📌انسان با اعمال دنیوی خویش است که آخرت خود را می‌سازد. این #اعمال شامل همه اعمالی است که خود مستقیم انجام داده و به تعبیر قرآن به سوی عالم آخرت پیش #فرستاده یا آنهایی است که پس از او به سوی او فرستاده می‌شود؛ زیرا برخی از اعمال آثار ماندگاری دارد که تبعات آن، هم‌چنان برای شخص عامل خواهد رسید.(یس، آیه 12؛ انفطار، آیه 5) 📌پس بهشت، جایی است که انسان در جهانی دیگر با #اعمال صالح در دنیا می‌سازد؛ پیامبر(ص) می‌فرماید: انّ الجنّة قيعان، و انّ غُرّاسَها سُبحانَ الله، وَ الحَمدلله وَ لا اله ‏الّا اللهُ، و اللهُ اكبرُ، وَ لاحولَ و لا قوّهًْ اِلا بِالله‏؛ بهشت دشت و صحرايي خالي است؛ همانا اذكار سبحان الله و الحمدللّه و لا اله ‏الا الله و الله ‏اكبر و لا حول و لا قوهًْ الا بالله درخت‌هايي هستند كه در آنجا كاشته مي‏شوند. (تفسير‌الميزان، ج 13، ص 23؛ علم الیقین، ج 2، ص 884) 📌در حديثي ديگر، رسول اكرم(صلي‌الله عليه و آله) فرمود: در شب #معراج وارد بهشت شدم، فرشتگاني ديدم كه بنايي مي‏كنند؛ خشتي از طلا و خشتي از نقره، گاهي هم از كار دست مي‏كشند. به ايشان گفتم: 📌چرا گاهي كار مي‏كنيد و گاهي از كار دست مي‏كشيد؟ پاسخ دادند: تا #مصالح بنايي برسد. پرسيدم: مصالحي كه مي‏خواهيد چيست؟ گفتند: ذكر مؤمن كه در دنيا مي‏گويد: سبحان‏الله و الحمدلله و لا اله ‏الا الله و الله اكبر. هر وقت اين ذكرها را بگويد، ما مي‏سازيم و هر وقت خودداري كند، ما نيز خودداري مي‏كنيم.(‌وسائل‌الشيعه، ج2، جزء چهارم، ص1208)