فیلم نهم: قوش، کن لوچ، ۱۹۶۹ زندگی بیلی‌کسپر، بعد از پیدا کردن یک قوش و پرورش آن تغییر می‌کند. اینجا هر روز یک فیلم ناب معرفی می‌کنیم. 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

فیلم دهم: بیا بیا، مایک میلز، ۲۰۲۱ خواکین فینیکس ناچار می‌شود چند روزی از خواهرزاده خود نگه‌داری کند و این شروع تازه‌ای برای رابطه این دو است. اینجا هر روز یک فیلم ناب معرفی می‌کنیم. 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

نوآوری آمریکایی جیمز دیوید ونس - معاون ترامپ 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

ایالات متحده آمریکا امروز و در دولت دوم ترامپ اقدامات نقض‌کنندهٔ بازارِ آزادِ بین‌المللی را آشکارتر از هر زمان دیگری پیگیری می‌کند. در آخرین اقدام، تعرفه‌های اعلامی از سوی رئیس‌جمهور این کشور واکنش منفی بازارهای مالی را در بر داشت. اقدامات متقابل سایر دولت‌ها نیز این تنش تجاری را تشدید خواهد کرد. هر چند اعتراض اقتصاددانان کلاسیک به این تصمیمات بلند است اما معاون ترامپ صریح‌تر از همیشه پرده از راز ذاتا سیاسیِ اقتصاد جهانی بر‌می‌دارد. این اعتراف ونس از برآورده نشدن انتظارِ آمریکا از منطق جهانی‌سازی(globalization) باید در مقام یک پرسش علمی تحلیل شود. اساسا اقتصاد جهان‌شمول(کازموپولیتیکال) می‌تواند رفتار واقعی اقتصادی را توضیح دهد و مدلسازی کند؟ چرا ملت‌ها به عنوان یک واحد سیاسی برای کسب ثروت و قدرت بیشتر از هر فرصتی حتی به قیمت برهم زدن نظم اینک موجود اقتصادی، استفاده می‌کنند؟ اگر این نظم متقارن، بهینه‌ترین انتخاب است چرا تصمیاتی گرفته می‌شود که تقارن‌ها برهم می‌زند؟ 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

دلیران لبنان سیدمرتضی آوینی - مستند نسیم حیات 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

جنگ امروز نمایش بی‌پرده‌ی خون و تکنولوژی است. تجهیزات اسرائیل و آمریکا به قدری پیشرفته‌اند که قادر به جنگیدن با خود انسان شده‌اند و ما هر چه بکوشیم، به برابری‌ با آن‌ها نخواهیم رسید. مزیت ما در نزاع اساساً چیز دیگری بوده است: استقامت انسانی؛ الباقی همه حاشیه‌اند. به راستی ما چیزی جز همین شجاعت و ایمان نداشته و نداریم. ما تا هر کجا که بتوانیم، خود را به پیشرفته‌ترین سلاح‌ها مجهز می‌کنیم اما هیچگاه سلاح‌ها ما را به پیروزی نرسانده‌اند. این دشمن است که خیال می‌کند سلاح، رمز پیروزی است. «دشمن جسارت ناشی از خودبینی را با شجاعت حقیقی اشتباه گرفته است.» فیلم بخشی از مستند «نسیم حیات؛ رایحه انقلاب اسلامی در لبنان» است به روایت سیدمرتضی آوینی. 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

ماجرای قذافی سیدباقر نبوی ثالث - #ماجرا ۲۳ 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

ماجرای قذافی سیدباقر نبوی ثالث - #ماجرا ۲۳ شنبه قرار است ایران و آمریکا علی رغم تمام بدبینی‌ها، با هم مذاکره کنند. در این قسمت از ماجرا داستان مذاکرات لیبی را گفته‌ایم. داستانی که تبدیل به الگویی برای آمریکا در مواجهه با دشمنان‌ش شده است. 💡هر فیلم آغاز یک گفتگوست... @simafekr_com

علیه انسان، علیه ایران اصغر فرهادی - سوئد ـ ۲۰۲۳ 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

