eitaa logo
محمد فرزانیان محمدی
16.1هزار دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
1.1هزار ویدیو
5 فایل
فعال سیاسی و اجتماعی خبرنگار و سرپرست روزنامه کیهان ارسال اخبار ، انتقاد و پیشنهاد: @farzanyan
مشاهده در ایتا
دانلود
یا است در شرایطی که حدود چهار روز به انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی باقی مانده است، دو رویکرد در معرض قرار گرفته است؛ یکی ، فعلی با انتخاب نمایندگان و اصلاح‌طلب و دیگری تغییر ریل مجلس با انتخاب . چهار سال پیش در چنین روزهایی تنور دهم شورای اسلامی در حالی گرم می‌شد که قیمت 3400 تومان و قیمت تمام بهار آزادی نیز کمی بیشتر از یک میلیون تومان بود، در آن مقطع شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که در پایان عمر دهم نرخ دلار و سکه به چهار تا پنج برابر افزایش می‌یابد. اما حالا نه تنها این اتفاق باور نکردنی رخ داده بلکه در این چهار سال شاهد انواع و اقسام دیگری نیز بوده‌ایم. در کنار بازارهای ، ، و که قیمت آنها در چهار سال اخیر بین سه تا پنج برابر شده است! شاهد هم بودیم و حتی رشد اقتصادی کشور نیز در این مدت به طور متوسط سالی حدود یک درصد بوده که نشان می‌دهد عملا حاصل# نشده است. ولی به‌هرحال این وضعیت ابتدا است که با اتخاذ سیاست‌هایی نظیر و و... اقتصاد را شرطی کرد و هیچ عایدی هم برای مردم نداشت و ثانیا دهم که با عدول از وظایف خود و کافی در شکل گرفتن این وضعیت داشته است. http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339
حواستون هست همه سرگرم هستیم و و رکورد تاریخ رو در تاریخ ایران زده؟ حواستون هست به بهانه رفتن در لیست سیاه ، به بهانه تحریم‌های آمریکا، فشار شدیدی دارن میارن که این رو تصویب کنند؟ مواظب باشیم وقتی حواسمون به ، میرزا دهاتی 🇮🇷 http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339
در انتخابات میراث تاریخی سیاست‌ها و عملکردهای هرگاه در مجلس و دولت بروز پیدا کرده، به کاهش مشارکت عمومی در انجامیده است. روزنامه جوان نوشت: انتخابات مجلس یازدهم در حالی برگزار شد که؛ کاخ سفید به شدت بر فشارهای تحریمی خود تا حد تحریم اعضای شورای نگهبان افزوده بود، دشمنان و مخالفان نظام از خط مصادره انتخابات مأیوس و را به شدت تبلیغ و پیگیری می‌کردند، تلاش برای کاهش حضور مردم پای صندوق‌های رای تا حد استفاده ابزاری و ایجاد هراس از ویروس نیز کشیده شد، برخی از بی‌تدبیری‌ها و کژسلیقگی‌های بازیگران سیاسی در داخل بر فضای رقابتی انتخابات سایه انداخته بود، موج گرانی با جهش در قیمت خودرو آغاز و سپس با طرح مسئله قرار گرفتن ایران در لیست سیاه گروه اف‌ای‌تی‌اف ابعاد روانی جدیدی در بازار و پیدا کرده و با هراس کرونا هم‌افزا شد. گرچه مشارکت 42/5 درصدی برای در دنیای دموکراسی به امری معمول و نرخی قابل قبول به حساب آمده و حتی در بسیاری از کشورها با سابقه طولانی نظام‌های دموکراسی با نرخی کمتر از آن هم مواجه هستیم، اما برای جمهوری اسلامی ایران که همواره مشارکت را شاخص عمده همراهی و حمایت مردمی معرفی و بر حضور حماسی و پرشور رای‌دهندگان تاکید داشته یک پدیده قابل تامل و بررسی محسوب