🔹اشعار شب شهادت حضرت رقیه 🔹و بحث ظلم انواع ظلم و نتیجه ظلم در کانال 🔸@fatemi5

آن بلبلم که سوخته شد آشیانه ام صیاد سنگدل زده آتش به خانه ام بال و پرم ز سنگ حوادث شکسته شد از بس که شمر شُوم زده تازیانه ام چون شمع آب شد تنم از بس گریستم ترسم که سیل اشک کند سر به نیستم زان ساعتی که رفتی و دیگر ندیدمت جویای گنج بودم و ، ویران نشینم شدم دستم نمی رسید ببوسم تو را ز نی از دور گرد خرمن تو خوشه چین شدم ویرانه و داغ ، زخم زبان ، طعنه ی بی کسی این کوه را تن چون کاه چون کشم پای تو و که برسر چشمان خود نهم دست تو کو خار ز پایم برون کشم

بابای من بابای من   بشنو دگر آوای من من دختر افسرده ام سیلی ز دشمن خورده ام از سر پریده هوش من خون می چکد از گوش من بابای من بابای من بابای من بابای من بر زخم دل نمک زدند هر شب مرا کتک زدند عمرم دگر کوتاه شده تنم دگر سیاه شده بابای خوب و مهربان بابای من بابای من حالا که آمدی پدر دیگر مرا با خود ببر

اى عمه بیا تا که غریبانه بگرییم دور از وطن و خانه، به ویرانه بگرییم پژمرده گل روى تو از تابش خورشید در سایه نشینیم و به جانانه بگرییم لبریز شد اى عمه دگر کاسه صبرم بر حال تو و این دل ویرانه بگرییم نومید ز دیدار پدر گشته دل من بنشین به کنارم، پریشانه بگرییم گردیم چون پروانه به گرد سر معشوق چون شمع در این گوشه کاشانه بگرییم این عقده مرا مى کشد اى عمه که باید پیش نظر مردم بیگانه بگرییم

📹 ببینید | مرحوم کربلایی‌کاظم جزو معجزات قرآن بود 🔺️ گزیده‌ای از بیانات رهبرانقلاب در در دیدار دست‌اندرکاران کنگره ملی ۶۲۰۰ شهید استان مرکزی 💻 @Khamenei_ir

موعظه و نصیحت ماندگار امام حسن مجتبی علیه السلام جُناده می گوید در آخرین لحظات عمر امام حسن مجتبی (علیه السلام)، بر ایشان وارد شدم و گفتم: «یَا بْنَ رَسُولِ اللهِ عِظْنِی»؛ ای پسر پیغمبر، مرا موعظه ای کن؛ بگذارید توشه ای بگیرم. حضرت فرمود: «یَا جُنَادَۀُ اسْتَعِدَّ لِسَفَرِكَ وَ حَصِّلْ زَادَكَ قَبْلَ حُلُولِ أَجَلِک»؛ ای جناده آماده سفر آخرتت باش؛ زاد و توشه ات را قبل از آنکه عمرت به سر آید و بخواهی کوچ کنی، تهیه کن. «وَ اعْلَمْ أَنَّكَ تَطْلُبُ الدُّنْيَا وَ الْمَوْتُ يَطْلُبُكَ». ای جناده، بدان که تو دنبال دنیا هستی، و مرگ به دنبال تو است. وَلا تَحْمِلْ هَمَّ یَوْمِکَ الَّذی لَمْ یَأْتِ عَلی یَوْمِکَ الَّذی اَنْتَ فیهِ؛ ای جناده، غم و اندوه روزی که نیامده است را بر روزی که هستی میفکن. وَاعْلَمْ اَنَّکَ لاتَکْسِبُ مِنَ الْمالِ شَیْئا فَوْقَ قُوْتِکَ اِلاّ کُنْتَ خازِنا لِغَیْرِکَ؛ ای جناده بدان که بیش از آنچه را که قُوت تو است که از آن بهره می گیری، هرچه از اموال دنیا جمع کنی خزینه دار دیگری هستی. وَاعْلَمْ اَنَّ فی حَلالِها حِسابٌ وَ فی حَرامِها عِقابٌ وَ فیِ الشُّبَهاتِ عِتابٌ؛ ای جناده، در حلال دنیا حساب است و در حرام دنیا عقاب است و در شبهاتش عتاب است. فَاخْرُجْ مِنْ ذُلِّ مَعْصِیَةِ اللّه ِ اِلی عِزِّ طاعَةِ اللّه. پس از ذلّت معصیت خدا خارج شو و به عزّت طاعت الهی پناه ببر. بحارالأنوار، ج44، ص138.

