (جايز): انجام دادن يا ندادن آن برابر است و نه اجردارد و نه مجازات. اعمال مستحبي كه انجام دادن آنها اجر الهي دارد داراي شاخه‌هاي گوناگون و فراواني هستند كه شمارش آنها دور از ذهن مي‌نمايد؛ اعمال مستحبي به نمازهاي مستحبي،‌ روزه‌هاي مستحبي، دعاهاي مستحبي و... تقسيم مي‌شوند كه هر كدام مصاديق فراواني دارند؛ برای مثال در بسياري از روزهاي سال، روزه گرفتن مستحب است و يا در بسياري از شب‌هاي سال، نمازهاي مستحبي وارد شده كه به تفصيل در كتاب‌هاي گوناگون شرح داده شده اند. "نافله " به طور عام به كارهاي مستحبي و به طور خاص به نمازهاي مستحبي گفته مي‌شود؛ لذا نمازهايي در طول شبانه‌روز توصيه شده اند كه مكمل نمازهاي واجب هستند و به آنها "نوافل " مي‌گويند، مثلا نماز ظهر، نافله ظهر دارد و نماز مغرب، نافله مغرب و ... . شرح نوافل را مي‌توان از رساله‌هاي عمليه مراجع عظام تقليد آموخت و آنها را در كنار نمازهاي واجب بپاداشت؛ در همين خصوص نماز شب را نيز "نافله شب " مي‌نامند كه مهم‌ترين نماز نافله و داراي آثار و بركات بسيار زيادي است. حال در اين بخش به بررسي جايگاه نمازهاي نافله در روايات و احاديث مي‌پردازيم: امام كاظم (ع)فرمودند: "نمازهاي نافله، وسيله تقرب مؤمنان به خداست". (بحارالانوار، ج ۸۲، ص ۳۰۸) و امام باقر (ع)درباره آيه " الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ؛ آنان كه بر نمازهايشان مداومت مي‌ورزند" (سوره مباركه معارج ، آيه ۲۳) فرمودند: منظور نماز نافله است. (الكافي، ج ۳، ص ۲۷۰) و در جای ديگر خداوند به حضرت عيسي فرمود: "... با نافله‌ها به من نزديك شو و به من توكل كن تا ترا كفايت كنم..." (ميزان الحكمه، ح ۲۱۷۱۳) روايتی که می خواهيم در اينجا نقل کنيم به حديث "قرب نوافل " معروف است و از مهم‌ترين روايات در باب اهميت نوافل است: پيامبر خدا(ص) [در شبي كه به آسمان برده شد] گفت: پروردگارا! حال مومن نزد تو چون است؟ فرمود: اي محمد!... هيچ بنده‌اي از بندگانم با چيزي كه نزد من محبوب‌تر باشد از آنچه بر او واجب كرده‌ام، به من نزديك نشد؛همانا او با "نمازنافله " به من نزديك مي‌شود تا جايي كه دوستدار او مي‌شوم؛پس چون دوستش بدارم، آن گاه گوش او شَوَم كه بدان بشنود و چشم او شَوَم كه بدان ببيند و زبان او شَوَم كه با آن سخن بگويد و دست او شَوَم كه با آن ضربه زند؛اگر مرا بخواند پاسخش دهم و اگر از من خواهشی كند، خواهشش را برآورم. (الكافي، ج ۲، ص ۳۵۲) آری، اين روايت اوج اهميت نوافل را مي‌رساند كه با مداومت بر انجام آنها مي‌توان تا مقامات بلند عرفاني پرواز كرد. 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام ۱۴۴۳ .