می‌شود. احتمالا عوامل پنچ‌گانه که به آن اشاره شد، می‌تواند در در بخش‌هایی از جمله رای‌دهنده موثر بوده باشد، اما مروری بر فراز و فرودهای مشارکت سیاسی در تاریخ پس از انقلاب اسلامی عوامل داخلی دیگری را در میزان مشارکت یا بی‌تفاوتی سیاسی محتمل می‌سازد، از جمله عملکرد نهادهای برآمده از انتخابات یعنی دولت، مجلس و شوراهای شهر و روستا؛ و سیاست‌های حاکمیتی به‌ویژه در عرصه اقتصادی و اجتماعی. هرگاه عملکرد نهادهای مثبت بوده رضایت مردم را تقویت کرده‌اند، پیامد آن افزایش مشارکت بوده و اگر موجب شده‌اند، کاهش مشارکت را رقم زده است. حال فرقی نداشته که عملکرد دولت مرحوم آقای بوده و یا شورای اول شهر تهران یا به‌کارگیری سیاست‌های اقتصادی و نخبه‌گرایانه دولت آقای روحانی و یا مجلس دهم نیز بر میزان اعتماد و رضایت توده مردم احتمالا موثر بوده که پیش از این در اعتراض به افزایش قیمت یا گله‌مندی از افزایش قیمت ارز تجلی پیدا کرده بود. کما اینکه همین نوع سیاست‌ها در ابتدا دهه 70 و دولت دوم مرحوم آقای هاشمی در حاشیه شهرهای بزرگ و متاثر از سیاست‌های توسعه و آن دوران به اعتراض و آشوب منتهی شد. گرایش نهادهای انتخاباتی به سیاست‌های لیبرالی در عرصه اقتصادی و اجتماعی و به‌کارگیری رویکردهای سرمایه‌سالارانه و غفلت از مورد انتظار جامعه متاثر از ارزش‌های دینی و انقلابی اگر صورت نخبه‌گرا داشته و اقناع توده‌ها را به فراموشی بسپارد، پیامدی چون بی‌تفاوتی یا اعتراض دارد؛ پیامدهایی که در حاشیه کانون‌های توسعه و رفاه با احساس محرومیت نسبی همراه و در دولت‌های دارای سیاست‌های یکسان و همسو به‌صورت مشابه تکرار شده است. http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339
تواضع نفرمایید را خود شما دادید! رئیس‌جمهور در واکنش به گزارش دیوان محاسبات درباره تفریغ بودجه 97 و تخلفات دولت در آن گفت به رسانه‌های ماهواره‌ای پاس گل ندهیم. روزنامه‌های دولتی و زنجیره‌ای از قول نوشتند: در شرایطی که رسانه‌های بیگانه در تلاشند تا از طریق پمپاژ نا امیدی، مردم را مأیوس کنند، چه لزومی دارد که از طریق انتشار اخبار نادرست از گزارش دیوان محاسبات، به رسانه‌های ماهواره‌ای پاس گل بدهیم تا اصل نظام را زیر سوال ببرند. وی افزود: در این شرایط انتظار نیست که رسانه‌های داخلی نیز کاری کنند که مردم مأیوس و ناامید شوند. البته ما می‌دانیم که در گزارش چنین تعبیری نبوده است، اما رسانه‌های بیگانه می‌خواهند از حرف‌های درست ما مطالب نادرست تولید تا بتوانند علیه ملت و انقلاب تبلیغ کنند. وی گفت: بانک مرکزی مسئول تامین کشور است و حتی درباره یک دلار نیز حساسیت وجود دارد و اگر کسی یک دلار گرفته باشد و کالا وارد نکرده باشد مرتکب خیانت ملی شده است و باید در پیشگاه دستگاه قضایی کشور پاسخگو باشد.مگر می‌توان در شرایط سخت ارزی کشور از یک دلار هم چشم‌پوشی کرد؟ جهانگیری در ادامه گفت: رئیس جمهوری در راستای شفاف‌سازی و مقابله با فساد خواسته بود که اسامی دریافت‌کنندگان ارز ۴۲۰۰ تومانی در سامانه‌ای منتشر شود که مردم در جریان آن قرار گیرند. درباره آقای جهانگیری گفتنی است اولا ایشان یادشان رفته که در طول چند سال اخیر، از جمله سوژه برای رسانه‌های بیگانه بوده و اصرار داشته‌اند بگویند قبل از روی کار آمدن ، اقتصاد کشور در ته دره بوده است(!!) جالب اینکه در سال 92، 33 تا 37 درصد بود اما در در مقاطعی تا 52 درصد نیز بالا رفت. ثانیا درباره بی‌ضابطه 18 ارز در سال 97، آقای جزو تصمیم‌گیران و نقش‌آفرینان اصلی بود و روزنامه‌های حامی دولت به همین دلیل دلار 4200 تومانی را به اسم نامگذاری کرده و از وی تصویر «سوپرمن» که آمده بازار را به آرامش برساند، ساختند. اما این اقدام ، نه‌تنها موجب آرامش بازار نشد بلکه بر التهاب آن و جولان در بازار افزود و ضمنا رانت 150 هزار میلیارد تومانی برای ایجاد کرد. جالب اینکه پس از روی کار آمدن رئيس جدید بانک مرکزی، آن روش واگذاری به شکل نسبی متوقف و محدود شد و با این وجود بازار، آرامش بیشتری به دوره «ارز جهانگیری» داشت. بنابراین دولتمردان در ایجاد وضعیت نامطلوب، متهم اصلی است و از این جهت، گل واقعی را نه دیوان محاسبات و کارشناسان منتقد بلکه خود و با شلختگی‌های مالی و بودجه‌ای ایجاد کرده‌اند. http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339
کمر استدلال را شکستند با حمله به که هنوز نیامده! کمتر از یک ماه به آغاز به کار ، مدعیان اصلاحات که در فضای ناشی از وعده‌های دروغ و تحمیل خسارات سنگین به به سر می‌برند، هماهنگ و پی‌در‌پی مشغول تخریب و عقده‌گشایی علیه هستند. همین ناکارآمدی و بی‌کارنامگی، آنها را به تکاپوی کنش‌های برای فرار از این مخمصه انداخت. عده‌ای از عناصر این طیف از تحریم انتخابات و انتخابات مشروط گفتند و در مقابل عناصر دیگری آنها را نفی کردند. پس از اعلام نتایج بررسی از سوی شورای نگهبان نیز ادعای نامزد نداریم راه انداختند و به سیاق معمول نظارت استصوابی را بهانه توجیه ناکارآمدی خود ساختند در حالیکه چند برابر دوره قبل در تهران ثبت‌نام کرده بودند و 6 لیست انتخاباتی دادند! بدون پذیرش مسئولیت! ادعا کرده بود که «این مجلس با این رأی اندک و فضای محدود امیدی که به آن وجود دارد از ابتدا ناتوان و ناکارآمد و تا حدی علیل به دنیا آمده است، لذا اینکه مجلس به‌خودی‌خود بتواند کاری صورت دهد یا بخواهیم خیلی به جزئیات آن فکر کنیم تأثیر چندانی در وقایع ندارد.» و این در حالی است که در انتخابات با وجود وضع فاجعه‌باری که مدعیان اصلاحات در و به آنها تحمیل کردند، نسبت به دوره‌های قبل، قدری پایین‌تر بود. دستپخت بود. دولت‌های و بیشترین کاهش مشارکت‌اند. باید یادآور شد که اکثر نامزدهای پیروز از تخصص، سوابق و کارنامه روشن و قابل توجهی در برخوردارند و تعهد، شایستگی و توانمندی، ویژگی‌های بارز آنهاست اما مدعیان اصلاحات به این موضوع درخشان، صرفا از زاویه سیاسی نگاه می‌کنند. چوب حراج زدن به ذخایر و آن هم در شرایط جنگ اقتصادی، کاهش قابل توجه ارزش ، انفجار قیمت‌ها، عدم هدایت نقدینگی 5 برابر شده به سمت تولید، تعطیلی کارخانه‌ها و مراکز تولیدی، ، رها کردن بخش مسکن، بی‌توجهی به‌نظرات صاحب‌نظران اقتصادی، حقوق‌های نجومی، فاجعه و تعطیلی برنامه هسته‌ای و خسارات بسیار دیگری در و مقطع زمانی مجلس دهم اتفاق افتاد اما مدعیان اصلاحات در مجلس شدند و نظارت بسیار ضعیفی بر وزارتخانه‌ها