📶 کارگاه آنلاین «ارتباط با نوجوان » ✍ هر آنچه برای ارتباط با نوجوان به آن نیاز دارید! برخی سرفصل ها: 🌼دلایل مشکلات والدین با نوجوان 🌼ویژگی‌های دوره نوجوانی 🌼شناخت چرخه اهریمنی 🌼مهارت‌های ارتباطی با نوجوان 🌼شناخت ودرک احساسات نوجوان 🌼جلب همکاری نوجوان 🌼 جایگزین‌های تنبیه 🌼 انواع قوانین در فضای خانواده 🌼 اصول وقت‌گذرانی با نوجوانان 🌼 تشویق و تمجید صحیح از نوجوانان 🌼چالش های دینی و عقیدتی نوجوان و.... 👤 مدرس: سرکار خانم دکتر سید موسوی (دکتری تخصصی روانشناسی، رواندرمانگر، مدرس دانشگاه ) ⏰ ۲۰ساعت آموزش ⁉️همراه با پرسش و پاسخ ⭕️ با شرایط مالی و پرداختی ویژه! 👈 ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر: 📲 0935 913 8011 🆔 @fatehan_s با ما همراه باشید : http://eitaa.com/joinchat/1944846336C1ad9e574d5

👆اگر والد نوجوان هستید و یا فعالیت تربیتی در حوزه نوجوانان دارید این کارگاه را از دست ندهید!

📖 آثار سوء پرخوابى و پرحرفى 🔸از جمله موضوعات مورد تأكيد علماى اخلاق و ارباب سير و سلوك، پرهيز از پرخوابى و پرحرفى است. اين دو، موانعى مهم و رايج براى رسيدن به كمال معنوى و تقرب الى الله به شمار مى‌آيند. البته چيزهاى ديگرى مانند پرخورى نيز مانع رسيدن انسان به كمال معنوى مى‌گردد؛ اما در مورد آنها ممكن است بگوييم به سبب لذايذ يا منافعى كه دارند توجه انسان را به خود جلب مى‌كنند. در حالى كه امرى مانند خوابيدن، فى نفسه هيچ مطلوبيت و يا فايده‌اى حتى براى دنياى انسان ندارد، مگر آن اندازه‌اى كه موجب رفع نياز انسان و تجديد قواى او براى پرداختن به وظايف واجبش مى‌گردد. بر خلاف لذّتِ خوردن كه ممكن است براى انسان ايجاد انگيزه نمايد، خوابيدن لذتى براى انسان ندارد، اگر هم لذتى داشته باشد، مربوط به مقدمات آن و يا موقعى است كه انسان از خواب برمى‌خيزد. كسانى كه از روى تنبلى و يا در اثر پرخورى زياد مى‌خوابند، نه تنها از كمالات معنوى و انسانى محروم مى‌شوند، بلكه از وظايف دنيوى خود نيز باز مى‌مانند. 🔹هم چنين يكى از كارهايى كه انسان براى انجام دادن آن بايد انرژى زيادى مصرف كند، حرف زدن است. سخنرانان و معلّمان، خصوصاً كسانى كه از لحاظ جسمى‌ضعيف ترند، به اين موضوع به خوبى واقف اند؛ زيرا پس از سخنرانى و يا تدريس آثار خستگى و از دست دادن انرژى را به وضوح در خود احساس مى‌كنند. حرف زدن زياد باعث مى‌شود تا انسان از انجام اعمال مفيد باز بماند. البته اگر مقصود از حرف زدن، تعليم و موعظه و كمك كردن به ديگران باشد نه تنها مذموم نيست بلكه امرى لازم و ضرورى است، اما صِرف پرگويى و پرحرفى نه نفع دنيوى به دنبال دارد و نه نفع اخروى؛ حتى ممكن است انسان در اثر آن به لغزش‌هاى زيادى هم مبتلا شود كه براى دنياى او هم ضرر داشته باشد. در اثر همين پرگويى‌ها است كه كدورت‌ها پيدا مى‌شود، تنش‌ها به وجود مى‌آيد و از لحاظ معنوى هم انسان دچار گناهانى هم چون غيبت، تهمت و مفاسد ديگرى از اين قبيل مى‌گردد. افرادى كه به پرحرفى عادت كرده اند، از اين كار خود لذت مى‌برند. ابتلاى به اين عادت زشت كه به دست خود انسان صورت مى‌گيرد، موجب به خطر افتادن منافع دنيوى و اخروى انسان مى‌گردد. بنابراين انسان بايد مراقب باشد تا خداى ناكرده به پرخوابى و پرحرفى عادت نكند. 🔸سفارش امام صادق(عليه السلام) به عبدالله بن جندب اين است كه، شب‌ها كم بخواب و روزها كم حرف بزن. حضرت در ادامه، كلامى را به اين مضمون از مادر حضرت سليمان(عليه السلام) خطاب به فرزندش نقل مى‌كند كه، خوابيدن زياد، روزى كه محتاج به چيزى هستى كه كسب نكرده‌اى تو را فقير مى‌كند؛ يعنى روزى مى‌آيد كه تو به اعمالت احتياج دارى اما به دليل خوابيدن زياد آن اعمال را انجام نداده‌اى و فقير شده‌اى و دستت خالى است. اگر انگيزه انسان از خوابيدن رفع خستگى و تجديد قوا نباشد، كار عاقلانه‌اى انجام نداده است؛ زيرا اين كار به منزله تلف كردن بيهوده بخشى از عمر است. انسانى كه خواهان عمرى طولانى است، با خوابيدن زياد در واقع بخشى از زندگى اش را تعطيل مى‌كند. 🔹عادت زشت ديگر، پرگويى است. كسانى كه بى جهت به پر حرفى عادت كرده اند، به آسانى نمى‌توانند خودشان را كنترل كنند؛ زيرا سكوت كردن براى آنها به منزله زندانى شدن است! 🔸امام صادق(عليه السلام) مى‌فرمايد: در بين اندام‌هاى بدن انسان هيچ كدام ناسپاس تر از چشم و زبان نيستند. انسان به هر عضوى از اعضاى بدن خود خدمت كند، متقابلا آن عضو هم خدمتى براى او انجام مى‌دهد. اما چشم و زبان اين گونه نيستند؛ يعنى ما هر قدر بيش تر به اين اعضا خدمت كنيم، آنها كم تر به ما خدمت خواهند كرد. چشمى كه بسيارى از اوقات خواب است، چگونه مى‌تواند به ما خدمت كند؟ زبانى كه زياد حرف مى‌زند و انسان براى اين كار انرژى زيادى مصرف مى‌كند، چه خدمتى براى ما انجام مى‌دهد؟ البته، اگر اين كار نفعى براى ما داشته باشد، مثلا از زبان در انجام عبادت، وظيفه، موعظه و... استفاده كنيم، نه تنها كار بيهوده‌اى انجام نداده ايم، بلكه بهترين بهره را از آن برده ايم. ✂️ #برشی_از_کتاب : پندهای امام صادق(ع) به ره‌جويان صادق، ص۱۱۲ 👤 استاد علامه مصباح یزدی (ره) 🌐 fatehan.net 🆔 @fatehan_net

