باسلام از همۀ سروران گرامی که به بنده لطف داشتند و روز معلم را تبریک گفتند، تشکر می‌کنم. با خواندن بعضی از پیام‌های همراه با لطف شما، از سر شوق گریستم که خدا بر من چنان منتی نهاد که وقتی نام زیبا و بلند «معلم» برده می‌شود، من نیز در در اذهان شریف عده‌ای از دوستان عزیز، تداعی شوم. اگر براستی من هم معلم باشم، صدبار به این شغل می‌بالم و می‌نازم. @fakhrian_ir

آزادی در اسارت سال‌هاست غرب پز لیبرال بودنش را می‌دهد. گوش عالم را کر کرد که من طرفدار آزادی‌ام. با همین شعار، یک رؤیای غربی در ذهن مردم جهان ساخت. کاری کرد که وقتی نام آزادی به گوش می‌رسد، تصور کنی که غرب، بهشتِ موعود دنیاست. اما فقط خدا می‌داند که با همین شعار چه بلاهایی که بر سر مردم جهان نیاوردند! هندوستان را ویرانه کردند، الجزایر را تبدیل به تلّی از خاک کردند. فلسطین را غصب کردند. کثیف‌ترین، دیکتاتورترین و بی‌رحم‌ترین آدم‌ها را بر ملت‌ها تحمیل کردند. کافیست به عراق و ایران صدسال پیش نگاهی بیندازید. به اسم آزادی هر بلایی که خواستند بر سر افغان‌ها و سوری‌ها آوردند. آنجا را که غارت نکردند، چون نتوانستند یا برایشان نفعی نداشت. حالا فهمیدید معنای «لیبرالیسم» چیست؟ فهمیدید معنای «آزادیِ غربی» چیست؟ آزادی از نگاه آنها یعنی تو برای تأمین منافع پولدارهای دنیا، آزادی هر کاری که دلت خواست انجام دهی. تو آزادی تا هر غلطی که دلت خواست انجام دهی تا پولدارهای دنیا، پولدارتر شوند. پس ملاکِ آزادی، پول و منافع ارباب‌های دنیاست و نه چیز دیگر! در غرب تو تا آنجا آزادی که بتوانی «بردۀ خوبی باشی»! تو برای بردگی، کاملاً آزادی! در غرب، بردگی کاملاً آزاد است. البته خیلی ماهرانه سر مردم دنیا کلاه گذاشتند. خیلی زیبا با واژه‌ها بازی کردند. خیلی استادانه با برچسب‌ها پدر ملت‌ها را درآوردند. اگر برایشان سودی نداشته باشی، بیچاره‌ات می‌کنند. سودشان در ظلم است، در بحران‌ است، در کشتار است، در ویرانی‌هاست. آنها اساساً بحران‌زیست هستند. مثل ماهی که اگر در آب نباشد، می‌میرد، آن‌ها هم اگر ظلمی نباشد، غارتی نباشد، برده‌داری نباشد، تبعیض نباشد، کشتار نباشد، می‌میرند. اما آنجا که آزادی طعم «عدالت» می‌گیرید، صدایشان در می‌آید، واکنش نشان می‌دهند، به‌هم می‌ریزند، ذات‌شان رو می‌شود، باطن کثیف‌شان دیده می‌شود. می‌دانید چرا؟ چون دیگر آن آزادی، به دردشان نمی‌خورد. برایشان سودی ندارد. بخوانید تاریخ نهضت مردم ایران را! چون یک حرکت عدالت‌خواهانه و ضد ظلم و استبداد بود، آمریکایی‌ها تمام‌قد در مقابلش ایستادند. آنجا چون مردم بردۀ آنها نبودند، چون گوش به فرمان آنها نبودند، دیگر از آزادی خبری نبود. از هیچ آزادی‌ای. آنجا آزادی سرکوب شد و اسیر. و امروز ببینید آمریکا را، اروپا را و بخش‌هایی از آسیا را. ببینید یک حرکت عدالت‌خواهانۀ آرام چگونه دستخوش وحشی‌گری‌های حیرت‌انگیز عده‌ای ادکلن زده و خوش‌پوش می‌شود! ببینید همانها که یک عمر دهان‌شان را پر از واژۀ آزادی می‌کردند، امروز چه بر سر آزادی آوردند! آزادی را بی‌آبرو کردند. با مشت و گرز به جان آن جوانک‌های دانشجو افتادند که تنها خواسته‌شان کشیدن ترمز ماشین نسل‌کشی در فلسطین است و بس! این بیچاره‌ها نتوانستند شعارهای شیک اما توخالی‌شان را حتی برای مردم خودشان نگه دارند. این یعنی لیبرال‌ها بر سر منافعشان با هیچ‌کس و هیچ‌چیز شوخی ندارند. البته امروز غرب بی‌آبروتر از همیشه و لیبرالیسم نزدیک‌تر از همیشه به ایستگاه پایانی است. @fakhrian_ir

