#استاد_حیدرزاده #داستان_یتیم_نوازی_مولا #قسمت_سوم همه گفتند به آواز جلی که ای جوان ، از تو رسد بوی علی پس در آن حال به سوز و غم و شور کرد روشن اسدالله تنور فرمود : پیرزن ، من میروم تنور روشن میکنم ، تو بچه ها رو سرگرم کن ، برات نان بپزم ... #قربان_مقامت دوده آتش شد از آن خانه بلند با خبر مردم همسایه شدند همسایه ها دیدند ، دود از خانه ی پیرزن بلنده ، تنور خونه ی پیرزن روشن شده ، خدا چی شده ؟ تنور خونه ای که ماه ها روشن نبوده ، امروز چی شده تنور خونه ی پیرزن روشن شده ؟ زنی آمد بسوی خانه ی او گفت برم ببینم خونه اش چه خبره ؟ زنی آمد بسوی خانه ی او دید آن محفل شاهانه ی ا و دید خونه ی پیرزن یه طور دیگریه ، امروز خونه اش یک حال و هوای دیگری داره .. امروز بچه هاش سرحالند ... گفت با مادرِ اطفال یتیم کیست در خانه ات این لحظه مقیم ؟ پیرزن کی تو خونه ات اومده ؟ امروز وضع خونه ات طور دیگری است گفت : دل گرچه به او باخته ام لیک اورا هنوز نشناخته ام صاحب حُسن و جمالِ حسن است پدرِ جمله یتیمانِ من است گفت : نمیشناسمش ولی خیلی مهربونه ... به به ، افتخار داریم پیرو این امیرالمومنین هستیم گفت : نمیشناسمش ، ولی از موقعی که تو خونه ام اومده ، وضع خونه ام عوض شده ، بچه ها مو نوازش میکنه ، برا بچه هام غذا آورده ، بچه هامو میبوسه .. صاحب حُسن و جمالِ حسن است پدرِ جمله یتیمانِ من است گفت حالا کجاست اون آقا ؟ بگو من برم ببینمش .. کیه ؟ آمد آن زن سوی مطبخ ، ناگاه چشمش افتاد به روی مهِ شاه .. یه نیگاه کرد ، دید این آقا امیرالمومنین است ، این علیِ .. .