◾️همسرم، من جای قبرم را در مزار شهدای کرمان مشخص کرده‌ام ...قبر من ساده باشد مثل دوستان شهیدم. بر آن کلمه سرباز قاسم سلیمانی بنویسید نه عبارت‌های عنوان‌دار. ▪️(بخشی از وصیت نامه سردار شهید حاج قاسم سلیمانی) 🎬 توضیحات استاد #رائفی_پور پیرامون طوفان توییتری بمناسبت سالگرد شهادت شهید حاج قاسم سلیمانی و شهید ابومهدی مهندس #HERO #برای_سرباز #مرد_میدان 📆🕰 پنجشنبه ١١ دی ماه ساعت ٢٣ تا ١:٣٠ بامداد 📆🕰 جمعه ١٢ دی ماه ساعت ٢١ تا ٢٤

∞♥∞ #آیه‌های‌‌عشق 🌱 ░الم یان للذین آمنوا ان تخشع قلوبهم لذکر الله ░ وقتش نشده دلمون♡ برا #خدا بره ؟! #حدید ۱۶ #والپیپر ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ https://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

∞♥∞ #آیه‌های‌عشق 🍃 ░ وَأَنْ لَيْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ░ #انسان جز از #تلاش خودش بهره نمی‌برد و بالاخره تلاشش دیده می‌شود #نجم ۳۹_۴۰ 🍂 ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ https://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

🎥| #کلیپ 🔸دعای هفتم صحیفه سجادیه ➕حاج محمود کریمی ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ http://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

♥️🍃 اللّهُمَّ مَنْ أوی‏ إِلی مَأویً فَأنْتَ مَأوای . . . -خدایا هرکس به ماوائی گراید و تویی ماوای من ! 🦋قنوت‌امام‌حسین |ع| ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ http://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

♥️🍃 پیغمبرا‌عاشق‌بودند... توچندنفرا‌دوست‌داری‌تودنیا؟ کہ‌بہ‌تو‌هیچ‌ربطی‌ندارن؟!عمیق... براشون‌اشک‌میریزۍ؟ بہ‌همون‌مقدار‌میتونی‌امام‌زمانتوبفھمے(: #یک‌دقیقه‌مطالب‌ناب🌱 ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ http://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

♡﷽♡ #رمان_ضحی♥️ ✍بہ قلمِ #شین_الف🍃 #38 *** ضربه ای به در سرویس خورده شد و بعد صدای بم ژانت از پشت در رسید: بجمب دیگه دیر شد الان شروع میشه‌!! _دارم وضو میگیرم الان میام در رو باز کردم و خارج شدم ژانت آماده و منتظر روی تک مبل نشسته بود: بجمب دیگه! لبخندی زدم: باشه بابا امشب مراسم طولانی تره نگران نباش نگاهش رو به تصویرم توی آینه داد و با حسرت گفت: واقعا امشب شب آخره؟! _امشب شب عاشوراست یعنی شب شهادت و فردا روز عاشورا احتمالا مسجد فردا شب رو هم مراسم بگیره ولی بعدش رو دیگه بعید میدونم سری تکون داد و رو به کتایون که غرق سکوت و تفکر با سوییچش بازی میکرد دست تکون داد: کتی میشنوی؟! امشب شب آخره ها‌! مطمئنی نمیای؟ با یک دم عمیق سر بلند کرد: ها؟! چی گفتی؟! ژانت با گردن کج دوباره جملاتش رو تکرار کرد سری به نشانه نمیدانم تکان داد: بدم نمیاد بیام ببینم اونجا چکار میکنن! به قول تو تجربه اس دیگه اگر حجاب اجباری نبود می اومدم دوباره با اشاره به ژانت فهماندم اصرار نکنه و گفتم: خب بریم؟! از جاش بلند شد: آره بریم قبل از اینکه از در خارج بشیم دل ژانت طاقت نیاورد و یکبار دیگه خواهش کرد: حالا اگر یه شب روسری سرت کنی مگه چی میشه؟! دلم میخواد امشب با ما بیای کتایون که انگار کنجکاوی امانش رو بریده بود و دنبال جایی میگشت تا بار تصمیمش رو زمین بگذاره فوری گفت: فقط بخاطر تو ژانت! بعد رو به من گفت: حتما باید روسری باشه؟! نمیشه کلاه سر کنم؟! نگاهی به پالتوی چرم قهوه ای نسبتا بلند و شالوار جینش انداختم انداختم: کلاه که... نه... البته بخاطر خودت میگم زیادی متفاوت باشی اذیت میشی میخوای یه شال بهت بدم همینجوری سر کن سر تکون داد: آره از روسری بهتره دوباره به اتاق برگشتم و شال مشکی بافتی براش آوردم شال رو دور گردنش انداخت و از در بیرون رفت ... ماشین رو همون جای همیشگی پارک کرد و اینبار هر سه پیاده شدیم با اکراه شال رو روی سرش کشید و به طرف در ورودی راه افتادیم همین که از در رد شدیم بوی اسپند به مشاممون خورد و ژانت با بهت گفت: چقدرررر امشب شلوغه! _امشب مهمترین شبه حیاط مسجد پر از آدمهایی بود که همه با لباس یک دست مشکی دسته دسته به کارهای مختلف مشغول بودن صحنه جالبی بود اینکه محبت به یک نفر اینهمه انسان رو روزها درگیر خودش کنه تا برای کسانی که نمیشناسن، غذا آماده کنن و به خدمت مشغول باشن کمی جلوتر قدم برداشتم و جلوی تکیه چای ایستادم دو لیوان چای با لیوان کاغذی برداشتم و به طرفشون برگشتم هر دو چای رو گرفتن و یکی هم برای خودم برداشتم تشکری از جوان کم سن و سالی که چای میریخت کردم و به قدم زدن به سمت داخل ساختمان مسجد ادامه دادیم نگاه ژانت روی کتیبه های دیوار میچرخید که چشمش به پرده بزرگ و جدیدی خورد که قبلا ندیده بود و مثل همیشه پرسید: روی اون چی نوشته؟! _نوشته "هل من ناصرٍ ینصرنی؟!" _خب یعنی چی؟! _این جمله امام حسینه یعنی "آیا کسی هست که مرا یاری کند؟!" این جمله رو امام رو به تاریخ گفته _خب ما چطور میتونیم بهش کمک کنیم؟! _ما الان داریم بهش کمک میکنیم در حد توانمون چشمهاش گرد شد و من باز توضیح دادم: _عزاداری برای امام یه کمکیه که از ما برمیاد چون هدفی که ایشون داشت برای ما محقق میشه؛ یادته که گفتم امام حسین یک مکتب انسان سازی بنا کرده با این حرکت که انسانها رو رشد بده خب ما الان وارد این مکتب شدیم و از طرفی با پیوستن به این خیل عزاداران در ایجاد اون موج خبری اجتماعی که منجر به افزایش آگاهی عمومی میشه هم سهیم میشیم به زعم خودمون اینکه آدمها از خودشون بپرسن اینا برای چی اینجا جمع شدن و چیکار میکنن؟ و بعد بیان و ببینن و بشناسن همونطور که برای خودت جالب شد لبخندی زد: چه جالب! وارد قسمت بانوان مسجد شدیم و جایی کنج دیوار سه نفره به ردیف نشستیم ژانت دستی به ریشه های کتیبه ای که بالای سرش نصب بود کشید و گفت: اینو خیلی دوست دارم خیلی خوشرنگه نگاهی بهش انداختم: این پرچم روی قبر امامه با تعجب نگاهش بین من و پرچم چرخید توضیح دادم: _چون شرایط زیارت برای همه فراهم نیست هر ساله پرچمی که روی سنگ قبر ائمه در حرمشون کشیده میشه رو تعویض میکنن و پرچم قبلی رو به جاهای مختلف میبرن یا هدیه میدن این پرچمم اومده اینجا نگاهش دوباره روی پرچم ثابت موند: یعنی این قبلا روی قبر امام حسین بوده؟ توی کربلا؟! _آره کتایون لبخند محوی زد و آهسته گفت: خیلی عجیبه این کارتون واقعا حالا یه پرچم قبلا یه جایی بوده مگه چیزی از اونجا با خودش حمل میکنه که زیارتش میکنید؟! اونم بعد چند سال‌!! _یادگاری میدونی چیه؟ وقتی کسی رو دوست داری هر چیزی که از اون بهت برسه رو هم دوست داری حتی اگر یک قرابت هرچقدر کوچیک داشته باشه مهم نیس سنگ مزار چی داره یا این پرچم الان از اون سنگ چی به همراه داره مهم اینه که من عاشق حسینم و این پرچم منسوب به اونه

