✡️ «بازی ماهی مرکب»؛ لذت سادیسمی ایلومیناتی از نمایش ماتریکس به توده‌ها (١) 1️⃣ این‌که گمان ببریم سیستم #الیت_جهانی اجازه می‌دهد که بدون هماهنگی و تأیید آن‌ها، سوپرکمپانی‌های سرگرمی‌ساز، تولیدات عظیمی (بیگ پروداکشن) در راستای «افشاء» و تخطئه‌ی این #حکومت_جهانی یا همان #نظم_نوین_جهانی بسازند، بسیار ساده‌اندیشی و خام‌فکری است، چرا که #هالیوود «بازوی الیت جهانی» است. 2️⃣ تصور این‌که آثاری چون سریال #بازی_ماهی_مرکب (Squid Game)، آثاری افشاگر و آزادی‌خواه در تقدیس بشریّت و ضربه‌زدن به حکومت جهانی #زرسالاران است، یک #توهم بزرگ است که از قضاء ایجاد همین توهم جزء اهداف اصلی ساخت چنین آثاری است. 3️⃣ «بازی ماهی مرکب»، دنباله‌ی فیلم‌های #افشاگر اما #مدیریت‌شده (همانند #ماتریکس و #نمایش_ترومن) است که دربارهٔ یک «جهان بازنمایی‌شده» و یک «سیستم کنترل‌کننده» حرف می‌زنند. 4️⃣ نکتهٔ کلیدی سریال «بازی ماهی مرکب» اشاره به مفهوم #توهم_آزادی است. الیت طراح و کنترل‌کنندهٔ بازی بارها روی این مسأله تاکید می‌کنند که کسی را به زور به محل بازی نیاوردند و کل بازی بر اساس یک «قرارداد» است که شرکت‌کنندگان در کمال اختیار و #آزادی امضاء کرده‌اند و حتی هر وقت #اکثریت بخواهد، بازی تمام می‌شود. 5️⃣ قطعاً نویسنده و خالق این سریال، به‌خوبی بر مفاهیم اندیشهٔ سیاسی پشت سیستم #لیبرال_سرمایه‌داری آشنا بوده که این‌چنین مفاهیم مقدس در قاموس #دموکراسی_لیبرال، یعنی «آزادی»، «قرارداد» و «اکثریت» را سوژه‌ی طنز سیاه خود قرار داده است. 6️⃣ به این‌ها باید مفهوم #شرایط_برابر_برای_رقابت را هم افزود که آگاهان و علاقمندان به تاریخ #اندیشه_سیاسی می‌دانند، کلیدی‌ترین مؤلفه در مکتوبات «فریدریش فون هایک» و «میلتون فریدمن» (آباء فکری #نولیبرالیسم) در دفاع از سیستم #سرمایه‌داری_جهانی بوده است. @farooq313

✡ پُکر انگلیسی، مشروطه‌طلبی، سرمایه‌داری (١) 1⃣ بازگشت تئوریسین‌های #علوم_سیاسی_سکولار به ایران و انتشار نشریات مبلّغ #لیبرال_سرمایه‌داری، زمینهٔ تجدیدنظرطلبی سیاسی را در ذهن برخی دولتمردان کلید زد. 2⃣ اگر #عبدالکریم_سروش در طیف موسوم به #روشنفکران_دینی یک تئوریسین مؤثر نامیده می‌شد، #سعید_حجاریان نیز در میان سیاستمداران چپ‌گرا نفوذی برتر داشت و آنچه پیشنهاد می‌کرد، محصول مهمترین پروژهٔ عمرش بود. 3⃣ او از ابتدای دهه ١٣٧٠ طرح «نوسازی سیاسی جمهوری اسلامی» را در ذهن خود می‌پروراند؛ چنان‌که وقتی سال ١٣۶٨ پس از پایان دورهٔ محمد محمدی ری‌شهری در وزارت اطلاعات از سمت معاونت وزیر کناره گرفت، در پاییز ١٣٧٠ به #حلقه_کیان با محوریت عبدالکریم سروش پیوست. 4⃣ او همگام با سروش هوادار جدی فرآیند #سکولاریزم_سیاسی و استقرار #دموکراسی_انگلیسی بود؛ هم از شاخص‌های «عرفی‌گرایی مدرن» دفاع می‌کرد و هم از ائتلاف «چپ‌های مسلمان» با «روشنفکران دینی»! @farooq313