❇️فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِن فِئَةٍ يَنصُرُونَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُنْتَصِرِينَ
ترجمه
❇️پس ما، او و خانهاش را به زمین فرو بردیم و هیچ گروهى نبود كه او رادر برابر #قهر خداوند یارى كند و خودش نیز نمىتوانست از خویش دفاع نماید.
👈نکته ها
انسان مىتواند در دو #قوس حركت كند: قوس صعودى كه به #معراج رسد و قوس نزولى كه به #زمین فرو رود.
✔️پيام ها
1- نتیجه #ظلم، #هلاكت است. «فبغى علیهم... فخسفنا به»
2- #زمین، گاهى مأمور #قهر خداوند است. «فخسفنا به و بداره الارض»
3- سرانجام #ثروتاندوزى، #بخل، #غرور و هلاكت است. «فخسفنا به و بداره الارض»
4- ثروت، وسیلهى #نجات نیست. «ما كان من المنتصرین»
http://eitaa.com/joinchat/2781151234C628d820482 ایتا
🌍 http://sapp.ir/abassalitatme سروش
🌍https://telegram.me/a_fatemi24 تلگرام
https://www.instagram.com/p/BzhWkEll33P/?igshid=1x8oqghuoeo50
🍃🌸🍃🌹🍃🌸🍃
📌انسان با اعمال دنیوی خویش است که آخرت خود را میسازد. این #اعمال شامل همه اعمالی است که خود مستقیم انجام داده و به تعبیر قرآن به سوی عالم آخرت پیش #فرستاده یا آنهایی است که پس از او به سوی او فرستاده میشود؛ زیرا برخی از اعمال آثار ماندگاری دارد که تبعات آن، همچنان برای شخص عامل خواهد رسید.(یس، آیه 12؛ انفطار، آیه 5)
📌پس بهشت، جایی است که انسان در جهانی دیگر با #اعمال صالح در دنیا میسازد؛ پیامبر(ص) میفرماید:
انّ الجنّة قيعان، و انّ غُرّاسَها سُبحانَ الله، وَ الحَمدلله وَ لا اله الّا اللهُ، و اللهُ اكبرُ، وَ لاحولَ و لا قوّهًْ اِلا بِالله؛ بهشت دشت و صحرايي خالي است؛
همانا اذكار سبحان الله و الحمدللّه و لا اله الا الله و الله اكبر و لا حول و لا قوهًْ الا بالله درختهايي هستند كه در آنجا كاشته ميشوند. (تفسيرالميزان، ج 13، ص 23؛ علم الیقین، ج 2، ص 884)
📌در حديثي ديگر، رسول اكرم(صليالله عليه و آله) فرمود: در شب #معراج وارد بهشت شدم، فرشتگاني ديدم كه بنايي ميكنند؛ خشتي از طلا و خشتي از نقره، گاهي هم از كار دست ميكشند. به ايشان گفتم:
📌چرا گاهي كار ميكنيد و گاهي از كار دست ميكشيد؟ پاسخ دادند: تا #مصالح بنايي برسد. پرسيدم: مصالحي كه ميخواهيد چيست؟ گفتند:
ذكر مؤمن كه در دنيا ميگويد: سبحانالله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر. هر وقت اين ذكرها را بگويد، ما ميسازيم و هر وقت خودداري كند، ما نيز خودداري ميكنيم.(وسائلالشيعه، ج2، جزء چهارم، ص1208)