بسم‌ الله الرحمن الرحیم #حضرت_علی_اکبر_ع_مدح_و_ولادت #غلامرضا_سازگار امشب شب تلاوت یاسین است شهر مدینه غرق در آذین است در حیرتم که یازده شعبان یا هفده ربیعِ نخستین است میلاد دل فروز علی اکبر فرزند نور و کوثر و یاسین است آیینه ی جمال رسول الله نامش علی است یا که علی این است لیلا فروغ سرمدی آوردی باغ گل محمّدی آوردی این نخل نور یا ثمر لیلاست این آفتاب یا قمر لیلاست این بحر فضل و معرفت و ایمان دُرِّ حسین یا گُهر لیلاست این شمع جمع محفل ثارالله فرزند، یا پیامبر لیلاست این نور دیده ی ابی عبدالله این نازنین پسر، پسر لیلاست سیمای او تبارک او باشد نام علی مبارک او باشد شرم و حیا، حیای رسول الله رو، کلِّ رونمای رسول الله پیداست در صحیفه ی رخسارش والشّمسِ و الضّحای رسول الله در لعل لب تکلّم پیغمبر در صوت او صدای رسول الله ترسم که اشتباه کند جبریل وحی آردش به جای رسول الله تشبیه کرده اند به قرآنش صدها امین وحی به قربانش والّیل، سایه ای زسر مویش والشّمس، جلوه ای زمه رویش سرو حسین قامت رعنایش چشم حسن به عارض دلجویش با آب زندگیت چه کار ای خضر لب تشنه جان فشان به لب جویش نبود عجب هزار مسیحا را درمان کند به خاک سر کویش آیینه ی جمال محمّد اوست اوّل علی زآل محمّد اوست کو مرغ شب که قرص قمر بیند خورشید را به وقت سحر بیند موسی کجاست تا به حجاز آید در طور اهل بیت شجر بیند عیسی به حسن او نگرد انجیل داود هم زبور دگر بیند زهرا کجاست تا که در این عالم بار دگر جمال پدر بیند حیدر ستوده حُسن نکویش را بوسد هماره مصحف رویش را ایثار از شهادت او زنده تیغ از شجاعتش شده شرمنده هر شام گشته دور سرش تا صبح تا بنده اش شده مَهِ تابنده دل می برد زماه بنی هاشم چون بر رخ حسین زند خنده بعد از ائمّه نام ولی الله تنها به شخص اوست برازنده بگشوده تا جمال دل آرا را مبهوت کرده عمّه و لیلا را در مشی و در مرام، حسین است این در منطق و کلام حسین است این پا تا به سر جمال رسول الله سر تا به پا تمام حسین است این در عرصه ی نبرد بود حیدر در صحنه ی قیام حسین است این گر چه امام نیست ولی گویم سرمایه ی امام حسین است این قبرش بهشت اهل نظر باشد پایین پا نه، قلب پدر باشد این کیست ماهِ ماهِ بنی هاشم چشم و چراغ شاهِ بنی هاشم جان داده خنده اش به بنی الزّهرا دل برده از سپاه بنی هاشم خُویش بهشت خُلق رسول الله رویش چراغ راه بنی هاشم جمع است در تمام وجود او قدر و جلال و جاه بنی هاشم آیینه ی خدای جلیل است این اوّل شهید نسلِ خلیل است این ای یاس سرخ باغ شهادت ها ای مهر تو تمام عبادت ها سرو قدت تجلّی قد قامت باغ رخت بهشت سعادت ها مردان راست قامتِ عاشورا دارند بر تو عرض ارادت ها در بین اهل بیت، وجود تو مجموعه ی تمام سیادت ها منشور سرخ خون و پیامی تو چشم و چراغ پنج امامی تو خلاّق دادگر به تو می نازد قرآن، پیامبر، به تو می نازد حیدر که در حرم همه بت ها را بشکست بی تبر، به تو می نازد زهرا که افتخار محمّد بود ای نازنین پسر به تو می نازد تو جان سیّد الشّهدا بودی بالله قسم پدر به تو می نازد آزاده ای و خَلق گرفتارت نازم به اسقامت و ایثارت صحرا به بر گرفته چنان جانت دریاست تشنه ی لب عطشانت تو مصحف ورق ورق زهرا پامال کرده اند چو قرآنت پیغمببر از ریاض جنان آمد در بر گرفت با لب خندانت قربانی حسین و شهید حق ای جان هر شهید به قربانت مرآت سیّد الشّهدایی تو مثل حسین خون خدایی تو ما خار ره، تو لاله ی صحرایی ما انجمن، تو انجمن آرایی من کیستم مریضِ مریضِ تو تو کیستی مسیحِ مسیحایی ماه به خون نشسته ی پیغمبر قرآن آیه آیه ی زهرایی زیبایی جمال که مدحی نیست تو در کمال از همه اولایی «میثم» بود مدیحه سرای تو عمری قصیده گفته برای تو @ewwmajmamolodi