سلام علیکم این فایل ویژه روحانیون در اربعین که استفاده شود. 24 منبر با موضوع خانواده . ممنون https://eitaa.com/fatemi5/481

سلام علیکم این فایل سخنرانی روحانیون جهت اربعین با موضوع خانواده 24 منبر با موضوع خانواده . https://eitaa.com/fatemi5/481 👆👆

بسم الله الرحمن الرحیم خداوند در قرآن می فرماید: 🔹 «الذین امنوا وهاجروا وجاهدوا فی سبیل الله باموالهم وانفسهم اعظم درجة عند الله واولئک هم الفائزون ) ;«آنان که ایمان آوردند و هجرت کردند و با اموال و جانهای خود در راه خدا جهاد کردند درجه بزرگتری نزد خدا دارند و آنها رستگارند .»(آیه 20 توبه) 🔸قرآن در بیش از 14 آیه به زبانهای مختلف دستور به هجرت داده است که نشان از اهمیت آن دارد. در اسلام انواع هجرت وجود دارد که به ❇️برخی اشاره می کنیم: 1. هجرت برای فراگیری #دانش: 🔺قرآن می فرماید: « فلولا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فی الدین ...»; «شایسته نیست مؤمنان همگی (به سوی میدان جهاد) کوچ کنند; چرا از هر گروهی از آنان طایفه ای کوچ [و هجرت] نمی کند تا در دین [و معارف و احکام اسلام] آگاهی یابند و به هنگام بازگشت به سوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟» (آیه 122 توبه) 🔻در روایات به مسلمانان دستور داده اند که برای فراگیری علم اگر لازم باشد تا نقطه های دور دست همچون چین مسافرت و مهاجرت کنند . پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: «اطلبوا العلم ولو بالصین ( وسائل الشیعه، ج 18، ص 14 ) 2. هجرت برای حفظ #دین: پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند:کسی که برای حفظ دین و آئین خود از سرزمینی به سرزمین دیگر هجرت کند، استحقاق بهشت می یابد .» (بحار، ج 19، ص 31) 3. هجرت از دست ظلم #ظالمان: 🔺قرآن می فرماید: « آنها که مورد ستم واقع شدند، و به دنبال آن در راه خدا مهاجرت اختیار کردند، جایگاه پاکیزه ای در دنیا به آنها خواهیم داد .» (آیه 41 نحل) 4. هجرت از گناه (هجرت درونی): اصولا روح هجرت مقدس همان فرار از «ظلمت » به «نور» و از کفر به ایمان، از #گناه و نافرمانی به اطاعت خدا است. . امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرمایند: « کسی می گوید مهاجرت کردم در حالی که مهاجرت واقعی نکرده است، مهاجران [واقعی] آنها هستند که از گناهان هجرت کنند و مرتکب آن نشوند .» (سفینة البحار، ماده هجر) 👈هجرت تاریخی امام خمینی(ره) نیز نوعی هجرت از دست ظالمین و برای حفظ دین بود. درمسیر بندگی @a_fatemi24

💕🌷💕 تـقـدیـم به زائـریـن اربـعـین بازنگاهم کرده ای،سوی حرم می آیم باعنایات تو ای،شاه کرم می آیم اربعین موکب،عمود و خاطرات بین راه ازنجف تاکربلا،قدم قدم می آیم مادرم عمری کنیز درگه تو بوده است خواب دیدم که حرم، با مادرم می آیم جاده هارامیکنم طی،تاخود کرببلا با دل بشکسته با،چشم ترم می آیم شوق دیدارحرم،عقل ودلم را برده است من نه با پا، بلکه آقا با سرم می آیم 💕🌷💕🌷💕

