یادداشتی در رابطه با اتفاقات اخیر کشور؛ سلام علیکم به اعتقاد بنده این جریانات را سه دسته مدیریت می کنند یک دسته دموکرات ها و انگلیسی ها هستند که طراح اصلی هستند و در میان دولت و دستگاهها نفوذ کرده اند این ها سعی دارند نظام از درون بپاشد نه اینکه کشور شبیه سوریه و مانند آن شود چون در این صورت قطعا جنگ داخلی ابتدا باعث خواهد شد بسیاری از نیروهای زبده و توانای نفوذی آنان از بین رود و عملا باید هزینه های بسیاری برای دوباره سازی انجام دهند اما دسته ی دوم دسته ای هستند که سعی دارند خود را ناجی مردم و انقلابی بدانند و از احساسات مردم سوء استفاده کنند همانطور که تابستان سال گذشته گفتیم این ها باید یکی از اعضای اصلی خود را قربانی کنند تا شهیدی به عنوان شهید عدالت خواهی داشته باشند حال یا با اعتصاب غذا و یا هر راه دیگری،دسته ی سوم اما جمهوری خواهان امریکا و منافقین و اصلاح طلبان تندروی مانند تاج زاده هستند این ها براندازی سخت را می خواهند گرچه در تاکتیک ها با هم اختلاف دارند اما اصل براندازی سخت برای این ها موضوعیت دارد به اعتقاد بنده گروه اول با توجه به شرایط فعلی از همه خطرناک ترند اول اینکه اینها قدرت را در ایران تا حدود زیادی در دست دارند و می توانند پروژه های خود را به راحتی پیاده کنند،دوم اینکه نفوذ بسیار زیادی در دستگاههای اطلاعاتی دارند سوم اینکه حمایت سلبریتی ها را دارند و بسیاری از اعتراضات سلبریتی ها به خود این ها در غالب برنامه ای از پیش طراحی شده است چهارم اینکه با اندیشکده های پیشرو برانداز درون برنامه ای بسیار پیچیده طراحی کرده اند و از برنامه های دیگر گروهها بسیار دقیق تر است چهارم اینکه رسانه های پیشرفته ای مثل بی بی سی و سی ان ان نیز از این ها حمایت می کنند،پنجم اینکه برنامه ی آنها دارای حداقل سه پلن است که هر یک برای شرایطی طراحی شده است که ابتدا برای دی ماه تست شد دوم برای تابستان داغ و سوم برای پاییز طراحی شده است،ششم اینکه مجلس می تواند به راحتی در این تشنج پروژه ی اف ای تی اف را پیش ببرد تا اگر حتی پلن سوم شکست خورد پلن جدیدی طراحی شود و در انتخابات مجلس خبرگان میوه را بچینند... طلبه ای که دوست دارد #ضحی خوانده شود.

درگیر بازی رسانه ای مشروعیت نشوید... یورگن هابر ماس،در کتاب نظریه کنش ارتباطی خود این اعتقاد را دارد که هر قانون و هنجاری تنها زمانی مورد قبول و تایید است که بر اثر گفتگوی اکثریت جامعه شکل بگیرد و مورد پذیرش اکثر جامعه قرار گیرد در واقع او ملاک مشروعیت را اینچنین توصیف میکند،در واقع گفتگو در باب قانون باعث فهم درست از آن خواهد شد،اما او خود قبول دارد که خشونت ساختاری در جامعه ی سرمایه داری،مقابل شکل گیری روابط آزاد و بین الاذهانی است و رسانه های جمعی تمام تلاش خود را برای حفظ شرایط موجود میکنند،رسانه ها سعی دارند با استفاده از ظرفیت خود قدرت را به نفع طبقه ای خاص مدیریت کنند،البته نگارنده گرچه مبنای مشروعیت از دید هابرماس را تا حدودی مورد خدشه میدانم و عدم حضور عوامل دیگر در مشروعیت هابرماس را نقص می انگارم که باید جای دیگری مورد مداقه قرار گیرد اما ابزار انگاری رسانه ای به نفع طبقه خاص را در زمان کنونی بیش از دوره هابرماس قبول دارم،اما این بدان معنا نیست که نتوان به خودآگاهی رسید بلکه این ابزار انگاری تا جایی ادامه می یابد که بشر از عدم آرامش و آرامشهای کاذب به دنبال رهایی رود و از پیله برون آید... طلبه ای که دوست دارد #ضحی خوانده شود. __ @howzeh_enghlab