داشتند. آنها در برابر وضعیت فاجعه‌بار و ضرورت وادار کردن دولت به کار و اقدام، بسیار منفعل عمل کردند. این طیف که امروز به مجلس انقلابی اما آغاز به کار نکرده کمر بسته، در بلوا‌سازی و تحریک به اغتشاش، فتنه‌گری و قداره‌کشی،‌اشتراک نظر با دشمن، امیدوار ساختن و به طمع انداختن دشمن نیز دارد. عناصر این طیف معتقدند به کارنامه خودشان باختند و مردم از آنها قطع امید کرده‌اند. http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339
چه کسانی متخلف را به تخت می‌نشانند؟ خبر صدور حکم برای دو اخلالگر بازار در حوزه‌های مختلفی از جمله ، و و مطرح شدن تعبیر «سلطان خودرو» در فضای مجازی و رسانه‌ها، یک‌بار دیگر برخورد قضایی قاطع با افراد دیگری که پیش از این تحت عنوان یا و... پا بر گلوی مردم گذاشته و نظام اقتصادی کشور را دچار اخلال می‌کردند به ذهن می‌آید. اما سؤال مهم این است که چطور یک انسان معمولی و غالباًً یک‌باره ردای سلطنت در فلان حوزه اقتصادی را به تن می‌کند و چه کسانی این به تخت نشستن‌های زیان‌بار را فراهم کرده‌اند؟ اگر یک نفر می‌تواند با زد و بند و ارتباط با نبض بازار سکه و ارز را به دست بگیرد یا آن یکی با خیال راحت میلیارد میلیارد قیر را به جیب بزند و با سند‌سازی و... از پرداخت پول آن خودداری کند یا یک و بتوانند در شرایطی که امکان ثبت‌نام در سایت‌های خودروسازان برای بسیاری از مردم به یک رویای تبدیل شده 6 هزار و 700 دستگاه خودرو از شرکت   خریداری کنند باید دنبال این بود که چه کسانی امکان این جولان خطرناک را برای این ایجاد کرده‌اند؟ این روزها که  اثرات بسیاری از غیرکارشناسی و همراه زدوبند در رکود واحدهای تولیدی واگذار شده و بیچارگی کارگران آنها به عیان مشخص است، این سؤال مطرح می‌شود که چه کسانی در زدن چوب حراج به سرمایه‌های مردم کرده‌اند؟ وقتی عده‌ای از راه رسیده و به اسم دریافت خزانه متعلق به ملت را تاراج می‌کنند، چه کسانی باید پاسخگوی این خبط و خسارت هنگفت باشند؟ خبر محکومیت مدیرعامل و جمعی از مسئولان به حبس در عین شیرین بودن برخورد دستگاه قضا با مسئولان متخلف تلخ است چون این افراد در امانت مردم خیانت کرده‌اند. اما مردم می‌پرسند آیا مدیری که در زمان مدیریت وی و در شرایط تلاطم بازار یک نفر موفق به خرید چند هزار خودرو می‌شود از این خریدار کمتر است؟ آیا جرم کسانی که در انتصاب مسئولان یا بی‌توجه هستند یا اسیر خط و گروه و سفارش فلانی و فلانی در گماردن این کمتر از آنهاست و آیا نباید پاسخگوی این انتصابات مسئله‌دار باشند؟ آیا جرم کسانی که توانایی حفظ سرمایه متعلق به مردم را ندارند و دزدان را بر این سرمایه سوار می‌کنند از خود این فرصت‌طلبان کمتر است؟ جرم کسانی که با یا نبض بازار سکه و ارز را تقدیم  سلطان معدوم می‌کنند کمتر از وی است؟ http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339
