✨✨✨✨ ✨فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ﴿۲۰۰ 💠پس گروهی از مردم می گویند: پروردگارا! به ما در دنیا [کالای زندگی] عطا کن. ✨و آنان را در آخرت هیچ بهره ای نیست. ✨وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ﴿۲۰۱﴾ 💠و گروهی از آنان می گویند: پروردگارا! به ما در دنیا نیکی و در آخرت هم نیکی عطا کن، و ما را از عذاب آتش نگاه دار. ✨أُولَئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿۲۰۲﴾ 💠اینانند که از آنچه به دست آورده اند، نصیب و بهره فراوانی دارند، و خدا حسابرسی سریع است. ✨✨✨✨✨✨ 💠سوره بقره ✨بخشی از آیه 200 و آیات 201 و 202💠 @fatemi5

🔴بدعت ، ویرانی اسلام ... ♦️رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند : هر گاه بدعت ها در میان امت من آشکار شود، عالم باید علم خویش را آشكار كند ، ( و بدعت زدایی نماید )و هر كه چنین نكند ، لعنت خدا بر او خواهد بود . و كسى كه نزد بدعت گذارى رود و بزرگش بدارد ،قطعا در ویرانی اسلام كوشیده است. ♦️قالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله : إِذَا ظَهَرَتِ الْبِدَعُ فِی أُمَّتِی ، فَلْیُظْهِرِ الْعَالِمُ عِلْمَهُ ، فَمَنْ لَمْ یَفْعَلْ ، فَعَلَیْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ . مَنْ أَتَى ذَا بِدْعَةٍ فَعَظَّمَهُ ، فَإِنَّمَا یَسْعَى فِی هَدْمِ الْإِسْلَامِ . 📚 کتاب #اصول_کافی/ جلد۱ @fatemi5

🌺🌺 شبیه ترین انسانها به پیامبر (ص) 🌺پيامبر اکرم صلّي الله عليه و آله فرمودند: ألا اُخْبِرُكُمْ بِاَشبَهِكُم بى؟ قَالوا: بَلى يا رَسولَ اللّه. قالَ: اَحسَنُكُم خُلقا وَ اَليَنُكُم كَنَفا وَ اَبَرُّكُم بِقَرَابَتِهِ وَ اَشَدُّكُم حُبّا لاِِخوانِهِ فى دينِهِ وَ اَصبَرُكُم عَلَى الحَقِّ وَ اَكظَمُكُم لِلغَيظِ وَ اَحسَنُكُم عَفْوا وَ اَشَدُّكُم مِن نَفْسِهِ اِنْصافا فِى الرِّضا وَ الْغَضَبِ. 🌹آيا شما را از شبيه ترينتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: بله اى رسول خدا! فرمودند: ✅ هر كس خوش اخلاق تر ✅ نرم خوتر ✅ به خويشانش نيكوكارتر ✅ نسبت به برادران دينى اش دوست دارتر ✅ بر حق شكيباتر ✅ خشم را فروخورنده تر ✅ و با گذشت تر ✅ و در خرسندى و خشم با انصاف تر باشد. 📚 كافى، ج 2، ص 240، ح 35 @fatemi222

