#تفسیر_سوره_مریم۴۸ 🔆 *«قالَ أَراغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِی يا إِبْراهِيمُ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَ اهْجُرْنِی مَلِيًّا»* 🔆 *«گفت: اى ابراهيم! آيا از خدايان من بيزارى؟ اگر از (اين روش) دست برندارى قطعاً تو را سنگسار خواهم كرد و (اكنون) براى مدّتى طولانى از من دور شو.»* 📗 سوره مریم، آیه ۴۶ 🔷 حضرت ابراهیم گفتار عموی خود را می‌شنود که متعجبانه در مقابل اِعراض ابراهیم موضعی بسیار خشن اتخاذ می‌کند و هرگز طاقت مشاهدۀ ابراهیم را ندارد. در واقع گویا عموی حضرت، تصور اعراض ابراهیم از معبود خود را ندارد و زمانی که با این واقعیت مواجه می‌شود، از نگاه او ابراهیم امر غیرموجهی انجام داده است. 🔷 اهل شرک به این حقیقت واقف می‌شوند که اگر فردی از بادۀ توحید مست شود؛ هرگز هیچ امری را بر توحید ترجیح نمی‌دهد و از موحد بودن جدا نمی‌شود. 🔷 اگر آزر احتمال جدایی حضرت ابراهیم را می‌داد، قطعاً او را تطمیع و تشویق می‌کرد تا به معبود او گرایش پیدا کند؛ اما تهدید آزر از این امر حکایت می‌کند که موحدین، لذت توحید را با هیچ لذتی معاوضه نمی‌کنند. 🔷 عبارت «يا إِبْراهِيمُ» در گفتار عموی حضرت ابراهیم دلیل بر عطوفت نداشتن اوست. از گفتار او هیچ رحمت و محبتی استشمام نمی‌شود؛ بدین جهت در مقابل حضرت ابراهیم که تمام جملات و گفتارش بسیار مؤدبانه بود او با استفهام انکاری ابراهیم را توبیخ می‌کند. ⬅️ گفتار عموی حضرت ابراهیم به‌عنوان یک بت‌پرست نمایانگر سطح تفکر یک انسان غیرالهی است که اولاً: هیچ گونه منطقی ندارد؛ ثانیا: از تازیانۀ قدرت برای اعلام خواسته‌های خود استفاده می‌کند و از عاطفه و محبت بی‌بهره است. ⬅️ *آیه به این نکته اشاره دارد که اهل باطل وسعت وجودی ندارد و هرگز حتی ملاقات با اهل حق را نمی‌توانند پذیرا شوند.* ✍🏼 بعضی از مفسرین می‌گویند: عموی ابراهیم باعبارت «وَ اهْجُرْنِی مَلِيًّا» درخواست فاصله فیزیکی بین خود و حضرت ابراهیم را دارد. یا در خواست فاصلۀ گفتاری را دارد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۵۰ 🔆 *«وَ أَعْتَزِلُكُمْ وَ ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَ أَدْعُوا رَبِّی عَسى‌ أَلَّا أَكُونَ بِدُعاءِ رَبِّی شَقِيًّا»* 🔆 *«و من از شما و آنچه غير خدا مى‌خوانيد كناره‌گيرى مى‌كنم و پروردگارم را مى‌خوانم، اميدوارم كه در خواندن پروردگارم محروم (و بى‌پاسخ) نمانم.»* 📗 سوره مريم، آیه ۴۸ ❇️ حضرت ابراهیم در مرحلۀ اول جدایی خود را از افراد ناشایست اعلام فرمود؛ زیرا آسیب افکار ناصحیح بیش از افعال ناصحیح است. حضرت ابراهیم در ابتدا از افراد ناسالم کناره‌گیری کرد؛ اما به این امر قناعت نکرد؛ بلکه از همۀ بت‌ها هم اظهار برائت کرد. ✅ نکتۀ بسیار مهمی در آیه وجود دارد و آن اینکه حضرت ابراهیم عموی خود را یک طیف تفکر می‌بیند نه یک فرد؛ به همین جهت نفرمود «أَعْتَزِلُکَ»؛ بلکه فرمود:«أَعْتَزِلُكُمْ». ⬅️ اگر فردی هجرت را انتخاب کرد باید برنامه‌ای را برای خود منظور کند؛ زیرا هجرت به‌تنهایی کافی نیست و باید به‌همراه بندگی دائم باشد. ⬅️ آیه به این مطلب اشاره دارد که زندگی سالم در گرو داشتن