#گزارش_تصویری #پناهگاه 📸پارت پنجم 🔘 شب و روز سوم اعتکاف دانش آموزی پناه 📆 پنجشنبه ۱۴۰۳/۱۰/۲۷ 📍مسجد الرسول منظریه اعتکاف دانش آموزے پناه✨️

#داستان_اعتکاف #قسمت_سوم ساعت حوالی ۱۰ و ربع صبح است... و این سومین روزی است که سحرگاه ها با دعا و نماز شب ها سپری شده است تا دل و جان های روزه دار در روز، آماده بهره مندی معنوی بیشتری در خانه خدا باشند... دلهایی که شیطنت ها و بازی های نوجوانانه اش او را از یاد و مناجات با خدا غافل نکرده است... صبح طبق روال روز های پیش با برنامه ی رادیو اعتکاف آغاز می شود... بعد از اجرای زیبای آقای مظفری نوبت به برنامه حلقه ها می شود. این آخرین روزی هست که بچه ها لحظات شیرین اعتکاف خود را با مربیان خود سپری می کنند. لحظات نابی هست... مربیان جمع بندی مطالب این سه روز را برآب بچه ها بیان می کنند. از حال و هوای آنها در این سه روز می پرسند و برایشان در کلاسوری که به بچه ها داده شده یادگاری می نویسند...فضای گرم و صمیمی در فضا حاکم است. همچنین عکس های یادگاری که بچه ها با مربیان شان گرفته اند برایشان چاپ شده و به آنها به بهانه یادگیری ار روز های اعتکاف داده می شود. و اما هنگام اذان ظهر می شود تا نوگولان میهمان خدا، طعم آخرین لحظات دیدار های عاشقانه را در خانه خدا بچشند... بعد از نماز اما نوبت به سخنرانی جذاب و معنوی حاج آقا عموچی می‌رسد. حرف هایی که شوخی و خنده را با عرفان و معنویات درآمیخته تا به مزاج نوجوان سراسر شور و احساسات سرشار، شیرین تر بیاید. و اما بعد از سخنرانی جذاب موقع آن می شود تا ابتدا سکوتی سنگین در فضا حاکم شود و جان های آماده، دلی سبک کنند و دلهایشان را به عطر خدایی بیارایند. نجوا و مناجات با خداوند، سوز دلی در این دلهای مشتاق می آفریند و جان ها را آتش می زند. و اما الان چه فرخنده زمانی است برای نوشتن میثاقی با خداوند...! در این حال و هوا نورانی، برگه هایی بین بچه ها پخش می شود تا در آن عهدنامه خویش را با خدای خود بنویسند. بعضی از بچه ها با چشم هایی خیس از اشک هایی که بوی نور و ایمان و صفا می دهد، پیمان های خود را با خدا خود می بندند. و چه زیبا لحظاتی است لحظات هم پیمان شدن با خدا... و اما حالا زمان مناسبی است تا با یک حال خوش معنوی بعد از چند روز روزه داری، اعمالی عبادی معروف به اعمال ام داوود به جا آورده شود. بچه ها تسبیح و قرآن به دست مشغول انجام اعمال شخصی ام داوود می شوند. بعد از مدتی که نجوا های عاشقانه خاتمه یافت، رحل های قرآن را می آورند تا با تلاوت چندین سوره از اعمال ام داوود، قلب ها به نور کتاب خدا منور شود. و اما حالا به آخرین لحظات معنوی میهمان خدا بودن می رسیم. چه لحظاتی...چه لحظاتی...! بچه ها جمع شوند و مناجات های عاشقانه خود را به کمک کلام دلنشین آقای مظفری با خدا خویش می کنند. دلها قرار ندارد... و مگر کنده شدن از منبع نور برای عاشقان نور آسان است...؟ و اما به هر صورتی که بود و گذشت، دیگر هنگام بدرود گفتن است... چرا که صدا اذان می رسد... و این آخرین نماز عاشقانه ی دلهای مشتاق با خداست که در این قرار اقامه می شود... و اما بعد هم لحظه افطار... حالا وقت آن است که بعد از سه روز میهمان خدا شدن، بچه ها به بدرقه ی مربیان خود و استقبال خانواده های خود به آغوش گرم خانواده های خود برگردند تا زندگانی را با حال جدیدی از سر گیرند. از سوی همه ی کادر اعتکاف و میزبان این نوگولان دوست داشتنی، امید است که بهترین بهره های معنوی را در کنار دوستان خود برده باشند و این روز های را از شیرین ترین خاطرات خود در دفتر عمر خود به ثبت و یادگار بسپارند... به پایان آمد این دفتر حکایت همچنان باقیست.... اعتکاف دانش آموزے پناه✨️