موضوع: #راهکار_مبارزه_با_تفرقه بسم الله الرحمن الرحیم- با تبریک هفته وحدت داوند در قرآن می فرماید: وَلَا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَیَسُبُّوا اللَّـهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ» (انعام، ۱۰۸) و آنهایی که جز خدا را میخوانند، دشنام مدهید که آنان (نیز) از روی دشمنی و به نادانی، خدا را #دشنام خواهند داد. بعضی از اعمال، موجب تفرقه و ضعیف شدن وحدت می شود که باید ترک شود : 1. جلوگیری از #تحریک احساسات و عدم توهین به مقدسات از مهمترین عوامل وحدت بخش ، توهین نکردن به مقدسات صاحبان مذاهب و فرقه های مختلف و رعایت ادب در گفتار نسبت به آنهاست. این یک اصل دینی و عقلانی در میان ما امت اسلامی است که میگوییم: «آنچه را برای خود نمیپسندی برای دیگران مپسند». بر این اساس همانگونه که ما نمیخواهیم به بزرگان، ما بی ادبی و بی احترامی شود، دیگران نیز اینگونه اند و اسائه #ادب به بزرگان و مقدسات خویش را برنمیتابند. این اصل و قاعده در مورد همگان عمومیت دارد و هیچ فرقه و حزبی از آن مستثنا نشده و لذا خداوند، طبق آیه ای که تلاوت شد، فرموده است حتی به بتهای کفار توهین نکنید. 2. پرهیز از تکفیر صاحبان #فرقه های اسلامی در طول تاریخ و به ویژه در عصر حاضر یکی از مهمترین عوامل تفرقه و نبرد و قتال میان مذاهب و فرق گوناگون بحث «تکفیر» بوده است. طبیعی است که هر فردی نظرات خود را حق و صحیح دانسته و سایر مذاهب و اندیشه ها را باطل یا ناصواب بداند؛ اما باید دانست که دیگران نیز درباره عقیده خود چنین فکر و ایدهای دارند و اگر قرار باشد، هر مذهبی مذهب دیگر را #تکفیر کند؛ در آن صورت به #کینه توزی، جنگ و نبرد و برادرکشی خواهد انجامید و این به نفع هیچ مذهبی نیست که با این روش با مخالفان خود برخورد کند. قرآن این روش،را مورد مذمت قرار داده و فرموده است: لَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَى إِلَیْکُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا» (نساء، ۹۴) به کسی که نزد شما اظهار اسلام میکند مگویید تو مؤمن نیستی. 3. پرهیز از بی اخلاقی و عمل به دستورات اخلاقی قرآن این که قرآن همواره بر احسان، نیکوکاری، انفاق و دیگر #رفتارهای پسندیده و معروف تأکید میکند و انسانها را به رعایت اصول اخلاقی مانند غیبت نکردن، عدم سوءظن و پرهیز از تجسس در کار دیگران و عیبجویی نکردن و غیره فرا میخواند به نوبه خود تأثیر بسزایی در ایجاد وحدت و انسجام امت دارد و موجبات زدودن اختلاف و نزاع را میان مردم فراهم میکند. قرآن کریم در این مورد میفرماید: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن یَکُونُوا خَیْرًا مِّنْهُمْ (حجرات، 11 ) @fatemi5

✳️ پاورپوینت سیره پیامبر اعظم صلی الله علیه‌وآله @fatemi5 @bankpowerpoint ✳️برای دوستان خودفورواردکنید.

✳️ پاورپوینت کامل درمورد پیامبر خدا صلی الله علیه وآله @bankpowerpoint @fatemi5

🔖منبر کامل 🔖 #استاد_رفیعی شیوه های تبلیغی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله🔴 🔴زحمات زیاد پیامبر گرامی اسلام هدایتگری های رسول مکرم اسلام #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈ ╭┅─────────┅╮ @mediamenbar @fatemi5

🔖منبر کامل 🔖 #استاد_رفیعی 🔸موضوع: چهارده نکته کلیدی درباره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله #پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله 🔸حجم: 8.3 مگابایت 🕌 حرم حضرت معصومه سلام الله علیها ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈ ╭┅─────────┅╮ @mediamenbar @fatemi5

بمناسبت هفته وحدت👇 ⬅️ پاورپوینت سیره پیامبر اعظم صلی الله علیه‌وآله ✅شیوه های تبلیغی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ⬅️زحمات زیاد پیامبر گرامی اسلام ✅هدایتگری های رسول مکرم اسلام ⬅️#پیامبر_اکرم صلی الله علیه و آله ✅چهارده نکته کلیدی درباره پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در کانال👇👇 @fatemi5

