⚜زمینه ی حماسی جدید حضرت علی ع ویژه ی شب های قدر: بند اول: حبل المتین حیدر عرشی نشین حیدر توی دل هر شیعه ای شور آفرین حیدر علی آخرین امید نا امیدا علی تکیه گاه ما همه تو دنیا علی ورد هر زبونی علی زینت اذونی علی صاحب منبر سلونی جانم یا علی مولا بند دوم: شوق نجف دارم من که گرفتارم دلتنگم و در انتظار وقت دیدارم میگم این سخن رو از دلم صریح برا مستی بسه تاک رو ضریح نجف مرکز جنونه نجف مثل خونمونه بازم این دلم میگیره بهونه جانم یا علی مولا بند سوم: میدون به تسخیرش فریاد تکبیرش دشمن رو حیرون کرده تو رزم نفس گیرش یه تنه یه لشکره برای خاتم میدره صفوف دشمنا رو از هم علی معنای شجاعت علی اوج استقامت علی تو نبرد میکنه قیامت جانم یا علی مولا #شب_قدر #علی_علی_بیگی✍ .

. #حضرت_عباس ✍مهدی_کبیری ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ بسم الله الرحمن الرحیم السلام علیک ایها العبد الصالح برای اینکه نمیریم ،دَم ، ابالفضل است برای زنده شدن؛ بازدم ابالفضل است چگونه قرص نباشد دلِ حسین آنجا که تکیه گاه و پناه حرم اباالفضل است چه احتیاج به لشکر چه حاجتی به زره در آن میانه که صاحب علم ابالفضل است همیشه وقت بلا ذکر اوست بر لبها چرا که کاشف هر هم‌ و غم ابالفضل است غمی نمانده مرا چون مرید عباسم که ذکر جود و سخا و کرم ابالفضل است به گوشهای پر از پنبه ی طبیب بخوان که مرهم دل درمانده ام ابالفضل است #مهدی_کبیری✍ .

‍ . 📋 تو این شبا یاد خداروعشقه ✔️ #مناجات / حاج محمود کریمی ✔️ #شب_قدر ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تو این شبا یاد خداروعشقه گریه و ناله و دعا رو عشقه مفاتیح و صحیفه رو بیارید زبور ال مصطفی رو عشقه تو این همه محبت مجازی عشق علی مرتضی رو عشقه محبت فاطمه ی شهیده مادر خوبی و صفا رو عشقه تموم اهل بیت کریمن اما لطف نگا مجتبی و رو عشقه از اسمونیا اگه بپرسی میگن زمین کربلا رو عشقه میون روضه ها با چشم گریون توبه ی با سینه زنا رو عشقه دم دمای غروب و وقت افطار با لب تشنه روضه هارو عشقه ای تشنه لب ای بی کفن حسین جان زمزمه ی ای سر جدا رو عشقه تموم اهل بیت رئوفن اما رئوفیِ امام رضا رو عشقه یه رو زدن توی دعا به آقا زمزمه ی بیابیا رو عشقه میون شعله ها آه ، یکی میزد صدا آه آتیش گرفته دامن تموم خیمه ها آه عمو سوختم ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .👇

#مناجات تو این شبا یاد خدا رو عشقه

#مناجات‌خوانی؛ به نام خاک دیار خدا به نام نجف 🎙#حاج_محمود_کریمی 📝#مجتبی_خرسندی ✍ #شب_بیستم_رمضان به نام خاک ديار خدا ، به نام نجف به نام حضرت سلطان دين امام نجف به نام خاک زمينی که جمع اضداد است که پادشاه و گدا می‌شود غلام نجف دليل خلقت آدم، دليل خلق زمين به احترام علی بود و احترام نجف گمان کنم که خدا از ازل به دست خودش نوشته واژه‌ی " الله " را به بام نجف به جای مِی، خود ساقی به کام او افتاد و با حضور علی شد جهان به کام نجف علی _عليه‌السلام_ است کعبه‌ی دلها که واجب است کنی سجده در تمام نجف بشر کنار، که حتی بعيد نيست اگر که کعبه هم بزند بوسه بر مقام نجف به روی کافر و مومن در حرم باز است که رد هيچ‌کسی نيست در مرام نجف # خودش سبوست، ولی مست کربلا شده است که بوی سيب رسيده‌است بر مشام نجف سلام کرده به سمت نجف تمام زمين ولی به کرببلا می‌رسد سلام نجف #غزل #شب_قدر #امام_علی

#مناجات تو این شبا یاد خدا رو عشقه

📋 تا ترک خورد سرش دخترش افتاد زمین ✔️ #روضه / حاج محمود کریمی ✔️ #شب_نوزدهم_رمضان_۱۳۹۶ #شب_قدر ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تا ترک خورد سرش دخترش افتاد زمین دست بگذاشت روی معجرش افتاد زمین بیشتر تیغ فرو رفت میان ابرو تا که ار ضرب علی با سرش افتاد زمین به سرش خورد ولی پهلوی او درد گرفت دید از ضربه ی در همسرش افتاد زمین کس نفهمید که عباس چگونه آمد بار ها تا محضرش افتاد زمین خواست تا خانه ی زینب به روی پا برود دو قدم رفت ولی پیکرش افتاد زمین دخترش دید زمین خوردن بابایش را دخترش دید و خودش اخرش افتاد زمین چقدر از روی تل تا لب گودال دوید چقدر بین همه خواهرش افتاد زمین ذوالجناح اه ببین نیزه ای او را هل داد از روی زین به زمین با سرش افتاد زمین دید پایین قدم هاش سنان میخندید دید بالای سرش مادرش افتاد زمین ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ .

✔️ #بحرطویل/ #امام_علی ✔️ #شب_قدر ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ کوچه ها خلوت و خاموش شب از جامۀ ظلمت شده چون صحن عزا، خانه سیه‌پوش، تو گویی همه چیز و همه کس گشته فراموش، نه مانده شبحی پیش دو چشمی، نه صدایی رسد از کوچه خلوت زده بر گوش، چرا، می‌شنوم تک تک پا و، شبحی را نگرم می‌رسد از دور، یکی مرد که پوشیده رخ و از رخ مستور، به هر کوچۀ تاریک دهد نور، گمان می‌کنم این مرد کلیم‌اله آن کوچه بُوَد آه ببینید ، کجا می‌رود و چیست ورا نیت و منظور؟ چه آرام وخموش است، دلش بحر خروش است، ببینید که انبان پر از نان و پر از دانۀ خرماش به دوش است ، گمانم که به ویرانه فقیری دل شب منتظر اوست که از گوشه ویرانه ندا می‌دهد ای دوست ، کجایی که بگیری دل شب باز سراغ فقرا را؟ عجبا عرش خداوند مکان کرده به ویرانه سرایی بگرفته است به دامن ، سر یک پیر فقیری که ندارد به جز از دیدۀ اعما و تن خسته و دست تهی‌اش برگ و نوایی، به لبش ذکر دعایی، به دلش حال و هوایی، نه طبیبی نه دوایی نه غذایی، همگان چشم بصیرت بگشایید و ببینید که در دامن ویرانه امیری شده هم صحبت و دلباختۀ پیر فقیری، اگر آن پیر بپرسد تو که هستی؟ گل لبخند ز جان بخش لبش روید و در پاسخ آن پیر بگوید که فقیری شده در این دل شب یار فقیری، عجبا باز به دوشش یکی انبان و گرفته است ره کوچه و پوید سوی ویرانۀ دیگر که به ایتام زند سر، ببرد بر همه از لطف و کرم باز غذا را. https://eitaa.com/emame3vom/60870 👇

.👆 ادامه #بحر_طویل کیستی؟ ای همه جا روی تو پیدا که ندیدند و نگفتند که هستی؟ تو همان شیر خدایی، تو چراغ شب تنهاییِ خیل فقرایی، تو به احزاب و اُحد یار رسول دو سرایی، تو به ایتام، پدر در دل ویرانه سرایی، تو گهی هم سخن چاه و گهی پهلوی نخلی، به زمین چهره گذاری، ز بصر اشک بباری و گهی می‌چکد از قبضۀ تیغت به زمین خون عدو در صف پیکار، گهی مرحب خیبرکشی و عمرو به شمشیر شرربار، گهی دست تو در سلسلۀ خصم ستمکار، گهی وصله زنی کفش خود ای حجت دادار، گهی قلۀ عرشی ، گهی حفر قناتت بوَد ای دست خدا کار، گهی عرش مکانی ، گهی خانه نشینی، گهی استاد به جبرییل امینی و گهی یاور آن پیرزن مشک به دوشی، نتوان گفت که هستی تو، که هستی، تو بگو تا بشناسیم به توفیق بیان تو خدا را. ناسپاسان که به جز مهر و وفا از تو ندیدند، چه شد کز تو بریدند؟ خدا را به چه تقصیر به محراب دعا تیغ کشیدند؟ چرا فرق تو را از ره بیداد دریدند؟ عجب حق تو گردید ادا، پیک خدا داد ندا، آه که شد منهدم ارکان هدا آه ، خفت به خون شیر خدا آه ، گشت به محراب فدا آه، روح مناجات و دعا آه، مسجدیان یکسره این نالۀ جانسوز شنیده همه از پنجه غم جای گریبان، جگر خویش دریدند، ز دل ناله کشیدند، ز هر سو، سوی محراب دویدند و بدیدند همه دین خدا در یم خون خفته و از لعل لب خویش گهر سفته و با صورت خونین سخن از فزت و رب گفته، گهی می‌رود از هوش گه از اشک حسن آمده بر هوش، زند خون دل خسته‌اش از زخم جبین جوش، ز سوز جگر سوخته با قاتل خود گفت خدا را به چه جرمی به رویم تیغ کشیدی؟ تو که دیدی ز علی آن همه احسان و وفا را. همه تن اشک فشان دست گشودند که آرند علی را به سوی خانه که ناگاه در آن سوز و غم و درد نگاهی به افق کرد و ندا داد که ای صبح! نشد در همه ایام تو از جیب افق سرزنی و چشم علی پیشتر از سرزدن روی تو بیدار نباشد، عجبا گشت فدا در دل محراب دعا، جان پیمبر، علی آن ساقی کوثر، علی آن فاتح خیبر، علی آن میر مظفر، علی آن روح مکرم، علی آن عدل مجسم، علی آن دادرس امت و مظلوم‌ترین رهبر عالم، به خداوند، به پیغمبر و زهرا که علی کشتۀ عدلی است که خود حاکم آن بوده و خود مجری آن بود، خدا را نشنیدید مگر داد دوا پیش‌تر از کشتن خود قاتل خود را؟ نشنیدید که بخشید ز اکرام و جوانمردی خود تیغ به دشمن؟ نتوان یافت دگر مثل علی گو که بپویند زمین را و سما را. ها على بشر كيف بشر ربه فيه تجلى و ظهر خاک نعلین علی در و گهر سلسله ی عشق را سلسله جنبان خداست سلسله ی عشق چیست ؟ موی حسین است وبس .