. ✅ شرح دعای روز سی ام👇👇👇 ميهمان ضيافت الهی در آخرين نجواهای خود با خداوند سبحان در دعای اين روز زمزمه می کند بار خدايا روزه ماه رمضان مرا مورد شكر و قبول و مطابق با رضايت خود و رسول خود(ص) قرا بده آری، در دعاي آخرين روز ماه مبارك رمضان از خداوند متعال مي‌خواهيم كه روزه ما را قبول فرمايد و آن را مورد قدرداني خويش قرار دهد ولي مهم اين است كه بايد اين روزه مورد رضايت خدا و رضايت رسول خدا (ص) باشد تا قبول شود و مورد تشكر قرار گيرد. در شرح ادعيه روزهاي قبل اشاره شد كه رضايت خداوند از چه ميزان اهميتي برخوردار است بطوری که رضايت خداوند شرط قبولي طاعات و عبادات است. قرآن كريم وقتي به توصيف حال اهل ايمان و عمل مي‌پردازد مي‌فرمايد: «رَضِيَ اللهُ عَنْهُم وَ رَضُوا عَنه ؛ خداوند از آنان راضي و خشنود مي‌باشد و آنان نيز از خدا راضي و خشنود هستند.» (سوره مبارکه بينه ، آيه8) نگاه قرآن كريم به بحث رضايت و خشنودي خداوند نگاهي دو جانبه است. يعني هرگاه خداوند از بنده‌اي راضي باشد آن بنده هم قطعاً از خداوند و پاداش‌هاي او راضي و خشنود است. در آيات آخر سوره مبارك فجر به اين مهم اشاره شده است كه: «ارْجِعي الي رَبِكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً : به سوي پروردگارت باز گرد در حالي كه از او خشنودي و او نيز از تو خشنود است.» (سوره مبارکه فجر ، آيه 28) قرآن در ميان تمام پاداش‌هايي كه انسان در قبال ايمان و انجام اعمال صالح در آخرت دريافت مي‌كند، خشنودي خداوند را بالاترين پاداش‌مي‌داند و با عبارت «وَ رِضْوانٌ مِنَ اللهِ اَكْبَر ؛ و خشنودي خداوند از همه بالاتر است» (سوره مبارکه توبه ، آيه 72) نشان مي‌دهد كه بالاترين پاداش مؤمن در سراي آخرت مشاهده رضايت و خشنودي خداوند يكتاست. يعنی همين موضوعی كه در دعاي روز سی ام از خداوند مسألت مي‌كنيم كه روزه‌هاي ماه مبارك رمضان ما را مورد رضايت و خشنودي خودش قرار دهد. آری، اين بالاترين پاداش روزه است. در اين دعا همچنين از خدا مي‌خواهيم كه روزه ما طبق خشنودي و پسند رسول خدا (ص) نيز باشد. مسأله ای که نبايد مورد غفلت قرار دهيم يعنی رضايت آل الله(ع) و در رأس آنان وجود مكرم رسول گرامي اسلام (ص) همان رضايت خداوند است و چيزي جداي از آن نيست. در روايي چنين آمده است كه: «رِضَي اللهِ رِضانا اَهْلَ البَيْتِ ؛ خشنودي خداوند در خشنودي خانواده پيامبر (ص) است.» (بحارالانوار، ج44، ص366) لذا اگر اعمال عبادي، مورد رضايت پيامبر بزرگوار اسلام (ص) قرار بگيرد در حقيقت رضايت خداوند شامل حال ما گرديده است. در اينجا ذکر اين نکته ضروری است که بايد تلاش كنيم نه تنها روزه، بلكه تمامی اعمال عبادي و حتي غيرعبادي ما در مسير كسب رضايت و خشنودي حضرت حق جلَ و علا باشد تا در دنيا و آخرت صاحبِ زندگي گوارا باشيم. در حديث معراج آمده است: «اي محمد! آيا مي‌داني كدام زندگي گواراتر و كدام حيات ماندني‌تر است؟ عرض كرد: بار خدايا! نَه. فرمود: اما زندگيِ گوارا آن زندگي اي است كه صاحبِ آن از ياد من خسته نشود و نعمت مرا از ياد نبَرد و به حقِ من نادان نباشد و شب و روزش در پي بدست آوردن خشنودي من مي‌باشد.» (ارشادالقلوب، ص204) پيامبر اکرم(ص) در يک بيان نورانی فرمودند: دنيا و هر آن چه در آن است ملعون است مگر آنچه به واسطه آن خشنودی خدا طلب شود. و كلام آخر اينکه از حضرت حق مسألت مي‌نمائيم كه اعمال ما را در ماه مبارك رمضان مورد پسند و رضايت خود و رسولش قرار دهد و از ما به واسطه روزه داري اين ماه راضي و خشنود شود كه اين خود بالاترين پاداش ماست. 📚 برگرفته از کتاب "تا آسمان" اثر دکتر حسین محمدی فام ۱۴۴۳ .