#سخنرانی #جلسه_چهارم 🎙سخنران: حجت الاسلام والمسلمین فخریان ما و توحید در قرآن بستۀ جامع توحید سبک زندگی توحیدی حیات جمعی و تشکیلاتی 📅دوشنبه ۱۳ فروردین‌ماه ۱۴۰۳ ۲۱ رمضان‌المبارک ۱۴۴۵ 🕌هیئت منتظران ظهور(نیشابور) ـــــــــــــــــــــــ @fakhrian_ir

با عرض سلام خدمت دانشجویان محترم ثبت‌نام کننده در دوره حامیم دانشگاه سیستان و بلوچستان🌺 🔰آغاز دوره حضوری طرح حامیم ۳ در دانشگاه سیستان و بلوچستان 🔰 📆 زمان برگزاری کارگاه‌ها: 🔸پنجشنبه ۱۳ اردیبهشت‌ماه از ساعت ۱۲:۳۰ تا ۱۷:۳۰ 🔸جمعه ۱۴ اردیبهشت‌ماه از ساعت ۹:۳۰ تا ۱۴ #زاهدان، دانشگاه سیستان و بلوچستان

🎙می‌خوای امام زمان تحویلت بگیره؟! (ضرورت زندگی جمعی۳) @fakhrian_ir

#اطلاعیه بسیج اساتید و نخبگان جامعةالزهرا (سلام‌الله‌علیها) با همکاری اداره کل اساتید جامعة‌الزهرا (سلام‌الله‌علیها) برگزار می نماید: نشست بصیرتی با موضوع: استاد پرچم‌دار جهاد تبیین، نشر فرهنگ مقاومت و ایثار ویژۀ اساتید سخنران: حجة‌الاسلام و المسلمین فخریان سه‌شنبه: ۱۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ ساعت: ۱۱ الی ۱۲ مکان: قم، جامعةالزهرا(سلام‌الله‌علیها)، ساختمان شهید بهشتی (ره)، سالن آمفی تئاتر، طبقه سوم