بسم‌ الله الرحمن الرحیم #حضرت_علی_اکبر_ع_مدح_و_ولادت #غلامرضا_سازگار ▶️ امشب دل نسل جوان دارد سرور دیگری امشب خدا در هر سری افکنده شور دیگری امشب به جان اهل دل تابیده نور دیگری دل پیش دلبر یافته فیض حضور دیگری ماه محمد طلعتی از برج زهرا آمده یا بار دیگر در حجاز احمد به دنیا آمده لیلا در آغوش سحر شمس الضحی آورده ای قرآن گرفتی در بغل یا مصطفی آورده ای زادی علی دیگری یا مرتضی آورده ای حسن خداوند است این یا مجتبی آورده ای یا لله عجب شوری تو در نسل بتول انداختی الحق که آل الله را یاد رسول انداختی تکرار کن و الشمس را عکس جمالش را ببین بگشای قرآن را سپس خلق و خصالش را ببین با بال جان پرواز کن اوج کمالش را ببین در بین آل فاطمه قدر و جلالش را ببین آری تو ثارالله را مرآت داور زاده ای گوئی که همچون آمنه امشب پیمبر زاده ای در بوستان فاطمه سرو روان است این پسر جان رسول الله را آرام جان است این پسر هم یک جهان جان است و هم جان جهان است این پسر در پیشه قرآن و دین شیر ژیان است این پسر هم اشرف الخلق است این هم اشجع الناس است این هم در ره عشق و وفا همگام عباس است این این است کاندر کودکی روح عبادت یافته پا در جهان نگذاشته را سعادت یافته نا کرده تر از شیر ، لب رمز شهادت یافته رشد و نمو نایافته درس رشادت یافته نسل جوان را این پسر در هر زمان رهبر بود چشم و چراغ فاطمه نامش علی اکبر بود در ماه شعبان کامده آئینه دل منجلی بر زاده خیرالبشر زاده دو مادر دو علی آن شمع بزم عارفان این شیر میدان یلی آن در ولا حق را ولی این بربلا گفته بلی ان ماه تابانی بود ، در دست لیلای عرب این مهر رخشانی بود ز ان مام ایرانی نسب یاد آرد از حسن نبی عشق رخ دلجوی او تفسیر ایات نبی در خال و خط روی او نور نبوت جلوه گر در خلق و خلق و خوی او بس دل که گم گردیده در پیچ و خم گیسوی او آری مه لیلاست این کز پرده بیرون آمده وز شوق دیدارش جهان یکباره مجنون آمده ماهی که می بخشد بجان فیض لقاء الله را ماهی که برق خنده اش سورانده مهر و ماه را ماهی که مجنون ساخته یادش دل آگاه را ماهی که بر نسل جوان روشنگر آمد راه را ماهی که خط سبز ، آن از وهم ها بالا شده ماهی که در معراج خون ، مهر سپهر لا شده ماهی که چشم مست دل گردیده و شد گردون او دردا که با خون شسته شد رخساره گلگون او روی حسین ابن علی شد لاله گون با خون او لیلا به صحرای بلا از غصه شد مجنون او مهری که از تیغ ستم فرق منیرش چاک شد در محشر کرب و بلا یک نی بلند از خاک شد تا پیکر صد چاک او گردید در خون غوطه ور آمد کنار کشته اش ریحانه خیرالبشر بگرفته همچون جان خود ، آن جسم خونین را ببر آنسان که گویی داد جان آنجا پسر هم با پدر بر بند لب خاموش شو "میثم" ز شرح ماتمش ترسم که بگذارد جهان جان بر سردار غمش @ewwmajmamolodi

بسم‌الله الرحمن الرحیم #حضرت_علی_اکبر_ع_مدح_و_ولادت #مهدی_رحیمی ▶️ قُنداقه را حسین گرفت و ‌نگاه کرد اینگونه آفتاب تبسم به ماه کرد با خنده ی پیمبری اش از همان نخست حال حسین را علی اش رو به راه کرد هرکس که دیدش و صلواتی نکرد نذر در باب احتجاج خودش اشتباه کرد با یک ‌نگاه دشمن خود را در اوج رزم هر قدْر کوه بود مُبَدَل به کاه کرد مردان جنگجوی عرب را بدون جنگ پلکی به هم رسانده و خلع سلاح کرد قبل از ورود شمر به گودال در وداع روز حسین را علی اکبر سیاه کرد برگشت با بهانه ی لب تشنگی ولی در اصل شاهزاده تَرَحُم به