eitaa logo
فاروق
540 دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
4.4هزار ویدیو
148 فایل
جهت ارتباط با مدیران @farooq313
مشاهده در ایتا
دانلود
✡️ ارتش سرّی روشنفکران دولت سازندگی قسمت پنجم 1️⃣ کسانی چون علی میرزایی، محمدتقی بانکی، محسن سازگارا و بهزاد نبوی یا اقتصاددانانی مانند فخرالدین عظیمی به‌سبب ضریب نفوذ و مناصبشان در شرکت‌های عظیم صنعتی مانند شرکت ملی فولاد ایران یا مراکزی مثل سازمان برنامه و بودجه، وزارت صنایع و معادن و وزارت امور اقتصادی و دارایی در مرکزیتِ سیاستگذاری‌های اصلاحی حضور داشتند. آن‌ها همزمان مجلاتِ مبلّغ را با تکیه بر آراء فلاسفه انگلیسیِ از جمله سِر و سِر نیز نشر می‌دادند و برای اشاعه‌ی این تفکر، سرمایه‌گذاری کلانی را متقبل گشتند. 2️⃣ یک لایه عمیق‌تر برویم. اسناد تاریخی به ما می‌گویند هم در کسوتِ حامی اکبر و هم تحت حمایت او زندگی‌اش را می‌گذراند. اصلاً سروش در نامه‌هایش عنوان «سردار بزرگ آزادگی» را به لقب «سردار سازندگی» افزود و از ابتدای دهه 1370 با او دیدارهای خصوصی داشت. رئیس دولت نیز در پاسخ به برخی شکوائیه‌های سروش، از (وزیر وقت اطلاعات) به‌سبب ایجاد محدودیت‌های سیاسی برای او بازخواست می‌کرد و در آخر، هاشمی رفسنجانی را به حمایت از این چهره‌ی کلیدیِ واداشت؛ چنان‌که پیوندهای سروش با از همین مقطع آغاز شد. 3️⃣ همچنین به پیشنهاد در سال 1371 و همزمان با اوج انتقاد انقلابیون نسبت به رواج دینی، رئیس‌جمهور حکم عضویت در هیات امنای انجمن آثار و مفاخر فرهنگی را به او داد. این چنین، عبدالکریم سروش نیز نه یک «روشنفکر» یا به تعبیر خودش «قدرتمندی بدون مسند و سمت» بلکه شخصیتی حاضر در قشر صاحب‌منصبانِ به حساب می‌آید؛ هر چند مسئولیتش مانند وقتی سخنگوی ستاد انقلاب فرهنگی در آستانه‌ی دهه 1360 بود، به چشم نمی‌آمد. 4️⃣ بنابراین اغلب اینان، علیرغم ادعاهای امروز خود، هیچ‌وقت در «بیرونِ قدرت» حضور نداشتند یا «حاشیه‌نشین» نبودند، بلکه «بازی در متنِ» سیاست را تجربه کرده‌اند. آن‌ها «مغز» اصلاحات اقتصادی را به‌گونه‌ای ساختند که سرنوشت و سرشت آن پیوند ناگزیری با مرحله‌ی ظهور «سیاستمداران تجدیدنظرطلب» داشت و خودشان را هم آماده‌ی بازی در این نقش تازه می‌کردند. شکّی نیست که این یک بود و سیدحسین مرعشی (رئیس وقت دفتر هاشمی رفسنجانی) ضمن افشای پیوند پنهان با سکولارها درباره‌اش می‌گوید: 👈 ما به‌عنوان کسانی که در دولت آقای هاشمی رفسنجانی حضور داشتیم، متوجه بودیم که دوره‌ی ایشان هم در حال تمام شدن است و باید بعد از خود را «مدیریت» کنیم. این مسایل مرتب در حاشیه جلسات دولت و جلسات مختلف مطرح می‌شد. سازندگی @farooq313
✡ ارباب حلقه‌ها (2) 1⃣ پروژه گام به گام نیمه‌ی پنهان خود را آشکار می‌کرد. سال ١٣۶٩، وقتی که دیگر انتشار مقالات چهارگانه‌ی قبض و بسط از در ماهنامه کیهان فرهنگی به پایان رسید، زیرساخت‌های پروژه نیز در مرکز مطالعات دموکراسی در دانشگاه وست مینستر لندن توسط پرفسور نظریه‌پرداز MI6 بازتولید گشت و با آغاز دهه ١٣٧٠ به پروژه اصلی ایران بدل شد. 2⃣ فصلنامه ارگان مطبوعاتی بنیاد مطالعات ایران به ریاست عالیه‌ی در واشنگتن.دی.سی اجزاء بنیادین پروژه جامعه مدنی ایران را ابتدا از این مرکز انگلیسی اقتباس کرد و تحقق آن را شرط لازم ایدئولوژیک نظام جمهوری اسلامی دانست. 