✍مسجد سهله چه مي دانيم؟ مسجد سهله يکي از مساجد قديمي و مورد احترام است که قبلاً به مسجد جامع بني ظفر معروف بوده است. ✅فضيلتها 1. منزل حضرت مهدي(عليه السلام) امام صادق به ابوبصير مي گويد: «ابو بصير! گويا مي بينم که قائم در مسجد سهله با عيالش نزول مي کند. گفتم: منزلش قرار مي دهد؟ فرمود: آري همچنانکه منزل ادريس بود.» 2. خانه حضرت ادريس(عليه السلام) امام صادق در اين باره مي فرمايد: «مَسْجِدُ السَّهْلَةِ مَوْضِعُ بَيْتُ إِدْرِيسَ النَّبِيِّ الَّذِي کَانَ يَخِيطُ فِيهِ». 3. منزل حضرت ابراهيم(عليه السلام) آن حضرت از همين مکان به جنگ با عمالقه به سرزمين يمن رفت. 4. حضرت داوود(عليه السلام) از همين مکان بود که آن پيامبر گرامي به جنگ جالوت رفت. 5. مانند خيمه رسول... هر کس در اين مسجد باشد، مانند کسي است که در خيمه رسول خدا اقامت دارد. 6. از اين مسجد هفتاد هزار نفر به بهشت مي روند از کنار اين مکان هفتاد هزار نفر محشور مي شوند که بدون حساب وارد بهشت مي شوند. 7. اقامتگاه حضرت خضر امام صارق(عليه السلام) در حديثي مي فرمايد: «مَسْجِدُ السَّهْلَةِ مُنَاخُ الرَّاکِبِ، قِيلَ: وَ مَنِ الرَّاکِبُ؟ قَالَ: الْخَضِرُ(عليه السلام) ». ✅مسجد سهله از نگاه اهل بيت(عليهم السلام) 1. گشايش کار «مَا مِنْ مَکْرُوب يَأْتِي مَسْجِدَ السَّهْلَةِ، فَيُصَلِّي فِيهِ رَکْعَتَيْنِ بَيْنَ الْعِشَاءَيْنِ وَ يَدْعُو اللَّهَ تَعَالَي إِلاَّ فَرَّجَ اللَّهُ کَرْبَهُ». «هيچ غمزده اي به اين مسجد نمي آيد و دو رکعت نماز ميان نماز مغرب و عشا نمي خواند و از خداوند کمک نمي خواهد، مگر اينکه خداوند اندوهش را بر طرف مي سازد.» 2. مصلاّي پيامبران قَالَ الصَّادِقُ(عليه السلام) : «وَ مَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً إِلاَّ وَ قَدْ صَلَّي فِيهِ». «خداوند هيچ پيامبري مبعوث نکرده، مگر اينکه در اين مسجد نماز خوانده است.» 3. سجدگاه ملائک امام صادق(عليه السلام) مي فرمايد: روز و شبي نيست مگر اينکه ملائکه به اين مسجد(سهله) مي آيند و در آن عبادت مي کنند. 4. افزايش عمر هنگامي که زيد بن علي به شهادت رسيد، امام صادق(عليه السلام) فرمود: اگر عمويم زيد، زماني که از کوفه خارج شد، به مسجد سهله مي رفت و نماز مي خواند و به خدا پناه مي برد، بيست سال به عمرش اضافه مي شد. همچنين در اين باره امام سجّاد(عليه السلام)مي فرمايد: «مَنْ صَلَّي فِي مَسْجِدِ السَّهْلَةِ رَکْعَتَيْنِ، زَادَ اللَّهُ فِي عُمُرِهِ سَنَتَيْنِ». «هر کس دور کعت نماز در مسجد سهله بخواند، دو سال به عمرش افزوده مي شود.» 5. درجه رفيع قَالَ الصَّادِقُ(عليه السلام) : «مَنْ دَعَا اللَّهَ فِيهِ بِمَا أَحَبَّ، قَضَي لَهُ حَوَائِجَهُ، وَ رَفَعَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَکَاناً عَلِيّاً إِلَي دَرَجَةِ إِدْرِيسَ وَ أَجَارَهُ مِنْ مَکْرُوهِ الدُّنْيَا وَ مَکَايِدِ أَعْدَائِهِ». «امام صادق(عليه السلام) فرمود: هر کس خداي را در آن بخواند، درباره هر چه خواهد، حوائج او روا گردد و به مقام بلندي در روز قيامت دست يابد و خداوند تا جايگاه ادريس خدا او را بالا برد و از ناراحتي دنيا و مکر دشمنانش در پناه پرودرگار قرار گيرد.» امام صادق(عليه السلام) در مسجد سهله اهميت مسجد سهله به قدري است که اهل بيت(عليهم السلام) براي رفع گرفتاري از شيعيان، به اين مسجد مي آمدند و دعا مي کردند. بشّار مُکاري نقل مي کند: «روزي براي ديدن امام صادق(عليه السلام) به منزلشان