علیه انسان، علیه ایران اصغر فرهادی - سوئد ـ ۲۰۲۳ سال ۲۰۲۳ اصغر فرهادی به سوئد دعوت می‌شود تا در نشستی به میزبانی «مرکز برگمان» شرکت کند. بخشی از نشست را اینجا می‌بینید.‌ طبیعتاً جلسه باید درباره خود سینما و هنر باشد اما خواسته یا ناخواسته بحث مثل خیلی از نشست‌های مشابه به سمت سانسور در کشورهایی مثل ما می‌رود. چیزی که اینجا به نحو ظریفی در سخن فرهادی جاری است موضع‌گیری بنیادی او نه تنها علیه سانسور یا جمهوری اسلامی بلکه علیه جامعه و فرهنگ ایران و حتی تاریخ زندگی خودش است. در جایی از نشست، از فرهادی پرسیده می‌شود که اگرچه در آمریکا از سانسور آزاد هستید اما با فقدان بهره‌مندی از فرهنگ و زبان و کشور خودتان چه می‌کنید؟ او در پاسخ می‌گوید: سانسور از طریق خانواده و جامعه در آدم نهادینه می‌شود و به این راحتی‌ها آدم را رها نمی‌کند! هر چند من تلاش می‌کنم آزاد باشم! فرهادی آن قدر غرق نمایش همیشگی «هنرمند ایرانی در مقام قربانی سانسور» است که متوجه نمی‌شود سوال درباره بنیادهای سینما در فرهنگ، زبان و گذشته‌ی خود هنرمند است نه درباره بقایای سانسور ایرانی در آمریکا. آنچه اینجا فرهادی «سانسور» می‌نامد، در حقیقت نامش تاریخ و فرهنگ است. اصغر فرهادی بدون آن که به درستی بداند یا ببیند، علیه هر آنچه در زیست طبیعی ایران هست، موضعی بنیادی می‌گیرد؛ این یعنی کتمان واقعیت زندگی و هر آنچه که به فرهادی اصلا اجازه داده که فیلمنامه بنویسد. گویی از نظر او پیش‌نیاز خلق هنری اتفاقاً حذف تمام تاریخ و فرهنگ است نه غوطه‌ور شدن در آن؛ وقتی او جانب «آزادی» را می‌گیرد و خلاقیت را در اولویت‌های بعدی قرار می‌دهد، دقیقاً با همین بی‌بنیادی تناسب پیدا می‌کند. او در ادامه در موضعی عمیقا خودتحقیر عملا می‌گوید: کار از کار گذشته و من دیگر نمی‌توانم تاریخ و گذشته خود را از ناخودآگاهم پاک کنم! اصغر فرهادی همان که شیوه مورد علاقه‌اش در فیلم‌ها، واگذاری قضاوت به مخاطب و آزاد گذاشتن او در انتخاب اخلاقی است، حالا در ادامه‌ی همان درون‌مایه، همه آنچه را که یک ایرانی از تعین حیات می‌تواند تجربه کند، نفی می‌کند؛ حال آن که از اساس آزادی و هنر در تعین و تنها در مناسبات انسانی و تاریخی معنادار می‌شوند. برخلاف تصور سهل‌انگارانه، آزادی، عدم تعین نیست بلکه انعطافی ظریف در میانه‌ی تعین‌هاست. چنانکه می‌بینیم چنین درون‌مایه‌ای و راهی که اصغر فرهادی پیموده به شکل طبیعی به تنفر از ایران و حتی تنفر از انسان منجر شده است. ✍️ سیدباقر نبوی ثالث 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

سینما، نقش انسان بر عالَم سیدمرتضی آوینی 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com

سینما، نقش انسان بر عالَم سیدمرتضی آوینی «[برای] وجود هر آدمی، به میزان تقربش به حقیقت، روزنه‌های جدیدی نسبت به حقیقت بر او باز می‌شود. نورانیتی که انسان پیدا می‌کند مثل نورانیت قمر نیست که از خورشید گرفته باشد، بلکه نورانیت ذاتی است. دیدن فیلم هم به همین برمی‌گردد؛ فیلم ساختن هم به همین برمی‌گردد. چون فیلم‌ساز در واقع همان دیدی که نسبت به عالم دارد را می‌سازد. شما از همان اول نقش خودت را بر عالم می‌گذاری» 💡سیمافکر؛ ویدئورسانه فرهنگ و سیاست ایران @simafekr_com