به‌جای سروصدا را از پس بگیرد یک روزنامه حامی دولت معتقد است که ارزهای صادرات را به کشور برنگردانده‌اند، با نشست و برخاست دارند. اخیرا خواستار افشای نام متخلفانی شده بود که ارز صادراتی را به کشور برنمی‌گردانند، اما از قول محمدرضا حریری رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین نوشت: به نظر می‌رسد برای اعلام اسامی صادرکنندگان متخلف یا باطل کردن کارت‌های بازرگانی آنها و اقداماتی از این دست بیشتر نمایشی از اقتدار است تا اینکه تصمیم‌گیری اقتصادی منطقی باشد. برای اینکه همه آنهایی که چنین تهدیداتی را می‌کنند اعم از بانک مرکزی و به‌ویژه وزارت صمت دقیقا می‌دانند که با چند نفر طرف و چه کسانی آنان هستند. یعنی 90 درصد ارزهای صادراتی‌ای که بازگردانده نشده مربوط به چند بنگاه و است و همه افرادی که در وزارت صمت و گمرک آمار دقیق صادرات دست‌شان است می دانند که این چه کسانی هستند. اینکه آنها را از راه دور تهدید کنند چه معنایی می‌دهد! خیلی از این افراد در با این آقایان از صبح تا شب نشست دارند و خیلی‌ها عضو همین جلساتی هستند که برای توسعه صادرات برگزار می‌شود همانجا می‌توانستند از آنها بخواهند که را تحویل دهند چه نیازی به سروصدا بود. دولت و بانک مرکزی در کجا به‌دنبال متخلفان می‌گردد؟ نکته جالب این است که بخش خصوصی، اتاق بازرگانی، تشکل‌ها، فدراسیون‌ها، کنفدراسیون‌ها و... که تحت عنوان صادرات در این کشور تشکیل شده چرا سروصدا راه انداخته‌اند، بخش خصوصی که حداکثر 20 درصد در سهم دارد چرا سپر بلای آن 80 درصد می‌شود و به نظرم این چرا مهم‌تر از چرای برنگرداندن است.   دقیقا می‌داند آنهایی که در بخش خصوصی ارز را برنمی‌گردانند چه کسانی هستند. اینها قهرمانان صادرات کشورند که به‌عنوان وزرای صنعت همیشه کنارشان قرار می‌گیرند. چطور است که این اطلاعات را من می‌دانم، اما آنهایی که آمار دستشان است از چیزی خبر ندارند که چقدر صادرات شده است. چرا چنین موضوعی در مطرح می‌شود و اینکه می‌خواهند چه کسی را از چه چیزی بترسانند یا چه چیزی را آرام کنند چون خودشان از همه چیز خبر دارند. جالب است که خیلی از هشت تا ۱۰ سال پیش از صندوق توسعه ملی ارز گرفتند و هنوز آن پول را هم برنگردانده‌اند. خیلی خوب است که اسامی ‌این افراد افشا شود، اما به شرطی که به افشای تنها، نباید بسنده نشود، اگر اینها متخلف هستند باید معلوم شود جواب‌شان چیست. http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339
این چه ربطی به یا دارد؟! آیا حراج 18 میلیارد دلار ، ماجرای تلخ ، نساختن حتی یک واحد برای مردم و.. هم تقصیر کروناست که آقای همه چیز را به نسبت می‌دهد؟ روزنامه فرهیختگان با نقد سخنان اخیر رئیس‌جمهور نوشت: حسن روحانی اخیرا ریشه کشور را در دو موضوع کرونا و تحریم‌ها خلاصه کرد، گو اینکه او به‌عنوان شخص اول اجرایی هیچ سهمی در این وانفسای مشکلات ندارد. ظالمانه از مدت‌ها قبل میهمان ناخوانده کشورمان بوده است. با این حال در هفته‌های اخیر که و و شانه به شانه هم در ماراتن رشد قیمت از هم پیشی می‌گیرند، حسن روحانی با دستاویز کرونا و تحریم،  از سوءمدیریت خود عبور می‌کند. هرچند برای سهم کرونا در نابسامانی‌های امروز سنجه‌ای نداریم، اما همین که دوره 7 ساله را صرفا در ذهن‌مان مرور می‌کنیم، بی‌شمار فکت و گزاره در سوءمدیریت‌های روحانی به یاد می‌آوریم؛ بگذریم از اینکه پیش‌تر و زمانی که روحانی سکاندار قوه مجریه نبود اما تحریم‌ها بود، او سوءمدیریت و نابلدی