و حداقل یکبار به مزارش نزدیک شده فکر کن الان یه یادگاری از مادرت داشتی که از همون زمان تولدت اینجا جا مونده بود مثلا یه پیراهن خب مادرت ۲۵ سال پیش اون پیراهن رو تن کرده الان که دیگه نه بوی مادرت رو داره و نه حضور مادرت رو باعث میشه نگهش میداشتی یانه؟! تازه ما اعتقاد داریم همین نزدیکی به مزار امام و حرم کلی اثرات معنوی داره ولی سطحی ترین درک ازش همون بود که گفتم که کاملا هم قابل لمسه اینو ژانت که توی دلش محبتی نسبت به اون آقا داره حس کرد دیدی چی پرسید؟ گفت یعنی این یه روزی به مزار امام حسین نزدیک بوده؟! عشق به حسین محدود به ادیان و فرق نیست هر کسی ازش بشنوه و بی غرض بهش نگاه کنه عاشقش میشه نگاهم به ژانت افتاد که بی صدا به این تنها داشته از حبیبش دست میکشید و انگار در دل با صاحب این عُلقه حرف میزد اونقدر غرق بود که اینبار حتی به فارسی حرف زدن ما اعتراضی نکرد! ... چراغها روشن شد و مثل همیشه با دست اشک از صورتم گرفتم ژانت با چشم توی صورت کتایون گشت و رد اشک رو پیدا کرد و بعد پیروزمندانه لبخند زد: دیدی گفتم تو هم گریه میکنی‌! _حالا چیه انگار چه کشفی کرده خب معلومه دو ساعت تمام اینطور سوزناک از درد و رنج یه عده میگه سنگ که نیستم معلومه گریه م میگیره! دستی به چشمهام کشیدم: _ولی همین رقت قلب هم غنیمته گناه قلب رو سخت میکنه من خوب یادمه سالهایی رو که تمام ده شب محرم حتی یک قطره اشک هم از چشمم نمی افتاد انگار سنگ شده بودم! اشک هم یه رزقه یه رزق پر از راز میگن لحظه ای که بر مصیبت امام حسین اشک میریزی لحظه ایه که به تو توجه میکنه! دستی که ظرف نذری رو مقابلم گذاشت فرصت ادای جمله بعدی رو ازم گرفت نگاهم به چهره ملیح دختر نوجوانی که به نظر اندونزیایی الاصل می اومد افتاد و با لبخند تشکر کردم ژانت آروم پرسید: من هنوز نمیفهمم واقعا لازم نیست ما هیچ پولی بابت این غذها بدیم؟! لبخندم در اومد: _نه عزیزم نذری رایگانه تو میتونی مثلا کمک کنی به تهیه نذری ولی کسی پولی معادل غذا ازت نمیگیره میبینی که ما اینهمه شب غذا گرفتیم و کسی پولی ازمون نگرفت _پس پول اینهمه غذا از کجا میاد؟ _عمدتا مردمیه مردم با سهم های کم و زیاد کمک میکنن و این غذاها پخته میشه و یه بخشیش به عزادارها و یه بخشیش هم به نیازمندا داده میشه نگاهش رو به ظرف غذا داد و آروم زیر لب گفت: چقدر قشنگ همه با هم کمک میکنن و غذا درست میکنن و به بقیه میدن مثل یه خانواده چقدر آدم از بودن تو این فضاها لذت میبره و دیگه احساس تنهایی نمیکنه به همه غذا میدن؟ بدون هیچ شرطی؟ _میبینی که خود ما الان نمونه بارز طیف های مختلفیم اصلا کسی اینجا از تو پرسید مسلمانی یا نه؟! نگاهش رو از من گرفت و به کتایون که ساکت و صامت به ظرف خیره شده بود داد: تو فکری؟! _نه چیزی نیست بریم؟! سر تکون دادم: بریم! ... توی راه برگشت از کتایون پرسیدم: به چی فکر میکردی؟! _من؟! _آره دیگه پس کی؟ _داشتم فکر میکردم چطور شد که اومدم همچین جایی راستی یه سوال چطور انقدر عمیق از مصیبتهای یک اتفاق نقل میکنید و با این شدت گریه میکنید و بعد که تموم میشه انگار نه انگار خیلی عادی پا میشید میرید خونه هاتون؟! _خودت که دیدی این غم غمی نیست که روی دل بمونه این دیگه از اسراره که چطور سبک میشه اما میشه به محضی که مراسم عزاداری تموم میشه انگار برعکس بجای اندوه یه بهجت خاصی وجودت رو میگیره این گریه از اون گریه های کرخت کننده و سردردآور نیست واقعا حالت رو خوب میکنه جنسش فرق داره با گریه ناشی از حسرت یا درد خودتم امشب دیدی که با وجودی که عمیق ترین درد های انسانی به تصویر کشیده شد و شنیدیم بعدش اثری از اون تکدر تو وجودمون نموند و الان حالمون خوبه انگار اون غم فقط مال همون لحظه ست که تو اشک بریزی و ارتباط برقرار بشه نمیخوان که اذیتت کنن! _ارتباط؟! _آره دیگه پس چرا میایم اینجا برای مصائب یکی دیگه گریه میکنیم؟ میخوایم باهاش ارتباط بگیریم! _چرا؟ _چون اون باب الله الواسعه ست ما رو راحت به خدا میرسونه چراغ هدایته کار امام همینه دیگه سری تکون داد و با سکوتش ختم جلسه رو اعلام کرد! ... روزهای آخر تابستان بود و اولین روز تعطیل بعد از شبهای عزاداری؛ ژانت کنارم نشسته بود و گوشیش رو با کابل به لپ تاپم متصل کرده بود تند تند تمام محتویات پوشه عکسهای حرم و نوحه ها رو از لپتاپ توی گوشیش کپی میکرد و درباره هر کدوم سوالاتی میپرسید کتایون هم بی‌حوصله کافی میکسش رو میخورد و اطلس مصورش رو ورق میزد انگار فقط محض رفع بیکاری! ژانت برای بار دهم در دقیقه صدام کرد سرم رو از روی جزوه بلند کردم: جانم؟ ش_اینجا چرا انقدر خاصه؟! حتی توی عکس هم یه حس خاصی به آدم القا میکنه جدا از اینکه طراحی و معماری خیلی جذابی داره، یه خیره کنندگی خاصی هم داره! لبخندی زدم: تو که میدونی جواب من چیه چرا میپرسی‌! اینجا خاص ترین جای دنیاست مهمترین اتفاق هستی اینجا افتاده