شاه کرد برگشت قطعه قطعه علی اکبر این چنین یک دشت را برای تنش بارگاه کرد تو آمدی علی بشود حاصل حسین باشد سه جور آینه در منزل حسین تلفیقی از نبوت محض وامامتی ای شامل پیمبر و ای شامل حسین آن سان که خلق گشت حسین از گِل علی آمد پدید با تو علی از گِل حسین تو آمدی که نام تو مشکل گشا شود عشق به تو ولی بشود مشکل حسین از بس که دوست داشت تورا٬ در مقام عشق جان تو گشت هدیه ی ناقابل حسین کشتی شکست خورده ی طوفان کربلاست آنجا که پیکر تو ‌شود ساحل حسین قدِّ تو را و‌موی تو را و رخ تورا هرکس که دید گفت امان از دل حسین با هر تبسمت٬ نفست٬ راه رفتنت قبل از سنان خودت شده ای قاتل حسین بالای پیکر تو خودش را بروز داد در های های گریه غم کامل حسین از خیمه تا کنار تن قطعه قطعه ات قدّش خمیده گشت در این فاصله حسین بعد از تو خاک بر سر دنیا که می رود بر روی نیزه ها سر یک قافله حسین بعد از تو روبرو بشود تا صلات ظهر با شمر و‌خولی و انس و حرمله حسین برای گفتن از تو سخن نمی ماند که روضه ات به دل انجمن نمی ماند چه کرده است به اعضای دَرهَمَت شمشیر که بر سیاهی زلفت شکن ‌نمی ماند علی نماند اگر از حسین٬ قاسم هم به احتمال قوی از حسن نمی ماند چنان میان تن دشت ارباً اربایی که بر تنت اثر پیرهن نمی ماند برای روضه شناسان اشاره ای کافی ست تن تو آه میان کفن نمی ماند مؤذنی که بگوید علی ولی الله مُسَلَم است برایش دهن نمی ماند میان این همه شمشیر و‌نیزه معلوم است که عضو سالمی از این بدن نمی ماند

بسم ‌الله الرحمن الرحیم #حضرت_علی_اکبر_ع_مدح_و_ولادت #مجید_تال ▶️ و بی مقدمه با رخصت از جناب قمر نوشتم اول خط سیدی علی اکبر خدا به حضرت ارباب هدیه داد پسر خوشابه حال پسر یا خوشا به حال پدر خوشا به حال هرآنکس که نام خادم داشت علی رسید،جهان شاهزاده لازم داشت و جلوه کرد در عالم علی دوباره علی که برد نام علی را به هر مناره علی علیست وارث والایی و وقار علی به دست اوست برازنده... ذوالفقار علی حسین بر لبش الله اکبر آورده خدا برای جهان باز حیدر آورده به سینه مُهر(( انا فاطمی نسب )) دارد زمان زمان تبراست، پس غضب دارد به انتقام،سر از دشمنان طلب دارد همیشه نعره ی یا فارس العرب دارد... علی کنار ابالفضل مثل جان و تن اند بگو که جمع ابالقاسم و ابالحسن اند اگرچه عالم و آدم به شوکتش رو زد اگرچه هیبت عباس هم دم از او زد قدش به قامت افلاک اگرچه پهلو زد ولی مقابل زینب همیشه زانو زد حسین گفت که بی او دلم شفیق نداشت اگر نبود...، علمدارمن رفیق نداشت میان کرببلا خواست تا نشان بدهد_ _علی شده ، که برای حسین جان بدهد چرا بهانه به دست حرامیان بدهد نخواست تا به امان نامه ها امان بدهد نظام لشکر خودکامه را به هم می زد همین که دور و بر خیمه ها قدم می زد

#حضرت_علی_اکبر_ع_مدح_و_ولادت چه قیامتی و چه محشری، چه صنوبری و چه سروری چه محمدی و چه حیدری، شه ماسِواء، علی اکبری به مقامِ تو همه دم سلام،همه انبیا به درت غلام، نفست صفای علی الدوام ،که تویی شفاء علی اکبری به فدای خنده‌ی قند تو ، به فدای سرو بلند تو به فدای زلف کمند تو ، قمرُ السماء علی اکبری منم آن خمارِ سبوی تو ، وَ اسیر طره‌ی موی تو به فدای گلشن روی تو ، که تو دلربا علی اکبری تویی آن دلیل حیات من ، تویی آن صراط نجات من وَ تو اصل صوم و صلات من ، علم الهداء، علی اکبری همه مضطرب ز شجاعتت ، متحیر از تو و هیبتت به فدای شور و صلابتت ، اسدُ الولاء ، علی اکبری مه کهکشان یل قهرمان ، شه لا مکان شرف الزمان وجناتِ تو، شعف البیان، جبلُ الوفاء علی اکبری ✍ #علی_گلچین‌_پور