✡️ ارتش سرّی روشنفکران دولت سازندگی قسمت چهارم 1️⃣ #هاشمی_رفسنجانی بنا به سرشت #عمل‌گرایی خود برای پیشبرد سیاست‌هایش دست به ائتلاف‌های سیاسی جدیدی می‌زد و کوشید تا بخشی از منتقدانش را یا با خود همراه کند یا در حاشیه نگه دارد. 2️⃣ اولین رگه‌های پیوند نیروهایی که خیلی زود به نام‌های #حلقه_کیان و #حزب_کارگزاران_سازندگی شناخته شدند را می‌توان در زمان آغاز انتشار روزنامه همشهری دید؛ وقتی غلامحسین کرباسچی در سال 1371 انتشار روزنامه شهرداری تهران را به ماشاالله شمس‌الواعظین سپرد. 3️⃣ شهردار تهران، #بهروز_غریب‌پور را نیز به سمت رئیس #فرهنگسرای_بهمن منصوب کرد و بدین‌ترتیب پس از پیوند با روشنفکران دینیِ حامی عبدالکریم سروش، این‌بار هنرمندان لائیک را به صحنه‌ی مدیریت فرهنگی پایتخت برگرداند. اغلب چهره‌های فرهنگی و مطبوعاتی مورد حمایت «کارگزاران سازندگی» (مانند غریب‌پور) در دهه‌ی 1380 به‌نحوی علنی بخش‌هایی از پروژه #کودتای_مخملی را پیش بردند. 4️⃣ سپس قرعه به نام منتقدان شدیدِ سابق هاشمی رفسنجانی افتاد که در پایان دهه‌ی 1360 در قامت یکی از مخالفان سرسخت سیاست‌های تعدیل اقتصادی دولت ظاهر شدند و روزگاری در نقد رئیس جدید دولت در #روزنامه_سلام به عنوان ارگان #مجمع_روحانیون مبارز می‌نوشتند: ما نمی‌توانیم «گرسنگان» خود را با تکه نانی که «غرب» به ما قرض می‌دهد، «راضی» کنیم. 5️⃣ چندی نگذشت همین منتقدان که سر از «مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری» یا برخی از بخش‌های #وزارت_اطلاعات درآوردند، دیگر به هزینه‌های زیان‌بار «توسعه اقتصادی لیبرالیستی» اعتراضی نمی‌کردند، بلکه برای دوره‌ی زمانیِ پس از آن هم پیشبرد فاز جدیدی از #دموکراتیزاسیون را در سر داشتند!! 6️⃣ هفته‌نامه بیان و روزنامه سلام نیز مواضع «ضد سرمایه‌داری» و «ضد آمریکایی» خود را فراموش کردند و به تریبونی برای ترویج اندیشه‌های #سکولار تغییر مسیر دادند. این تغییر موضع که جناح موسوم به #روشنفکران_دینی مانند عبدالکریم سروش نیز آن را می‌پسندیدند، از قضاء توسط برخی از اعضاء بلندپایه‌ی حلقه‌های سیاسی سکولار و بالاخص حلقه‌ی ماهنامه کیان و فصلنامه نگاه نو مدیریت می‌شد. #ارتش_سری_روشنفکران #دولت سازندگی @farooq313

✡️ ارتش سرّی روشنفکران دولت سازندگی قسمت پنجم 1️⃣ کسانی چون علی میرزایی، محمدتقی بانکی، محسن سازگارا و بهزاد نبوی یا اقتصاددانانی مانند فخرالدین عظیمی به‌سبب ضریب نفوذ و مناصبشان در شرکت‌های عظیم صنعتی مانند شرکت ملی فولاد ایران یا مراکزی مثل سازمان برنامه و بودجه، وزارت صنایع و معادن و وزارت امور اقتصادی و دارایی در مرکزیتِ سیاستگذاری‌های اصلاحی #دولت_سازندگی حضور داشتند. آن‌ها همزمان مجلاتِ مبلّغ #سکولاریسم_دینی را با تکیه بر آراء فلاسفه انگلیسیِ #یهودی از جمله سِر #کارل_پوپر و سِر #آیزایا_برلین نیز نشر می‌دادند و برای اشاعه‌ی این تفکر، سرمایه‌گذاری کلانی را متقبل گشتند. 