3⃣ پژوهشگران این بنیاد اعتقاد داشتند که ساختارهای جامعه مدنی به گسترش در ایران کمک می‌کند و فصلنامه کنکاش نیز به سرعت خط یک مبارزه‌ی ایدئولوژیک در داخل کشور را ترسیم ساخت. 4⃣ آنان در جستجوی خلقِ «دو نیروی موازی روشنفکری» به عنوان اهرم‌های پروژه بودند، چنان‌که کنکاش درباره کارکرد واحد این دو نیرو می‌نویسد: 5⃣ «اصلاح دین» با توجه به تلاش «دو نیروی موازی» هم صورت‌پذیر است: متفکرین با تأثیرپذیری از ارزش‌ها، و فرهنگ جدید، در دین را در دستور کار خود قرار خواهند داد و (سکولار) از فرصت‌های مناسب بهره جسته و دست به در حوزه‌های سیاسی و اجتماعی خواهند زد. 6⃣ ۶ماه پس از نشر این نظریه، ماهنامه‌های و در یک فصل روی کیوسک‌های مطبوعاتی قرار گرفتند و هردو به سرعت تبدیل به پایگاه گسترش شدند. 7⃣ هر دو مجله از «یک مشرب سیاسی» و آن هم مشرب پیروی می‌کردند. ✍ پیام فضلی‌نژاد @farooq313
❗️ترویج و تبلیغ اسلام ترکیه‌ای به بهانه افتتاح یک مسجد! 🔸نسخه مطلوب روشنفکران، نواندیشان دینی و بازوهای رسانه‌ای آن‌ها از اسلام، دینی است که در مناسک و نمادها خلاصه شده و اداره جامعه را با احکام الهی، رسالت خود نداند، به همین علت اخبار از این دست را به شکل ویژه پوشش می‌دهند تا به مخاطب القاء کنند جامعه‌ای موفق است که حیطه دین را از اداره جامعه جدا نماید! 🔸در این راستا برخی رسانه‌ها مانند و قبل از برگزاری مراسم افتتاح یک مسجد در میدان تقسیم ترکیه، اقدام به پوشش اخبار مرتبط با ساخت این مسجد کردند و ضمن آن به ستایش مسئولان ترکیه برای رواج اسلام‌گرایی پرداختند. 🔸سیدعلی بطحائی بیستم خردادماه با انتشار یادداشتی در پایگاه دین‌آنلاین با اشاره به افتتاح این مسجد توسط اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه و رهبر حزب «عدالت و توسعه»، آن را نمادی از زنجیره تلاش‌های اسلام‌گرایان در ترکیه سکولار ارزیابی کرد. 🔸وی با تشریح وضعیت سکولاریسم در ترکیه و تلاش نیروهای سکولار ترکی برای ترویج افکار و نمادهای خود، «میدان تقسیم» استانبول را نمادی از سکولاریسم و آزادی بی‌قید و شرط خواند که توسط آتاتورک بنا شد و یادبود جمهوریت در قلب آن جای گرفته است. 🔸این چهره به همین دلیل افتتاح مسجد به عنوان نمادی از اسلام توسط اردوغان و نیز برگزاری نماز جمعه و مراسم حفظ قرآن با حضور وی در جهت تلاش برای ترویج اسلام‌گرایی و بسیار با اهمیت دانست. 🔸خبرگزاری و سایت هفدهم خردادماه نیز خبر دیگری مربوط به ترکیه منتشر و اعلام کردند: دکتر علی ارباش، رئیس سازمان دیانت ترکیه به‌همراه هیئتی از رادیو و تلویزیون ترکیه، موافقت‌نامه‌ای را برای تأسیس نخستین شبکه دینی برای کودکان در ترکیه، امضا کردند. 🔸گفتنی است تلاش‌های اردوغان و حزب اعتدال و توسعه برای ترویج نمادهای اسلام‌گرایی در ترکیه سکولار، هر چند ضروری است اما خلاصه کردن دین در مناسک و نمادهای مذهبی، خود مرتبه‌ای از است. @farooq313
فاروق
در 21 اسفند 1397، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آلمان، خبری را مخابره کرد. خبر درباره‌ی انتشار
مطلبی بسیار خواندنی از "نیل مک گریگور" (Neil MacGregor) در گاردین به تاریخ 5 اکتبر 2018 وی در یادداشتی نسبتا مبسوط تحت عنوان " Belief is back: why the world is putting its faith in religion" به تغییر حرکت تاریخی بشر توجه کرده و به دنبال عوامل این تغییر می گردد و خاطرنشان می‌کند که به احتمال زیاد، این نقطه‌ی عطف تاریخی با انقلاب اسلامی در 1979 میلادی آغاز شده و در جهان تاثیر گذاشته است. این تاثیر را می‌توان در بازگشت ایمان به زندگی اجتماعی مشاهده کرد. وی به حادثه فروپاشی دیوار برلین اشاره می‌کند و تکرار الگوی مبارزاتی انقلاب اسلامی در این حادثه را به تصویر