امضاکنندگان بیانیه تا این لحظه: دکتر حسین کچویان - عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و عضو سابق شورای عالی انقلاب فرهنگی حجت الاسلام سیدعلی موسوی - مدیر پژوهشکده باقرالعلوم علیه السلام علی‌رضا کمیلی - دبیرکل اتحادیه امت واحده حمید عظیمی - پژوهشگر اندیشکده مرصاد دکتر محمدحسن نیلی - دبیر شورای بررسی متون علی‌رضا شفاه - عضو شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق دکتر اباصالح تقی‌زاده طبری - سردبیر مجله نقدنامه علوم انسانی دکتر سیدعلی متولی امامی - عضو شورای علمی موسسه علم و سیاست اشراق و پژوهشگر تاریخ معاصر دکتر محمدعلی روزبهانی - عضو هیات علمی و معاون فرهنگی اجتماعی دانشگاه هنر ایران دکتر عاطفه صادقی - پژوهشگر مطالعات جنسیت و سیاست امیرحسین صنایعی - دانشجوی دکتری فلسفه علم و پژوهشگر مؤسسه علم و سیاست اشراق علی‌رضا سمیعی - نویسنده، روزنامه‌نگار و پژوهشگر ادبیات و فلسفه دکتر علی‌رضا بلیغ - عضو هیات علمی پژوهشکده هنر و اندیشه اسلامی رضا محمدی - سردبیر فصلنامه تخصصی حکمرانی مردمیِ امت مرتضی نقره ای - دانش آموخته دکتری تعلیم و تربیت گرایش مطالعات برنامه درسی عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد محمد مهدی دستی - فعال دانشجویی محمدحسین تسخیری - عضو گروه مطالعات علوم دقیقه موسسه علم و سیاست اشراق سبحان جدیدساز - پژوهشگر علوم اجتماعی و مطالعات سازمان سجاد واحدی - فعال دانشجویی دکتر محمد نیازی - پژوهشگر تاریخ معاصر ضحی‌ قائمی - مسئول خواهران سابق بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر امیرحسین فرخ‌زاده - نایب‌دبیر سابق جامعه اسلامی شریف صادق آقاجری - دبیر سابق سیاسی دفتر تحکیم وحدت دکتر امین وجدانی - پژوهشگر مدیریت محمد فیضی - فعال دانشجویی بنت الهدی تاجیک - مسئول مرکز بررسی مسائل فرهنگی هاتف دکتر محسن دنیوی - عضو هیات علمی پژوهشکده اندیشه و هنر اسلامی شایان کریمی - معلم امیرمحمد ذاکری - پژوهشگر علم محمدحسین ابراهیمی‌مود - معلم دکتر محسن ردادی - عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی احمد کاتب - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه تهران سید مهدیار رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه تهران متین کاغذچی - کارشناسی ارشد رآکتور هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی حامد سهرابی - پژوهشگر حوزه سیاستگذاری فرهنگی شیخ جواد شکری - طلبه و فعال فرهنگی دکتر محمدرضا هدایتی - دبیر گروه فلسفه شورای بررسی متون علی اردستانی - دبیر آموزش دفتر تحکیم وحدت و عضو شورای مرکزی اتحادیه زهرا ظرفچی شیرازی - پژوهشگر سیاستگذاری فرهنگی علی عباسی - دانشجوی پزشکی دانشگاه شهید بهشتی محمد خانزاده - نقره کشوری المپیاد زیست شناسی و دانشجوی پزشکی شهید بهشتی محدثه شاه‌حسینی - دانشجوی ارشد روانشناسی دانشگاه تهران فاطمه اصغری - کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه تهران محمد اسکندری دبیر اسبق جنبش عدالت‌خواه دانشجویی پژوهشگر حوزه سیاستگذاری منابع آب محمدطه خامدا - فعال دانشجویی علی زمانی - مدیر تشکل رسانه‌ای بین المللی فراشناخت دکتر محمدجواد حاجی‌احمدی - عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران جواد زمانی‌نسب - مسئول سابق بسیج دانشجوی دانشگاه علوم قضایی امیرحسین صادقی - دبیر سابق تشکل دانشجویی آرمان صنعتی اصفهان محمدرضا میرباقری - دبیر اسبق تشکل جامعه اسلامی دانشجویان صنعتی اصفهان علیرضا مجیری - دبیر سابق جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان میثم بال‌زده - فعال فرهنگی مهدی دیزانی - دانش‌آموخته سیاست‌گذاری فناوری مهدی صفایی - دانش‌آموخته فقه و حقوق