مدفن یکی از خاص ترین آدمای دنیاست! میخواستی هیچ جذابیتی نداشته باشه؟! لبش رو به دندون گرفت و بی دلیل دستش رو توی موهاش چرخوند دنبال چیزی بود که پیدا نمیکرد یقین... دوباره پرسید: تو گفتی قبلا رفتی اینجا؟! _آره یه بار خیلی سال پیش پونزده سالم بود اونموقع ها پدرم اینا چند سال یه بار میرفتن ولی بچه ها رو نمیبردن دیگه پونزده سالمون که شد بردنمون بعدشم دیگه من اصراری به رفتن نکردم! _چرا؟ سفر قبلی خوش نگذشته بود؟! _چرا یه تجربه غیر قابل وصف بود ولی سه سال فاصله و تغییرات فکری که مدام از فضاهای مختلف جهت میگرفت، باعث شد دیگه سنخیتی با اون فضا نداشته باشم من دلم به اون خوشی های کوچولو و مکرر خوش بود دلم نمیخواست از دستشون بدم مثل کسی که تا حلقوم غرق عسله ولی نمیچشه که مزه آبنبات قیچی رو درک کنه! چه میشه کرد حالا هم... احساس میکنم بخاطر اون کفران نعمت توفیق زیارت ازم سلب شده سالهاست دلتنگشم ولی دیگه قسمتم نمیشه! _چرا؟ خب برو کی جلوتو گرفته _میدونی شرایط گاهی طوری کنار هم مرتب میشن که یه اتفاق نشد بشه من سه ساله درباره این زیارت این حال رو دارم هر سال اربعین نیت میکنم که برم ولی هرسال مشکلات تحصیلیم بیشتر میشه و هیچ جوره نمیتونم چه میشه کرد! گیج پرسید: _اربعین؟! یادم افتاد هیچ توضیحی دراین باره بهش ندادم! چه غفلت بزرگی! نگاهم دوباره برگشت روی چشمهای پر از علامت سوالش _خب... اینم یه زیارته ولی یکم خاصتر وقتی کسی از دنیا میره ما روز سوم و هفتم و چهلم و بعدها سالگرد درگذشتش رو یادبود میگیریم اربعین یعنی همون روز چهلم شهادت امام حسینه که از ابتدا سنت زیارتش در این روز پایه گذاری شده و بعد ها توسط ائمه مکررا توصیه شده که در اربعین شهادت امام حسین به زیارت مزارش در کربلا برید تا جایی که حتی امام حسن عسکری(ع) در روایتی یکی از پنج علامت مومن رو زیارت اربعین نقل میکنن! خب این سرّی بود که چندان کسی ازش سر در نمی اورد تا این چند سال اخیر که این زیارت همه گیر شد و یک اتفاق عجیب افتاد یک تعامل بی سابقه شکل گرفت، یک فرهنگ متفاوت ساخته شد! _متوجه منظورت نمیشم مگه چه اتفاقی افتاد؟ میشه دقیقتر توضیح بدی _ببین... در روایت هست که اگر این زیارت اربعین رو با پای پیاده بری ثواب خیلی خیلی زیادی داره _چرا؟ _برای همزاد پنداری با خانواده امام حسین که در اسارت این مسیر رو پیاده رفتن، و دلایل دیگه که الان توضیح میدم این یه سنت معمول بود که بیشتر، مردم همون منطقه عراق و کمتر مردم بقیه بلاد اسلامی این مسیر نجف تا کربلا رو این ایام پیاده طی طریق میکردن که مشرف بشن برای زیارت حالا کم کم حول این اتفاق فرهنگش هم شکل گرفت که مثلا مردم بومی برای این مسیری که زائرا طی میکردن یه غذایی فراهم میکردن توی جاده میگذاشتن که گرسنه نمونن چون اون زمان حکومت ها به هیچ وجه موافق این تحرکات نبودن و به شدت منع میکردن زائرا از راه های فرعی میرفتن و این تعامل به این شکل وجود داشت و حالا بعد از ساقط شدن صدام و حزب بعث که دیگه مانعی نبود این نوع زیارت رونق گرفت و این تعلقاتش هم حفظ شد یعنی موکب های بین راهی برای خدمت به زائرها، فراهم کردن جای خواب و غذا و امکانات رفاهی بهداشتی و اینها شکل گرفت به صورت نذر یعنی مردم بومی اونجا، کاملا خودجوش و با هزینه شخصی، غذا تهیه میکنن چادر یا سازه فراهم میکنن که زائرها بین راه استراحت کنن و تغذیه کنن و برن برای زیارت اربعین کاملا رایگان و بخاطر امام حسین خب تو فکر کن چنین فرهنگی بدون هیچ پشتوانه ای شکل گرفت اما توی این سالهای اخیر به شکل عجیب و غریبی اقبال به این نوع زیارت زیاد شد و عجیبتر این که این ظرفیت هم به همون اندازه رشد کرد! یعنی تصور کن الان چندین ساله، بزرگترین اجتماع بشری در اربعین توی عراق، که یه کشور جنگ زده، درگیر با داعش و فقیره، رخ میده چیزی حدود ۲۵ میلیون نفدجمعیت! که با اختلاف در صدر تجمعات جهانیه و توی این کشور، مردم توی این مدت ده پونزده روزه برای ۲۵ میلیون نفر متوسط برای هر فرد هفت هشت وعده غذایی تهیه میکنن! و کلی میان وعده! و اونجا هیچ وقت غذا کم نمیاد همیشه فراوونیه! هیچ حاکمیتی به صورت جدی هیچ کمکی به این جریان نمیکنه ۹۹ درصد مردمیه و ۹۰ درصد تامین کننده ها هم خانواده های عراقی ان! باقیشم موکبای ایرانی و بقیه کشورها... ولی عمده ماجرا با خود مردم عراقه مردمی که واقعا وضع مالی و امکانات جالبی ندارن، کشورشون هنوز بعد از حمله آمریکا برق درست و حسابی نداره آب لوله کشی بدردبخور ندارن آب لیوانی میخرن برای این مسیر توزیع میکنن‌! از درآمدشون سالانه کنار میگذارن که توی این مدت بتونن از زائرا پذیرایی کنن خب چرا؟! این فرهنگ از کجا اومد؟! فقط به عشق حسین هر کسی هر کاری از دستش برمیاد انجام میده زیبا ترین صحنه های تعامل انسانی توی اربعین دیده میشه

فکر کن یه مسیر ۷۰، ۸۰ کیلومتری، تماما پره از موکبهایی که یا غذا یا چای یا میان وعده طبخ میکنن و تحویل میدن تقریبا ۲۴ ساعته! بعضی هاشون جای خواب و سرویس بهداشتی دارن که زائرا استراحت کنن چون معمولا پیاده روی این مسیر دو تا سه روز طول میکشه حتی کسایی که موکب ندارن توی مسیر با یه سینی پذیرایی میکنن مثلا طرف میگفت من راننده تاکسی ام، روزانه یه بخشی از درآمدم رو میذارم کنار که تو اربعین چند روز غذای نذری بدم فکر کن هر روز از درآمدت برای یه کاری بذاری کنار یعنی خیلی برات مهمه! میخوام بگم این اعتقاد که همه باید به زائر حسین خدمت کنیم تا به چشم حسین بیایم، درجریانه هیچ کس هیچ کس رو نمیشناسه اونجا موکب دارا زائرا از نژادای مختلف ادیان و مذاهب مختلف جمع شدن فقط تلاش میکنن به هم خدمت کنن مهربانی در سطح عالی اونجا دیده میشه دعوایی نیست حتی اگر مشکلی پیش بیاد همه به احترام اون مزور گذشت میکنن این آقا کیه و چی داره که خود این آدما بی هیچ عامل کنترل کننده ای بخاطرش ادب میکنن و نه تنها با هم دعوا ندارن بلکه خیلی هم به هم محبت میکنن! آدمایی که اصلا همو نمیشناسن! جای دیگه همو ببینن شاید جواب سلام همم ندن انقدر که تفاوت وجود داره بینشون هر جور کمکی که فکرش رو بکنی توی این مسیر هست موکبایی هست که خیاطا با چرخهایی که خودشون آوردن کوله های پاره شده ی مردم رو میدوزن یا دندون پزشکهایی که خودشون یونیت و مواد میارن و زائرا و بومیها رو مداوا میکنن! _رایگان؟! _تمام این مسیر همه خدمات رایگانه هیچ پولی توی این مسیر مبادله نمیشه جز پول کرایه ماشین اونم خیلیا هستن نذرش رو دارن و رایگان انجام میدن چشمهاش از تعجب گرد شده بود: اینا رو جدی میگی؟! یعنی اتفاق به این عجیبی و به این پرجمعیتی توی دنیا می افته پس چرا هیچ خبری ازش نیست چرا ما چیزی درموردش نشنیدیم _برای ما هم خیلی عجیبه که پوشش رسانه ای غرب از این واقعه تقریبا صفره! شبکه هایی که مراسم پرتاب گوجه و جشن بالش رو پوشش و بازتاب میدن، درباره این تعاون بی سابقه که ناب ترین پدیده بشری در انسانیت و اخلاقه با این وسعت و حجم، هیچ خبری تولید نمیکنن! سکوت محض... یعنی هیچ جای تامل نداره که ۲۵ میلیون آدم کجا میرن و چکار میکنن؟! اونم توی چه شرایطی این کشور درگیر جنگ با داعش بوده امنیت چندانی هم نداشته تازه دوساله الحمدلله پاکسازی شده و امنیت برقراره سالهای پیش اینطوری نبود حتی خطر وجود داشت ولی باز مردم میرفتن خب چرا مگه چه جذابیتی داره؟ چه جذابیتی داره هوای گرم و خشک عراق و پیاده روی تو کویر زیر آفتاب با لباس مشکی و یه کوله سنگین حداقل یک هفته خواب نصفه نیمه بهداشت اندک، چون امکانات چندانی وجود نداره ولی چرا مردم با این حجم استقبال میکنن؟ و هر کس میره حتما سال بعدش رو هم میره با وجود همه سختی ها برای همینم جمعیت رو به افزایشه تازه اونایی که رفتن انقدر بهشون خوش گذشته که تلاش میکنن بقیه رو هم با خودشون ببرن! چی داره این فضا که زائر از راحتی و امکانات نسبی خودش دل میکنه و میزبان حاضره از جیب خرج کنه غذا بپزه بده به غریبه هایی که فقط یه وجه اشتراک دارن، همه زائر امام حسینن تصور کن یه جایی هست که اینهمه آدم با این سطح از محبت بیست روز توش در حال رفت و آمدن چقدر دیدن اون فضا میتونه جذابیت داشته باشه؟ چقدر نفس کشیدن توی اون فضا حال آدم رو خوب میکنه؟ اونقدر این تعامل زیبا و مملو از محبته که زبان از توصیفش قاصره؛ اونجا دم موکبا کسایی رو میبینی که سن و سالی ازشون گذشته یا حتی شیخ یه عشیره ان خب قبلا گفتم تو سیستم عشیره ای شیخ عشیره احترام عجیبی داره با یه نماینده مجلس برابری میکنه به لحاظ قدرت و جایگاه برای مردم یه همچین کسی بیست شب وایمیسته دم موکب چای میده یا حتی پای زائرا رو توی موکب ماساژ میده عمدا میخواد خدمت کنه به زائر امام حسین اون آدم اگر یه جای دیگه ببیندت شاید اصلا نگاهتم نکنه ولی توی اون فضا اصلا مهم نیست کی هستی چه رتبه اجتماعی چه موقعیت کاری و مالی و چه خانواده و نسبی داری همه مثل هم کنار هم با یه پتو تو دو متر جا میخوابن هیچ تفاوتی نیست شان فقط یکیه و اون زائر و خادم امام حسینه خیلیا حتی وسعشون نمیرسه غذا بدن ولی بیکارم نمیشینن یه کاری میکنن! یکی میبینی سر راه وایساده یه جعبه دستمال کاغذی دستشه هر کس لازم داره برداره! یکی واکس دستشه میگه بیاید کفشاتونو واکس بزنم بچه های بومی رو میبینی، عطر دستشونه میزنن به دستت یکی تو موکبا میچرخه پای زائرا رو مشت و مال میده! اصلا زیبا تر از این فضایی توی زندگیم درک نکردم من یه جورایی تقابل صد درصد با دنیاییه که توش محبوس شدیم تو دنیایی که اصالت با پوله، یهو اهمیت پول کنار میره نه تنها کسی از کسی پولی نمیگیره تازه از جیب برای هم خرج میکنن! تو دنیایی که اصالت با امکانات و رفاه هرچه بیشتره، یهو کلی آدم میزنن تو دهن هر چی امکانات چند روز پیاده میرن