(5) يكى ديگر از موارد تواضع و فروتنى حضرت اين بود كه هر وقت‏ وارد مجلس مى‏‌شد، هر جا كه جاى خالى بود مى‏‌نشست. مانند ما خودخواهان يا نادانان نبود كه دنبال صدر مجلس هستيم، و خيال ‏مى‌‏كنيم كه بايد بالا و بالاتر نشست. اصلاً آن‌جا كه انسان والا مى‌‏نشيند، والا است، نه آن‌كه انسان والا بايد در جاى والا نشيند. عزيزانم! قطعاً اين از تواضع است كه انسان در جايى كه خالى ‏است ‏بنشيند و هرگز منتظر نباشد كه ديگران در برابرش قد علم ‏كنند و برخيزند تا آن جناب را در صدر مجلس بنشانند. اين حالت‏، بدون ترديد برخاسته از هواى نفس است و تكبّر كه بايد زدوده شود و گاهى، بلكه بيشتر به خاطر عقده‏‌هاى درونى و محروميت‌‏هاى ديرينه ‏است كه شخص مى‏‌خواهد از اين راه خودى نشان دهد!! (6) پيامبر آرام و آهسته سخن مى‌‏گفت و هيچ‌گاه فرياد نمى‌‏زد و صدا را بلند نمى‌‏كرد. مجلس آن حضرت نيز از چنان آرامشى ‏برخوردار بود كه عين ادب و تواضع است و كسى در مجلس پيامبر بلند سخن نمى‌‏گفت؛ «و اغضض من صوتك‏» (لقمان، آیه 19) و دستور هم همين بود كه ‏كسى صدايش را بالاتر از صداى رسول الله نكند «لاترفعوا اصواتكم‏فوق صوت النبى‏» (حجرات، آیه 2) و چون خود حضرت آهسته و آرام سخن مى‏‌گفت، لذا مجلسش بسيار آرام و باوقار بود كه حتى صداى به هم زدن بال ‏پرنده به گوش مى‏‌رسيد. منبع: ماهنامه «پاسدار اسلام»، شماره 222.