چگونه می‌توان از اقتصاد ایران سخن گفت؟ 🔸علیرضا شفاه 🔹صادق الحسینی ۱۲ تیر ۱۴۰۳ صوت کامل گفت‌وگو حجم فایل: ۱۲۶ مگابایت ⏰ ۳ ساعت https://t.me/simafekr_com/996 این گفتگو که در گردهمایی انسجام طراحی و برنامه‌ریزی شده، با همکاری سیمافکر، ائتلاف انسجام و ستاد آقای دکتر جلیلی برگزار شده است. ویدئوی کامل گفتگو به زودی توسط سیمافکر، منتشر خواهد شد. 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

بسم الله الرحمن الرحیم بیانیه #هسته_قرارگاه_ائتلاف_نیروهای_مولد #انسجام در پی شهادت اسماعیل هنیه رحمة الله علیه مهمانی از مردم ایران را کشتند. مهمانی که آمده بود تا در جشن وفاق ملی ما شریک شود و برای دولت نوپای ایران دعوتی باشد به سوی عهدی دیرین. عهدی که امروز در غزه تازه شده است و در آن نام شهدای تاریخ تکرار می‌شود. این مهمان همچون مهمانان دیگر مراسم تحلیف نبود که برای تهنیتی آمده باشد، آمده بود تا یادآور معرکه‌ای باشد که اینک برپاست و ما پیشتر برایش قسم خورده بودیم. حضور و لبخند و آغوشی که گشود، تفسیری برای سوگندنامه‌ی دولت ما بود و عهد نهفته در آن را فاش می‌کرد. اسماعیل هنیه، در میان مردمان عصر ما نزدیکترین به شهادت بود و از این رو شهادتش عجیب نیست اما وقتی در خانه ما و پس از بزم مهمانی و شادی به‌هم‌آمدن‌مان، کشته می‌شود یعنی دشمن خبیث هرچند از او کینه داشت اما بیشتر از یادی که با او در دل ما می‌افتاد هراسان بود. شهید هنیه در نهم مرداد 1403 صحن مجلس ایران را به صحنه‌ی جنگی پیوند زد که سرنوشت جهان آینده را در سواحل دریای مدیترانه معلوم خواهد کرد. آنها که او را کشتند، سودای آن را داشتند و دارند که آن ساحل نزدیک از ما فاصله بگیرد و سرنوشت دولت و مردم ما در برهوت خشک معادلات جهانی رقم بخورد. البته ما نیز گاهی در سراب این برهوت، آسودگی خویش را دیده‌ایم و با هزار دلیل معقول از آن جنبشی که ابتدا خود در امواج آن ساحل افکنده بودیم، دوری گزیدیم. ما جهان را آزموده‌ایم و در فاصله از معرکه‌ای که برپاست، آسودگی و امنیت نیافته‌ایم. دوستان‌مان را در همین معرکه یافتیم، باهم همچون ملت متحد شدیم و توانستیم دولتی به نام ایران داشته باشیم. اسماعیل هنیه که پیام‌آور این معرکه و یادآور عهد ما بود، در خاک ایران کشته شد؛ در برابر این خبر نباید سستی کرد. سهل گرفتنِ این خبر کافی است، تا نه تنها در میان کشمکش‌های سیاسی و اقتصادی سردرگم شویم، بلکه از همه‌ی خون‌های جوشانی که تا امروز پشتیبان ما بودند جدا افتیم. یکی از این خون‌ها، خون قاسم سلیمانی است. اینک این شهادت، جلوه تازه‌ای به مراسم تحلیف دولت نوپای ایران بخشیده است. تصویر آن سوگندها و آن آغوش‌ها به‌هم آمیخته و در تاریخ ثبت شد و در آغاز فعالیت دولت چهاردهم قرار گرفت. سوگندهای این دولت با این خون به یاد خواهد آمد و با آن قضاوت خواهد شد. مجازاتی که جمهوری اسلامی ایران برای دشمنان بی‌شرم و خونریز این جنایت تعیین خواهد کرد، هر چه که باشد، نباید سبب حس جبران شود. مجازات اصلی در کیفیت حضور ما و استقامت ما در معرکه فلسطین و در کنار گروه‌های مقاومت، به دشمن تحمیل خواهد شد. سنجه‌ی هر معادله سیاسی و اقتصادی دولت ایران، تقویت جغرافیای مقاومت است. اراده‌ی ما برای تولید این جغرافیاست، که تعهد دولت ایران به سوگند آغازین خویش خواهد بود.