و با امکانات اندک سر میکنن تو دنیایی که هیچ کس بی طمع به هیچ کس محبت نمیکنه تو این فضا مردم بی دریغ به هم محبت میکنن فقط کافیه تو اون مسیر بخوری زمین یا کیفت بیفته بیست نفر میان جلو کمکت میکنن اونقدر غذا زیاده با التماس به زائرا غذا میدن میگن تو رو خدا غذای ما رو هم بخورید! این فضای همدلی اونقدر جذابه که آدم باورش نمیشه همینجوری شکل گرفته باشه یادته گفتم قلب امام مثل مغناطیس به براده ها جهت میده؟ وقتی او اراده کنه این اجتماع شکل بگیره قلوب حولش اجتماع میکنه همه بی اون که بدونن چرا هر کاری از دستشون بربیاد میکنن برای این فضا و شکل میگیره ژانت آب دهانش رو فرو داد: عکسی هم داری از این فضا؟! لپتاپم رو از روی پاش برداشتم: _آره رضوان این چند ساله هر دفعه عکس میفرستاد ایناها اینجاست یکی از عکسها رو باز کردم و باز ناخودآگاه قلبم از جا کنده شد! با پشت دست اشکهام رو گرفتم و لپتاپ رو برگردوندم روی پای ژانت طاقت دیدن نداشتم خسته بودم از این جاماندگی... ژانت همونطور که تصاویر رو میدید گاهی هم سوال میکرد و من بی حوصله تر از همیشه جواب میدادم تا آخر زبانش به اعتراض باز شد: چیه انقد گرفته ای؟! خب سال دیگه که درست تموم شد میری _گفتم که هرسال این موقع انگار آلارم دعوت این سفر برای همه قلوب محبین ارسال میشه از کجا معلوم تا سال دیگه باشم و چطور باشم و اوضاع چطود باشه کی فردا رو دیده اصلا چطور تا سال دیگه صبر کنم! نگاهش رنگ غم گرفت: غصه نخور دلم میگیره منم خیلی دلم میخواست به این سفر میرفتم دوست داشتم ببینم چجوریه کلی هم عکس میگرفتم! آخرش هم میرسیدم کربلا دلم میخواست اونجا رو ببینم ولی خب... شدنی نیست چیزی نگفتم و ژانت در سکوت مشغول دیدن عکسها شد کمی بعد خودش یکی از نوحه ها رو پلی کرد و باز اشک من جاری شد: دارم میبینم با پاهای تاول زده پیاده مهمونم از راه دور اومده دلا قطره قطره راهی دریا شده بیا... که زینبم داره میاد به کربلا میاد... یه کاروان خسته از شام بلا میان... فرشته ها به خونه ی خون خدا .. آغوش من بازه برای زوارم به راهتون چشمِ من و علمدارم ... خودم... مسافرای عاشقُ صدا زدم خودم... دارم کنارتون میام قدم قدم خودم... دل شما رو میبرم به اون حرم دوای درداتون غبار این راهه به راهتون چشمِ شهید شیش ماهه ... تویی که اینجایی به دعوت خواهرم خودم همراهت تا قیامت و محشرم بهشتی هستی با شفاعت مادرم بهشت... همش یه گوشه ای از این ضیافته بهشت... خودش تو آرزوی این زیارته بهشت... یه جلوه از شکوه این قیامته یار منه هر کی بیاد در خونه م منم دلم تنگه برای مهمونم ... دلای دریایی میون این جاده ها میان دریا دریا تو جمع دلداده ها اسیر این راهن تموم آزاده ها میام... میون موکبا کنار زائرا میام... خودم کنار تک تک مسافرا میام... برای آب و دونه ی کبوترا اجر قدمهاتون با مادرم زهرا جای شما خالی غروب عاشورا... من عاشق این نوحه بودم و تا تموم نشد متوجه نگاه متعجب ژانت و کتایون به گریه هام نشدم ناچار زیر لب "ببخشید بچه ها" یی گفتم و بلند شدم و پناه بردم به اتاق و خلوت خودم... کپی مجاز🦋 اینستاگرام https://instagram.com/shin_alef_official?igshid=bqnda3ccs7ry ایتا https://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7 تلگرام https://t.me/joinchat/AAAAAEqkD75BmgrtSeKTpA 🍃تالار نقد https://eitaa.com/joinchat/1914306642Ce8f8367977

∞♥∞ #آیه_گرافے🪁 |رَفیـق‌اَگه‌رَفیـقِه |بآیَدٺـوروهَـرلَحـظِه |بهِ‌یـآدِخُـ♡ـدابِنـدآزه:) ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ http://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

♥️ خـدا کـنـد بـهـ دلـتـــــ مـهـر ایـن غـلام افـتـد بـهـ رنـگــــ سـرخ #شـهـادتــــــ درآوری مـا را... 🖤 ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ https://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

پارت جدید💜🦋

. «لا تَبذِلَنَّ وُدَّكَ إذا لَم تَجِد مَوضِعا» «محبتت را اگر جايگاهى برايش نيافتى، نثار مكن..» امام‌ علی‌ علیه‌السلام ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ https://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

♥️🍃 «كلّ له قانتون» تمام هستى در تسبیح و قنوت هستند؛ بقره؛۱۱۶ ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ https://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