🎧 #با_هم_بشنویم 👤 دکتر غلامعلی افروز | مقدمه ازدواج ماندگار در خانواده شکل ميگيرد ↗️برای✌️نفر از دوستان ارسال کنید. ➕به جمع فاتحان بپیوندید 👇 🌐 fatehan.net 🆔 @fatehan_net

📶 کارگاه آنلاین «مهارت های زندگی نوجوان» ✅مناسب دختران ۱۳تا۲۰سال ♨️سرفصل ها: ✅مهارت خودآگاهی ✅افزایش اعتماد به نفس ✅مهارت همدلی ✅مهارت جرات ورزی ✅مهارت برقراری ارتباط موثر ✅مهارت روابط بین فردی سازگارانه ✅مهارت مدیریت احساسات و خشم ✅مهارت تصمیم گیری ✅مهارت حل مسئله ✅مهارت تفکر انتقادی 👤 مدرس: سرکار خانم دکتر قیصری (دکتری تخصصی روانشناسی و روانشناس بالینی ) ⏰ ۱۲ساعت آموزش ⁉️همراه با پرسش و پاسخ ♨️۱۰جلسه آموزشی ⭕️ با شرایط مالی و پرداختی ویژه! 👈 ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر: 📲 09130673952 🆔 @fatehan_admin با ما همراه باشید : http://eitaa.com/joinchat/1944846336C1ad9e574d5