2️⃣ یک لایه عمیق‌تر برویم. اسناد تاریخی به ما می‌گویند #عبدالکریم_سروش هم در کسوتِ حامی اکبر #هاشمی_رفسنجانی و هم تحت حمایت او زندگی‌اش را می‌گذراند. اصلاً سروش در نامه‌هایش عنوان «سردار بزرگ آزادگی» را به لقب «سردار سازندگی» افزود و از ابتدای دهه 1370 با او دیدارهای خصوصی داشت. رئیس دولت نیز در پاسخ به برخی شکوائیه‌های سروش، از #علی_فلاحیان (وزیر وقت اطلاعات) به‌سبب ایجاد محدودیت‌های سیاسی برای او بازخواست می‌کرد و در آخر، هاشمی رفسنجانی #وزارت_اطلاعات را به حمایت از این چهره‌ی کلیدیِ #حلقه_کیان واداشت؛ چنان‌که پیوندهای سروش با #سعید_امامی از همین مقطع آغاز شد. 3️⃣ همچنین به پیشنهاد #سیدمحمد_خاتمی در سال 1371 و همزمان با اوج انتقاد انقلابیون نسبت به رواج #سکولاریسم دینی، رئیس‌جمهور حکم عضویت در هیات امنای انجمن آثار و مفاخر فرهنگی را به او داد. این چنین، عبدالکریم سروش نیز نه یک «روشنفکر» یا به تعبیر خودش «قدرتمندی بدون مسند و سمت» بلکه شخصیتی حاضر در قشر صاحب‌منصبانِ #دولت_سازندگی به حساب می‌آید؛ هر چند مسئولیتش مانند وقتی سخنگوی ستاد انقلاب فرهنگی در آستانه‌ی دهه 1360 بود، به چشم نمی‌آمد. 4️⃣ بنابراین اغلب اینان، علیرغم ادعاهای امروز خود، هیچ‌وقت در «بیرونِ قدرت» حضور نداشتند یا «حاشیه‌نشین» نبودند، بلکه «بازی در متنِ» سیاست را تجربه کرده‌اند. آن‌ها «مغز» اصلاحات اقتصادی را به‌گونه‌ای ساختند که سرنوشت و سرشت آن پیوند ناگزیری با مرحله‌ی ظهور «سیاستمداران تجدیدنظرطلب» داشت و خودشان را هم آماده‌ی بازی در این نقش تازه می‌کردند. شکّی نیست که این یک #پروژه بود و سیدحسین مرعشی (رئیس وقت دفتر هاشمی رفسنجانی) ضمن افشای پیوند پنهان #کارگزاران_سازندگی با سکولارها درباره‌اش می‌گوید: 👈 ما به‌عنوان کسانی که در دولت آقای هاشمی رفسنجانی حضور داشتیم، متوجه بودیم که دوره‌ی ایشان هم در حال تمام شدن است و باید #انتقال_قدرت بعد از خود را «مدیریت» کنیم. این مسایل مرتب در حاشیه جلسات دولت و جلسات مختلف مطرح می‌شد. #ارتش_سری_روشنفکران #دولت سازندگی @farooq313