♡﷽♡ #رمان_ضحی♥️ ✍بہ قلمِ #شین_الف🍃 #39 هفته های پیش رو تا رسیدن به تربعین مثل هرسال سخت میگذشت تمام ساعات بیکاری حتی در راه برگشت توی اتوبوس نوحه های اربعین* رو باز میکردم و با هدست گوش میکردم و اکثر اوقات هم اشکها راه خودشون روباز میکردن بی توجه به تلاش مذبوحانه من برای مهارشون! توی حال و هوای خودم غرق بودم و کمتر متوجه نگاه متعجب مردم و حتی کتایون و ژانت میشدم دلم پر بود در حال انفجار با رضوان که حرف میزدم بدتر هم میشد اون مهیای رفتن بود و جسته گریخته از مقدمات سفرشون حرف میزد و من... احساس بی ارزشی و حقارت سلول به سلول بدنم رو گرفته بود مثل قطره ای که از موج جا میمونه و به دریا نمیرسه مثل مسافری که دیر به ایستگاه قطار میرسه یا... نمیدونم مثل چی مثل خودم... مثل یک ضحای تنها و جامونده پر از حسرت... اونقدر درگیر احوالات خودم بودم که نمیفهمیدم ژانت چقدر تغییر کرده حتی درست نمیفهمیدم چه سوالاتی ازم میپرسه و چه جواب هایی بهش میدم گوشه گیر شده بودم مدام دلم میخواست توی خلوت خودم فرو برم و به حال خودم زار بزنم اونقدر این گوشه گیری ادامه پیدا کرد که جمعه شب سر میز شام صدای کتایون در اومد: تو چته ضحی! نه یه کلمه حرف میزنی نه مثل قبل شوخی میکنی نه سراغی از ما میگیری نه حتی غذای درست و حسابی میخوری انقدر گریه کردی زیر چشمات گود افتاده این چه وضعشه! من اصلا نمیفهممت تا حالا اینجوریتو ندیده بودم همیشه خیلی انرژی داشتی آهی کشیدم: این موقع سال همینجوری ام تا یکم بعد اربعین بعدش کم کم برمیگردم به همون حالت غفلت زده خودم میدونی خیلی حس بدیه که هر لحظه بدونی یه جایی یه خبری هست ولی به تو نمیرسه یا تو به اون نمیرسی! یعنی اتفاقی درحال افتادنه که تو دوست داری توش باشی ولی نیستی یعنی نمیتونی باشی فکر کن یه بچه رو دعوت میکنن تولد دوستش ولی مامانش اجازه نمیده که بره تا زمانی که هنوز اون تولد تموم نشده این بچه گریه میکنه حالشم خوب نمیشه حال منم اینجوریه! _ای بابا یعنی تا چند روز دیگه ما باید این قیافه تو رو تحمل کنیم؟! _یه ماه! _پس همون بهتر که تصمیمی که گرفتم رو عملی کنم که تا برمیگردم تو هم درست شده باشی کنجکاوی خاصی نداشتم اما حس کردم این حرف رو زده تا بپرسم: کجا به سلامتی؟! _بالاخره سیما راضیم کرد که برم ایران! ژانت لبخندی زد: چه خوب خوشبحالت خوش بگذره _میخوای اگر دوست داری تو هم باهام بیا _نه من که خودت میدونی دیگه حتی یه روزم نمیتونم سر کار نرم کتایون_کاش تو هم می اومدی ضحی! _من اگر میتونستم جایی برم به اربعینم میرسیدم تو برو بهت خوش بگذره حالا کی میخوای بری؟! _فعلا دوهفته درگیر کارای شرکتم تا این پروژه رو تحویل بدن بچه ها بعدش میرم دنبال بلیط البته هنوزم خیلی برام سخته ولی خب هم اون خیلی بیتابی میکنه هم من دلم میخواد ببینمش فقط بهش گفتم که خونه شون نمیرم! باید با کمند بیان هتل دیدنم آهی کشیدم: خدا شفات بده ما کجاییم در این بحر تفال تو کجا! بلند شدم و ظرفها رو جمع کردم حالم خوب نبود و خوب نمیشد جز گریه با هیچ چیز سبک نمیشدم بی اختیار دستم رفت سمت گوشی و نوحه همیشگیم رو باز کردم صداش رو تا حد امکان کم کردم و مشغول ظرف شستن شدم هق هقم رو فرو میدادم اما ژانت متوجه گریه م شد و کنارم ایستاد: انقد گریه نکن ضحی من ناراحتتم وقتی میبینم تو انقد غصه میخوری منم حس میکنم فرصت بزرگی رو از دست دادم و حالم بد میشه زیر لب گفتم: خوشبحالت که نمیدونی چه فرصت بزرگی رو از دست میدی! دوباره پرسید: این چیه که گوش میدی خیلی قشنگه عربیه؟ میفهمی چی میگه؟! _آره اینم یه نوحه ست شاعر از زبان امام حسین با زوار اربعین حرف میزنه _چی میگه؟! _میگه؛ به زیارتم بیاید با شما عهد میبندم که شما رو میشناسم و شفاعتتون میکنم اسمهاتون رو تک به تک سیاهه میکنم خوش آمدید زائران من قسم به حق جوانمردی و پرچم که من و عباس با شما پیادگان قدم خواهیم زد... _عباس همون برادر امام حسین که توی مسجد درموردش شعر میخوندن همونی که حرم رو به روی امام حسین مال اونه درسته؟ _آره _راستی یادم رفت بپرسم خب تو گفتی که امام حسین ۷۲ تا یار داره که همراهش شهید شدن پس چرا این یک نفر فقط حرم داره؟! _وقتی خورشید تو آسمونه ستاره ها دیده نمیشن بیاد ماه باشی تا کنار خورشید به چشم بیای _منظورت چیه؟ _منظورم اینه که عباس(ع) خاصه فرق داره... _چه فرقی؟! _چجوری بگم چه فرقی در امام شناسی متفاوته همه شهدای کربلا به شدت شان بالایی دارن ولی حضرت عباس... خب ایشون برادر امام حسینه یعنی فرزند امیرالمومنین از همسر دیگه‌شونه با این حال خیلی نسبت به امام حسین و مقامش مودب و مطیع بوده و هرگز مقابلش ادعایی نداشته در فرهنگ عربی علم و پرچم خیلی اهمیت داره حضرت عباس علمدار این سپاه کوچکه کسی علمدار میشه که پهلوان ترین باشه چقدر سخته توصیف کردنش! میدونی شناخت گاهی اونقدر عمیق میشه

که توصیف کردنش سخت میشه _میفهمم _ضمنا سهمش هم از بقیه در این بلا بزرگتره نحوه شهادت ایشون خیلی خاصه _چطور؟ _با اینکه عباس(ع) مرد جنگی بود ولی چون آب رو روی حرم بسته بودن و زنها و بچه ها دچار تشنگی شده بودن اباعبدالله ازش میخواد آب بیاره ایشون هم برای آوددن آب میره اما دستهاش رو قطع میکنن و به چشمهاش تیر میزنن و بعد با عمود فرقش رو میشکافن همونجا کنار فرات شهید میشه بخاطر همین مزارش دورتر از بقیه ست نزدیک فرات بقیه شهدا رو امام حسین برگردوند سمت خیمه ها که میشه فضای فعلی حرم امام حسین اما ایشون چون هم بدنش مقطع بود و هم نمیخواست برگرده، برنگشت و همونجا دفن شد _نمیخواست؟ چرا نمیخواست؟! بغض کردم: چون... شرمنده بود بچه ها از عموی جنگاور و قهرمانشون انتظار داشتن براشون آب بیاره ولی... نتونست... برای همین نخواست پیکرش برگرده ضمنا نقل شده ایشون با اینکه خودش وارد رود شد آب نخورد و فقط مشک رو پر کرد بخاطر اینکه نمیخواست قبل از بچه ها آب بخوره برای همین در فرهنگ عاشورا این شخصیت تبدیل شده به اسطوره وفا و ادب و جوانمردی آخرین لیوان رو هم توی آبچکون گذاشتم و گوشی رو برداشتم نمیدونم کجای نوحه بود بستمش و برگشتم به اتاق حتی ندیدم ژانت چه واکنشی نشون داد فقط دلم میخواست غرق تنهایی خودم اشک بریزم دلم عجیب تنگ بود! ... یک هفته دیگه همین حال ادامه پیدا کرد نه از درس چیزی میفهمیدم و نه از روزهایی که میگذشت نه از احوال بچه ها خودم بودم و خودم و حسرت کاش میشد خودم رو حبس کنم و تا اون روز از تنهایی خودم بیرون نیام طاقت هیچ هوا و فضایی رو نداشتم دلم فقط چیزی رو میخواست که نبود هیچ حواسم نبود سوالات ژانت چند روزیه که تموم شده تعطیلات اخر هفته که رسید ژانت دنبال بهانه ای بود تا حرف بزنه ولی انگار نمیتونست تعجب کرده بودم چون همیشه راحت سوالهاش رو میپرسید شنبه صبح سر میز صبحانه پرسیدم: ژانت از دیشب انگار یه چیزی میخوای بگی ولی نمیگی چی شده؟! لبخندی زد: پس هنوز ما رو میبینی؟! لبخندی زدم و عمیق نفس کشیدم: ببخش عزیزم حالا بگو ببینم چی شده _میخوام... خب میخوام باهم بریم مسجد امام علی اولین بار بود مسجد نیویورک رو به اسم خطاب میکرد اخم کم رنگی بین ابروهام نشست: بریم مسجد چکار کنیم فعلا که مناسبتی نیست! تکه نانی که توی دستش بود رو روی میز گذاشت سر بلند کرد و عسلی های نم دارش رو مطمئن بهم دوخت: میخوام... میخوام شهادتین بگم! هم من و هم کتایون همزمان صاف نشستیم انگار شوک الکتریکی سنگینی از این جمله به هر دومون وارد شد مطمئن بین ما چشم چرخوند: چیه؟ واضح نبود؟! میخوام مسلمان بشم ایرادی داره؟! کتایون زودتر از من از شوک خارج شد و به حرف اومد: چی داری میگی ژانت حالت خوبه؟! تا حالا هر کار کردی فان بود و خوش گذشت ولی الان مثل اینکه پاک زده به سرت؟! با اخم جواب داد: متوجه منظورت نمیشم کتی مشکل کارم چیه؟! چشمهای کتایون هرلحظه بازتر میشد: واقعا لازمه برات توضیح بدم؟ نمیفهمی چه بلایی سرت میاد با اینکار؟ لابد میخوای حجاب هم بذاری! _بله چه ایرادی داره _اولین ایرادش بیکار شدنته بعدم زندگی سخت و تحت فشار اصلا برای چی باید اینکارو بکنی تو همینجوری هم که هستی داری خدا رو میپرستی حتما باید خودتو انگشتما کنی‌؟ _کتی من نمیتونم مثل تو نسبت به ادراکاتم بی تفاوت باشم! من یه چیزایی رو این مدت درک کردم که منو به این تصمیم رسونده ما کلی حرف و استدلال شنیدیم قرآن خوندیم هیچ ایرادی توی اون کتاب نبود کلی حرف جدید و متفاوت توش بود من با یه فلسفه جدید آشنا شدم که جای دیگه ای ندیدم خب چرا به سمتش نرم؟ بخاطر اینکه دنیا بلوغ این رو نداره که این نعمت رو درک کنه؟ خب نداشته باشه من این شجاعت رو دارم که با تمام سختی هاش این لذت رو بپذیرم من از این فلسفه و این منطق و این احساس متفاوت دارم لذت میبرم ضحی رو ببین پس اون چطور زندگی میکنه؟ اینهمه مسلمان رو دو هفته پیش تو مسجد نیویورک ندیدی؟ اونا چطور زندگی میکنن؟ اونا کار نمیکنن؟! کتایون عصبی از جاش بلند شد: تو حالت خوب نیست ژانت دچار هیجان کاذب شدی امیدوارم وقتی به خودت میای همه چیزتو نابود نکرده باشی ژانت لبخندی عصبی تحویلش داد: تو میتونی با این حرفا خودتو گول بزنی ولی من رو نه دست ژانت رو گرفتم: لطفا بحث نکنید بچه ها خواهش میکنم کتایون مثل مارگزیده ها به اتاق برگشت و ژانت با حال گرفته نگاهش رو داد به من: میبینی چطور برخورد میکنه؟ مسلمان شدن من به کی آزار میرسونه؟ مگه من حق انتخاب ندارم؟ نگاهم رو روی صورتش چرخوندم: ژانت! تو درباره تصمیمت مطمئنی؟ _معلومه اگر مطمئن نبودم که نمیگفتم! _منظورم اینه که... میخوای یکم بیشتر به تمام تبعاتش فکر کنی؟ کلافه دستش رو از دستم بیرون کشید: نمیفهمم چی میگی ضحی فکر میکردم حداقل تو از تصمیمم استقبال میکنی! فکر میکردم حتما کمکم میکنی من بعد از هفت ماه تحقیق به این تصمیم

