خود خواهی عاملی که نمیگذارد ما کار تشکیلاتی انجام دهیم.
#شهید_بهشتی
يـك عامـل اينكه هيچ وقت 10 نفر از ما نميتوانيم دور هم جمع شويم و يك گروه متشكّل فعال به وجود بياوريم، همين است كه از اين 10 نفـر، هـر كـدام ميخواهد دريافتش را حتماً 9 نفر ديگر قبـول كننـد. اگـر خيلـي انسـان منصفي باشد، ميگويد كه اين مطلب براي من مثل آفتاب روشـن اسـت، چرا آخر اينها نميفهمند؟ بايد گفت اين مطلب كه براي شما مثل آفتـاب روشن است متأسفانه مثل اين آفتاب آسمان نيست كه همهجا طلوع كند،فقط بر دل شما تابيده است. چه كنم من كه اين آفتاب كوچـك اسـت و شعاعش اينقدر وسيع نيست كه بر مغز و دل آن 9 نفر ديگر هم بتابـد و همانطور آنها را روشن كند. آخر اين چه توقـع خودخواهانـه اي اسـت؟
حرفت را بزن. دليلت را هم بياور. اگـر طـرف قـانع شـد، خودبـه خـود ميپذيرد. چرا اينقدر زود دچار سوءظن و بدداوري ميشويم؟ به رفيـق خودمان كه تا به امـروز دوسـت صـميمي مـا و مـورد اعتمـاد مـا بـود، پيشنهادي ميكنيم، يك حرفي ميزنيم كه او نميپذيرد. ميگوييم نه ايـن را هم ولش كن؟ اين هم به درد نميخورد. پس چه كسي را بگيـر؟ ايـن
كسي را كه تو 20 يا 30 سال اسـت كـه بـا او دوسـت هسـتي و او را از نزديك ميشناسي و به همهچيز او اعتماد داري، اولين بار كه يك حـرف تو را نپـذيرفت، مـي گـويي ايـن را هـم ولـش كـن. پـس چـه كسـي راميخواهي بگيري؟ پس چند تا ميخواهند در اجتماع مـا دور هـم جمـع بشوند كه از اين بيماري خطرناك تكروي نجات پيدا كنيم و به صورت
گروه و عصابه و عصبه دربياييم؟چگونه؟ محال است. با ايـن خصـلت، با اين روحيه هرگز ممكن نيسـت. و ايـن تربيـت اسـلامي نيسـت . ايـن تربيت شيعي نيست. ايـن تربيـت امـام صـادق (ع) نيسـت . چنـد تـن از صحابة بنام را امام ملامت ميكند؛ هـم حضـوراً هـم غيابـاً. حتـي غيابـاً؛ ميخواهد به گوش آنها برسد. امام نه تنها به آنها ميگويد، پشت سرشـان هم ميگويد، بلكه متنبه شوند. ستيزه جويي و جدل كه جامعه را به جايي نميرساند. جدل فقـط يـك مطلـب را بيشـتر اثبـات نمـي كنـد ؛ آن هـم خودخواهي جدلكننده است. فقط همينرا اثبات ميكند. ديگر هيچچيـز ديگر به دست كسي نميدهد. و اگر طرف بفهمد خودخواهيد، چه انتظار داريد كه آن طرف بيايد اصلاً با شما دست برادري و برابري و همكـاري دهد؟
کتاب پیامبری از نگاه دیگر
_
#اخلاق_تشکیلاتی
@howzeh_enghlab
• کار که برای #خدا باشد، خستگی ندارد و زمانبردار نیست.
•۷۴/۷/۵
▪▪
#امام_خامنه_ای
#اخلاق_تشکیلاتی
▪
@soha_olom_ensani
مشکل اساسی کار های جمعی جلو بردن آن ها با رفاقت دیمی است!
#شهید_بهشتی
شاید در میان کارهای اشتراکی دویا چند نفره ای وجود داشته باشد که تکلیف [رهبری و امامت کار] مشخص نشده باشد و صرفا به شکل رفاقتی پیش برود. یعنی بر اساس رفاقت باهم کار را شروع کرده اند. و چه کار بدی! رفاقت خوب است، اما این رفاقت خوب در این موارد، وقتی مسئولیت ها مشخص نشود به خطر می افتد. اگر رفاقت چیز خوبی است چرا اینقدر آسان و ارزان به خطر اندازیم؟ مگر عیب دارد که هم رفیق باشیم و هم حدود و ثغور کارمان مشخص باشد؟ این چه اخلاقی است که ما داریم؟ خود خواهی! دونفر رفیق تحمل نمیکنند که یکی رئیس باشد و دیگری مرئوس. این خود خواهی است. این عیب است کمال نیست. البته آنجا که قرار باشد جو رفاقت به همبخورد ما از خیر رئیس و مرئوسی میگذریم، برای اینکه از رئیس و مرئوسی که رفیق نباشند کاری ساخته نیست.چرا احساس رفاقت و پیوند دوستانه میان زن و مرد جامعه با تعیین مقام و مسئولیت منافات دارد. صرفا خواسته ایم با رفاقت دیمی کار جمعی انجام بدهیم. به محض اینکه تصمیم می گیریم این حالت را از رفاقت دیمی در بیاوریم، سامان اجتماعی به آن بدهیم و مقام مسئول تعیین کنیم؛ رفاقت ها به هم می خورد. یا این را داریم یا آن را، اما هردو را باهم، هرگز! و چون اینطور بوده خیلی خسارت میبینیم. آنچه ارزش دارد توام بودن این دو باهم است؛ در غیر این صورت میشود همین رئیس و مرئوس های خشک بی مغز تشکیلات اجتماعی ما که به درد نمی خورد.
کتاب ولایت رهبری روحانیت صفحه ۱۸۳،۱۸۴
_
#اخلاق_تشکیلاتی
#رفاقت
#اخلاق
#کار_تشکیلاتی
#رهبری
#خود_خواهی
#اصلاح_دینی
@soha_olom_ensani