🎞️ دوستانی که مثل من به ژانر «خانوادگی» علاقه دارند، فیلمهای زیر در جشنواره فجر امسال، به این ژانر اختصاص داره:
مرد آرام، بچه مردم، ترک عمیق، زیبا صدایم کن، زمانی در ابدیت، رها، شوهر ستاره، لولی، ماریا، سونسوز و چشمبادومی
اگر در این مدت، تماشا کردید، ممنون میشم نظرتونو باهام به اشتراک بگذارید 🙏
یجعلون هِدفونهم فی آذانهم
در یک سکانس از فیلم چشمبادومی، مائده در حالی که با پوشش نامناسب توی مینیبوس محلی نشسته، مردم روستایی اطرافش که از این موضوع شاکی بودند، هر کسی چیزی میگه و تیکه ای میندازه. در حالی که مخاطب منتظر واکنش مائده است، مائده خیلی خونسرد، هدفونش رو درمیاره و گوشاشو می بنده!
👂شنیدن، یک منبع ادراکی مهمه.
دور از شأن جوانانمان،
من فکر میکنم در این حدود سه دهه که از اختراع هندزفری بلوتوثی گذشته، یکی از عوامل تغییر ارزشی و فرهنگی نسل جدید نسبت به نسل قبل، همین موضوع باشه که اونها را بیرا، این ماسماسَک رو میذارن توی گوششون و کلا از دنیای بزرگترها فاصله میگیرند، کمتر به محیط اطراف خود توجه میکنند و در دنیای باب میل خود غرق میشند. ولی ما چی؟ مجبور بودیم مزخرفات و مزخرفات بزرگترها رو گوش بدیم و بپذیریم و ارزشهای اونها- خوب و بد- بره تو جونمون.
#صدای_فکر
@ethicscafe
📢چگونه میان آگاهی و اشاعه ناهنجاری، توازن برقرار کنیم؟
در دوراهی بین آگاهی و اشاعه فحشا چه باید کرد؟ مثلا یه محتوا در فضای مجازی میبینیم که محتوای ناهنجار و غیراخلاقی داره؛ از طرفی اگه بازنشر بدیم، کمک کردیم به بیشتر دیده شدنش. اگه بازنشر ندیم، باعث میشه که آگاهی جامعه پایین بیاد. خوبه که آگاه باشیم تو جامعه چی میگذره.
این دوراهی برای متخصصان بیشتر مطرح است چرا که روشنگری و آگاهیبخشی به جامعه، یکی از وظایف آنهاست.
🔹یکی از راههای حل این دوراهی، راهکار «آگاهی کلی بدون نشر» است. به این صورت که:
بدون اینکه محتوای ناهنجار رو نمایش و نشر بدیم، به مضمون اصلی و اطلاعات کلیدی آن بطور خلاصه اشاره کنیم و اون رو تحلیل کنیم و توصیه لازم رو به مخاطب بدیم. دادن اطلاعات دقیق و جزئی مثل اسم و آدرس یا نمایش دادن بدون تحلیل، میتونه آسیبزا باشه و ناخواسته کمک کنه به انتشار اون.
➖مثلا فرض کنید به فرزند خود که میخواد بره بیرون، به صورت کلی بگید که ممکنه توی مسیرت افرادی باشند که بخوان بهت پیشنهادهای غیراخلاقی بدهند مراقب باش. این خیلی فرق میکنه با اینکه بگید فلانی یا فلان منطقه یا فلان آدم پیشنهاد غیراخلاقی میده یا فضای غیراخلاقی داره مراقب باش. خب با این جور اطلاعات دقیق دادن، باعث شدید اونها بیشتر برای فرزندت شناخته بشن و ممکنه بخاطر کنجکاوی، ترغیب بشه سمت اونها.
🔸بیان عمومی و کلی آسیبها، میتونه دیگران رو آگاه کنه بدون اینکه آسیبها رو بیشتر کنه و تأثیر منفی داشته باشه.
این روش را در رفتار رهبری و بزرگان میتوان دید که بدون اینکه اشاره کنند به فرد یا جریانی که حرف نامربوطی زده، به صورت کلی محتوای آن حرف را میگویند و نقد میکنند. به این شکل نه اشاعه کرده نه بیتفاوت از کنارش رد شدهاند.