رسیدم اونوقت شما به احساساتی بودن و بی منطق بودن متهمم میکنید؟ خواست از پشت میز بلند بشه اما دستش رو گرفتم و نشوندم: بشین عزیزم من تو رو به چیزی متهم نمیکنم! من فقط گفتم شاید لازم باشه به تبعاتش فکر کنی _باور کن فکر کردم به تبعات حجاب به اینکه ممکنه کارم رو از دست بدم تو فکر کردی من همینجور از روی هیجان این تصمیم رو گرفتم؟ مگه خودت نگفتی این بهترین راه برای نزدیک شدن به خداست؟ مگه نگفتی وقتی ابزار پیشرفته تر هست چرا استفاده نکنیم خب... حالا که من میخوام استفاده کنم نمیخوای کمکم کنی؟ لبخندی به صورت غرق اندوهش زدم و پیشونیش رو بوسیدم: چرا عزیزم من هر کمکی از دستم بربیاد دریغ نمیکنم ببخشید اگر از برخوردم ناراحت شدی من منظور بدی نداشتم بابت تصمیمت هم بهت تبریک میگم ولی حداقل چند روز دیگه به خودت زمان بده مطمئن شو از پای میز بلند شدم به نظرم به این زمان بعد از ابراز نظرش نیاز داشت ... روزهای هفته پشت هم میگذشت و هر روز ژانت از من میخواست با هم به مسجد نیویورک بریم و من هربار با یک توضیح کوتاه ازش میخواستم باز کمی فکر کنه و مطمئن تر بشه دلم میخواست ببینم تا کجا به من متکی میمونه و تا چه حد توی تصمیمش جدیه روز شنبه که روز تعطیل بود اصرار ژانت بیشتر شد اما من تزم رو بهانه کردم و گفتم که نمیتونم همراهش برم به نظر می اومد کمی گیج شده و از دستم دلخوره ولی به نظرم براش لازم بود نمیخواستم متکی به من تصمیم بگیره باید تنها با تصمیم متفاوت و خاصش روبه رو میشد روز یکشنبه بعد از صرف صبحانه دوباره همون درخواست رو تکرار کرد و من هم کم و بیش همون حرفها رو بهش زدم اما اینبار انگار اتفاقی که منتظرش بودم افتاده بود: _ضحی من اصلا این رفتار تو رو نمیفهمم واقعا این حرفا از تو بعیده میگم من مطمئنم به همه چیزش فکر کردم چرا باید وقتمو هدر بدم؟ بقول خودت از کجا معلومه که تا کی زنده ام من میخوام زودتر شهادتین بگم و مسلمان بشم لطفا همین امروز بریم من دیگه از این وضع بلاتکلیف خسته شدم! خواهش میکنم _ آخه امروز... تیله های عسلیش به لرزش دراومد: یا همین امروز منو میبری یا خودم تنها میرم بهتم رو که دید از جاش بلند شد: از کتایون نه ولی از تو توقع کمک داشتم رفیق پشت کرد که بره دستش رو گرفتم و ایستادم محکم بغلش کردم و کنار گوشش گفتم: ژانتِ عزیزم بهت تبریک میگم خوش اومدی! ازم جدا شد و لبخند زد: باهام میای؟! سری تکون دادم: چرا که نه امروز بعد از ظهر دستی به هم زد: پس امشب شام مهمون من رو به اتاق پاشنه چرخوند و صدا بلند کرد: بداخلاقا هم بشنون امشب شام میخوام ببرمتون بیرون یه رستوران خوب! کتایون با صدای بلند گفت: ولخرجی نکن ورشکست میشی واسه اوقات بیکاری پس انداز کن! لبخندی زدم و ژانت هم به سختی خندید روی شونه ش زدم: و از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای... آروم لب زد: نمیترسند! _احسنت عادت کن به این حرفا بخندی این قدم اوله حالا هم برو تا بعد از ظهر به کارات برس ... جلوی آینه روسریم رو سر میکردم و کنارم ژانت با وسواس تمام موهاش رو زیر کلاهش جمع میکرد شال گردنش رو هم با دقت دور گردن پیچید و دکمه های بارونیش رو بست من هم بارونیم رو تن کردم و چترم رو از جاکفشی برداشتم نم نم بارون یک ساعتی میشد شهر رو برای قدمهای ژانت به سمت معشوقش آب و جارو میکرد ژانت فنگاهی به کتایون که با لپ تاپ مشغول کار روی طرح گرافیکیش بود انداخت و خطاب قرارش داد: میخواستم شام مهمونت کنم نمیای؟! سر بلند کرد: شامت سرمو بخوره هرجا میخواستی بری تو این بارون میرسوندمت ولی اینجا رو نه... نمیخوام تو اشتباهت سهیم باشم! ژانت سعی میکرد دلخور نشه: باشه اصلا من اشتباه میکنم ولی بقول خودت آدما حق دارن اونجوری که میخوان زندگی کنن من نمیخوام ما رو برسونی فقط ساعت هشت بیا اون رستورانی که همیشه منو میبردی اگر نیای ناراحت میشم رفیق... پشت کرد و از در بیرون رفت نگاهی به چهره گرفته کتایون انداختم و آروم زیر لب گفتم: خداحافظ! به اصرار ژانت یک ایستگاه زیر بارون قدم زدیم البته با چتر حالش خیلی خوب بود مدام لبخند میزد و زیر لب میگفت: دارم میام‌! و من فقط لبخند میزدم و در سکوت همراهیش میکردم سوار اتوبوس که شدیم دست توی کیفش برد و آینه اش رو بیرون کشید دوباره با وسواس موهای بیرون اومده رو زیر کلاه داد و شالش رو طوری تنظیم کرد که گردنش رو بپوشونه شال گردن بافتم رو روی گردن مرتب کردم و پرسیدم: اینجوری سخت نیست؟! به نظرم با روسری راحتتره _منم همین فکرو میکنم ضمنا اینجوری کسی نمیفهمه من مسلمانم ولی باروسری چرا! ولی خب من که روسری ندارم‌! نگاهم روی صورت زیباش عمیق شد: دلت میخواد دیگران بدونن تو مسلمانی؟ لبخندش زیباتر شد: _دلم میخواد فریاد بزنم و به همه بگم این گنج رو پیدا کردم چقدر خوبه که من یک زنم اگر مرد بودم هیچکس از ظاهرم نمیفهمید من مسلمانم ولی حالا وقتی حجاب بگذارم، مثل تو، همه میفهمن...