هم‌نشین صالح است. انسان سالم از هم‌نشین سوء پرهیز دارد و ظاهراً و باطناً با او همراهی ندارد. ✅ هم‌نشینی با صالحان با توسل به درگاه خداوند صورت می‌گیرد و جدایی از هم‌نشین ناصالح هم با درخواست از خدای سبحان میسر می‌شود. ✨ *نَخست موعظهٔ پیرِ صحبت این حرف است که از مُصاحبِ ناجنس اِحتراز کنید* ❇️ حضرت ابراهیم با عبارت «ما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ» به آنان یادآوری می‌کند که شما غیرخداوند را می‌خوانید و از هر کسی که بندگی غیرخدا را کند کناره‌گیری می‌کنم. 🔷 موحد شدن به انسان شجاعت خاصی عطا می‌کند که آن قدرت، موجب کناره‌گیری فرد از هم‌نشینان نادرست می‌شود و می‌تواند نقائص را به آنان یادآوری کند. 🔷 حضرت ابراهیم علیه‌السلام در آیه با واژۀ «اللّه» به دیگران اعلام می‌کند که معبود من معبود جامعی است که همۀ جلال و جمال را داراست، نه بعضی از اوصاف جمالیه با جلالیه را. 🔷 بنده هم زمانی که عبدالله شد، خدای سبحان با همۀ جامعیت خویش، همۀ نیازهای او را تامین می‌کند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۵۱ 🔆 *«فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ كُلًّا جَعَلْنا نَبِیاً»* 🔆 *«چون ابراهيم از مشركان و از آنچه به جاى خدا مى‌پرستيدند كناره گرفت، ما اسحاق و (فرزندش) يعقوب را به او عطا كرديم و همه را پيامبر قرار داديم.»* 📗 سوره مریم، آیه ۴۹ 🔷 عزلت از افراد نامناسب و افکار ناصحیح باید به‌همراه یکدیگر باشد، برکت عزلت، در کناره‌گیری از افراد نامناسب و افکار و اعتقادات ناصحیح آنان است. ⬅️ اگر فردی برای رضای خداوند، خلق ناسالم را رها کند، خداوند سبحان خلقی صالح و مورد پسند را در مسیر او قرار می‌دهد و دل‌تنگی او با خلق دیگر به بهترین شکل مرتفع می‌شود. ❇️ خداوند به هر فردی که وارد عرصۀ جهاد شود، بلافاصله پاداش خاصی را عطا می‌کند. ❇️ در اثر کناره‌گیری حضرت ابراهیم از افراد ناشایست، اسحاق به او عطا شد تا پیامد تلاش‌های او در خانواده مشاهده شود؛ همچنین خدای سبحان جریان نبوت را در نسل او قرار داد؛ بدین جهت یعقوب هم به‌عنوان نوۀ حضرت ابراهیم، پذیرای آیین توحیدی بود. 🔷 ثمرۀ تلاش حضرت ابراهیم به‌صورت هبۀ مجانی و رایگان بود. در باطن این هدیه‌ها فضل و رحمت الهی نهفته است؛ بنابراین برکت عزلت از افراد و افکار نامناسب در نسل انسان قابل مشاهده است. ⬅️ آنچه به ذهن متبادر می‌شود آن است که *برای بهره‌مندی نسل از الطاف الهی، کناره‌گیری از افراد و افکار ناصحیح لازم است،* این هجرت رویش بذر مناسب را در وجود فرد قرار می‌دهد و محبوبیت و لطف خاصی او را فرا می‌گیرد. 🔷 اگر انسان از اسباب شقاوت کناره‌گیری کند، خداوند متعال اسباب سعادت را در اختیار او قرار می‌دهد، مانند اسحاق و یعقوب که موجب سعادت حضرت ابراهیم در دو عالم شدند؛ چرا که بسیاری از پیامبران از نسل یعقوب هستند و شجرۀ خاتم پیامبران، حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله به اسماعیل منتهی می‌شود. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۵۲ 🔆 *«وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِیّاً»* 🔆 *«و از رحمت خويش به آنها عطا كرديم و براى آنان (در ميان مردم) نام بلند و نيكو قرار دادیم.»