بسم الله الرحمن الرحیم «قالی» بی چلّه به دار سخنم واژه نشانم تا طعم بِداهت به تو از باده چشانم از خامه‌ی سرخِ لب و از گندم زلفت صد دام به نخجیرگه دل بنشانم با کِلک خیال تو و انگشت لطافت ابیات به گیسوی فشانت بکشانم بی نقشه نَهم دانه، نَه ماهی، نَه ترنجی در طرحِ تو بی‌قید ز هر نام و نشانم با صد گره از عشق، زنم نقش خیالت چون قالی تبریز به پایت بفشانم تَشبیب و تغزل ز چه؟! مقصودِ قصیده این است که عشق تو به تصویر کشانم سجاد رستمعلی (تهمتن) پ.ن: ۱. بداهت: بی‌تأمل سخن گفتن، بداهه‌گویی ۲. نخجیرگه: شکارگاه، صیدگاه ۳. کِلک خیال: نقش خیال‌انگیز، اشاره به زیبایی خلقت چیزی ۴. فشان: رها و فرو ریخته ۵. دانه: در اینجا یعنی گره ۶. ماهی و ترنج اسامی دو طرح‌ معروف نقشه فرش ایرانی است. ۷. تشبیب: سروده‌ها و وصف حال جوانی ۸. تغزّل: سروده‌های عاشقانه، ابراز عشق #عاشقانه #روز_ملی_فرش_ایرانی_مبارک #ما_را_دعا_کنید_به_دیدار_روی_دوست 🌐 کانال سروده‌های سجاد رستمعلی (تهمتن): 🆔 @TahamtanPoems