#شعر_آخر_شب ☕ از لحظهٔ ممکن-شدنِ عالَمِ امکان از حس شدنِ نبض ِ نخستین نَفَس ِ جان نه ماه و نه باران و نه پاییز و نه دریا با جاذبهٔ چشم تو شاعر شده انسان از خواب ِعدم ، خاک تو بیدار شد و گفت : تبریک ، به گلها و سلامی به درختان سرشار شد از شوق تو هر ذرّهٔ این خاک ای هر قدمِ آمدنت؛ قطرهٔ باران تو ؛ نقطهٔ توحیدیِ اضدادِ جهانی شادیّ و غم و روز و شب و باغ و بیابان صحرایی و آفاق تو عشق ست که در تو اسبانِ نجابت نرسیدند به پایان دریایی و آغوش تو گرم ست که آن برف از کوه ، سرازیر شد افتاده به جریان این عشقِ اصیل ست ، چه می فهمد ازین عشق ؟! انسانِ مسخّر-شده در خواب و خیابان در جاذبهٔ چشم تو خوشبختیِ محض ست با یادِ همین جاذبه ، شاعر شده انسان #سیروس_عبدی ❞ زندگی برای علوم انسانی ❝ ༺ https://eitaa.com/joinchat/2795962370C57415e19ef ༻