در کوفه رفتم، طبقي از خرما نزدش بود و از آن تناول مي کرد. به من فرمود: بشّار نزديک بيا و بخور. گفتم از موضوعي ناراحتم و نمي توانم چيزي بخورم. امام فرمود: به حقّ من، نزديک بيا و بخور. امر ايشان را اجابت کردم. هنگامي که شروع به خوردن نمودم، امام به من فرمود: موضوع را بگو. گفتم سربازان حکومتي را ديدم که زني را مي زدند و او را کشان کشان به طرف زندان مي بردند. او با صداي بلند فريادرس و کمک مي خواست، ولي کسي به حرفش توجه نکرد. امام فرمود: چرا اين برخورد را با او کردند؟ گفتم از مردم شنيدم که او بر زمين افتاده و در هنگام افتادن گفته است: لعن الله ظالميکِ يا فاطمة. وقتي سخنم به اينجا رسيد، امام به شدّت گريست؛ به طوري که نتوانست خرما بخورد و به قدري گريه کرد که ريش مبارکش و روي سينه اش پر از اشک شد. سپس گفت: بشار! بلند شو با هم به مسجد سهله برويم و از خدا بخواهيم اين زن آزاد شود. هردو به طرف مسجد سهله حرکت کرديم، در آنجا هر کدام دو رکعت نماز خوانديم پس از نماز امام دستها را به سوي آسمان بلند کرد و دعاي مفصلي خواند و سپس به سجده رفت و پس از مدتي سر از سجده برداشت و فرمود: بلند شو، زن آزاد شد.»

امام زمان(عليه السلام) در مسجد سهله زين العابدين سلماسي نقل مي کند: «روزي در مجلس درس آيت الله سيد محمد مهدي بحر العلوم حضور داشتم، محقّق کامل ميرزاي قمي که براي زيارت به عتبات عاليات سفر کرده بود، وارد مجلس سيد شد. پس از درس، همه رفتند ولي من همراه سه نفر ديگر که از خواص شاگردان سيد بودند، مانديم. ميرزاي قمي به بحر العلوم گفت: شما مقامات روحاني زيادي کسب کرده ايد، اگر ممکن است خاطره اي نقل کنيد. در اين هنگام سيد فرمود: شب گذشته براي اداي نافله شب به مسجد کوفه رفتم، قصد داشتم سپيده دم به طرف نجف راهي شوم و اول وقت درس را شروع کنم، از مسجد بيرون آمدم، در دلم شوقي ايجاد شد که به مسجد سهله بروم، ولي اعتنايي نکردم; زيرا ترسيدم اول وقت به نجف نرسم ليکن شوقم زيادتر شد همچنان مردد بودم که ناگاه بادي وزيد و مرا به طرف مسجد سهله حرکت داد، پس از مدتي خود را مقابل مسجد سهله ديدم، وارد شدم، ديدم کسي در مسجد نيست و تنها آقايي مشغول عبادت است و با کلماتي با خدا مناجات مي کند که تا کنون از هيچ کس نشنيده بودم، حالم متغير و زانوهايم مرتعش شد، با قلبي منقلب و ديده اي گريان در گوشه اي از مسجد ايستادم و به صداي دلنشين مناجات گوش دادم. پس از مدتي که مناجاتش تمام شد، رو به من کرد و فرمود: مهدي! جلو بيا. ادب کرده، مقداري جلو رفتم، فرمود: جلوتر بيا. جلوتر رفتم؛ به طوري که دستم به دستش مي رسيد، آنگاه چيزي به من گفت. سيد به اينجا که رسيد، سکوت کرد...» ✅مقامات مسجد سهله 1. مقام حضرت مهدي(عليه السلام) مقامي است منسوب به امام زمان(عليه السلام) که ميان مردم معهود نبود. علامه سيد محمد مهدي بحر العلوم دستور داد قبه اي در مکان مذکور بسازند. 2. مقام حضرت خضر(عليه السلام) قَالَ الصَّادِقُ(عليه السلام) : «مَسْجِدُ السَّهْلَةِ مُنَاخُ الرَّاکِبِ، قِيلَ: وَ مَنِ الرَّاکِبُ؟ قَالَ: الْخَضِرُ(عليه السلام) ». «مسجد سهله، محل خوابيدن شتر آن سوار است. پرسيدند او کيست؟ فرمود: خضر.» 3. مقام امام صادق(عليه السلام) 4. مقام امام زين العابدين(عليه السلام) 5. مقام حضرت ادريس(عليه السلام) 6. مقام صالحَين (هود و صالح(عليهما السلام)) 7. مقام ابراهيم خليل(عليه السلام) منبع: ره توشه عتبات عاليات؛ جمعي از نويسندگان ✍فهرست مطالب کانال عتبات https://eitaa.com/fatemi414/117