امام حسین ع
. 🟢 حکایات مناجاتی 0⃣3⃣ مشاهده مرحوم ملامهدی نراقی در اینجا یكی از مشاهدات مرحوم ملا مهدی نراقی صاح
. مگر آن كه یك روز در هوای گرم تابستان كه در میان كوچه حركت می ‏كردم، دیدم صاحب دكانی با مشتری خود گفتگو و منازعه دارد؛ من برای اصلاح امور آن‏ها نزدیك رفتم و دیدم صاحب دكان می ‏گفت: شش شاهی از تو طلب دارم و مشتری می ‏گفت: من پنج شاهی بدهكارم. من به صاحب دكّان گفتم: تو از نیم شاهی بگذر و به مشتری گفتم: تو هم از نیم شاهی و به مقدار پنج شاهی و نیم به صاحب دكان بده. صاحب دكان ساكت شد و چیزی نگفت. ولی چون حق با صاحب دكان بوده و من به قدر نیم شاهی به قضاوت خود كه صاحب دكان راضی بر آن نبود حق او را ضایع نمودم، در كیفر این عمل خداوند عزوجل این مار را معین نموده تا هر یك ساعت مرا بدین منوال نیش زند تا در نفخ صور دمیده و خلایق برای حساب در محشر حاضر شوند و به بركت شفاعت محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله نجات پیدا كنم. چون این را شنیدم برخاستم و گفتم : عیال من در خانه منتظر است، من باید بروم و برای آنان افطاری ببرم. همان مردی كه در صدر نشسته بود برخاست و مرا تا در بدرقه كرد. از در كه خواستم بیرون آیم یك كیسه برنج به من داد، كیسه كوچكی بود و گفت: این برنج خوبی است، برای عیالتان ببرید. من برنج را گرفته و خدا حافظی كردم و آمدم بیرون باغ از دریچه‏ ای كه داخل شده بودم. دیدم داخل همان قبر هستم و مرده هم روی زمین افتاده و دریچه‏ ای نیست، از قبر بیرون آمدم و خشت‏ها را گذارده و خاك انباشتم و به طرف منزل رهسپار شدم و كیسه برنج را با خود آورده و طبخ نمودیم. مدت‏ها گذشت و ما از آن برنج طبخ می‏ كردیم و تمام نمی‏ شد و هر وقت طبخ می‏ كردیم چنان بوی خوشی از آن متصاعد می ‏شد كه محله را خوشبو می‏ كرد. همسایه‏ ها می‏ گفتند: این برنج را از كجا خریده‏ اید؟ بالاخره بعد از مدت‏ها كه روزی من در منزل نبودم یك نفر به میهمانی آمده بود و چون عیال از آن برنج طبخ می‏كند و آن را دَم می‏كند، عطر آن فضای خانه را فرا می ‏گیرد. میهمان می ‏پرسد این برنج از كجا است كه از تمام اقسام برنج‏ها خوشبوتر است؟ اهل منزل مجبور شده و داستان را برای او تعریف می ‏كنند. پس از این بیان، آن مقداری از برنج كه مانده بود چون طبخ كردند دیگر برنج تمام می‏ شود. 📚منبع: معادشناسی، علامه سید محمد حسین حسینی تهرانی، ج ۲، ص۲۴۶ ۱۴۴۳ .