* 📗 سوره مريم، آیه ۵۰ 🔶🔸 برای رحمت معانی متعددی بیان شده است: 🔸۱. امامت و جلودار؛ 🔸۲. یعنی پیشوا بودن؛ 🔸۳. مطلق ولایت الهی است؛ یعنی انواع کمالات و فیوضات و نعمات دنیوی و اخروی از مصادیق رحمت است. ❇️ خداوند سبحان به‌عنوان هبه در برابر یک عمل ابراهیم، در نسل او نبوت را قرار داد که نماد رحمت و خیر دنیا و آخرت است. ⬜️ در مقابل هجرت حضرت ابراهیم از عموی مشرک خود، جایگاه متعالی و ماندگار به او عطا شد، پدر همۀ مسلمین قرار گرفت و برکت در نسل او قرار داده شد که این مقام موهبتی از خداوند سبحان بود. ❇️ بدین جهت تمام مذاهب اعم از مسیحی و یهودی و مسلمان خود را منسوب به حضرت ابراهیم می‌دانند و او را پیامبر خود می‌شمارند. 🔷 زبان صدق به‌معنای تعریفی است که بر زبان افراد جاری می‌شود؛ البته این تعریف واقعی است و هیچ مبالغه‌ای در آن نیست. 🔷 اگر به کسی نعمت نبوت ارزانی شود، اثرات آن در اخلاق فاضله، اعمال صالح، حالات بسیار نیکو و مقامات بسیار متعالی نمودار می‌شود؛ اما اثر برتر در لسان صدق ظهور خاصی دارد که در آیه جداگانه ذکر می‌شود. ✍🏼 مفسرین گویند:«صادق» اسم خداوند و از اسامی جمالیۀ الهی است؛ یعنی خداوند صدق و حقیقت را به پوشش انسان کامل درآورد؛ در نتیجه عقیدۀ او با قول و فعلش مطابقت دارد و چنین فردی صادق شمرده می‌شود و تنها در وجودی الهی این هماهنگی یافت و اظهار می‌شود. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۵۳ 🔆 *«وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ مُوسى‌ إِنَّهُ كانَ مُخْلَصاً وَ كانَ رَسُولًا نَبِیاً»* 🔆 *«و در این كتاب از موسى یاد كن، زیرا كه او بندۀ (برگزیده و) خالص شدۀ (خدا) و فرستاده‌اى پیامبر بود.»* 📗 سوره مریم، آیه ۵۱ ✍🏼 «مخلَص» به کسی گویند که خداوند او را از هر غیر حقی خلاص کرده است؛ چنانکه خداوند سبحان از حضرت موسی با عنوان «مخلَص» یاد کرده است. ✍🏼 «مخلَص» به کسی گویند که خداوند او را برای خود خالص کرده است؛ یعنی او سهمیۀ خداست و سهمیۀ دیگری نیست؛ بدین جهت هیچ‌کس در نفس و عمل او سهمیه‌ای ندارد و همۀ وجود او مخصوص خداست. ✅ همۀ انبیاء در جایگاه مخلَص بودن به ثبات رسیدند و این آیه مقام ثبات آنان را متذکر می‌شود. ⬅️ نکتۀ قابل توجه این است که «مخلَص» بالاتر از «رسول» و «نبی» است؛ به همین جهت در ابتدا به مخلَص بودن حضرت موسی اشاره شده است. ✅ فرد مخلَص به‌دلیل اخلاص از دیدرس شیطان دور است؛ زیرا اخلاص او را در قلعه‌ای امن قرار می‌دهد تا از نگاه شیطان درامان بماند؛ بدین جهت هیچ رذیلۀ اخلاقی و اعتقادی از او مشاهده نمی‌شود. ✅ فرد «مخلَص» تبعیت محض دارد و ذره‌ای تخلف ندارد. ✍🏼 در آیه «رسول» بر «نبی» مقدم شده است؛ زیرا در مرحلۀ اول خداوند حضرت موسی را برای خبر رساندن به مردم فرستاد و بعد در مقام رسالت، او را از حقایق مطلع کرد تا خبر را برساند. ✍🏼 بعضی از مفسرین گویند: علت تقدم «رسول» بر «نبی» آن است که مقام رسالت از نظر رتبه، مقدم بر مقام نبوت است و خداوند در آیه، تقدم رتبه را مطرح کرده است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۵۴ 🔆 *«وَ نادَيْناهُ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَ قَرَّبْناهُ نَجِيًّا»* 🔆 «و از جانب راست (كوهِ) طور او را ندا داديم و به (مقام قرب خود و) رازگويى نزديكش ساختیم.» 