👆ظرفیت کارگاه فوق العاده محدود👆

📖 غبطه ممدوح نسبت به مال دنيا 🔸بايد توجه داشت كه نعمت‌هاى دنيا مخصوص كفّار نيست، بلكه برخى بزرگان و اولياى خدا هم نعمت‌هاى زيادى در اختيار داشته اند؛ مثلا، حضرت سليمان(عليه السلام) به قدرى از نعمت‌هاى خداوند بهره مند بود كه قرآن درباره اش تعبير «مُلكاً لا يَنبعى لاحد مِن بَعدى» را به كار برده است. در احوال آن حضرت آمده كه جن و انس و حتى حيوانات وحشى و پرندگان هم در اختيارش بودند. بنابراين، چنين نيست كه هركسى نعمتى دارد، حتماً آدم بدى است و اين نعمت‌ها مايه عذاب او خواهد شد، بلكه اين گونه نعمت‌ها اسباب آزمايش‌اند؛ برخى از آن سربلند بيرون مى‌آيند و برخى سرشكسته. كسانى كه خدا را فراموش نكنند و از آن براى آخرتشان بهره گيرند سربلند خواهند بود و كسانى كه در جمع كردن اين اموال و استفاده از آنها موازين شرع را رعايت نكنند سرشكستگانند. بنابراين عيبى ندارد كه انسان از خدا بخواهد از اموال دنيايى در اختيار او قرار دهد تا در راه آخرت خود از آن استفاده كند. نعمت‌هايى كه در دست مؤمنان است، اگر موجب غبطه ما بشود در اين كه آنها را در راه خدا صرف مى‌كنند، اشكالى ندارد؛ مانند اموالى كه در دست حضرت خديجه(عليها السلام) بود و آنها را در راه نشر و احياى اسلام صرف كرد. آنچه خطرناك است اين است كه به داشته‌هاى دنيايى كافران و اموالى كه در اختيار كسانى است كه از آن براى آخرت خود استفاده نمى‌كنند حسرت بخوريم. خداوند در قرآن، براى ما مثال مى‌زند تا ببينيم كسانى كه از مال و مُكنت خود براى آخرتشان استفاده نكردند سرانجامشان چه شد. 🔹قارون كسى بود كه به قدرى از گنج‌هاى فراوان در اختيارش قرار داده شده بود كه عده‌اى پهلوان نيرومند بايد فقط كليدهاى گنج هايش را حمل مى‌كردند: آتَيْناهُ مِنَ الْكُنُوزِ ما إِنَّ مَفاتِحَهُ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ. او تمام دارايى اش را در برابر قومش به نمايش گذاشت. عده‌اى از پيروان حضرت موسى(عليه السلام) با خود گفتند:‌ اى كاش، ما هم از اين نعمت‌ها بهره‌اى داشتيم. آنان با اين گفته، كار خلافى نكردند و مرتكب حرامى نشدند، فقط وقتى اين همه جواهرات و دارايى را ديدند به هوس افتادند: يا لَيْتَ لَنا مِثْلَ ما أُوتِيَ قارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظّ عَظِيم. 🔸وقتى قارون از اطاعت حضرت موسى(عليه السلام) سرپيچى كرد و با عذاب خداوند، خود و تمام دارايى اش در زمين فرو رفتند، آنها كه آرزو مى‌كردند كه دارايى او را داشته باشند، به خود آمدند و گفتند: عجب اشتباهى كرده بوديم، اگر ما هم اموالى مثل او داشتيم امروز به همين وضع مبتلا مى‌گشتيم؛ گويى خدا بر هر كه بخواهد رزقش را گشاده مى‌گرداند و گويى خدا كافران را سعادت‌مند نمى‌كند: وَ اَصبحَ الّذينِ تَمنَّوا مكانَه بالأمسِ يَقولونَ ويكأنّ اللَّه يَبسطُ الرّزَقَ لِمن يشاءُ مِن عبادهِ و يَقدِرُ لَولا اَن مَنَّ اللّهُ علينا لخَسفَ بِنا وَيكأنّه لا يُفلحُ الكافرونَ. 🔹قرآن مجيد اين گونه داستان‌ها را براى اين نقل مى‌كند كه ما تأمّل كنيم و بفهميم نعمت‌هايى را كه خدا در اختيار ديگران قرار مى‌دهد چنان ارزش ندارد كه بخواهيم به آنها خيره شويم و دل ببنديم. بله، اگر انسان از راه صحيح مالى به دست آورد و در راه خدا هم مصرف كند خوب است، اما خود مال ارزش دل بستن ندارد، بلكه صرفاً يك وسيله آزمايش است، يك برگ امتحان است و ارزش آن بستگى به اين دارد كه در آن چه پاسخى بنويسيم. پس «خوشا به حال بنده‌اى كه نسبت به گنه كاران غبطه نخورد براى آنچه از نعمت‌ها و زيورهاى دنيا به ايشان داده شده است! خوشا به حال بنده‌اى كه آخرت را برگزيد و در راه آن كوشش نمود! خوشا به حال آن كه آرزوهاى دروغين و آرزوهاى غير واقعى فريبش نداد!» ✂️ #برشی_از_کتاب : پندهای امام صادق(ع) به ره‌جويان صادق، ص۴۵ 👤 استاد علامه مصباح یزدی (ره) 🌐 fatehan.net 🆔 @fatehan_net