👈وظیفه مؤمنین در قبال مصائب 🔺رسول خدا(ص) می فرماید: «إِذَا أَحَبَّ اللَّهُ عَبْداً ابْتَلَاهُ فَإِنْ صَبَرَ اجْتَبَاهُ وَ إِنْ رَضِیَ اصْطَفَاهُ؛ چون خدا بنده ای را دوست بدارد او را [در دنیا] مبتلا می گرداند، پس اگر صبر کرد او را بر می گزیند و اگر راضی [و خشنود] شد او را خالص می گرداند.» 🔻در زیارت عاشورا می خوانیم: «اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشَّاکِرِینَ لَکَ عَلَی مُصَابِهِمْ؛ بار خدایا تورا ستایش می کنیم ستایش سپاس گزاران بر مصیبتی که بر آنان وارد می شود.» 🔺اگر چه بلاها در زندگی انسانها به خصوص مؤمنین امری طبیعی است و باعث ترفیع درجه، پاک شدن گناهان و... می شود؛ اما باید دانست خود را در دام سختیها انداختن و یا رنج و بلا را از خداوند متعال درخواست کردن، مورد نکوهش بسیار قرار گرفته است.

✅صبر جمیل و غیر جمیل عرفا معتقد هستند که صبر جمیل آن است که در حین نزول بلا، مولای خود را بشناسد و فرستنده بلا را بداند و چون به علم‌الیقین دانست که آن بلا را حق‌تعالی فرستاده است و وی مالک الملک است، بر مالکی که در ملک خود تصرّف نماید، اعتراض ممکن نیست. دیگر حکیم است و هیچ کاری بی‌حکمت نکند؛ دیگر علیم است، هرچه کند از روی علم و دانش کند؛ دیگر آن‌که رحیم و مشفق است، تا صبر بنده در آن نباشد، در حق وی آن بلا تقدیر نکند. چون بنده در آن معانی تأمل کند، لاجرم در شهود نور الهی چنان مستغرق گردد، که به شکایت نپردازد و هرچه از حق‌تعالی رسد، به دل و جان بدان رضا دهد. به هر بلا که تو خواهی بیازمای مارا کــه در مشـاهـدهٔ تـو بـلا نمـی‌بیـنم ز من به هر چـه کنی یاد راضیم حـقـا کـه هر چه از تو رسد جز عطا نمی‌بینم 🔸اما صبر غیرجمیل آن است، که صبر نه از بهر رضا به قضا باشد، بلکه مبتنی به غرضی باشد از اغراض پس هرکه را صبر للّه و فی اللّه باشد، صبر جمیل عبارت از آن است و هرچه ماورای آن است، آن نه صبر جمیل است و فرق میان آن دو صبر آنجا ظاهر شود، که آن صاحب دولت فرمود. «مَنْ أحَبّ اللهَ تَعَالی لِنَقِمَائِهِ زَالَ حُبَّه اِذَا اَنزَل بَلْوَاهُ وَ مَنْ اَحَبَّ اللهَ بِعِنَایتِهِ زَادَ حُبَّه اِذَا اَنزَلَ بَلْوَاهُ». ما نمی‌گوئیم که نعمت یا بلا خواهیم و بس بلکه ما دایم رضای دوسـت راخواهیم و بس گر رضای دوست ما را در بلا خواهد رسیـد ما همیشه خویشتن را مبتلا خواهیـم و بس خلق ازحق نعمت و فضل و عطا جویند و ما از خدا صبـر جمیل اندر بلا خواهیم و بـس (صغیر اصفهانی) 🔹ملا احمد نراقی در بیان چگونگی تحقق صبر جمیل در مواجهه با بلاها و مصایب چنین می‌نگارد: «آن‌چه بنده را از مرتبه صبر بیرون می‌برد، بی‌تابی و #جزع کردن و بر سر و سینه زدن و جامه چاک کردن و شکایت بسیار نمودن و اظهار اندوه و ملال کردن و امثال اینها است. ➖ اینها همه امور #اختیاری هستند، که آدمی قدرت بر ترک آنها دارد و باید از آنها اجتناب کند. ➖ اما باید دانست آنچه به سبب مصیبتی بر او از انسان فوت می‌شود، به عنوان عاریتی در نزد او بوده و از او پس گرفته شده است. اما سوختن دل و تنگی سینه و جاری شدن اشک از دیده، که از مقتضای بشریت است، بنده را از حد صبر بیرون نمی‌برد».