📗 سوره مریم، آیه ۵۲ ❇️ خداوند در آیه قبل فرمود «مُخلَصاً» و سپس در این آیه فرمود: «نَجیّاً»؛ یعنی موسی اول از خود رها شده بود و بعد با خدا نجوا داشت. 🔷 به انسان آموزش داده می‌شود که هر کس نباید با ادبیات خودش با خداوند نجوا داشته باشد، بلکه باید با لسان معصوم نجوا کند؛ چون انسان بایستی در نجوا کاملاً از همه چیز خلاص شود. از آنجا که خلاص‌شدن کامل برای او مقدور نیست؛ باید با لسان معصوم با خداوند نجوا داشته باشد. 🔷 گفته شده که «تقرب» وظیفۀ بنده است؛ اما «تقریب» را خدای سبحان انجام می‌دهد. بنده خود را به‌خدا نزدیک می‌کند؛ اما نزدیک‌کردن نهایی فعل خداست. 🔷 اگر برای قرب باب مفاعله بکار گرفته نشده؛ یعنی قرب کار خداست و بنده نزدیک شدن به خداوند را اراده می‌کند؛ اما خداوند، ایجادکنندۀ قرب است و موانع حضور را مرتفع می‌کند. ❇️ خداوند سبحان جذبه‌ای نصیب حضرت موسی کرد که در آن جذبه، اسراری در اختیار او قرار گرفت و صاحب سِرّ شد و خداوند او را سِیر داد. ✨ گر می‌برندت واصلی، گر می‌روی بی‌حاصلی ❇️ خداوند در دو جایگاه «نادَيْنا» و «قَرَّبْنا»، عظمت خود را به نمایش می‌گذارد. حضرت موسی باید در مقابل عظمت الهی تعظیم کند. ❇️ دریافت‌هایی که در کوه طور به حضرت موسی شد، به او شرافت بخشید و رازهای مگوی خداوند بر او آشکار شد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۵۵ 🔅*«وَ وَهَبْنا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنا أَخاهُ هارُونَ نَبِيًّا»* 🔅 *«و از رحمت خويش، برادرش هارونِ پيامبر را به او بخشيديم.»* 📗 سوره مربم، آیه ۵۳ 🔷 گاه زبان فصیح هارون در مقابل معجزه‌های موسی کارآیی بیشتری دارد؛ یعنی قدرت نباید وارد میدان شود، بلکه باید زبان حق‌گوی، با فصاحت، حق را اظهار کند. ✍🏼 مفسری می‌فرماید: «حضرت موسی دارای زبان فصیح بود؛ اما فصاحت هارون بیشتر بود؛ بنابراین از خداوند درخواست کرد که برادرش با او همراه شود و خداوند هارون را در معیت موسی قرار داد.» 🔷 اینکه گفته شده زبان حضرت موسی گرفتگی داشت، باور‌پذیر نیست؛ چون هیچ پیامبری، معیوب، مبعوث نشده است؛ بلکه ظاهر پیامبر باید جاذبه و مقبولیت داشته باشد تا قادر به ابلاغ پیام باشد؛ البته فصاحت درجاتی دارد مثل شجاعت و زیبایی و ... 🔷 گاهی اوقات هبۀ خداوند سلطنت و قدرت است و گاهی یک شخصیت حقیقی و گاه یک شخصیت حقوقی. 🔶 *هبۀ خداوند بر سه نوع است:* 🔸 ۱. گاهی هبۀ خداوند مُلک و سلطنت است: «وَ هَبْ لِی مُلْكاً لا يَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِی إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ» «و به من فرمانروايى و مُلكى عطا كن كه پس از من سزاوار هيچ‌كس نباشد، همانا تو بسيار بخشنده‌ای.» 🔸 ۲. گاه یک شخص حقیقی را هدیه می‌کند: «يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ إِناثاً وَ يَهَبُ لِمَنْ يَشاءُ الذُّكُورَ» «به هر كه بخواهد دختران بخشد و به هر كه بخواهد پسران بخشد.» 