📶 کارگاه آنلاین «مهارت خود آگاهی» ✍از سلسله کارگاه های مهارت های زندگی 🔸برخی سرفصل ها: 🔹از خودم چه میدانم؟ 🔹نقاط ضعف و قوت خودم را میشناسم؟ 🔹تعریف خودآگاهی 🔹ویژگی های افراد خودآگاه 🔹ویژگی های مثبت و منفی افراد خودآگاه 🔹رابطه فکر، احساس و رفتار و... 👤 مدرس: سرکار خانم دکتر دریکوند (دکتری تخصصی روانشناسی و روانشناس بالینی ) ⏰ ۱۲۰ دقیقه آموزش ⁉️همراه با پرسش و پاسخ ⭕️ با شرایط مالی و پرداختی ویژه! 👈 ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر: 📲 09027200618 🆔 @fatehan_admin3 با ما همراه باشید : http://eitaa.com/joinchat/1944846336C1ad9e574d5

👤 دکتر دریکوند | توضیحات کارگاه مهارت خودآگاهی ⭕️ظرفیت باقی مانده ۹نفر ♨️ثبت نام کارگاه مهارت خودآگاهی سرفصل ها: https://eitaa.com/fatehan_net/2393 ثبت نام: 🆔@fatehan_admin3 🌐 fatehan.net 🆔 @fatehan_net

📖 حكمت نابرابرى انسان‌ها در برخوردارى از ظواهر دنيا 🔸خداوند در آيه مزبور، خطاب به پيامبرش(صلى الله عليه وآله) درباره اين كه چرا به برخى از مردم نعمت‌هاى بيش ترى داده دو نكته بيان مى‌فرمايد: اول آن كه، افزونى نعمت برخى از مردم نشانه دوستى بيش‌تر خدا با آنها نيست، بلكه نشانه آزمايش خداوند از آنها است. خداوند در آيه ديگرى، در اشاره به اين موضوع مى‌فرمايد: أَنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ؛ اموال و فرزندان شما فقط مايه آزمايش شمايند. در جاى ديگرى مى‌فرمايد: وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً و شما را به بدى و خوبى مى‌آزماييم. «فتنه» در اصل به معناى آزمايش است. اموالى هم كه خدا به ما عنايت كرده به همين دليل «فتنه» خوانده شده است تا معلوم شود كه آيا در به دست آوردن و مصرف آن، احكام شرعى را رعايت مى‌كنيم يا نه. بنابراين آنچه وسيله آزمايش است ارزش چشم دوختن و خيره شدن ندارد. بله، اگر چيزى بود كه اصالت داشت و ذاتاً مطلوب بود، جا داشت فكرمان را روى آن متمركز كنيم، اما چون وسيله آزمايش است و بايد پس از انجام آزمايش رها شود، ارزش تعلّق خاطرو پر كردن انديشه را ندارد؛ مثل برگ كاغذى است كه در جلسه امتحان به دانش آموز مى‌دهند تا پاسخ سؤالاتش را روى آن بنويسد؛ نبايد در فكر اين باشد كه كاغذ زيبايى است يا نه، بايد به اصل امتحان بينديشد تا خوب از عهده آن برآيد. 🔹مطلب دومى كه در آيه مزبور بدان اشاره شده، مقايسه اين نعمت‌ها با نعمت‌هاى اخروى است. تعبيرى كه قرآن در اين مورد به كار مى‌برد تعبيرى پرمعنا و دقيق است: و رزقُ ربِّك خيرٌ و اَبقى.؛ خداوند رزق آخرت را به خصوص به خودش منتسب مى‌كند. اين مطلب وقتى خوب وضوح مى‌يابد كه توجه كنيم از نظر قرآن و تعاليم اسلامى، روزى دهنده خداوند است: إِنَّ اللّهَ هُوَ الرَّزّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ. همه نعمت‌هاى اين دنيا هم در واقع روزى‌هايى است كه خداوند به انسان داده است. در عين حال مى‌فرمايد: به اين نعمت‌ها كه در واقع، وسيله آزمايش است چشم ندوز، رزق مخصوص خدا چيز ديگرى است؛ رزقُ ربِّك؛ همان رزقى كه درباره شهدا مى‌فرمايد: عِنْدَ رِبِّهِمْ يُرزَقُونَ. چنين رزقى است كه ارزش دارد انسان به دنبال آن باشد و بدان اهتمام ورزد. ✂️ #برشی_از_کتاب : پندهای امام صادق(ع) به ره‌جويان صادق، ص۴۲ 👤 استاد علامه مصباح یزدی (ره) 🌐 fatehan.net 🆔 @fatehan_net