🔴 مالک اشتر این جنگ باشید 🔻 نامه مسئولین و فعالین سابق دانشجویی خطاب به سرلشگر باقری، ریاست ستاد کل نیروهای مسلح لینک امضای نامه 🇮🇷@Ensejam_iri

▪️بخش‌هایی از نامهٔ صریح هزاران نفر از ادوار و فعالین اسبق جنبش دانشجویی خطاب به رئیس ستاد کل نیروهای مسلح : 🔺 توجه : این نامه پیش از شهادت سید مظلوم مقاومت نگاشته شده و برای آن اقدام به جمع‌آوری امضاء شده است. جناب سرلشگر باقری! ▫️ چرا رفتارهای نظامی، سیاسی و امنیتی جمهوری اسلامی در یازده ماه گذشته در ترازِ «قدرت منطقه‌ای» نبوده است؟ چرا تصور می‌شود مسئولین جمهوری اسلامی باور نکرده‌اند که ما قدرت برتر منطقه هستیم؟ چرا در ماه‌های گذشته دشمن از رفتارهای ما ارزیابی ضعف داشته و عملاً رفتارهای ما هزینه عینی برای رژیم صهیونیستی و آمریکایی ایجاد نکرده است؟ ▫️چرا وقتی رژیم صهیونیستی در ۵ سال گذشته کوچک‌ترین تهدیدات امنیت ملی خویش را متوجه جمهوری اسلامی کرده و تمام ضربات خود بر پهنه مقاومت را به نحو ائتلافی به سرانجام رسانده است، ما از اعلان و نمایش عمومی ضربات ائتلافی محور مقاومت اباء داریم؟ چرا ما منکر ائتلاف مقاومت غرب آسیا با محوریت جمهوری اسلامی هستیم؟ و چرا نمی‌توانیم از این ائتلاف مقدس روایت راهبردی ارائه دهیم؟ ▫️مگر در سال‌های گذشته فرماندهان نظامی ما بارها آشکارا و پنهان کشورهای عربی منطقه را از مشارکت در کوچک‌ترین عملیات علیه حریم ملّی‌مان برحذر نمی‌داشتند و آن‌ها را تهدید وجودی در قبال این موضوع نمی‌کردند؟ چرا هیچ کدام از خیانت‌های همسایگی کشورهایی چون کویت، اردن، بحرین، امارات، عربستان و قطر از سوی فرماندهی نظامی جمهوری اسلامی پاسخ درخور دریافت نمی‌کنند؟ آیا آن تهدیدات «تو خالی» بودند؟ آیا مشخصاً بحرین «بستر شرارت علیه محور مقاومت» در ماه‌های اخیر نبوده است؟ چرا گنبد شمالی قطر، میادین نفت و گاز کویت، آرامکو سعودی‌ها، فجیره امارات حداقل از سوی فرماندهان نظامی ما «تهدید» هم نمی‌شوند تا از میزان این شرارت‌ها کاسته شود؟ ▫️چرا خسارت‌های فراوان سیاست همسایگی به حیثیت امنیتی-نظامی جمهوری اسلامی و محور مقاومت از سوی ستاد کل نیروهای مسلح تحمل می‌شود؟ آیا این سیاست فقط یک سیاست نمایشی برای جمهوری اسلامی است یا بناست مابه‌ازاء آن صرفاً برای کشورهای منطقه در ایجاد تهدید علیه محور مقاومت باشد؟! ▫️ آیا یازده ماه پس از عملیات افتخارآمیز طوفان الاقصی، فرصت مناسبی نبود تا ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی زیرساخت‌های اجرای فرمان صریح نائب امام زمان (عج) درخصوص «قطع شریان‌های تجاری و حیاتی رژیم» را فراهم نمایند؟ کدام مصلحت اجازه داده است این فرمان تاریخی از سوی مالک اشترهای فرمانده معظم کل قوا نادیده گرفته شود؟! ▫️چرا در پس تجربه تاریخی دشمنی آشکارا و نهان آمریکا با ملت‌های مسلمان و هم‌چنین ظلم انکارناپذیر ایالت متحده در پشتیبانی از قتل‌عام ملت فلسطین پس از ۷ اکتبر همچنان در این برهه حساس و در دوران تزلزل بی‌سابقه ارکان رژیم صهیونیستی آمریکا نقش ضمانت‌دهنده برای جلوگیری و محدودسازی رژیم غاصب را در دستگاه محاسباتی تصمیم‌گیران تهران ایفا می‌کند؟ آیا گمانه‌‌زنی‌ در خصوص تعلیق عملیات انتقام ترور شهید هنیه ارتباطی با گمانه‌زنی حضور تیم مذاکره‌کننده آمریکایی در ایران برای القاء امید به تهران در خصوص توافق با حماس داشته است؟ آیا ماجرا صرفاً به تعهد و تضمین ختم می‌شود یا «تهدید بزدلانه » و حتی «القاء امید واهی» دشمن نیز بر تصمیمات تصمیم‌ گیران مربوطه اثرگذار است؟ ▫️چرا انتقام ترور شهید هنیه و حاج محسن از سوی ستاد کل نیروهای مسلح گرفته نمی‌شود؟ چرا ما تأمین امنیت در تهران را از تأمین امنیت لبنان، سوریه، عراق و یمن جدا می‌دانیم؟ مگر غیرازاین است که حاج محسن ترور شد تا یکی از مهم‌ترین عناصر طراحی ساختار انتقام شهید اسماعیل هنیه از معادلات خارج شود؟ مگر غیرازاین است که پاسخ انفرادی حزب‌الله به اسرائیل در انتقام حاج محسن ضربه راهبردی به جبهه مقاومت بود؟ مگر بنا نبود پاسخ هر تروری در بیروت را رژیم در تل‌آویو دریافت کند؟ آیا باور ندارید تعلل بیش‌ازاندازه برای افزایش پتانسیل پدافندی داخلی و منطقه‌ای درواقع تله «آمادگی برای جنگ گسترده» بوده است که زمینه گسترش اقدامات امنیتی علیه فرماندهان حزب‌الله و شروع جنگ سوم لبنان به‌عنوان پیشانی فعلی مواجهه با جنایات رژیم را فراهم ساخته است؟ 🇮🇷@Ensejam_iri