دستش رو گرفتم: خوش بحالت ژانت به حالت غبطه میخورم این روزا برات روزای خیلی خوبیه ازشون خوب استفاده کن برای منم حتما دعا کن... *** روبه روی روحانی مسجد روی تک مبل نشسته بود و من هم کنارش روی مبل بغلی چند بار عمیق نفس کشید هیجان داشت... حاج آقای نسبتا مسن دستی به محاسنش کشید و قرآنی که در دست دیگه ش بود رو بوسید و به طرف ژانت گرفت: این هدیه مسجد به شماست دخترم امیدوارم عامل به قرآن باشید و در قیامت با قرآن محشور باشید خب اگر آماده هستی این جملاتی که میگم رو با من تکرار کن ژانت آخرین نفس عمیقش رو هم کشید و سرتکون داد حاج آقا هم شهادتین رو کلمه کلمه بر زبان آورد و ژانت تکرار کرد: اشهدُ _اشهدُ _انَّ _انَّ _لااله _لااله _الا الله _الاالله... طنین صدای حاج آقا و تکرار ژانت شبیه موسیقی نرم آبشار روانم رو میشست و سنگریزه ها رو با خودش میبرد _اشهدُ _اشهدُ _انَّ _انَّ _محمدا _محمدا _رسول الله _رسول الله... لبخند روی لبهای ژانت پهن شد حاج آقا آهسته گفت: مبارک باشه اگر قصد تشرف به مذهب شیعه رو دارید این جمله آخر رو هم تکرار کنید ژانت با لبخند سرتکون داد و چشمهاش رو دوباره بست _اشهدُ _اشهدُ _انَّ _انَّ _علیا _علیا _ولی الله _ولی الله... دست ژانت رو توی دست گرفتم و گونه ش رو نرم بوسیدم: مبارکه عزیزم لبخندش عمیق و عمیقتر شد تا چال ریزی روی گونه ش افتاد : ممنون حاج آقا ظرف شیرینی رو از روی میز برداشت و تعارفمون کرد: بفرمایید مبارکه... هر کدوم با تشکر یک شیرینی برداشتیم و توی پیش دستی گذاشتیم دست بردم توی کیفم و هدیه ای بیرون کشیدم با ذوق از دستم گرفتش: وای این مال منه چیه؟! همونطور که مشغول باز کردنش بود توضیح دادم: _یادته اونروز یه روسری خریدم واسه خودم گفتی خیلی خوشرنگه یکی هم واسه رضوان گرفتم؟ پستش نکردم که خودم بهش بدم ولی قسمت تو شد واسه اون یکی دیگه میخرم... با ذوق روسری گلبهی رو مقابل صورتش باز کرد: وای ممنونم ازت اینبار اون بود که گونه م رو میبوسید: خیلی قشنگه اون روزم دلم میخواست سرش کنم ولی... شجاعتش رو نداشتم اما امروز میتونم خداروشکر! ... پشت میز منتظر اومدن گارسون برای آوردن منو بودیم که رو به ژانت گفتم: اینجا یکم زیادی گرون نیست؟! لبخندی زد: یه شب که هزار شب نمیشه رفیق! چشمهام گرد شد: جان؟! _مگه این ضرب المثل ایرانی نیست من ترجمه شو گفتم دیگه‌! پیشخدمت اتوکشیده ای منو رو روی میز گذاشت و منتظر شد بالاخره چشم از ژانت با این هیبت جدید و زیبا گرفتم و به منو دادم: خب باز مثل اینکه من باید سبزیجات بخورم! _ماهی بخور خاویار شماره ... ۱۷ آهسته گفتم: ولمون کن دختر مثل اینکه جدی جدی زدی به سیم آخر خاویار؟! بعدم من اصلا دوست ندارم خاویار! _خب پس مثل من پاستا میگو سفارش بده سفارش رو داد و منو رو به پیش خدمت برگردوند همین که از میز دور شد با تردید پرسید: به نظرت کتی میاد؟! _حالا اگر نیاد دلخور میشی؟! _خب... آره نشم؟! _نه... رها کن الکی سر چیزای بی ارزش به خودت ناراحتی نده نتونسته یا نخواسته یا خوشش نیومده به هر حال نشده نیومده... دلیل خیلی بزرگی نیست واسه دلخوری و قهر و اینا تو الان باید نسبت به قبل صبوری و خوش اخلاقیت بیشتر بشه چون هر رفتار جدیدی رو دیگران تلاش میکنن بچسبونن به این تغییرت غرق فکر نفسش رو بیرون داد: میدونی... دارم فکر میکنم من و کتایون هر دو توی این مدت حرفهای یکسانی رو شنیدیم چی باعث شد من تحت تاثیر قرار بگیرم و اون نه _آدما تفاوتهای زیادی با هم دارن، تو فیزیولوژی، تو خلقیات روحی و روانی، درصد انعطاف پذیری، منطق محوری، تعصب و... اما درباره کتایون و تو شما هر دو تحت تاثیر قرار گرفتید و من این رو حس کردم، البته با اندازه های متفاوت اما اون هم تحت تاثیر قرار گرفت اما این تاثیر منجر به کنش نشد چون کتایون مقابلش ایستاد ولی تو نایستادی یعنی فرضت این نبود که باید با چیزی مقابله کرد اومده بودی تا بشنوی حداقل بعد از اون ماجرای اثبات خدا ولی کتایون برای جنگ اومده بود برای همینم سختشه دستاش رو ببره بالا سختشه تغییر ایجاد کنه تحول همیشه سخته و آدمها در مواجهه با اون رفتارهای متفاوتی دارن میبینی کتایون چقدر نسبت به حجابت گارد داره؟ چون حجاب یک تغییر کاملا تو چشم و بزرگه و از نظر کتایون این یعنی خطر حالا اینکه اون چطور با چالشش مواجه میشه به خودش مربوطه میدونم که رفیقشی و خیلی دلت میخواد حس خوبی که تجربه کردی به اونم بچشونی منم همین حس رو دارم ولی اصرار اصلا جواب نمیده آدمها رو تا یه حدی با آگاهی دادن کمک میکنن از یه جایی به بعد باید رهاشون کنی تا تصمیم بگیرن وگرنه که خدا جبرا همه رو مطیع میکرد و خلاص! تصمیم کتایون از اینجا به بعدش دیگه واقعا فقط به خودش مربوطه پس بیا دیگه... نگاهم رو از در ورودی گرفتم و به ژانت دادم: اومد چند قدم باقی مونده رو طی کرد و

روی صندلی خالی روبه روی من و کنار ژانت نشست: سلام لبخندی زدم: سلام مهندس ساعت ۸ و ۱۰ دقیقه ست بقول خودت خیلی بده آدم آن تایم نباشه! همونطور که محو ظاهر ژانت بود بی تعارف گفت: نمیخواستم بیام ولی... دلم نیومد پس کار خودتو کردی؟ الان راحتی دیگه نه؟! ژانت که گوشش از توصیه های من پر بود لبخندی زد و شمرده گفت: کتی جون من با صحت عقل و اطمینان کافی این تصمیم رو گرفتم پس ازت خواهش میکنم دیگه دراین باره هیچ حرفی نزنیم و شاممون رو بخوریم کتایون عصبی لبهاش رو جمع کرد: باشه...باشه و بعد زیر لب به فارسی غرید: هر غلطی دلت میخواد بکن به من چه اصلا! ژانت با اخم ملیحی پرسید: چی گفتی؟ چشم غره ای نثار کتایون کردم و رو به ژانت رفع و رجوع کردم: هیچی عزیزم مثل همیشه چرت و پرت! به چشم غره ی متقابلش توجهی نکردم و به پیش خدمت اشاره کردم تا جلو بیاد و سفارش سرکار رو تحویل بگیره! چشمی بین خطوط منو چرخوند و با غیض گقت: دلم میخواد بهت ضرر بزنم شماره ۱۷... من و ژانت نگاهمون گره خورد و با خنده گفتیم: خاویار!!!! ... _خب بشین روی تخت خوب به حالات من و نحوه ی ادای حروف و کلمات دقت کن اون متنی که دستته رو به ترتیب نگاه کن و با جملات من مطابقت بده میتونی فعلا موقع نماز خوندن همین کاغذ رو دستت بگیری تا حفظ بشی با دستمال آثار آب وضو روی صورتش رو خشک کرد و کاغذ رو مقابل صورتش گرفت: خب... من حاضرم شروع کن توجهی به کتایون که به چارچوب در تکیه داده بود و نگاه عاقل اندر سفیهش رو بین من و ژانت میچرخوند نکردم و روی سجاده ایستادم: اول نیت نمازت رو توی دلت یا روی زبان ادا میکنی هر نمازی که هست صبح یا ظهر یا عصر یا مغرب یا عشا یادت که نرفته هر کدوم مال چه وقتی بود و چند رکعت بود؟! _نه نه... یادمه _خب مثلا من الان میخوام نماز مغربم رو بخونم با خودم نیت میکنم سه رکعت نماز مغرب میخوانم، واجب، قربتا الی الله تکرار کرد: قربةً..؟! _قربة الی الله یعنی برای نزدیکی به خدا اونجا نوشتم خط اول بعدش تکبیر میگی و شروع میکنی نگاه کن؛ زیر لب نیت کردم و قامت بستم: الله اکبر تمام مدتی که نماز میخوندم هر دو با دقت تمام و در سکوت تماشام میکردن نماز که تمام شد ژانت گفت: حالا بذار با هم نماز بخونیم هر چی تو گفتی منم تکرار کنم الان من هنوز... نماز مغرب و عشای امشبم رو نخوندم... درسته؟! _آفرین درسته باشه ولی... من چادر نماز دیگه ای ندارم فقط یه جا نماز جیبی دارم دست بردم توی کیفم و جانماز رو مقابلش گرفتم روی زمین بازش کرد و تسبیح ام البنینی که دور دستش بود رو روی سجاده کوچک مسافرتیم که فقط یک مهر کوچیک داشت گذاشت: _خیلی دلم میخواد مثل تو مهر و سجاده بزرگ داشته باشم مخصوصا چادر نماز _باشه پس فعلا این سجاده و چادر من رو داشته باش من سعی میکنم یکی برات جور کنم و بعد پسش میگیرم فوری مانع در آوردن چادرم شد: نه... نمیخواد همین کوچولو خوبه تا یکی بخریم! لبخندی به روش زدم: نمازای اولته اینجوری بیشتر بهت میچسبه مقاومت نکن که میدونی حریفم نمیشی! با لبخند چادر رو از دستم گرفت: یه دونه ای ضحی! کتایون تک سرفه ای کرد: نه بابا میبینم که خیلی داره خوش میگذره! ژانت رو به کتایون چرخید و صادقانه گفت: آره خیلی کاش تو هم این حس رو تجربه میکردی با اشاره ریز من حرف رو عوض کرد: منظورم اینه که خیلی چیزا فقط با تجربه درک میشن خب... حالا اگر برات مهمه تو هم یه دونه ای هر کدومتون فقط یه دونه اید دیگه! بی توجه به دلجوییش کتایون رک گفت: تو که مسیحی معتقدی بودی و مسیح و مریم برات خیلی مقدس بودن چطور انقدر راحت دینت رو کنار گذاشتی و داری نماز میخونی! ژانت اخم کمرنگی کرد: من دینم رو کنار نگذاشتم اسلام که منکر مسیح و مریم نیست خیلی هم بهشون احترام میگذاره من چیزی رو از دست ندادم بلکه چیزهای جدیدی به دست آوردم چادر دوخته شده رو تن کرد: بهم میاد؟ نگاهی به چهره ی آرومش میون پارچه ی یکدست سفید چادر انداختم: خیلی خندید: ممنون حالا بخونیم؟ سر تکون دادم: بخونیم نماز که تمام شد کتایون توی اتاق نبود خواستم صداش کنم که دست ژانت حلقه شد روی دستم: میگم من یکم استرس دارم یه چیزی بگو که آرومم کنه! _چی بگم؟ اصلا چرا استرس داری؟! _خب فردا باید برم سرکار اولین روز کاری با حجاب اصلا نمیدونم چه برخوردی باهام میکنن با لبخند میون دوابروش رو بوسیدم خوب میفهمیدم چقدر سختشه طول میکشه تا مثل من پوست کلفت کنه و بی توجه به برخورد دیگران روشش رو زندگی کنه پیشونیش رو با انگشت شستم نوازش دادم: میدونم که خیلی سخته ولی یادت نره آدما تا کار سخت نکنن، آدم نمیشن یادت نره الگوها سخت ترین کارها رو انجام دادن که این سختی ها مقابلش هیچه! اگر به اینکه داری به الگوهات نزدیک میشی فکر کنی از سختی هات هم لذت میبری کپی مجاز🦋 🍃تالار نقد https://eitaa.com/joinchat/1914306642Ce8f8367977