✡ پُکر انگلیسی، مشروطه‌طلبی، سرمایه‌داری (١) 1⃣ بازگشت تئوریسین‌های #علوم_سیاسی_سکولار به ایران و انتشار نشریات مبلّغ #لیبرال_سرمایه‌داری، زمینهٔ تجدیدنظرطلبی سیاسی را در ذهن برخی دولتمردان کلید زد. 2⃣ اگر #عبدالکریم_سروش در طیف موسوم به #روشنفکران_دینی یک تئوریسین مؤثر نامیده می‌شد، #سعید_حجاریان نیز در میان سیاستمداران چپ‌گرا نفوذی برتر داشت و آنچه پیشنهاد می‌کرد، محصول مهمترین پروژهٔ عمرش بود. 3⃣ او از ابتدای دهه ١٣٧٠ طرح «نوسازی سیاسی جمهوری اسلامی» را در ذهن خود می‌پروراند؛ چنان‌که وقتی سال ١٣۶٨ پس از پایان دورهٔ محمد محمدی ری‌شهری در وزارت اطلاعات از سمت معاونت وزیر کناره گرفت، در پاییز ١٣٧٠ به #حلقه_کیان با محوریت عبدالکریم سروش پیوست. 4⃣ او همگام با سروش هوادار جدی فرآیند #سکولاریزم_سیاسی و استقرار #دموکراسی_انگلیسی بود؛ هم از شاخص‌های «عرفی‌گرایی مدرن» دفاع می‌کرد و هم از ائتلاف «چپ‌های مسلمان» با «روشنفکران دینی»! @farooq313

✡ پُکر انگلیسی، مشروطه‌طلبی، سرمایه‌داری (٣) 1⃣ از دل #حلقه_کیان و حلقهٔ مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری، زمستان ١٣٧۴ #حلقه_آئین شکل گرفت که #سیدمحمد_خاتمی و #سعید_حجاریان در مرکزیت آن قرار داشتند و کادر رهبری سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی مانند نبوی، تاج‌زاده، و آرمین در کنار هادی خانیکی، عباس عبدی، محمدتقی فاضل میبدی و محسن کدیور طیف اکثریت آن را تشکیل می‌دادند. آنان سال ١٣٧۵ در زمرهٔ اعضاء کادر مرکزی ستاد انتخاباتی خاتمی با شعار «او آمد، پرده و پر بگشایید» درآمدند. 2⃣ ٣ حلقهٔ کیان، آئین و مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در پروژهٔ #دموکراتیزاسیون تحت نفوذ ایدئولوژی «عصر مدرن» و «نهضت روشنگری» بودند و اغلب اعضاء و مشاوران آن نیز یا از #تئوری‌های_انگلیسی تغذیه می‌کردند یا دانش‌آموختگان #دانشگاه‌های_انگلستان به‌شمار می‌رفتند! 👈 #عبدالکریم_سروش در چلسی کالج لندن «فلسفه علم» آموخت و آن را با تکیه بر آراء #کارل_پوپر یهودی در ایران رواج می‌داد. 👈 #حسین_بشیریه هم که سخت شیفتهٔ توماس هابز و ماکس وبر بود، دکترای «تئوری سیاسی» خود را از دانشگاه لیورپول انگلستان گرفت. 👈 #محمدرضا_تاجیک، رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری و معاون آموزشی وزارت اطلاعات در #دولت_اصلاحات نیز سال ١٣٧٢ در دانشگاه اسکس انگلستان درس «تحلیل گفتمانی» خواند. 👈 #حمیدرضا_جلایی‌پور که در دهه ١٣۶٠ معاون سیاسی امنیتی استانداری کردستان بود، سال ١٣٧۶ پس از گرفتن دکترای «جامعه‌شناسی سیاسی» از دانشگاه لندن به یکی از چهره‌های کلیدی اصلاحات بدل گشت و ناشر روزنامه‌های جامعه، طوس، نشاط و… شد. 👈 #حسن_روحانی نیز که یکی از نزدیک‌ترین چهره‌ها به هاشمی رفسنجانی و خاتمی بود، تحصیلات عالی خود را در کشور انگلستان گذراند. 👈 #سیدمحمد_خاتمی نیز به‌شدت شیفتهٔ ایدئولوگ‌های «انقلاب باشکوه» انگلیس مانند #جان_لاک بود و آنان را مظهر پیوند «دین‌داری و تجددخواهی» می‌نامید. @farooq313