رئیس محترم ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی! ▫️ما اکنون در میانه یک جنگ همه‌جانبه هستیم و به مبارزه فراخوانده شده‌ایم. از شما عاجزانه درخواست داریم از موضع «پاسداری بدون مرز انقلاب اسلامی» با این مبارزه مواجه شوید؛ این کشور به‌اندازه کافی و حتی بیش از حد کفایت «دیپلمات» دارد! مطابق فرمایش امیرمؤمنان (علیه‌السلام) «هر ملّتی در خانه خویش مورد حمله قرار گیرد ذلیل خواهد شد». «المومن بعمله»؛ وقتی دشمنان کودک‌کش ما به سمت‌وسوی جنگ حرکت می‌کنند، چرا ما خلاف این مسیر حرکت می‌کنیم؟ با کدامین منطق ملّی و دینی؟! امروز نه‌تنها خون‌خواهی شهید اسماعیل هنیه، بلکه مسئولیت خون‌خواهی شهید حاج محسن، شهید ابراهیم عقیل و تمام فرماندهان و شهدای یگان رضوان حزب‌الله، حماس و جهاد اسلامی با ماست چون جنگ کنونی مستقیماً با ما و موجودیت ما به‌مثابه قلب محور مقاومت مرتبط است. آیا می‌توان جنگی که هست را کتمان کرد و از آن دوری جست؟ 🇮🇷@Ensejam_iri

رئیس محترم ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی! ▫️اکنون متأسفانه هنوز ۹۵ درصد اشغالگران اسرائیلی طعم جنگ را در آن سرزمین دریافت نکرده‌اند؛ احساس ترس و هراس باید بر تمام ساکنین سرزمین‌های اشغالی حاکم شود و نه صرفاً ساکنین شمال آن. امروز جنایات رژیم در غزه و اکنون در لبنان، در حال رقم زنی فاجعه انسانی و تاریخی است. گشایش عرصه نظامی جدید جبهه مقاومت با محوریت «ستاد کل نیروهای مسلح انقلاب اسلامی» و ائتلاف سراسری گروه‌های مقاومت، نقصان‌های راهبردی رژیم را به جهانیان عیان خواهد کرد. افزایش سطح تنش امنیتی رژیم علیه جمهوری اسلامی و مقاومت، یک هدف دارد و آن «جلوگیری از جنگ» است! رژیم صهیونیستی از جنگ با مقاومت بی‌نهایت هراس دارد. توقف این ماشین ترور و جنایت‌های کاری، تنها با «اقدام پیش‌دستانه‌ی چندجانبه نظامی» ممکن خواهد بود چراکه برای رژیم هزینه‌زایی عینی می‌کند و عملاً آسیب‌پذیری بسیار بالای ائتلاف آمریکایی، صهیونیستی و سعودی را نشان می‌دهد. پس بسم‌ الله؛ «ما به مبارزه فراخوانده شده‌ایم …» امضاء نامه در کانال انسجام 👇 🇮🇷@Ensejam_iri

🔴 اسامی اولیه امضا کنندگان نامه به سرلشگر باقری، ریاست ستاد کل نیروهای مسلح 🇮🇷@Ensejam_iri

🔴 ادامه اسامی امضا کنندگان نامه به سردار باقری پس از انتشار عمومی نامه بیش از ۱۲۰۰ نفر از فعالان سابق و فعلی دانشجویی، دانشگاهیان، طلاب و... به امضاکنندگان پیوستند‌. 🇮🇷@Ensejam_iri