داستان یک مثل هرچه کنی به خَود کنی گر همه نیک و بد کنی درویشی در راه می‌رفت و می‌گفت: هرچه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی پیرزنی این گفته را شنید و گفت: من به این درویش ثابت می‌کنم که این حرف درست نیست. پیرزن، نانی پخت و در آن زهر ریخت و هنگامی که درویش به در خانه آمد، آن نان را به او داد. درویش نان را گرفت و روان شد. نزدیک خانه‌ی پیرزن، پسری به درویش رسید و گفت: من از راه دور آمد‌ه‌ام؛ گرسنه‌ام. درویش نان را به پسر داد و پسر، نان را خورد و فریاد زد: سوختم. مردم، از خانه‌ها بیرون ریختند و پیرزن هم بر اثر سر و صدای آن دو، داخل جماعت شد و دید کسی که نان را خورده، پسر اوست که پس از مدت‌ها، از سفر آمده بود. پیرزن گفت: بله درست است که: هرچه کنی... . ضرب‌المثل‌های معروف ایران، مهدی سهیلی، ص ۱۸۴ و ۱۸۵. #داستان‌مثل #هر‌چه‌کنی‌به‌خود‌کنی #مهدی‌سهیلی 🌈فرهنگسرای خانواده (علوی)