مسأله‌یاب‌هایِ مسأله‌حل‌کن ماهیت انقلاب اسلامی جوری است که ذاتاً چالش برانگیز است. اصولی که انقلاب اسلامی به آن معتقد است، مخالفان سرسخت جهانی دارد. از روزی که انقلاب متولد شد، شبیه هیچ‌کدام از انقلاب‌ها و مکتب‌های گذشته نبود. این یک چیز جدیدی است. نه شبیه و متکی به مکتب سوسیالیستی شرق است و نه شباهتی به مکتب لیبرالیستی غرب دارد. طبیعی است چنین موجودی که از اطاعت شرق و غرب سرباز زده و بر علیه همۀ آنها طغیان کرده و شوریده، در یک نبرد سخت و پیچیده وارد شود. وقتی تو اعلام استقلال از همه کردی، وقتی گفتی می‌خواهم خودم باشم و روی پای خودم بایستم، وقتی گفتی نمی‌خواهم توسری‌خور و دنباله‌رو دیگران باشم، طبیعی است که قلدرها، سودجوها و استعمارگرها از تو عصبانی شوند. انقلاب باید فکر مدیریت این چالش‌ها را بکند. باید برنامه‌ای برای زمین نخوردن، برای له نشدن، محو نشدن و مضمحل نشدن خودش در این نبردهای جهانی، داشته باشد. این چالش‌ها هم ابعاد مختلفی دارند: بعد فرهنگی، بعد اقتصادی، بعد سیاسی، بعد نظامی، بعد حقوقی و ... نکتۀ مهم این است کشوری که چنین انقلاب یکتایی در آن واقع شد، به اندازۀ کافی چالش‌های تحمیلی از سوی قلدران دارد، پس به‌هیچ‌وجه نبایستی خودش برای خودش چالش جدیدی بیافریند. بایستی جلوی چالش‌های دست‌ساز داخلی را بگیرید؛ و الّا لازم است در دو یا چند میدان چالشی هم‌زمان ورود کند و خب این به صورت طبیعی قدرت یک کشور را تضعیف می‌کند. مثلاً در باب فرهنگ بی‌توجهی به هستۀ نرم آن یعنی تشکل‌های مردمی، یا میدان ندادن به ظرفیت‌ها و ابتکارات مردم، یا دختر و پسر را در معرض فساد و ولنگاری گذاشتن یا برخورد صوری و سطحی با مقولۀ فرهنگ و... می‌تواند از چالش‌های دست‌ساز داخلی باشد. در اقتصاد، غفلت و یا تغافل از تولید داخل، بی‌توجهی به نیروی انسانی، عدم توجه به نخبگان، عدم نظارت درست در بازار اقتصاد آزاد، عوض کردن خصوصی‌سازی با اختصاصی‌سازی و... از چالش‌های خودساز داخلی است. هنر جبهۀ انقلاب این است که چک‌لیست چالش‌های ممکن در هر بخش را تهیه و افکار عمومی را به آن توجه دهد. چه چالش‌هایی که از طرف مقابل ما بر ما تحمیل می‌شود و چه آنها که ممکن است خواسته یا ناخواسته در داخل ساخته می‌شود. هنر ما بایستی این باشد که در آینده زندگی کنیم، آینده را رصد کنیم، ببینیم در یک سال پیش‌رو، در سه سال آینده، در پنج سال یا ده‌سال آینده در بخش‌های مختلف، ممکن است چه چالش یا بحرانی دامن ما را بگیرد، آن را شناسایی کنیم و راه پیشگیری و یا درمان آن را پیدا کنیم. در حقیقت ما باید ابتدا مسأله‌یاب و سپس مسأله‌حل‌کن شویم. امروز بالاترین خدمت به این کشور و به این ملت و به این انقلاب همین است. بسیاری از مشکلات، با توجه ما، با هوشیاری ما، با آینده‌نگری ما، با مسأله‌یابی ما، با راهکارهای ما، با کار و ابتکار ما یا اصلا پیش نمی‌آید یا بعد از وقوع بزودی حل می‌شود. @fakhrian_ir

زنانِ تماشاچی حماقت محض یعنی آنکه زنان را وارد جایی کنی که فضا و محیط آن، پرخطر و در لبۀ پرتگاه ضد فرهنگی است. جایی که هیچ نسبتی با زن ایرانی مسلمان ندارد و بعد دائم به هیجان آن حضور هم بیفزایی و بخواهی آن را عادی جلوه دهی و به افکار عمومی بفهمانی که کار درستی کرده‌ای. بعد که یکی‌یکی آسیب‌های آن تصمیم و اقدام جاهلانه رو شد، تازه تصمیم جدیدی بگیری که البته دیگر نمی‌توان آن تصمیم را صرفاً متصف به حماقت کرد، بلکه بوی دیگری می‌آید. در یک بازی فوتبال، زنان و مردان حاضر در ورزشگاه، شروع به فحاشی و بی‌ادبی به یکدیگر می‌کنند، آن هم چه فحش‌هایی! حالا در یک اقدام جدید که اتفاقا روکش جذابِ حمایت از حقوق زنان را هم دارد، گفته‌اند که در بازی برگشت همان دو تیم، دیگر مردها را به ورزشگاه راه ندهند و فقط زنان بیایند. آری فقط زنان بیایند و بازیکنان مرد را یکصدا تشویق کنند! آقایان! با چه منطقی مجوز ورود زنان به ورزشگاه‌ها را صادر کردید که حالا به چه کنم چه کنم بیفتید؟ از جو ورزشگاه‌ها، خصوصا در مسابقات فوتبال بی‌خبر بودید؟ که نبودید. اگر سراغ حکم اولی شرع مقدس رفتید که: «اصل حضور زن و مرد در یک مکان عمومی ایراد ندارد»، خوب است بدانید که به جهت زمانه، احکام ثانویه به اقتضائات نو به نوی سیاسی، فرهنگی و اقتصادی، حکمی دیگر که حاکم بر حکم اولی است صادر می‌کند. بماند که اکثر احکام اولیه عام یا مطلق نیستند، بلکه مشروطند. اگر هم به اقتضای نفوذ فرهنگ غربی، این تصمیم را گرفتید، بدانید که سخت اشتباه کرده‌اید. فرهنگ غربی هیچ‌گاه به کار این ملت نیامد. با دست خودتان قتلگاه درست نکنید. از ولنگاری در فضای مجازی چه دیدید که به ولنگاری در ورزش روی آورده‌اید؟ آسیب‌های غیرقابل جبران بی‌فرهنگی در فضای مجازی - که حالا دیگر فقط آسیب نیست، که تبدیل به بحران شده - بس‌مان نبود که آمدید دختر و پسر را یک‌جا در ورزشگاه جمع کردید! آخر و عاقبت این تصمیم‌های نابخردانه چه خواهد بود؟ جز آسیب به نسل جوان؟ جز مشغول کردنشان به کارهای بیخود و پرخطر؟ راستی نمرۀ پیوست‌های فرهنگی‌تان در ورزش چند است؟ @fakhrian_ir

❤️ قربانی اول ماه #ذی‌القعده به نیت سلامتی امام زمان (عج‌الله‌فرجه) و نائب ایشان آیت‌الله العظمی خامنه‌ای و پیروزی ملت فلسطین 👈 توزیع در میان خانواده‌های کم برخوردار 💳 شماره کارت:

6273817010167124

به‌نام "گروه‌جهادی‌شهیدحاج‌قاسم‌سلیمانی" ✓ جهت کپی شماره کارت کافیست روی شماره کارت بزنید. 🔻لطفاً پس از واریز وجه، حتماً فیش را به شناسۀ زیر ارسال فرمایید: @mostafavi_h قرارگاه‌جهادی‌شهید‌حاج‌قاسم‌سلیمانی وابسته‌به‌مجموعۀ‌تبیین‌منظومۀ‌فکری‌رهبری https://eitaa.com/sh_qasemsoleimani

موضوع: نقش تربیت نیروی انسانی، در تداوم انقلاب 🎙حجة‌الاسلام و المسلمین فخریان 🕌 قم، جامعة‌الزهرا (سلام‌الله‌علیها) ⏱ سه‌شنبه، ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ @fakhrian_ir

دختران سوخته و دخترانِ جهان‌ساز خم می‌شد و دست دخترش را می‌بوسید. با القاب زیبا صدایش می‌زد. او را در آغوش می‌گرفت و نوازش پدرانه می‌کرد. وقت سفر، آخرین نفر با او خداحافظی و در برگشت، اول به او سر می‌زد. پیغمبر را می‌گویم. چقدر فاطمه‌اش را تکریم می‌کرد! موسی بن جعفر نیز همینطور. به دخترش می‌فرمود: فداها ابوها. پدرش فدایش شود. کرامت، گرانیگاه تربیت اولیای الهی، خصوصا نسبت به دختران است. آنکه از کرامت برخوردار است، کریم است. کریم بزرگ می‌اندیشد. کریم، لئامت نشان نمی‌دهد. کریم آلوده نمی‌شود، در حداقلی‌ها نمی‌ماند. چشم به آسمان دارد و جهان انسانی. اگر بناست جهان را بسازیم، باید «کرامت» انسان‌ها، خصوصاً دختران را دریابیم. اثرگذاری اجتماعی دختران، که بعدها زن می‌شوند و مادر، از همۀ دیگران بیشتر است. جامعه‌ای که دخترانش از کرامت برخوردارند، سربلند است و پیشران و جهان‌ساز. در حقیقت، جوامع را خانواده‌ها و خانواده‌ها را زنانی که تا دیروز دختر بوده‌اند می‌سازند. سرمایه‌گذاری بر روی دختران، هزینه نیست که همه‌اش سود است. غربِ سوخته، دختران و زنانش را بی‌اعتبار و بی‌کرامت کرد که سوخت. غرب، سوخت و دودِ سوختنش به آسمانِ جهان رفت، چون چشمش را بر کرامت بست، بر کرامت دختران و زنان و مادران. هر روز با بهانه‌ای، تیشه به ریشۀ نهال جامعه‌اش زد. روزی با آزادی از نوع مشمئز کننده‌اش، روزی با تشویق زنان به مشاغل سخت، روزی با اختلاط زن و مرد، روزی با تفکر منحوس فمنیسم و روزی با بردگی جنسی و روزی با «زن‌حیوانی». آری غرب سوخت، چون دختران و زنان را سوزاند. آنها را سوزاند تا در پرتو آتش آنها، خود در سرمایِ سختِ جهانِ پُر از تعارضِ منافع، چند روزی بیشتر بچرد و بخورد و نشخوار کند. اما امروز دود سوزاندن آن ریحانۀ هستی، اول در چشم خودشان رفت. اول این آتش، خرمن دامن خودشان را گرفت و اکنون دیگر نه راه پیش برایشان مانده و نه پس. اما در ایران بعد از انقلاب ما، نه. ما سخت تکیه بر کرامت زنان و دختران‌مان داریم. ما قدر این گوهران را می‌دانیم. ما دیدیم که در نهضت اسلامی ما، این زنان و مادران چگونه همسران و فرزندان خود را به معرکۀ نبردِ دیو و دد با پری‌‌روها و پری‌خوها فرستادند. ما با چشمان خود دیدیم که چه‌سان تکه‌های وجودشان را به خاطر هدف، به مقابلۀ با گلوله‌ها فرستادند و شاهد پرپر شدن عزیزان‌شان بودند. ما دیدیم که خودشان در نهضت و انقلاب، و از ابتدای انقلاب تاکنون، چگونه در خط مقدم نبرد سخت و نرم ماندند و جهاد کردند و سنگرها را خالی نکردند. اگر نهضت پیروز شد، زنان ما سهم‌شان از همه در این پیروزی بیشتر بود. اگر جنگ را بردیم، در این پیروزی اول وام‌دار شیرزنان ایرانیم. اگر در نبردهای پی‌ در پیِ فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اکنون ترکیبی، انقلاب یکی پس از دیگری کتل‌های پرپیچ‌وخم را پشت‌سر گذاشت، چون این زنان و دختران بودند که با دست قدرت خود، این قطار را به جلو راندند. اگر امروز ایران، از عمق راهبردی منطقه‌ای و بین‌المللی برخوردار است، زنان و دختران سهم‌شان در این، بیش از دیگران است. به مناسبت سالروز بزرگداشت مقام حضرت معصومه علیهاالسلام و روز دختر @fakhrian_ir