eitaa logo
امام حسین ع
27.4هزار دنبال‌کننده
432 عکس
2.3هزار ویدیو
2.2هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
. . به دست، دست علی، دست دیگرش قرآن به دوش، بار امانت، به سینه راز جهان رسیده لطف الهی به شکل او به زمین چنان که بر تن خشکیده ی زمین باران صدای آمنه آمد: سلام بر جبریل! مبارک است به عالم تولد انسان مبارک است قدوم کسی که در قدمش شکست کنگره ی کاخ شاه در ایران رسید و از قدمش چشم عشق روشن شد رسید و کور شد از خاک مقدمش شیطان به یک نگاه ابو/ذر شده ست خاک درش و روزبه شده از یک تبسمش سلمان رسیده است که بر سفره ها شود نان و رسیده است که در سینه ها شود ایمان سلام بر تو که با خلق، مهر و لبخندی سلام بر تو که اخمی بروی نامردان پس از تو راه بشر از کتاب می گذرد سلام بر تو که دادی به جهل ما پایان پس از تو زنده به گورند جاهلان زمین شدند فاطمه بعد از تو دختران جهان تو قبله ی دلی و با تو برده های سیاه صحابی اند و به بام تو می دهند اذان به منبری وسط آسمان هفتم و بعد نشسته ای سر یک سفره با تهیدستان قرار می دهی از کف ولو میان نماز اگر به مسجد تو کودکی شود گریان تو راه می روی و خاک کفش های تو را، شرافتیست که بیند به خواب ابوسفیان بروی شانه دو تا ماه داری ای خورشید! سرم فدای تو جانم فدای آن دو جوان . امام صادق علیه السلام : محمد، محمد، محمد. جان خودم،فرزندانم، پدرم و جمیع اهل زمین فداى رسول خدا(ص)باد!❤️ . ❤️ صلوات بفرستید💖 .
. به صندلی نزدم تکیه جز به نیت خدمت فقط به نیت مردم، نه این جناح نه آن خط از آن زمان که رسیدم به جایگاه وکالت حرام باد به من رخت و خواب و لقمه ی راحت نگفته ام به جز از درد و غصه های ضعیفان نکرده ام به جز از حق پابرهنه صیانت به اخم های رضا شاه خنده کردم و رفتم اقامه بستم و گفتم برای اوست ابهّت عصا نه اینکه کمر خم کنم نه این که ضعیفم عصا گرفتم و فرعون را زدم به حقارت بجای مسجد و محراب، مجلس است مسیرم که در نگاه مدرس، دیانت است سیاست کجاست قبر رضا شاه؟ گر مسیر تو افتاد بگو به کاشمر آید به دیدنم به زیارت! حُسنُ السِّياسة قِوامُ الرَّعِيه علی علیه السلام
. کجا پیدا کند دنیا پرستاری از او بهتر مگر دارد حسین بن علی یاری از او بهتر؟ شهیدانِ حرم وقتی که می رفتند می گفتند بهشتِ ما ندارد راه همواری از او بهتر سرِ بالا بلندی روی دستش سربلند و سرخ به سرداران عالم نیست سرداری از او بهتر اگر بار امانت عشق بود و ما بلی گفتیم ندارد این جهان بر دوش خود باری از او بهتر برای قطره ی اشکی که از عشق حسین آید در این عالم نمی یابی خریداری از او بهتر شاعر: .
