#حیات_طیبه ‌ ‌ 🔺صفحه رسمی حجت الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری در اینستاگرام: Instagram.com/nasery_ir ‌ ‌

#حیات_طیبه #تحجر 🔻 در جنگ صفین یکی از افرادی که در لشکر کوفه بود، شامی‌ها با شمشیر زدند و دست او از آرنج قطع شد. در مورد کرامات آقا امیرالمؤمنین چیزهایی شنیده بود؛ منتها یک فردی با ساختار فکری خاص بود. 🔸 آرنج خود را برداشت و خدمت آقا امیرالمومنین(علیه السلام) آورد و عرض کرد: آقا دست مرا قطع کردند، خواهش می‌کنم این را به هم بچسبانید. حضرت انکار کردند ولی او اصرار کرد. حضرت قبول کردند و عبای خود را روی دست او انداختند و چیزی زیر لب خواندند و این دست قطع شده را به هم چسباندند و چسبید. 🔹 فضولی‌ این شخص گُل کرد و دخالت بیجا کرد و گفت آقا چه چیزی خواندید؟ حضرت فرمودند: سوره حمد. با حالت انکار و تعجب گفت: سوره‌ی حمد؟! حضرت ناراحت شدند و فرمودند: تنقیص سوره‌ی حمد می‌کنی؟ برو، دست او جدا شد و دیگر هر کاری کرد، درست نشد. 🔸 همین حالا هم گاهی این نوع نگاه خفیف در بین ما ها هم می‌باشد. این نوع نگاه در مورد سوره‌ی حمد یا در مورد بسم الله هم‌ هست با وجودی که روایاتِ فضیلت بسم الله‌ کم نیست، اما یک مَلاحت یا حلاوت و حیاتی می‌خواهد که انسان با حالی دیگر و نگاهی دیگر این‌ها را بخواند و ببیند واقعاً اثر می کند، چون آنچه را که اهل بیت می‌فرمایند، حق و صدق است. 🔹 پس ما چه سوره حمدی می‌خوانیم که همیشه دست‌ ما جدا است و به هم نمی‌چسبد، و همه‌ی اعضای وجود‌ی ما متفرق است؟ چرا نگاه‌های ما کم است؟ همان تحجّری که در جان‌ ما و در نگاه ما است حتی به بسم الله یا سوره حمد ما هم سرایت می‌کند. 🔸 ما می‌خواهیم همه عوالم را به هم بزنیم تا یک بسم الله‌ با نگاه متحجرانه و مادّی ما، در همه عوالم تأثیر کند، این کار نخواهد شد، ما باید خود را وفق بدهیم. این اتفاق سنت خدا نیست که زبانی که دور از حیات و دلی که دور از حیات است اثر کند، چون آن اثری که می‌گذارد از بالا می‌گذارد، آن اثر از حیات می‌آید، از آسمان می‌آید. 🔹 ما می‌خواهیم همینطور که سنگ هستیم باشیم، ولی بسم اللهِ سنگیِ ما مانند حضرت عیسی در گِل، روح بدمد و این گِل پرنده بشود و برود، اینطور هم نمی‌شود. باید اول به فکر نوع نگرش و حیات دل بود. کد 8412‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌

* #آیت_الله_کشمیری #حیات_طیبه #ذکر 💠 نقش ذکر «ياحیّ يا قيّوم» در روش تربیتی آیت الله کشمیری 🔻روش سلوکی اولياء متفاوت است و روش تربيتی‌شان هم متفاوت است. نوع ارتباط با اسماء و بهره‌وری از اسماء نیز متفاوت است. 🔸 هر کسی روش خودش را دارد ولی خدا رحمت کند مرحوم آيت الله کشميری را، اول يک زاويه خاص و ارتباطی، بين فرد و يکی از اسماء ايجاد می‌کرد و بعد می‌گفت: فلان تعداد «ياحيّ يا قيّوم» بگو. می‌گفت: شما نمی‌دانيد که اسم حی و حیات از ضرورت‌ها است، وقتی حيات نباشد [تلاش‌های دیگر] فايده ندارد. 🔹 توسل به اين اسم، ابعاد حيات قلب را فراهم می‌کند. وقتی دل زنده شد، ادراک‌ها می‌آيد و «حيّ» از امّهات اسماء است. منتهی حد نصاب اشتغال به آن بالاست، حد نصابی که در زندگی انسان تأثير بگذارد بالاست، بايد زياد گفت، چرا؟ زیرا ما ظرفيت‌هايمان، شبيه به يک برکه است و گاهی بزرگ‌تر و بزرگ‌تر و ذو ابعاد است؛ منتهی دائم دارد اضافاتی و اموري وارد اين برکه می‌شود که منافی زلالی اين برکه و طهارت اين برکه است و ما بايد به نحوی عمل کنيم که هم جلوي آن آلودگی‌ها را بگيريم و هم از اسماء الهی برای طهارت و زلالی آن استمداد کنیم. 🔸 با توسل به اسم «حي» انسان حیات می‌یابد، يکی از خطراتی که در اين مسير هست، اين است که حيات، لحظه‌ای وارد قلب انسان شود ولی از بین برود. «قيوم» اين را جبران می‌کند، «قيوم» تو را نگه مي‌‌دارد. بعضي افراد اسماء را مخلوط می‌کنند، ولی اولين ترکيب، مربوط به ترکيب حکيم مطلق است. حي و قيوم را خدا ترکيب کرده است: «اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَي الْقَيوم...» ‌ ‌ ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🔺 کانال رسمی حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔘 @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