eitaa logo
کانال علیرضا اسلامی فر
1.2هزار دنبال‌کننده
9.1هزار عکس
8.3هزار ویدیو
202 فایل
این کانال جهت اطلاع رسانی رویدادهای مهم و جهاد تبیین در تاریخ ۲۳ آبان ۱۴۰۱ ایجاد گردید رب انی لما انزلت الی من خیر فقیر اسلامی فر 09132378571
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « (٩)»         روز شنبه، ١۴٠٢/٠١/١٢ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم شمسی «روز جمهوری اسلامی» و در تقویم قمری به‌روایت مشهور سالروز رحلت ، و اولین زن مسلمان، حضرت (س) است، بانویی که تمام هستی‌اش را در راه خدا و خدمت به پیامبر خدا فدا نمود و لایق سلام و مباهات خداوند متعال گردید؛ بانویی که حضرت رسول (ص) در وصفش فرمودند: «مثل پیدا نخواهد شد؛ خدیجه در آن هنگام که مردم مرا تکذیب کردند، مرا تصدیق نمود؛ و مرا با ثروت خود برای پیشرفت دین خدا یاری کرد؛ خدا به من دستور داد تا خدیجه را به قصر زمرّدین در بهشت که هیچ رنج و زحمتی در آن نیست، بشارت دهم» [بحارالأنوار، ج۴٣، ص١٣١] لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت ام‌المؤمنين (س) و همچنین شهدای جمهوری اسلامی ایران وبا تفسیر کوتاه یکی دیگر از «آیات المهدی» آغاز می‌نمائیم؛ 💠 «بَقِیتُ‌اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنین»: «آنچه خداوند برای شما باقی گذارده، برایتان بهتر است، اگر ایمان داشته باشید» (هود/٨۶) مفسرین در معنای ظاهری، این آیه را متعلق به حضرت شعیب (ع) دانسته‌اند که در ادامه سفارش‌های خود به مردم مَدیَن، آن‌ها را به پرهیز از مال حرام، و بر خیر بودن مال حلال توصیه می‌نماید؛ چراکه «بقيّةاللَّه»، به معناى درآمد و سودى است كه از يك کار خداپسندانه براى انسان باقى مى‌ماند و صددرصد حلال است. ✍️ امّا مفسرین، در ادامه بر اساس روایات تفسیری اهل‌بیت (ع) از اسرار این آیه و لایه‌های درونی آن، پرده برداشته و آورده‌اند که به هر وجود مباركى كه به اراده‌ى خداوند براى بشريّت باقى مى‌ماند، «بقيةاللَّه» گفته مى‌شود! و مراد از «بَقِیة‌اللَّه» در این آیه، به‌طور عام، همهٔ اهل‌بیت (ع) و به‌طور خاص، آخرین ذخیره و حجت الهی، حضرت مهدی (عج) هستند؛ زیرا آن وجود شريف به خواست خداوند براى هدايت بشر، ذخيره و باقى نگه‌ داشته شده‌اند؛ چنانچه امام صادق (ع) يكى از نام‌ها و القاب مبارک حضرت مهدی (عج) را «بقيةاللَّه» دانسته و توصیه نموده‌اند که در مواجهه با امام غائب، ایشان را به اين نام سلام دهید: «السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا بَقِیَّةَ‌اللَّهِ فِی أَرْضِه» و سپس این آیه را تلاوت نمودند: «بَقِیتُ‌اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنین» (بحارالأنوار، ج ۴۶، ص٢۵٩) امام باقر (ع) نیز فرمودند: «هنگامی‌ که (مهدی) ظهور نماید، به کعبه تکیه می‌دهد و ٣١٣ نفر از (یاران خاص حضرت) نزد ایشان جمع می‌شوند و اولین سخنی که بیان می‌فرمایند، این آیه است: «بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لکم إِنْ کنْتُمْ مُؤْمِنین» و سپس ادامه می‌دهند که منم «بقیة‌الله» در روی زمین و جانشین و حجت خدا بر شما؛ پس هیچ سلام کننده‌ای به ایشان سلام نمی‌کند، جز این‌که می‌گوید: السَّلَامُ عَلَیکَ یا بَقِیةَاللَّهِ فِی أَرْضِه» (تفسير کَنزُ الدَّقائِق، ذیل آیه مذکور) ✍️ و اما چند نکته از آیه ٨۶ سوره هود: 1️⃣ نفهمیدن این حقیقت که ائمه اطهار خیر مطلق هستند (بَقِیتُ اللَّهِ خَیرٌ لَکمْ) و قدرناشناسی مردم در رابطه با اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، سبب شد تا برای حفظ آخرین ذخیرهٔ الهی، چاره‌ای جز غیبت ایشان باقی نماند و جهان به بلای بزرگ «غیبت» گرفتار شود! چنانچه خداوند در آیه ۵٣ سوره انفال می‌فرماید: «خداوند، هیچ نعمتی را که به گروهی داده، تغییر نمی‌دهد، جز آنکه آن‌ها خودشان، آن را تغییر دهند (وکفران نعمت نمایند)» 2️⃣ مال حرام سبب جدایی از «بَقِیةاللَّه» می‌شود! چنانچه امام حسین (ع)، عصر عاشورا خطاب به کوفیان فرمودند: «شما امر مرا اطاعت نمی‌کنید و گوش به سخن من نمی‌دهید! زیرا شکم‌های شما از مال حرام پر شده و به قلب‌های شما مهر (قساوت) زده شده است...» (بحارالأنوار، ج ۴۵، ص۸) 3️⃣ بر اساس این آیه، هیچ‌گاه زمین خالی از حجت الهی نمی‌ماند و همواره خداوند، «بقية‌اللَّه» را در زمین برای هدایت بشر، ذخیره و حفظ می‌نماید! 4️⃣ برخی از القاب امام زمان (عج)، نسبت توحیدی دارند، مانند: بقیة‌الله، خلیفةالله، ولیّ‌الله، سراج‌الله، سبیل‌الله و...؛ و علت انتساب این القاب به امام زمان، ارتباط مستقیم اصل امامت با اصل توحید است و بیانگر این موضوع است که جهلِ به امام معصوم، نشانگر وجود نقص در توحید آدمی است؛ و دین بدون معرفت به امام و حجت الهی، چیزی جز ظلالت و گمراهی نیست؛ چنانچه امام صادق (ع) به خواندن این دعا در زمان غیبت، توصیه فرمودند: «اَللّهُمَّ عَرِّفْنی حُجَّتَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینی»: «خدایا حجّت خود را به من معّرفی کن زیرا اگر حجّت تو را نشناسم از دین خود گمراه شده‌ام.» (بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۱۴۶)