. صدای گریه خواب از دیده ی همسایه ها برده همان هایی که مادر نامشان را در دعا برده همیشه نام این و آن در آغاز دعا گفته همیشه نام اهل خانه را در انتها برده نماز فاطمه باریست روی دوش این عالم همان باری که روی شانه هایش مرتضی برده نماز فاطمه اشکی ست که هر قطره ی آن را به قصد فخر، جبرائیل تا عرش خدا برده نماز فاطمه رودیست جاری در دل دنیا که هرجا رفته گویی چشمه ی آب بقا برده نماز فاطمه _وقتی به حیدر اقتدا کرده_ دل از محراب و رکن و کعبه و سعی و صفا برده بلال! آهسته رد کن اشهد ان محمد را اذان تو قرار از مادر غمگین ما برده اذان گفتی نفهمیدی چه کردی با دل زهرا نفهمیدی اذان تو دل ما را کجا برده اذان می گفتی و رد می شد از اینجا عزیزی که سلامش سالها از خانه ی ما غصه را برده کدامین خانه؟ آری خانه ای که صبح و شب هر روز ملائک خاک فرشش را به قصد توتیا برده کدامین فرش؟ آری پوستین پینه داری که غبارش را مسیحا بابت دارو دوا برده من از این خانه می گویم که هر کس حاجت خود را درِ این خانه آورده ست بی چون و چرا برده درِ این خانه را عمری ملائک سجده آوردند درِ این خانه را یک روز شیطان زیر پا برده نه تنها آدمی آتش هم از این در نشد نومید همان آتش که عمری آبروی اشقیا برده همان آتش که هُرمش تا جهان باقیست در عالم نقاب از روی زشت کینه و جور و جفا برده همان آتش که کوهی مثل حیدر در دلش دارد همان آتش که رنگ از صورت آل عبا برده همان آتش که دستی شد میان کوچه ناغافل که نور از چشم حیران امام مجتبی برده □ گرفت از پشت در این شعله ای را دست ناپاکی غروبی سرخ، آتش را به دشت کربلا برده در آن شب ماه با دست خدا در خاک پنهان شد شب قدری که تقدیر جهان را در خفا برده https://eitaa.com/emame3vom/54917 .
. مرا هم خوانده ای... سوگند بر اشک سحرگاهم که من مشتاق این مقصد که من مشتاق این راهم هلا ای از رگ گردن به من نزدیک تر! عمریست در آغوش تو ام، چیزی به غیر از این نمی خواهم کسی را دیدم آن بالا و سمتش راه افتادم خودم بودم؛ گمان کردم که در "سیر الی الله" م سفر را بارِ سنگین سخت کرد و پایِ بی قّوت که من کوه گناهم، آه...ایمانِ پرِ کاهم وبالم شد پر و بال، از سبکبالان عقب ماندم کنون در برکه ای در انتظار دیدن ماهم نبردی باید این آئینه را تا "خود شکن" باشم ولی با من سلاح کارسازی نیست جز آهم ... سفر کوتاه بود اما خدایا! از تو ممنونم که از آغاز تا پایان نگاهت بود همراهم شاعر: .
. به مناسبت سالروز تویی امیر جمل، ذوالفقار غیرت حیدر لوای صبر و جهادی به روی دوش پیمبر حسین هست و ابوالفضل هست و قاسم و زینب تو را امیر مدینه! چه حاجت است به لشکر؟ به هیچ جا نرسیده است آنکه در همه‌ی عمر بدون عشق تو خوانده نماز و رفته به منبر بپای عشق تو آنکس که سر نداده عجب نیست که با معاویه در پای چند سکه نهد سر ستون دینی و قرآن ناطقی چه نیازی به مدرک است؟ بگو مدرک از مباهله بهتر؟! صدای غُرّش شمشیر در غلاف، گواه است که سرخ تو با فتح و عزت است برابر نه جام زهر، که جان تو را گرفت دمی که شکست پیش نگاه تو گوشواره‌ی مادر امام بی حرم! این دل همیشه بوده حریمت دلی که بوده به نام حسن همیشه معطّر ✍ .
. به نور چشم حزب خدا، سید مردان میدان . . گرچه بیش از دیگران سهمش در این دنیا غم است مرد، اخمش خنده اش حرفش نگاهش محکم است مرد قولش اعتقادش حرف و کردارش یکیست مرد هرجا هست زیر سایه ی "یک" پرچم است بینی مردان فقط بر مُهر تربت می خورد "در رکوع و سجده" تنها قامت مردان خم است مرد روزش غرش رعد است و خشم تند باد مرد نیمه شب سر سجاده اشکش نم نم است نور چشم مومنان و خار چشم کافران او که با خار آتش و با غنچه و گل شبنم است خواه پشت میز باشد خواه پشت خاکریز هر کجا باشد برای درد مردم مرهم است گفت: " با دشمن کنار آییم، سازش بهتر است..." این مخنث را بگو با مردها نامحرم است مردهایی می شناسم در جهان در وصفشان شعر من گنگ است جانم را اگر بخشم کم است سیدی را می شناسم نام او پیروزی است بودنش دلگرمی آزادگان عالم است @emame3vom سیدی را می شناسم کز هراس هیبتش خواب اسرائیل با کابوس و وحشت درهم است پای درس رهبر خود انقلابی مانده است انقلابی حرفهای محکمش کی مبهم است؟ در میان لشکر مردان میدان شرف جلوه ی سید حسن همچون نگین خاتم است صبح نزدیک است راهی نیست سید راهی است قدس هم در فکر استقبال و خیرمقدم است . 🇵🇸 ........... برای سید حسن نصرالله ای یل شرزه‌ی خراباتی رشک حکام ماضی و آتی شهسوار عرب تویی، دگران همه در عیش و بی‌مبالاتی چون حریفان نبرده‌ای در غرب شرف خویش را به سوغاتی به تو گویند جانیان: تروریست جانیان فکل‌ کراواتی سخنانت پر از حقایق محض دشمنانت ولی خیالاتی شد ز سحر کلام تو عاجز ساحر عبری خرافاتی عزتت را چگونه برتابند؟ مبتلایان به ذلت ذاتی ایل غاصب ز تیرت ایمن نیست چه تل‌آویوی و چه ایلاتی پشت لبنان به قامتت گرم است مثل عون و نبیه و میقاتی* ……………………………………………………… * عون و نبیه و میقاتی= سران سه قوه در لبنان ✍🏻افشین علا آبان ۱۴۰۲ ‌
.. کجاست هیبت جنت به هیبت حرمت؟ کجاست پهنه دریا به وسعت کرمت؟ خوشا به من که از آن دم که چشم وا کردم نگاه شوق من افتاده است بر علمت ز کودکی ته صف ایستادم و شادم که بوده ام یکی از ساکنان شهر غمت بشارت پدرم بود آخرش یک روز به دیده ی تر عشاق می رسد قدمت به اشک روضه دعا کرده مادرم من را که یا حسین، نیفتاده نامم از قلمت نخواه خشک شود ذوق شاعرت، ارباب! شفا بده به من امشب به حق محتشمت ✍ .
. امام صادق علیه السلام : محمد، محمد، محمد. جانِ خودم،فرزندانم، پدرم و جمیع اهل زمین فداى رسول خدا(ص)باد. . به دست، دست علی، دست دیگرش قرآن به دوش، بار امانت، به سینه راز جهان رسیده لطف الهی به شکل او به زمین چنان که بر تن خشکیده ی زمین باران # صدای آمنه آمد: سلام بر جبریل! مبارک است به عالم تولد انسان مبارک است قدوم کسی که در قدمش شکست کنگره ی کاخ شاه در ایران رسید و از قدمش چشم عشق روشن شد رسید و کور شد از خاک مقدمش شیطان به یک نگاه ابو/ذر شده ست خاک درش و روزبه شده از یک تبسمش سلمان رسیده است که بر سفره ها شود نان و رسیده است که در سینه ها شود ایمان سلام بر تو که با خلق، مهر و لبخندی سلام بر تو که اخمی بروی نامردان پس از تو راه بشر از کتاب می گذرد سلام بر تو که دادی به جهل ما پایان پس از تو زنده به گورند جاهلان زمین شدند فاطمه بعد از تو دختران جهان تو قبله ی دلی و با تو برده های سیاه صحابی اند و به بام تو می دهند اذان به منبری وسط آسمان هفتم و بعد نشسته ای سر یک سفره با تهیدستان قرار می دهی از کف ولو میان نماز اگر به مسجد تو کودکی شود گریان تو راه می روی و خاک کفش های تو را، شرافتیست که بیند به خواب ابوسفیان بروی شانه دو تا ماه داری ای خورشید! سرم فدای تو جانم فدای آن دو جوان . .
. 🌺 زَیّنوا مجالِسَکُم بِذِکرِ عَلیٍّ رسول الله (صلوات الله علیه و آله) . کسی که رشته ی گیسوی او حبل المتین باشد پس از خلقش سراسر عرش، غرق آفرین باشد که حیدر آفرین حقا که خیرالخالقین باشد چه در هیبت چه در غیرت چه در عشق اولین باشد که بر انگشتر فضل و شرف همچون نگین باشد بروی خاتمش "للّه مُلکٌ" گشته حک اما بچرخد روی انگشت علی چرخ فلک اما علی غیر از خدا هرگز نمی خواهد کمک اما جهان عمریست درمانده ست در تردید و شک اما علی علم الیقین عین الیقین حق الیقین باشد تمام اولیا را در دبستان علی دیدم که هشیاران عالم جمله مستان علی دیدم و جنت را گیاهی در گلستان علی دیدم من از فتح در خیبر به دستان علی دیدم که او دست توانمند خدا در آستین باشد همان شاهی که می زد وصله کفش وصله دارش را ز میدان برنگشتند عبدودها کارزارش را ببین اشک یتیمی می برد این سان قرارش را سر در چاه را باور کنم یا ذوالفقارش را که گاهی آنچنان بوده ست و گاهی این چنین باشد چه باشد جلوه ی دنیا؟ به جز مردار در چشمش شبیه استخوان خوک بی مقدار در چشمش ملائک مشق بنویسند از اسرار در چشمش بگو از استخوان در گلو از خار در چشمش که داغ از خطبه های ناتمام آتشین باشد نبیند فضل او را هرکسی باشد به قرآن کور که بر خورشید می گردد نگاه شب پرستان کور به آنها که از اول کور بودند و کماکان کور، بگو چشم نبی روشن بگو چشم حسودان کور برای فاطمه تنها علی باید قرین باشد بدا بر حال آنان که خلایق را از او راندند خوشا اجداد ما آنها که پای عشق او ماندند که ما را مادران با نام حیدر شیر نوشاندند از آن روزی که چشمم باز شد در گوش من خواندند علی تا لحظه ی آخر امیرالمؤمنین باشد . .