گوشه‌‏اى از #اخلاق عظيم پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم روزهاي بس شيرين و به ‏ياد ماندنى و تاريخ‌ساز پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم را نمى‏‌توان با الفاظ و سخنان ناقص انسان‌هاى ناقص ‏توصيف و تعريف كرد. او هرگز در اين واژه‌‏ها نمى‌‏گنجد و فراتر از آن است. انسان‏ كاملى كه تمام افلاك و موجودات را خدا به خاطر او آفريد و اگر او نبود، هيچ چيز نبود. «لولاك لما خلقت الافلاك‏» و الّا انسانى كه تا قاب قوسين او ادنى بالا رفت و به جايى رسيد كه ‏جبرئيل، آن ملك مقرب و واسطه‌ی وحى الهى به آن‌جا هرگز نرسد و با صراحت‏ به او عرض كرد: «اگر يك مو بالاتر روم، به نور تجلى‏ بسوزد پرم». ولى رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم رفت و به جايى رفت كه نه در خرد آيد و نه بر ورق نگاشته شود و نه حتى در وهم و خيال! اوست كسى كه‏ خدايش درباره‌‏اش فرمود: «و انك لعلى خلق عظيم‏». پس ما به جاى ‏اين‌كه حرفى بزنيم كه نه آغازش و نه انجامش ما را به جايى‏ مى‏‌رساند، چرا كه جز آفريده‌‏اش و برادرش كسى او را نخواهد شناخت؛ ‏«يا على! ما عرف الله الّا أنا و أنت و ما عرفنى الا الله و أنت و ما عرفك الا الله و أنا». پس روا است كه لب فرو بنديم و سخن كمتر گوئيم. بيائيم در اين سخن ربّانى كه پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم را داراى منشى سترگ و اخلاقى عظيم معرفى مى‏‌كند بيانديشيم و از زبان روايت، نمى از اين ‏اقيانوس پرفيض برگيريم. شايد برخى عزيزان به كار بندند و از رسول‌الله صلی الله علیه و آله و سلم الگوى زندگى بگيرند كه قرآن فرمود: «و لكم فى رسول‏الله اسوة حسنه‏». جمله‌‏هايى كوتاه در منش و روش زندگى حضرت بيان مى‏‌شود كه هم ‏بركت است و پر مايه بركتى است و هم برنامه به زيستى و خداپسندانه: (1) آن‌قدر حضرت #متواضع و فروتن بود كه متن روايت او را «خاضع الطرف‏» مى‌‏نامد. يعنى به زمين نگاه مى‏‌كرد و سر را كمتر بالا مى‏‌برد. اين چنين باوقار و متين... باادب و فروتن. چنان ‏در برابر خالقش خاضع و خاشع بود كه بيشتر سر فرود مى‌‏آورد و كمتر سر را بلند مى‌‏كرد. چرا که پيوسته خدا را حاضر و ناظر مى‏‌ديد و لحظه‌‏اى‏، بلكه كمتر از لحظه‌‏اى هم از ياد و ذكر خدا غافل نبود. (2) يكى ديگر از نشانه‌‏هاى بارز تواضع و خوى نيكويش اين بود كه ‏به هركه مى‌‏رسيد، پيش‌قدم در #سلام كردن بر او بود. سلام كه خود تحيّت اسلامى است و پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم آن را به ما ياد داده، خود نيز بيش از همه و پيش از همه به آن عمل مى‏‌كرد و قبل از آن‌كه ديگرى بر او سلام كند، او خود سلام مى‌‏كرد. هرگز پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم ملاحظه نمى‌‏كرد كه آن‏ فرد بزرگ است ‏يا كوچك، دانشمند است‏ يا بى‌‏سواد، ثروتمند است‏ يا فقير. آرى، حضرت آن‌قدر عظمت داشت كه بر همه افراد بدون ملاحظه‌‏هاى ‏ايسمى، شغلى، خطّى، مسئوليتى، مالى و... سلام مى‌‏كرد و او با اين‌كه بزرگ‌ترين از هر نظر بود، بر كوچك‌ترين انسان‌ها از هر نظر سلام مى‌‏كرد و بيشتر براى اين‌كه ما را به اين سنّت ‏حسنه ‏تشويق كند، مى‌‏فرمود: «سلام را نود و نه حسنه است و جوابش يك حسنه.» (3) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم هرگز بدون جهت ‏#سخن نمى‌‏گفت و اگر سخنى مى‌‏گفت ‏بيشتر جنبه‌ی موعظه و پند داشت. يا مطلبى را مى‏‌آموخت و يا به معروف و خيرى امر مى‌‏كرد و يا از شرّ و منكرى مردم را باز مى‌‏داشت. تمام ‏سخنانش سودمند و يك كلمه، نه بلكه يك حرف، پوچ و بى‌‏ارزش نبود، زيرا خوب مى‏‌دانست كه: «و ما يلفظ من قول الا لديه رقيب عتيد». وانگهى پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم اسوه است و الگو و اوست انسان كامل. پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم كسى ‏است كه نخستين آفريده‌ی پروردگار، نور مباركش است: «اول ما خلق‏ الله نورى‏». (سیره حلبیه، ج 1، ص 159) پس، از اين نور كامل چيزى تراوش نمى‏‌كند جز نور و هر چه مى‏‌گويد گفته‌ی خدا است؛ «و ما ينطق عن الهوى ان هو الا وحى‏يوحى‏». (نجم، آیه 3 و 4) (4) پيامبر هرگز از ذكر خدا غافل نمى‌‏شد. در روايت است: «و لايجلس و لايقوم الا على ذكر»؛ او نمى‌‏نشست و برنمى‌‏خاست جز با ذكر و ياد خدا. پيامبر در هر آن قرين و هم‌نشين ذكر خدا بود، چه بر زبان آورد و چه در دل گويد. او خود ذكر خدا را كفاره مجلس ‏مى‌‏دانست و اعلام مى‌‏داشت كه اگر در مجلسى ياد خدا نباشد، يا ذكرى‏ از اهل‌بيت علیهم‌السلام كه آن نيز ياد خدا است، پس آن مجلس بر اهلش وزر و وبال است و نحس است و شوم. اگر حضرت مى‌‏خنديد از تبسّم تجاوز نمى‌‏كرد؛ «جل ضحكه التبسم‏»، زيرا قهقهه و خنده‌ی با صدا، با شئون ‏انسان مؤدّب منافات دارد، چه رسد به انسان كامل و چه رسد به اشرف ‏مخلوقات.