🔸 ۳. گاهی یک شخصیت حقوقی را هدیه می‌کند؛ همانطور که هارون را به موسی هدیه کرد: 🔅 *«وَ وَهَبْنا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنا أَخاهُ هارُونَ نَبِيًّا» 🔅 *«و از رحمت خويش، برادرش هارونِ پيامبر را به او بخشيديم.»* 🔷 رحمت خداوند اینگونه بود که یک فرد آشنا و خودی را کنار موسی قرار دهد تا زبانش را بفهمد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۵۶ 🔆 *«وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ إِسْماعِيلَ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولًا نَبِيًّا»* 🔆 *«و در اين كتاب از اسماعيل ياد كن كه او همواره در وعده‌هايش صادق و فرستاده‌اى پيامبر بود.»* 📗 سوره مريم، آیه ۵۴ 🔶🔸 دراین آیه سه خصوصیت برای حضرت اسماعیل ذکر شده است: 🔸 *صاد‌ق‌الوعد بودن:* حضرت اسماعیل به خداوند سبحان وعدۀ اطاعت دائم و ترک معصیت را داده بود و به وعدۀ خود وفا کرد و هیچ خللی بر این وعده وارد نشد. برخی معتقدند: صادق‌الوعد به این معناست که در هر تعهدی که به خداوند و خلق داده بود، صبوری و استقامت ورزید و به هیچ‌یک از تعهدات کوچک‌ترین اختلالی وارد نشد. 🍃 برخی دیگر معتقدند: صادق‌الوعد بودن حضرت اسماعیل نمونه‌ای از راضی بودن به قضای الهی است؛ در قضای الهی صبور بود و وعده را کامل انجام می‌داد، نه اینکه بخشی از وعده را محقق کند‌‌. 🔸 *رسول و نبی بودن:* اسماعیل فرستاده‌ای از سوی خداوند به طرف مردم بود که شریعت پدرش را به مردم ابلاغ می‌کرد. اسماعیل مانند اسحاق و لوط کتابی نداشت؛ اما پیکی بود که فرمایشات حضرت ابراهیم را به مردم ابلاغ می‌کرد. 🍃 از آنجا که هر رسولی حتماً نبی هست؛ به‌دلیل شرافت جایگاه رسالت، در آیه ابتدا به ذکر رسالت پرداخته شده است؛ زیرا طبیعی ‌است که انسان اول خبر را می‌گیرد و بعد ملزم به خبر دادن می‌شود. چون رسالت از جهت شرافت بالاتر از مقام نبوت است، ابتدا به مقام رسالت ایشان اشاره می‌شود. ⏪️ شاید بتوان گفت: علت اینکه خدای سبحان بعد از ذکر مقام رسالت، مقام نبوت را مطرح می‌کند این است که هیچ‌یک از پیامبران، زمانی که مأمور به ابلاغ پیام حق شدند، نظری از خود را به پیام حق ضمیمه نکردند؛ بلکه همان که خدا گفته بود، بدون هیچ کم و کاستی فرمودند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۵۷ 🔆 *«وَ كانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ وَ كانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا»* 🔆 *«و همواره خاندان خود را به نماز و زكات امر مى‌كرد و پيوسته نزد پروردگارش مورد رضايت بود.»* 📗 سوره مربم، آیه ۵۵ 🔷🔹 *در این آیه دو خصوصیت دیگر برای حضرت اسماعیل بیان می‌شود:* 🔹 ۱. حضرت اسماعیل در سیر کمالی خویش به خانوادۀ هم توجه داشت. ✅ در فضای خانواده رفتار شایسته باید بیش از گفتارِ آمرانه باشد. اگر مربی در رفتار خود اعتدال داشته باشد؛ در امر تربیت اثر گذارتر است. ⏪️ امر به عبادت در ایه نشانگر این است که اگر جنبۀ عبادی فردی تقویت شود، سایر امور هم در جایگاه صحیح قرار می‌گیرد؛ اما اگر صرفاً به ظواهر پرداخته شود، مانند رنگی است بر دیوار ویرانه‌ای، در نهایت، رنگ از بین می‌رود و آن ویرانه از زیر آن نمودار می‌شود. ✅ خانواده باید در امور عبادی دغدغه داشته باشد؛ زیرا اگر فرد ملزم به نماز و زکات شود، هم حق‌الله را صحیح می‌پردازد و هم حق‌الناس را؛ در نتیجه اخلاقیات به عنوان ثمرات این امور ظاهر می‌شود. 