. این آخرین شبی‌ست که بیدار بوده‌ام چشم انتظار لحظه‌ی دیدار بوده‌ام این آخرین دقایق مهمانی است و من تا صبح، پای صحبت دلدار بوده‌ام شکرخدا که سی شب اگر خواب مانده‌ام وقت نماز صبح خبردار بوده‌ام سی روز گوش من به اذان بود و نام تو سی مغرب از اهالی افطار بوده‌ام یک سال من اسیر دل خویش بودم و یک ماه را به دوست بدهکار بوده‌ام بر من گذشت یک رمضان دگر! بگو آیا پسند چشم تو اینبار بوده‌ام؟! ای ماه! یک نظر کن و شرمنده کن مرا شرمنده‌ی نگاه تو بسیار بوده‌ام... ✍ .................. ماه خوب عاشقی دارد به پایان می‌رسد لحظه‌ی تودیع مهماندار و مهمان می‌رسد آسمان چشم‌های عاشقان ابری شده مثل این سی شب، دوباره بوی باران می‌رسد پشت پایش از دو چشمم رودی از خون می‌رود از هراس دوری‌اش دارد به لب جان می‌رسد گوئیا دیروز بود این سفره را انداختند طرفة العینی گذشت و وقت هجران می‌رسد با مجیر و با ابوحمزه چه حالی داشتیم زود دارد افتتاح ما به پایان می‌رسد بی سر و پا آمدم، حالا سراپا ثروتم آری آری بر فقیران لطف سلطان می‌رسد مثل من بی آبرویی را به کویش راه داد این فقط از خُلق نیکوی کریمان می‌رسد آنقَدَر بخشید از خیل گناه آلوده‌گان تا که آوای فغان از بند شیطان می‌رسد تا به قدر ذره‌ای مژگان من نمناک شد دیدم از دریای رحمت، موج غفران می‌رسد تا که گفتم "بالحسین العفو"، دستم را گرفت لطف او بر ما پس از ذکر "حسین جان" می‌رسد هرشب اینجا پا به پای ما، خدا هم روضه خواند ناله‌ی واویلتا از عرش رحمان می‌رسد :: در میان نهری از خون، جان زینب بی سلاح چکمه پوشی سنگ دل با تیغ برّان می‌رسد عطر سیب پیکرش گودال را پُر کرد و بعد بویی از پیراهن یوسف به کنعان می‌رسد :: وعده‌ی ما اربعین، پای پیاده از نجف کربلا! آغوش خود بگشا! که مهمان می‌رسد .
. . شهید کن که شهادت حیات مردان است ولی برای شما مرگ، خط پایان است شهید کن که شهیدان بریده از جسم‌اند شهید کن که شهید از ازل همه جان است ببار تیر بلا لحظه لحظه بر سر ما که سرو، مستِ همین قطره‌های باران است به مورها برسانید از سپاه علی که نام یک یک سربازها سلیمان است به خون تپیدن و بر خاک قطعه‌قطعه شدن شبیه یار شدن آرزوی یاران است به دیده‌ی تر ما رنگ یأس و رخوت نیست سپاه عشق کماکان میان میدان است نه... حزن و سستی از این داغ‌ها به ما نرسد که "انتم الاعلون" از اصول قرآن است حرام می‌شود از این به بعد خواب شما که خشم حیدریِ شیعه سخت و سوزان است :: در انتظار ظهوریم و خوب می‌دانیم کنار مهدی ما لشکر ‌شهیدان است .