💠 فرمانده لشگر ویژه شهدا #روایت_۱۳سالگی | #شهید_محمود_کاوه 🔸اولین روز مدرسه، بابام گفت: از امروز، وقتی بچه‌ها رفتند، تو باید نیمکت‌ها رو مرتب کنی و کلاس‌ها رو جارو بزنی. فرّاش مدرسه بود. خودش یک سر داشت و هزار سودا. خم‌وچم کار را یادم داد. گفت: حواست باشه؛ من هیچ عذر و بهانه‌ای رو قبول نمی‌کنم‌ها! به نسبت سن و سالم، کارش سنگین بود و طاقت فرسا. گاهی اگر از پس کار بر نمی‌آمدم، یا می‌رفتم دنبال بازیگوشی، پس گردنی‌ها و سیلی‌های آبدار پدر، حالم را جا می‌آورد. توی آن دبستان، دوست و رفیق زیاد داشتم. یک روز وقتی مدرسه تعطیل شد، یکی‌شان خانه نرفت. پرسیدم: چرا نمیری؟ گفت: می‌خوام کمک کنم بهت. گفتم: دیر بری خونه، بابات می‌زنتت‌ها. گفت: ناراحت نباش، اجازه گرفتم ازش. آن روز تا آخرش ماند. کار نظافت که تمام شد، رفت. از آن به بعد خیلی وقت‌ها می‌ماند. کارکردنش هم از آن کار کردن‌های درست و حسابی بود. 🔸کلاس اول راهنمایی، او رفت مدرسه‌ای و من مدرسه دیگر. مدت‌ها بعد، فهمیدم رفیقم فرمانده لشکر ویژه شهدا شده است. #عشقی_نوشت | عضو شوید 👇 @eshghinevesht