سربلند و سرفراز باشید🌷
#دوراهی_اخلاقی
@ethicscafe:به کافه اخلاق بپیوندید ☕
درخت، دستهایش را به سمت آسمان باز کرد. میخواست دانههای برف را در آغوش بگیرد و اجازه ندهد که به زمین بیفتند.
درخت با عشق و مراقبت، دانههای برف را در شاخههایش نگه داشت و به آنها گفت: «بمانید، بمانید! شما زیبایی این دنیا هستید و من نمیخواهم شما را از دست بدهم!»
شاید فقط درخت فهمید که عشق و مراقبت او میتواند دنیای کوچکی از زیبایی و شادی بسازد، حتی در دل سردترین روزهای زمستان ♥️🌿
۲۱ بهمن ۴۰۳
@ethicscafe
برف که میآید،
همه را به ذوق میآورد.
بازی میکنیم،
شادی میکنیم،
عکس میگیریم....
همچین که روز به پایان میرسد،
از آن لذت و زیبایی،
چیزی جز آب و گِل یا یخ باقی نمیماند.
حکایت خوشیهای دنیاست؛
کوتاه و گذرا،
ما را خوشحال میکنند،
اما زود ناپدید میشوند
و تنها خاطراتی از آنها باقی میماند.
#دنیاشناسی #پذیرش #قدردانی
@ethicscafe
💞 پا به پای هم؟ یا پشت به پشت هم
جملهای خواندم از امام خمینی که «رمز پیروزی ملت، ایمان و وحدت کلمه بود». با خودم گفتم آیا ما الان «وحدت کلمه» داریم؟ که پیروزیهایمان تکرار شود..
▪️وحدت و اتحاد، از اصول مسلم اخلاق اجتماعی و سیاسی است که در کلمات رهبر نیز پر تکرار بوده و در کلمات رئیسجمهور هم پررنگ است. ولی آیا «وفاق ملی»، همان «وحدت کلمه» است؟
🔹من دو معنا از «وفاق» میفهمم:
یکی اینکه هر کسی نظر خودش را داشته باشد ولی دعوا نکنیم به نظرات مختلف احترام بگذاریم. دیگر اینکه، همه همنظر و هماهنگ باشیم. و روی یک هدف مشترک توافق، و با هم همکاری میکنیم
هر دو معنا مهمند اما معنای اول، چندصدایی را ترویج میکند و معنای دوم، همصدایی را. معنای اول یعنی همزیستی مسالمتآمیز و معنای دوم یعنی هدایت انرژی و منابع به سمت یک هدف مشترک.
🔸بنظر میرسد وفاقی که رئیسجمهور مطرح میکند اولی است؛ چه مکرر میگوید دعوا نکنیم دعوا نکنیم. در حالی که ما به دومی بیشتر نیازمندیم. چیزی که زیاد است در مملکت، آدمهای نقابدار محترمی که نه تنها دعوا نمیکنند بلکه خیلی هم جنتلمن و مؤدبند! باید هماکنون همه یکصدا و همصدا، حرفمان و هدفمان یک چیز باشد و بس: ادامه انقلاب برای اقتدار و پیشرفت کشور
🍂متاسفانه الان اینطور نیست که حرف و دغدغه همه، این باشد. هر کسی سنگ خودش را به سینه میزند. اساسا در زمان انقلاب، هر کسی خود را در شکلگیری انقلاب سهیم میدانست و به سهم خودش، مسئولیتپذیر بود. اما هماکنون که خرمان از پل گذشته، برای آبادانی کشور احساس مسئولیت نمیکنیم و نشستیم مسئولان احساس مسئولیت کنند.
🍃بیایید فعال باشیم و همگی با یک هدف مشترک، یعنی پیشرفت و شکوفایی کشورمان، متحد شویم و آیندهای «خوب» بسازیم. وااقعا ما برای آنکه ایران «خانه خوبان» شود، خون دلها خوردهایم.
✍️ عبدالله عمادی_۲۲ بهمن۴۰۳
@ethicscafe:به کافه اخلاق بپیوندید ☕