🔹 ۲. خصوصیت دیگر حضرت اسماعیل آن بود که خدای سبحان از او رضایت داشت. نزد مربی قول و فعل و حال او پسندیده بود. ✍🏼 مفسرین معتقدند *هیچ‌گونه افراط و تفریطی از او مشاهده نشد؛ به همین جهت قول و فعل و حال او پسندیده بود.* ✅ در عرصۀ اطاعت، حضرت اسماعیل به بالاترین درجه راه پیدا کرده بود؛ چون خداوند سبحان فرمود او نزد رب‌اش پسندیده است. به مقام رضا راه پیدا کرده بود؛ در نتیجه هم او رب خود را پسندید و هم رب، این مربوب را پسندیده است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۵۸ 🔆 *«وَ اذْكُرْ فِی الْكِتابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كانَ صِدِّيقاً نَبِيًّا»* 🔆 *«و در اين كتاب، از ادريس ياد كن، همانا او پيامبرى بسيار راستگو بود.»* 📗 سوره مريم آیه ۵۶ 🔷 در این آیه خداوند به صفت «صدیق» بودن حضرت ادریس اشاره می‌کند. «صدّیق» صیغۀ مبالغه است؛ یعنی هیچ زمان در صدق او ذره‌ای خلل وجود نداشت. ✍🏼 «صدّیق» به کسی گفته می‌شود که قیامش« بالحق» و «للحق» است و برای خود هیچ وجودی قائل نیست. در واقع به‌واسطۀ خداوند سبحان قیام می‌کند و قیام او خالصانه و صادقانه برای خداست. 🔷 اینکه صدیق بودن قبل از نبوت ذکر شده است به‌معنای آن است که صدیق بودن یک نوع رفعت مقام و نبی بودن هم نوع دیگری رفعت مقام را به‌همراه دارد؛ در نتیجه این دو مقام با همدیگر فرد را به علوّ مقام می‌رساند. 🔷 صدق، انسان را از فضای عالم ماده، خارج می‌کند و مانع توقف او در خاکدان عالم ماده می‌شود؛ چون فرد صادق، دائم، با خداوند سبحان معامله دارد؛ گرچه با خَلق معامله دارد؛ اما فی‌الواقع طرف معاملۀ او خدای سبحان است. ✍🏼 مفسری گوید: «بندگی حضرت ادریس فقط در طریق الهی بود و حقیقت صدق از او مشاهده شد»؛ یعنی فقط الطاف حق مشهود بود. ✍🏼 صدیق به کسی گویند که ملکوت بر او کشف شده است. 🔷 بعضی از مفسرین گویند: «حضرت ادریس «نبی» بود نه «رسول»؛ بنابراین رسالتی نداشت.» 🔷 عده‌ای دیگر از مفسرین در مقابل نظر این افراد، معتقدند که حضرت ادریس مقام رسالت هم داشت؛ چون کتاب بر او نازل شد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۵۹ 🔆 *«وَ رَفَعْناهُ مَكاناً عَلِيًّا»* 🔆 *«و ما او را به مقام والايى رسانديم.»* 📗 سوره مريم،آیه ۵۷ 🍃 در روایتی آمده است: 🔅 *«ادریس به آسمان رفت؛ اما در بهشت قرار گرفت و قبض روح نشد.»* ✍🏼 بعضی گویند: «وَ رَفَعْناهُ مَكاناً عَلِيًّا»؛ یعنی «فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ» «در جايگاهى راستين، نزد فرمانروايى مقتدر.» 🔶 خدای سبحان می‌فرماید: ما حضرت ادریس را نزد خودمان قرار دادیم؛ البته بالاتر از آن جایگاه، جایگاه‌های دیگری هم وجود دارد؛ اما جایگاه حضرت ادریس متعالی است. ✍🏼 مفسرین گویند: «علوّ و تعالی، نسبی است؛ بنابراین او نسبت به بسیاری از پیامبران در علوّ درجه قرار دارد؛ اما نه نسبت به پیامبر اسلام؛ زیرا خداوند در مورد پیامبر اکرم فرمود: 🔆 *«وَ رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ»* 🔆 *«و نام تو را بلند (آوازه) کردیم.»