eitaa logo
فهام
976 دنبال‌کننده
999 عکس
167 ویدیو
22 فایل
💠فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب💠 ✅محتوای فاخر و عمیق ✅زبان ساده و قابل فهم ❌شعار ❌حرف بی‌سند ⏱شبی 5 دقیقه رضا بیات: استاد دانشگاه، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی. @DR_Reza_Bayat
مشاهده در ایتا
دانلود
4️⃣ از 6️⃣ چنان که در نمونۀ فوق دیدید، حسینی زن است و زنانه به ماجرا نگاه می‌کند. مهم‌ترین بخش داستان سلیمان بن رزین در نگاه شاعر این جمله است: « همسرش نیز در این سفر او را همراهی می‌کرد». در هر دو شعر، همسر سلیمان حضور پررنگی دارد. زنانگی در شعر حسینی تصنعی نیست. از جنسی نیست که بتوانیم زیر کلماتی مثل «زن»، «مادر» و حتی «قامت مردانه» خط بکشیم و بگوییم این‌ها عناصر زنانه در این شعر است. مهم‌تر از این واژه‌ها که برای یک شاعر مرد قابل بازسازی است، نوع عاطفه و دغدغه‌های حسینی است. این تردید مردانه نیست: « مرور کرد دوباره، سه‌باره، فرمان را». حسینی در دیگر سروده‌هایش نیز از تمام تجربه و عاطفۀ مادری‌اش بهره می‌گیرد و به گمان من یکی از اصیل‌ترین نمونه‌های شعر زنانه را عرضه می‌کند. او حتی وقتی از زبان حضرت عباس (ع) خطاب به حضرت علی‌اکبر (ع) سروده، مادرانگی‌اش را فراموش نکرده است: دیدم از کودکی‌ات چرخش شمشیرت را دوست می‌داشتم این گفتن تکبیرت را مشق شمشیر تو با من چه تماشایی بود به زمین می‌زدی آخر عموی شیرت را فاتحانه، به کمر دست زده، می‌گفتی کودکانه به پدر، جنگ نفسگیرت را به زمین خورده‌ام امروز که شمشیرت نیست در صف هلهله‌ها نعرۀ تکبیرت نیست «کاف» «ها» «یا» پدرت دور سرت می‌خواند قطعه‌قطعه‌تر از این قدرت تفسیرت نیست پدرت هست کنار تو ولیکن نفسی تا که تعریف کنی جنگ نفسگیرت نیست * * * لشکر فتنه پر از ابن زیاد است عمو! با اذان سر به طواف تو نهاده‌ست، عمو! به پراکندگی و زخم تنت فکر نکن زود برگرد علی! کار زیاد است، عمو! تا ابد کار دفاع از حرم و بانگ اذان روی دوش من و دوش تو فتاده‌ست، عمو! صبح فردا به سر نیزه معما: من و تو کار داریم در این بادیه فردا من و تو بعد از این کرب‌و‌بلا مکتب انسان‌سازی است هر گروهی که بخواهد برسد تا من و تو، عضوگیری و فرستادنشان با زینب بیعت و بردن و آموزششان با من و تو در نقد ادبی، شاخه‌ای داریم به نام نقد فمنیستی که به ادبیات زنانه می‌پردازد. معمول این است که فمنیسم را در رمان بررسی می‌کنند و نه شعر. می‌گویند زنان نویسنده واژگانشان خاص است؛ به جای «مادر»، می‌گویند «مامان». جملاتشان طولانی‌تر است و داستان‌هایشان اطناب دارد؛ چون زنان پرحرف‌ترند و به جزئیات بیشتر دقت می‌کنند؛ احساسات زنانه و روابط «خاله‌زنکی» برایشان موضوعیت دارد و بخش‌های مهمی از داستان‌هایشان به شرح دلدادگی‌ها و خواستگاران دختر همسایه و حسادت‌های زنانه می‌گذرد. اصلا نوع خاصی از رمان، عاشقانه‌های عامه‌پسند، مخصوص دختران نوجوان و جوان است و ... . در شعر هم هرگاه می‌خواهند فمنیسم را نشان دهند، سراغ فروغ فرخ‌زاد می‌روند و دغدغه‌های تنانه و زنانۀ او را نشان می‌دهند. گمان می‌کنم خانم حسینی توانسته نسخه‌ای اصیل و بومی از شعر و احساسات زنانه را ارائه دهد که نه بی‌پروا و پرده‌در است و نه سطحی و کم‌مایه. او مادرانه و زنانه، به اعتقادات، به مکتب، به دین و زندگی نگاه کرده است و الگوی مناسبی است برای زنانه‌سرایی. 🟢🔵🔴🟡 فهام: فرهنگ. هنر. ادبیات. مذهب @fahhaam