4_5976681939979995837.mp3
18.79M
نوحه (خیلی سخته، اسیر بلا بشی) 🎥 مراسم مناجات شب شانزدهم ماه 🗓 دوشنبه ۲۹ فروردین ۱۴۰۱ 🎙 مداح: 📍 حرم (علیه‌السّلام) 🏷
[WWW.SARALLAH-ZN.IR]ma0201033.mp3
25.07M
غروب بود که  "حَیِّ عَلی"رسید به ما خوش آمدیدِ خدا از سما رسید به ما چه خوب شد رفقا!دور دور ما شده است! دعا کنید،که اذن دعا رسید به ما دوباره گوشه ی این خانه جایمان دادند دراین شلوغی میخانه جا رسید به ما غریبه دور و بر ما زیاد بود اما طراوت نفسی آشنا رسید به ما دوباره شوق گرفتیم بنده اش باشیم گرفته بود دل ما صفا رسید به ما کجاست دست گدایان کریم آمده است کریم آمد و دست عطا رسید به ما به جای ثروت دنیا نجف به ما دادند خوشا به طالع ما خاک پا رسید به ما حساب سی شبه ی ما فقط به دست علیست فقط به عشق علی اِهدِنا رسید به ما علی مراقب ما بود و هست و خواهد بود همیشه و همه جا این بها رسید به ما برای سفره افطار هم حواسش بود کمی هم از رطب مرتضی رسید به ما شروع ماه مبارک صدا زدیم حسین شروع ماه خدا کربلا رسید به ما عیار روزه ما گریه بر حسین باشد هزار خیر در این گریه ها رسید به ما به روزه ی رمضان روضه ی عطش دادند غم لبان عزیز خدا رسید به ما همان لبی که حرامی لگد به رویش زد درآن میان خبر از نیزه ها رسید به ما سپاه شام صدا زد که پیرهن اینجاست! سپاه کوفه صدا زد عبا رسید به ما!
404.9K
بند ۱ من جز درِ این خانه دگر جای ندارم جز کوی تو با دیده ی تَر جای ندارم هر بار گنه کردم و رو سوی تو آرَم تو باز حیا کردی و من شرم ندارم حالا اومدم - ای خدایم تو نکن ردم - ای خدایم می دونم بَدَم -ای خدایم تو نکن ردم- ای خدایم بند ۲ جز درگه لطف تو دگر نیست امیدی صد بار خطا کردم و انگار ندیدی گفتی که بیایم من و مهمان تو باشم من کِی به خدا لایق احسان تو باشم حالا اومدم - ای خدایم تو نکن ردم - ای خدایم می دونم بَدَم -ای خدایم تو نکن ردم- ای خدایم .
.   خدایا آمدم سوی تو با دستان خالی من و عفو تو،غفران تو یا مولی الموالی نگر بر حال زارم/به گلزار تو خارم خودت آگاهی ازمن/کسی جزتوندارم اگر چه بدم/اگرچه ردم/بده یارب پناهم قسم بر نبی/به حق علی/تو بگذرازگناهم دوباره آمدم با کوله باری از گناهم به دستان ابوالفضل ازکرم بنمانگاهم خودم دانم که پستم /دل مهدی شکستم امید اهل عالم/بگیرامشب تو دستم اگر چه بدم/اگرچه ردم/بده یا رب پناهم قسم بر نبی/به حق علی/تو بگذر از گناهم دوباره ای خدایا شامل احسان شدم من تودعوت کردی وبرسفره ات مهمان شدم من پرازجرم وخطایم/جهنم گشته جایم دراین شبهای رحمت/نگرشورونوایم اگر چه بدم/اگرچه ردم/بده یارب پناهم قسم بر نبی/به حق علی/تو بگذر از گناهم چنان سائل نشستم بر سر خوان عطایت نگاهی کن زلطف ومرحمت براین گدایت نگر قلب شکسته/گدای زار و خسته به امید عطایت/به درگاهت نشسته اگر چه بدم/اگرچه ردم/بده یارب پناهم قسم بر نبی/به حق علی/تو بگذر از گناهم خدایاهرکه هستم هرچه هستم بنده ام من تمام عمر خود از لطف تو شرمنده ام من خدای مهربانم/تویی آرام جانم اگرچه روسیاهم/ز درگاهت مرانم اگرچه بدم/اگرچه ردم/بده یارب پناهم قسم بر نبی/به حق علی/تو بگذر از گناهم نگر تاب وتب من یارب العفو یارب العفو شده ذکر لب من یارب العفو یارب العفو