♥️🍃 چندان‌که می‌رویم به مقصد نمی‌رسیم ما را از این ترددِ ضایع خجالت است... #عماد_فقیه_کرمانی ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ https://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

🎥| #کلیپ 🔸دعای هفتم صحیفه سجادیه ➕حاج محمود کریمی ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ http://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

#پوستر #رجاء_الشهاده #مرد_میدان #برای_سرباز #HERO ༺‌‌✾➣♡➣✾༺‌‌ https://eitaa.com/joinchat/3450667030Ca49fc47ed7

♡﷽♡ #رمان_ضحی♥️ ✍بہ قلمِ #شین_الف🍃 #40 *** با صدای اذان از خواب بیدار شدم و برای گرفتن وضو راهی سرویس شدم دیشب اونقدر دیر به خونه رسیدم که چراغها خاموش بود و اهل خانه غرق خواب و من ناچار شدم برای شنیدن تجربه اولین روز کاری ژانت با حجاب تا این لحظه صبر کنم وقتی برگشتم ژانت با صورت خیس و پف کرده روی مبل انتظارم رو میکشید: اومدی؟ من توی سینک ظرفشویی وضو گرفتم اینکار ایرادی که نداره؟ _سلام صبحت بخیر نه عزیزم چه اشکالی احساس کردم حالش کمی گرفته ست پرسش و پاسخ رو به بعد از نماز موکول کردم و خیلی سریع مشغول خواندن شدیم نماز که تموم شد گفتم: قبول باشه لبخندی زد: ممنون راستی این جور مواقع چی جواب میدن؟ تشکر میکنن؟ _نه. میگن قبول حق _آها قبول حق _خب... بگو ببینم چه خبر از کارت؟ دیروز چطور بود؟ نفس عمیقی کشید که حاکی از حرفهای مونده روی دلش بود: دیروز... اولش که همکارا از دیدنم تعجب کردن فکر کردن یه چالش یا چیزی شبیه اونه وقتی گفتم مسلمان شدم و شکلاتی که خریده بودم رو تعارف کردم؛ اولش با شوخی و خنده و مسخره بازی شکلات رو خوردن فکر کردن سرکارشون گذاشتم ولی وقتی فهمیدن قضیه جدیه؛ بعضیا مسخره کردن و بعضیا ناراحت شدن حتی یکیشون باهام دعوا کرد! ضحی واقعا دلم میخواست گریه کنم ولی خیلی خودمو کنترل کردم به خدا فکر کردم با خودم گفتم حتما اون منو میبینه و به قول تو عوض همه این سختیا بیشتر دوستم داره و بیشتر بهم نزدیک میشه چیزی نگفتم جوابشون رو ندادم رفتم دنبال ماموریتی که روی میزم بود ولی وقتی برگشتم همونی که باهاش دعوام شد گزارشم رو به رئیس شرکت داده بود احضارم کرد و توضیح خواست منم گفتم مسلمان شدم ولی توبیخم کرد! گفت دین شما به من ربطی نداره ولی کار شوخی بردار نیست گفت ظاهر شما روابط ما رو با شرکت های طرف قراردادمون دچار تشویش میکنه! گفت اینطوری نمیتونیم همکاری کنیم گفت فردا یا مثل همیشه بیا سر کارت... یا اینکه برو حسابداری و تسویه کن! منم... امروز میرم که تسویه کنم سعی کردم مثل اون وا نرم: یعنی به همین راحتی اخراجت کرد؟ با بغض گفت: آره من نمیفهمم مگه این یه تیکه روسری چه ضرری بهشون میرسوند! یعنی من با این دیگه نمیتونم عکس بگیرم؟! _فدای سرت عزیزم این که بغض کردن نداره تو خودتم میدونستی که این احتمال وجود داره خودتم گفتی وقتی بهت گفتم بیشتر فکر کن یادته؟... پس دیگه غصه شو نخور قحط کار که نیست تو هم عکاسی بلدی هم نقاشی هم زبان فرانسوی بلدی بالاخره یه کار خوب پیدا میکنی اصلا نگران نباش! لبخندی زد: ممنون که بهم روحیه میدی کتایون که دیشب بیشتر حالمو گرفت! بس که غر زد تا فهمید چی شده _اشکالی نداره از دستش دلخور نشو اونم نگرانته خیلی زیاد فقط یکم عجیب ابرازش میکنه! ولی کتایون خیلی دوستت داره ژانت لبخندی زد: میدونم تو خیلی خوبی ضحی همیشه توی هر شرایطی بجای پر و بال دادن به مشکلات مثبت ترین چیزها رو میبینی و به دیگران نشون میدی با لبخند و برای بار چندم گفتم: زاویه دید...خیلی مهمه خب حالا برو تسویه کن و بیا به نظرم فعلا یه هفته استراحت کن بعدش میگردیم دنبال یه کار خوب خوبه؟! لبخندی زد: استراحت! من الان نهایتا برای یک هفته زندگی پس انداز دارم یعنی میگی اونم خرج کنم و بعد برم بگردم دنبال کار؟ تو که میدونی اینجا چقدر هزینه ها بالاست _معلومه که میدونم تو فکر کردی من از خانواده م پولی میگیرم؟! من از حقوق کوچولوی خودم تو آزمایشگاه و پول ترجمه پروژه های دیگران خرج زندگیم رو میدم دستم تو خرجه رفیق! _واقعا؟! _بله واقعا اصلا نگران نباش کار بالاخره پیدا میشه اگرم یکم طول بکشه فعلا از پس انداز من خرج میکنیم و بعدا ازت میگیرم _اتفاقا امروز کتی گفت اگر پول نیاز داشتی بگو ولی من هیچ وقت دلم نخواسته از کتی پول بگیرم با خودم میگم اگر از اون پول بگیرم ممکنه فکر کنه رفاقتم باهاش بخاطر پولشه و آویزونش شدم _این چه حرفیه انقد به خودت سخت نگیر رفیقیم دیگه _من از ده سالگی رو پای خودم وایسادم ضحی به کار کردن و کم خرج کردن عادت دارم _نگران هیچی نباش خدا بزرگه تو فکر کردی خدا از روزی کسی که خلق کرده غافل میشه؟ توکل کن مطمئن باش به بهترین حالت ممکن این گره باز میشه این قول خداست! لبخندی زد: چقدر حالمو خوب کردی عاشقتم! پس امروزو استراحت میکنم و از فردا میگردم دنبال کار _منم برات پرس و جو میکنم به نظرم کتی هم... _نمیخوام به کتی رو بندازم امشب میگفت این چه خداییه که هنوز نیومده بیکارت کرده! نمیخوام فکر کنه ناتوان شدم _تو چه جوابی دادی؟ _گفتم تغییر اتفاق میفته اما دلیل نمیشه تاابد سختی ادامه داشته باشه شاید خدا میخواد کار بهتری برام پیدا کنه! حالا به هر وسیله ای لبخندم عمیق شد: آفرین همینطوره... با ذوق سجاده ش رو جمع کرد و بلند شد: من میرم برای تسویه وقتی برگردم تو رفتی درسته؟! _آره این هفته سرم خیلی شلوغه ولی پیگیر هستم نگران نباش