می‌کشد. ترجمه‌ی بخشی از این یادداشت را تقدیم می‌کنم: «اگر یک نفر مجبور باشد یک نقطه‌ی عطفی را پیدا کند برای این تحول، این وقت تاریخی که این تغییر در آن ظهور یافت، به احتمال زیاد انقلاب اسلامی ایران در 1979 بوده است. این انقلاب دنیای سکولار را به‌شدت تکان داد . این انقلاب دقیقا بر خلاف جهت تاریخی ما بود. البته الان می‌بینیم که پیشتاز حرکت عمومی تاریخی شده است. پس از سالیان سال دخالت متکبرانه‌ی انگلیس و امریکا، سیاستمداران شیعی ایرانی راهی پیدا کردند تا در مقابل بیگانگان از هویت خودشان دفاع کنند. در مسجد، و نه در بازار، هویت ملی جدید را تدوین کردند و کل اعضای جامعه در آن شرکت کردند. 10 سال بعد از انقلاب ایران، کلیسای لوتری آلمان شرقی هم همین کار را انجام داد و علیه دولت تمامیت‌خواه مبارزه کرد و نهایتا واژگون کرد. در هر دو مورد - ایران و آلمان - ساختارهای ایمانی راهی برای آزادی گشودند». If one had to choose a tipping point, a specific moment at which this change crystallised, it would probably be the 1979 Islamic revolution in Iran. Deeply shocking to the secular world, it appeared at the time to be pushing against the tide of history: now it seems instead to have been the harbinger of its turning. After decades of humiliating intervention by the British and the Americans, dissenting Iranian politicians – many of them far from devout – saw in the forms of Iranian Shi’ism a way of defining and asserting the country’s identity against the outsiders. The mosque, even more than the bazaar, was the space in which new national narratives could be devised and in which all of society could engage. Ten years later, the Lutheran churches of East Germany played a comparable role for those resisting and ultimately overthrowing an oppressive state sustained in office by the armies of the Soviet Union. In both cases, faith structures (literal and metaphorical) were for a time seen not as oppression, but as frameworks for freedom. لینک دسترسی به مطلب یادشده در گاردین: https://www.theguardian.com/books/2018/oct/05/belief-is-back-societies-worldwide-faith-religion اطلاعاتی پیرامون نیل مک گریگور https://en.wikipedia.org/wiki/Neil_MacGregor فایل های مربوط به متن کامل این یادداشت در ادامه بارگزاری شده است. @farooq313
عبور آرام از پزشکیان 🔸 بالاخره پراکنده‌گویی‌های دکتر پزشکیان، حتی حامیانش را هم به ستوه آورده است. حسام‌الدین آشنا، که در دوران تبلیغات انتخاباتی از پزشکیان حمایت همه‌جانبه کرده بود، اکنون از برخی اظهارات رئیس‌جمهور دل‌زده شده است. 🔸 محمدعلی ابطحی، از حامیان دوآتیشه پزشکیان، هر از چند گاهی با سیاه نمایی یا سفید شویی افراد و گروه‌ها مختلف در رسانه به دنبال پروژه نهادینه کردن است، گویی می‌خواهد به رئیس‌جمهور یادآور شود که اوضاع آن‌طور که باید پیش نمی‌رود. 📌 تریبون ریاست جمهوری، نمادی از نمایندگی بیش از ۹۰ میلیون ایرانی است. اما وقتی انتقاد دلسوزانه‌ای مطرح می‌شود، ماله‌کش‌های سایبری و رسانه‌ای با ادبیاتی هتاکانه به میدان می‌آیند و اشتباهات غیرموجه را توجیه می‌کنند. آیا خواهد توانست از این موج انتقادات عبور کند یا اینکه «عبور از پزشکیان» به زودی در دستور کار قرار خواهد گرفت؟ 👇بافاروق همراه باشید: 🌐https://eitaa.com/farooq313