الاای غمگسارم/چراغ شام تارم زتویارب من امشب/امیدعفودارم اگرچه بدم/اگرچه ردم/بده یارب پناهم قسم بر نبی/به حق علی/تو بگذر از گناهم قسم بر پهلوی بشکسته زهرا خدایا خطاوجرمم ازلطف وکرامت توببخشا سیه گشته دل من/گناه شدقاتل من زرحمت یارب امشب/توحل کن مشکل من اگر چه بدم/اگرچه ردم/بده یا رب پناهم قسم بر نبی/به حق علی/تو بگذر از گناهم به فرق غرق خون مرتضی و اشک زینب گناهانم ببخشا و بگیر دستم تو امشب خودم دانم خدایا/که مستحق نارم گواهی من زطفلی/علی را دوست دارم اگر چه بدم/اگرچه ردم/بده یا رب پنا هم قسم بر نبی/به حق علی/تو بگذر از گناهم ........................ . خدایا اومدم با توبه و با سر به زیری امیدم اینه امشب دیگه دستم رو بگیری قبولم کن خدایا . پس از چند شب گدایی بیا در حق بندَت . دوباره کن خدایی ببین اومدم . با حال بدم . باز اسمت رو میخونم اگه رام بِدی . می خوام قول بدم . دیگه پیشت بمونم ■ خدای کریم خدای کریم خدای مهربونم . . . . اگرچه روسیاهم من ولی غرق امیدم نگاه لطف زهرا س کرده من رو روسفیدم رسیده روز پنجم . دلم شد مست کوثر به لبهایم نشسته . علی مولا یا حیدر شب دیگره . بیا با وفا . من و غرق شعف کن من و با همه . رفیقام خدا . مسافر نجف کن ■ علی یا علی علی یا علی علی مولای مردان . . . . شعر از: ..................................................... . ‍ . خدایا آمدم بر درگهت با دست خالی زعصیان و گنه بنگر شده قدم کمانی تو خود گفتی بیا من آمدم یا غافر الذنب جوابم را بده از لطف خود مولی الموالی الهی یا الهی یا الهی یا الهی * گنه کردم ولی هرگز مرا رسوا نکردی به پیش بندگانت مشت من را وا نکردی اگرچه دائما من توبه هایم را شکستم ولی تو از محبت راز من افشا نکردی الهی یا الهی یا الهی یا الهی * الهی اشک من جاری بود از هر دوعینم بود عمری زاحسان تو من در زیر دینم اگر چه بنده ی ناپاکم و آلوده هستم گنه کارم ولی من عاشق روی حسینم الهی یا الهی یا الهی یا الهی شاعر ✍ 👇
. مجتبی (علیه السلام) چه اسم زیبایی داری، حسنِ مجتبی منصبِ والایی داری، حسنِ مجتبی تویی که برگزیده ای، تو آقایی تَکی.. ..چِقَد تو آقایی داری، حسنِ مجتبی دنیایِ منی، مجتبی عقبایِ منی، مجتبی فَخرَم اینه که، ای آقا آقایِ منی، مجتبی افتخارمه، مجتبایی ام اعتبارمه، مجتبایی ام تویِ محشر و، محضرِ خدا اين شعارمه، مجتبایی ام مجتبایی ام..(۴) سلام من به ساحتِت، حسنِ مجتبی فدایِ اون کرامتِت، حسنِ مجتبی ایشالا که مهدی میاد، میرسم پابوسیت عشقِ منه زیارتِت، حسنِ مجتبی حَک رویِ تنم، مجتبی عبد الحسنم، مجتبی تو فرمانده یِ، قلبمی سربازت منم، مجتبی نَبضِ قلبمه، مجتبایی ام شورِ عالمه، مجتبایی ام روی گنبدت، روزی می بینم نقشِ پرچمه، مجتبایی ام (افتخارمه، مجتبایی ام...) مجتبایی ام..(۴) دلاورِ جنگِ جمل، حسنِ مجتبی اسم تو اَحلی مِن عسل، حسنِ مجتبی صلحِ تو کمتر نبود از، قیامِ کربلا به مومنین خیرالعمل، حسنِ مجتبی خیلی محشری، مجتبی قاسم پَروَری، مجتبی هرکس بی نقاب، دیدَتِت گفته حیدری، مجتبی شیعه را نَواس، مجتبایی ام ذکرِ شُهداس، مجتبایی ام فریادِ دلم ، از مدینه تا.. ..صحنِ کربلاس، مجتبایی ام (افتخارمه، مجتبایی ام...) مجتبایی ام..(۴) 👇 👇