* 📗 سوره انشراح، آیه ۴ 🔶 در نگاه دیگر، بیان می‌شود که مکان مرتفع؛ یعنی صحنۀ حضور دائم. منظور از آیه، رفعتِ مکانی نیست، بلکه رفعت مقامی است. ✍🏼 مفسری گوید: «ارتقای مقام به‌میزان اقبال به خداوند سبحان است.» هر قدر که انسان اقبال بیشتری به خداوند داشته باشد از رفعت مقام بیشتری بهره‌مند می‌شود. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر_سوره_مریم۶۰ 🔆 *«أُولئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ مِنْ ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَ مِمَّنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ وَ مِنْ ذُرِّيَّةِ إِبْراهِيمَ وَ إِسْرائِيلَ وَ مِمَّنْ هَدَيْنا وَ اجْتَبَيْنا إِذا تُتْلى‌ عَلَيْهِمْ آياتُ الرَّحْمنِ خَرُّوا سُجَّداً وَ بُكِيًّا»* 🔆 *«آنان پيامبرانى بودند كه خداوند بر آنها نعمت (ويژه) ارزانى داشت؛ از نسل آدم و از (فرزندان) كسانى كه با نوح (در كشتى) سوارشان كرديم و از نسل ابراهيم واسرائيل (يعقوب) و از كسانى كه هدايت کردیم و برگزيديم؛ هرگاه آيات خداى رحمان بر آنان خوانده مى‌شد سجده‌كنان و گريان از رو به خاک مى‌افتادند.»* 📗سوره مریم، آیه ۵۸ ✍🏼 «أُولئِكَ» اسم اشاره به دور است و بر عظمت این گروه دلالت دارد و از جایگاه رفیع آنان پرده‌برداری می‌کند. 🔷 در این آیه ویژگی مشترک پیامبران بیان شده که خداوند سبحان نعمت خاصی را به همه عطا کرده است. ❇️ خداوند سبحان با بیان «مِنْ ذُرِّيَّةِ آدَمَ» اکرام خود را به حضرت آدم بیان می‌کند؛ چون سلسلۀ انبیا به حضرت آدم منتهی می‌شود. 🔷 بعضی از افرادی که خداوند به آنان نعمت داد، کسانی بودند که با کشتی حضرت نوح حمل شدند و ذریۀ حضرت نوح قرار گرفتند: «مِمَّنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ». ❇️ خداوند سبحان به هر کس نعمتی می‌دهد در مقابل مسئولیت خاصی از او طلب می‌کند. ✍🏼 مفسری معتقد است: «أولئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ» دلالت بر هبۀ بی‌دلیل خداوند دارد؛ البته برای جریان آن هبه، شکر لازم است؛ به این معنا که نعمت اولیه، بی‌دلیل است؛ اما تداوم نعمات، شکر خاصی را لازم دارد. 🔷 ادریس، هبۀ خداوند به حضرت آدم بود و حضرت ابراهیم به‌عنوان هبه به حضرت نوح داده شد. اسحاق و یعقوب، هبه‌ای از ناحیۀ خداوند به حضرت ابراهیم بودند. بعضی از مفسرین، اسماعیل را نیز هبۀ به حضرت ابراهیم می‌دانند. ❇️ حضرت عیسی هم هبه‌ای به حضرت یعقوب بود. تمامی این بزرگان در ذلت و خضوع در مقابل رب‌العالمین مشترک بودند. ✍🏼 مفسری معتقد است خدای سبحان به‌عنوان منعم و نعمت‌بخش با ذکر اسم اعظم «اللّه»، جمال و جلال خود را به آنان هبه کرده است. 🔷 خداوند سبحان در این آیه به توصیف صاحبان نعمت می‌پردازد که دارای رقت قلب و اشک بودند؛ یعنی اولین درجۀ محبت، رقت قلب است؛ اما بالاتر از رقت قلب، خوشحالی به کلام حق است و بالاتر از این خوشحالی، سرور و شادی در هنگام حضور در مقابل مولاست و اینکه خود را در محضر متکلم ببیند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام