eitaa logo
کانال فلسفه علویه
102 دنبال‌کننده
167 عکس
144 ویدیو
10 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
برهان وجودی آنسلم (۱۰۳۳-۱۱٠۹) برهان وجودی از قرن یازدهم میلادی (پنجم قمری) در میان حکیمان اروپا مطرح شد. مشهور آن است مبتکر این برهان سنت آنسلم قدیس کانتلبری بود؛ از این رو به این برهان، برهان آنسلمی نیز گفته‌اند. این برهان در کتاب معروف وی، تمهیدات (به انگلیسی: prioslogium) چنین ذکر شده است: مقدمه اول: خداوند بنا به تعریف: «وجودی است که هیچ چیز کامل تر از او نتواند به تصور درآید». مقدمه دوم: وجود دو نوع است: 1⃣ چیزی که فقط در ذهن وجود دارد. 2⃣ چیزی که هم در ذهن و هم در خارج از ذهن وجود دارد. به عنوان نمونه یک نقاشی که فقط در ذهن نقاش است، با چیزی که هم در ذهن او و هم روی بوم نقاشی وجود دارد مغایرت دارد. مقدمه سوم: چیزی که هم در ذهن و هم در خارج ذهن وجود داشته باشد، کامل تر از چیزی است که فقط در ذهن وجود دارد. نتیجه: از آنجا که بنا به فرض خداوند کامل ترین وجود است، پس خدا باید هم در ذهن و هم در عالم خارج وجود داشته باشد. تقریر دوم: ⭕️ مدعا: خدا باید هم در ذهن و هم در عالم خارج وجود داشته باشد. 🚫 خلف: اگر خدا در خارج موجود نباشد، می‌توانیم چیزی را که هم در خارج و هم در ذهن است تصور کنیم، پس آن چیز کامل تر از خدا خواهد بود. اما این امر مستلزم آن است که چیزی کامل تر از خدا باشد و این محال است، زیرا خدا بر اساس تعریف، بزرگ‌ترین وجود قابل تصور است. بنابرین خدا باید در خارج نیز وجود داشته باشد. ✍️ نقد: این برهان از نوع براهین پسینی است، به عبارت دیگر این برهان بر مبنای این پیش فرض بنا نهاده شده است که خداوند وجودی اکمل از هر وجود دیگری است. این پیش فرض در نهاد خود مفروض گرفته است که موجودی اکمل در هستی موجود است. در حالی که منکران خداوند میتوانند وجود موجود اکمل را منکر شده در نتیجه استدلال را از حیز انتفاع ساقط نمایند. نکته دیگر در این برهان می گوید اگر وجودی اکمل موجود است باید چگونه باشد؟ پاسخ این است که باید وجود عینی داشته باشد چرا که وجودی که هم ذهنی است و هم عینی اکمل است. در حالی که این مدعا خودش نیاز به اثبات دارد، که شی که وجود عینی و ذهنی دارد اکمل است. بلکه برهان به خلاف آن حکم می دهد زیرا: 🅰 خدا وجود ذهنی دارد. 🅱 موجودی که وجود ذهنی دارد در حد ذهن محدود است. 🆎 پس خدا وجودی محدود دارد. ✝ برهان امکان و وجوب آکوئیناس (۱۲۲۵–۱۲۷۴ م) در دنیا چیزهایی را می بینیم که ممکن است بودن آنها و ممکن است نبودن آنها. به عبارت دیگر چیزهای فاسد شدنی در عالم قابل مشاهده است. اما اگر همه چیز ممکن بود و بنابراین قادر به از بین رفتن وجود بود، در آن صورت، اکنون هیچ چیز وجود نداشت. اما چیزهایی به وضوح در حال حاضر وجود دارند. بنابراین، باید چیزی وجود داشته باشد که فنا ناپذیر باشد: یک موجود ضروری. این را همه می فهمند که خداست. 🔺 🔺 🔺 💢@falsafeh_alaveyeh