. امیرالمومنین (علیه السلام) یاهو یا من لا هو الا هو* بَه به این دست و بازو علی زده به میدون معرکه شد هیاهو علی رجز می خونه شمشیر و می چرخونه تو جنگ بدر از دشمن سر می زنه مستونه علی علی اسدالله علی علی مولا علی علی ولی الله علی علی آقا علی علی سیف الله علی علی والا علی علی علی مولا علی علی مولا (۲) مولانا علی... (۴) حیدر زده به قلبِ لشکر بِپا کرده باز محشر معلوم میشه با ضربَش کافر از غیره کافر علی خدایی مرده حماسه بر پا کرده با ضربه هاش دمار از دشمنا در آورده علی علی غضب الله علی علی طوفان علی علی وَ ید الله علی علی بُرّان علی علی وجه الله علی علی سلطان علی علی علی مولا علی علی مولا (۲) مولانا علی... (۴) حقه فقط علی مع الحقه صاحبِ تیغ و بیرقه علی اُسطوره ی جنگه بدر و خیبر و خندقه علی تو جنگ بی پرواس نمازه شَم بی همتاس علی تو این دوران هم.. نجفش عشقه دلهاس علی علی عین الله علی علی کرّار علی علی اُذن الله علی علی قَهار علی علی آیت الله علی علی سالار علی علی علی مولا علی علی مولا (۲) مولانا علی...(۴) *روایتی از جنگ بدر .👇
. بسم‌ الله الرحمن الرحیم ▶️ دوباره با رو سیاهی اومدم اومدم حال دلم رو خوب کنی پیش هر طبیبی رفتم نتوست اومدم مريضی‌مو تو خوب کنی آخدا بزار باهات حرف بزنم تو خودت گفتی صدامو دوست داری وقتی با چشای خیس صدات کنم گفته بودی که چشامو دوست داری میدونم یه سالیه نیومدم دل من که لک زده برای تو جَوونی کردم و تو بزرگی کن دس خالی برم بَده برای تو حالا که من اومدم نگام بکن تو رو به علی جوابم نکنی جلوی مهمونای در خونتت آخدا یه وقت خرابم نکنی من خودم خوب میدونم چیکاره‌ام تو دیگه گناهمو به روم نیار التماست میکنم منو بخر تو رو حیدر آخدا همین یه بار تو اگه میخوای منو بسوزونی بسوزون ولی منو خراب نکن پیش اون که سیلی زد به فاطمه نوکر فاطمه‌تو عذاب نکن دستِ خالی اومدم ولی بازم پیرهن عزای حیدر تنمه در خونه‌ی علی نشستم و این صدای روضه‌های حسنه زینب از حال میره تا حسن میگه کاش تو کوچه‌مون پر از حسود نبود اگه اونجوری نمیزد به خدا دیگه روی مادرم کبود نبود حرفاشون کشیده شد به کربلا صحبت از بی رحمی عدو شده حرف یه علیِ دیگه پیش اومد صحبت از سه‌شعبه و گلو شده صحبت از گودیِ گودال شده و یکی نیزه میزنه تو دهنش مادری که یا بنیَّ میخونه برای عزیزِ بی پیروهنش .
12_3_MohamdAli_Karimkhani_(Monajat)_(www.rasekhoon.net).mp3
8.58M
🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹 من آمـدم ای خـدا درد خود دوا کنم رخصت بده در زنم هی خدا خدا کنم ماه من شاه من مــهربان اله من جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من شـرمـنـده رحـمــت و نـعـمـت الهـیم عصیان شده موجب آه و روسیاهیم گـشـته اشـکـم روان بر رخ سیاه من جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من گرچه ازاین بنده ات جزخطا ندیده ای روی گناهان من پرده ها کشیده ای آبـرویـم نـبـر چـون تـویی پـنـــاه من جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من ذکـر زبـانـم بـود یـا عـلـی یـاعـظـیــــم بـنـما هـدایـت مـرا بر صراط مستقیم عاصـیـم نادمـم اشـک مـن گـواه مــن جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من