eitaa logo
سلسله🌴🔥
912 دنبال‌کننده
96.7هزار عکس
120هزار ویدیو
391 فایل
سلسله: آل، دودمان، طایفه، قبیله، گروه، دسته، فرقه، حلقه، زنجیر، رشته، سری، ردیف، صف، اتصال، پیوند. با«سلسله» باشید تا بهترین ها را از دنیای اطلاعات ایران و جهان دریافت کنید. جهت ارتباط با مدیر کانال (انتقاد و پیشنهاد) https://eitaa.com/wahed_14
مشاهده در ایتا
دانلود
کاش یک می‌زد به ما؛ تخریب می‌کرد آنچه من است و ! که گاهی بدجور گیر می‌کنیم، میان مین‌های القاب و ... 🔴به پویش بپیوندید👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13
🔻 مولوی صوفی و داستان کذب خدو انداختن! 🔸صوفیه معتقدند هدف وسیله را توجیه می کند لذا اگر هدف مشروع باشد می توان برای آن هدف مشروع از ابزار نامشروع استفاده کرد. از جمله دروغ بافی و افسانه سازی است. مثنوی مولوی پر است از داستان ها و افسانه های دروغ که ساخته و پرداخته تخیلات مولوی است. از جمله این دروغ ها داستان غضب حضرت علی علیه السلام به هنگام آب دهان انداختن عبدود است که حضرت علی کشتن او را به دلیل غلبه غضب برای هوای نفس به تاخیر می اندازد. ۱. مگر حضرت علی معصوم نیست؟ مگر غضب که صفتی شیطانی است بر علی غلبه می کند؟ مگر علی امام المتقین نیست؟ امام متقین نمی تواند بر هوای نفس خود غلبه کند؟ اگر علی برای یک آب دهان کنترل از کف می دهد در آنصورت در حادثه جسارت اهل مدینه به همسرش و آتش زدن شهادت او و حمله به خانه اش و آن جنایت ها چرا غضب بر او غلبه نکرد؟ چرا اهالی مرتد مدینه را از دم تیغ شمشیر نگذراند؟ آنجا هم انگیزه شخصی بود؟ ۲. در هیچ یک از منابع معتبر روایی و تاریخی این داستان جعلی و کذب نیامده و تنها منبع آن مولوی صوفی و مثنوی اوست. برخی تصور میکنند این داستان برای حضرت علی فضیلت است اما در حقیقت تخریب اوست. زیر پوستی خواستند بگویند علی آنقدر ضعیف النفس است که تحمل یک آب دهان را ندارد! علی که به سرسخت ترین دشمنانش هم رحم میکند! بعد از ضربت خوردن توصیه می کند تا با قاتلش مدارا کنند و با عدل و انصاف رفتار کنند! خواستند بگویند علی معصوم نیست! مگر در علی هوای نفس وجود دارد؟ 🔸این داستان را از یک منبری شنیدم(البته شغلش چیز دیگری است و صرفا به خاطر لباس روحانیت برای سخنرانی دعوت شده بود!) که گویا مطالعه نکرده و از منابع دست چندم استفاده کرده بود که مایه تاسف است.
پستی نتیجه‌ی چسبیدن به هوس‌ها و خواسته‌های نفسانی خدای متعال در قرآن کریم، «بلعم باعورا» را برای ما مثال می‌زند: «و لکنّه اخلد الی الارض و اتّبع هواه»(۱)؛ انسانی که با معارف الهی آشنا بود، اما به زمین چسبید؛ یعنی برای دو روز بیشتر زندگی کردن و راحت‌تر خوردن، به زندگی خاکی، به هوسها و به خواستهای نفسانی خود چسبید. نتیجه‌ی این کار، پستی بود.۱۳۷۰/۰۷/۱۷ دیدار جمعی از ایثارگران و خانواده‌های شهدا دنیاگرایی, بلعم باعورا قرآن ۱ ) سوره مبارکه الأعراف آیه ۱۷۶ وَلَو شِئنا لَرَفَعناهُ بِها وَلٰكِنَّهُ أَخلَدَ إِلَى الأَرضِ وَاتَّبَعَ هَواهُ ۚ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الكَلبِ إِن تَحمِل عَلَيهِ يَلهَث أَو تَترُكهُ يَلهَث ۚ ذٰلِكَ مَثَلُ القَومِ الَّذينَ كَذَّبوا بِآياتِنا ۚ فَاقصُصِ القَصَصَ لَعَلَّهُم يَتَفَكَّرونَ ترجمه: و اگر می‌خواستیم، (مقام) او را با این آیات (و علوم و دانشها) بالا می‌بردیم؛ (اما اجبار، بر خلاف سنت ماست؛ پس او را به حال خود رها کردیم) و او به پستی گرایید، و از هوای نفس پیروی کرد! مثل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را برون می‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذاری، باز همین کار را می‌کند؛ (گویی چنان تشنه دنیاپرستی است که هرگز سیراب نمی‌شود! (این مثل گروهی است که آیات ما را تکذیب کردند؛ این داستانها را (برای آنها) بازگو کن، شاید بیندیشند (و بیدار شوند) https://farsi.khamenei.ir/newspart-index?tid=1299&p=2#4406