را مشکل اصلی کشور بیان می‌کرد و می‌گفت: «همه ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها را نمی‌توان پای تحریم نوشت.» اما حالا گویا ورق برگشته و 20 هزار تومانی، هشت میلیونی و فاصله 80 ساله تا خانه‌دار شدن یک ایرانی هم به مربوط است. برای روشن شدن موضوع نیازی نیست راه دوری برویم؛ اظهارات قبلی روحانی خود بیان‌کننده امروز اوست. «تورم و تحریم‌ با هم در ارتباطند، اما اگر تحریم هم نمی‌بود ما تورم را داشتیم. الان دولت نقدینگی را افزایش داده است. وقتی نقدینگی زیاد باشد، گرانی هم خواهد بود. این کاهش ارزش پول ملی هم به معنای تورم جدید است.» این سخنان برای حالا نیست؛ روحانی در 92 افزایش بی‌سابقه نقدینگی را سوءمدیریت می‌دانست و حتی در آذر 92 هنگام ارائه گزارش 100 روزه، اولین عامل بزرگ تورم را رشد نقدینگی معرفی کرد. از ابتدای دولت یازدهم تا پایان سال 98 میزان نقدینگی حدود چهار برابر افزایش داشته است. هنگامی که دولت خود را تحویل گرفت، میزان نقدینگی 640 هزار میلیارد بود و تا پایان سال 96، نقدینگی به 1529 هزار میلیارد رسید. به فرض اینکه روزگار خوش برجام با خروج آمریکا از برجام به پایان رسیده و حالا در سال 99 مشکلات عدیده‌ای ایجاد شده است، اما در همان دولت اول نیز رشد نقدینگی تقریبا سه برابر دولت دهم و هفت برابر دولت نهم و همواره تا سال 96 صعودی بوده است. آیا اجرای عجیب و غریب هم تقصیر کرونا بود؟ آیا جمله روی اعصاب «من هم صبح فهیمدم بنزین گران شده» هم تقصیر کرونا بود؟ پیش‌تر از ماجرای بنزین، آیا دلار آقای هم تقصیر کرونا بود؟ آیا افتخار وزیر سابق به نساختن حتی یک متر خانه هم تقصیر کرونا بود؟ آیا هم تقصیر کرونا بود؟ و برای این می‌توان باز هم شمارش کرد. رئیس دولت دوازدهم طوری این روزها از تحریم‌ها و عهدشکنی اروپایی‌ها می‌گوید گویا او در انجام یک توافق ضعیف سهم و شتابی نداشته است. آن هم وقتی معلوم بود که دولت هیچ ایده‌ای برای جز توسعه از طریق روابط خارجی ندارد و ناباورانه اینکه حسن روحانی همه‌چیز را به برجام گره زده و قول داد اوضاع را 100 روزه به سامان می‌کند! چنان تصویر از برجام ساخته شده بود که کسی گمان نمی‌کرد با عوض شدن رئیس‌جمهور یکی از کشورها ورق برگردد. البته در همان روزها دقیقا این سوال از مذاکره‌کننده پرسیده شد، اما دولت بی‌ایده، قرص و محکم می‌گفت که آمریکا «نمی‌تواند» از برجام خارج شود و اگر خارج شود مقبولیت خود را از دست خواهد داد. روحانی اخیرا گفت که «اروپایی‌ها به وظایف خود عمل نکردند اما شرمنده ما هستند و تلفنی و حضوری از ما عذرخواهی می‌کنند!» توصیفی از این گویاتر برای شرح حال نیست؛ آمریکا ادعای روحانی و ظریف، توانسته از یک توافق خارج شود؛ ایران عایدی تقریبا هیچ از آن دارد؛ اروپایی‌ها هم فقط اظهار شرمندگی می‌کنند! واقعیت این است که از هرطرف به این ماجرا نگاه می‌کنیم جای پای به روشنی قابل دیدن است و امکان پاک کردن و فرار به جلو نیست. اگر سخاوتمندانه اظهار شرمندگی و عذرخواهی اروپایی‌ها را بپذیریم روی دیگر ماجرا این است که آقای هم برای این همه سوءمدیریت از مردم کند! http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339