🎧 #با_هم_بشنویم 👤 دکتر غلامعلی افروز | اولويت با همسر يا والدين؟ ↗️برای✌️نفر از دوستان ارسال کنید. ➕به جمع فاتحان بپیوندید 👇 🌐 fatehan.net 🆔 @fatehan_net

📝 #یادداشت_ویژه | بازی، چرا و چگونه؟ 🔸متاسفانه نگاه جامعه‌ی ما به دوران کودکی و به دنبال آن بازی که مهم‌ترین فعالیت یک کودک است نگاهی ساده و سطحی‌ست زیرا از تاثیر این دو عامل بر شکل‌گیری شخصیت افراد غافلیم. به همان میزان که کودک ما خوب بازی کند در بزرگسالی فردی سالم از لحاظ جسمی و روحی خواهد بود. رد پای بسیاری از اضطراب‌ها، ترس‌ها، نیازها و علاقه‌های ما را در هفت سال اول زندگی می‌توان یافت. هرچند در شکل گیری شخصیت، مولفه‌های دیگری نیز نقش دارند اما با بازی میتوان آنها را هدایت کرد. 🔹برای بازی با کودک به چه ابزاری نیاز داریم؟ اولین چیزی که به ذهن می‌آید اسباب بازی است. از نگاه ما اسباب بازی وسیله‌ای است که باید هزینه نسبتاً زیادی برای خرید آن پرداخت کنیم و حتما کودک را ساعت‌ها سرگرم کند تا اسباب بازی مفیدی به حساب بیاید. اما آیا واقعاً این طور است؟ حتما کودکانی را دیده‌اید که یک اتاق پر از اسباب بازی دارند اما والدین آنها از بازی نکردن کودک خود شاکی اند!! بله. یکی از عوامل بازی نکردن، داشتن اسباب بازی زیاد است! از طرفی بخاطر بیاورید وقتی کودک در باغ مشغول بازی با سنگ و چوب و ... است و ساعت‌ها به تنهایی بازی می کند. مقایسه این دو موقعیت ما را به این فکر می‌اندازد که گویا جز اسباب بازی‌های صنعتی، ابزار دیگری هم برای بازی هست. 🔸سه منبع اسباب بازی وجود دارد که عبارتند از : طبیعت، وسایل محیط و اسباب بازی صنعتی. وسایل محیط همین وسایلی‌اند که در همه‌ی خانه‌ها یافت میشود. کاسه و بشقاب، قابلمه، پتو و ... . اسباب بازی‌های صنعتی همان‌هایی هستند که ما بابت آنها هزینه‌ای پرداخت میکنیم و با شنیدن واژه اسباب بازی در ذهن‌مان نقش می‌بندد. بررسی‌ها نشان میدهد که طبیعت صددرصد نیاز کودک به بازی را تامین می‌کند و تمامی مولفه های یک ابزار خوب برای بازی را داراست. وسایل محیط شصت درصد و اسباب بازی های صنعتی حداکثر سی تا چهل درصد برای کودک مفید هستند !! بیشترین میزان بازی زمانی اتفاق می‌افتد که کودک در طبیعت است. در یادداشت بعدی مفصلاً در مورد طبیعت و انواع بازی‌هایی که میتوان انجام داد صحبت میکنیم. 👤 ریحانه سادات موسوی (کارشناس روانشناسی و مربی حوزه کودک) 🌐 fatehan.net 🆔 @fatehan_net