آبروی نوکران هم از نگاه زینب است نور اگر داریم در دل از پگاه زینب است پارکابش ، پاسبانش اکبر لیلاست و حضرت عباس هم میر سپاه زینب است هر که می گردد حسینی زینبی هم می شود سوز هر سینه فقط از سوز آه زینب است در دلش دارد هزار و نهصد و پنجاه زخم قتلگاه شاه عریان ، قتلگاه زینب است قول داد و از حسینش یک قدم دوری نکرد کربلا تا شام چل منزل گواه زینب است بی جهت در مصر و در سوریه دنبالش نگرد کربلا ، قطع یقین آرامگاه زینب است

*طلبه فقیری که به لوسترهای حرم حضرت امیر المؤمنین عليه السلام در نجف اعتراض کرد و ثروت او از حد گذشت!!* فاضل بزرگوار سید جعفر مزارعى نقل کرده: یکى از طلبه هاى حوزه با عظمت نجف از نظر معیشت در تنگنا و دشوارى غیر قابل تحملّى بود. روزى از روى شکایت و فشار روحى کنار ضریح مطهّر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام عرضه مىدارد: شما این لوسترهاى قیمتى و قندیل هاى بى بدیل را به چه سبب در حرم خود گذارده اید در حالى که من براى اداره امور معیشتم در تنگناى شدیدى هستم؟! شب امیرالمؤمنین علیه السلام را در خواب میبیند که آن حضرت به او مى فرماید: اگر مى خواهى در نجف مجاور من باشى، اینجا همین نان و ماست و فجل و فرش طلبگى است و اگر زندگى مادّى قابل توجّهى مى خواهى باید به هندوستان در شهر حیدرآباد به خانه فلان کس مراجعه کنى، چون حلقه به در زدى و صاحب خانه در را باز کرد به او بگو: *به آسمان رود و کار آفتاب کند* پس از این خواب، دوباره به حرم مطهّر مشرف مى شود و عرضه مى دارد: زندگى من اینجا پریشان و نابسامان است، شما مرا به هندوستان حواله مى دهید!! بار دیگر حضرت را خواب مى بیند که مى فرماید: "سخن همان است که گفتم، اگر در جوار ما با این اوضاع مى توانى استقامت ورزى اقامت کن، اگر نمى توانى باید به هندوستان به همان شهر بروى و خانه فلان راجه را سراغ بگیرى و به او بگویى: به آسمان رود و کار آفتاب کند!" پس از بیدار شدن و شب را به صبح رساندن، کتاب ها و لوازم مختصرى که داشته به فروش مى رساند، و اهل خیر هم با او مساعدت مى کنند تا خود را به هندوستان مى رساند و در شهر حیدرآباد سراغ خانه آن راجه را مى گیرد. مردم از این که طلبه اى فقیر با چنان مردى ثروتمند و متمکن قصد ملاقات دارد، تعجب مى کنند!!  وقتى به در خانه آن راجه مى رسد در مى زند، چون در را باز مى کنند، مى بیند شخصى از پله هاى عمارت به زیر آمد، طلبه وقتى با او روبرو مى شود مى گوید: (به آسمان رود و کار آفتاب کند) فوراً راجه پیش خدمت هایش را صدا مى زند و مى گوید: "این طلبه را به داخل عمارت راهنمایى کنید، و پس از پذیرایى از او تا رفع خستگى اش وى را به حمام ببرید و او را با لباس هاى فاخر و گران قیمت بپوشانید." مراسم به صورتى نیکو انجام مى گیرد و طلبه در آن عمارت عالى تا فردا عصر پذیرایى مى شود. فردا دید محترمین شهر از طبقات مختلف چون اعیان و تجار و علما وارد شدند و هر کدام در آن سالن پر زینت در جاى مخصوص به خود قرار گرفتند، از شخصى که کنار دستش بود پرسید: چه خبر است؟ پاسخ شنید: مجلس جشن عقد دختر صاحب خانه است! پیش خود گفت: وقتى به این خانواده وارد شدم که وسایل عیش براى آنان آماده است. هنگامى که مجلس آراسته شد، راجه به سالن درآمد، همه به احترامش از جاى برخاستند، و او نیز پس از احترام به مهمانان در جاى ویژه خود نشست. نگاه رو به اهل مجلس کرد و گفت: آقایان من نصف ثروت خود را که بالغ بر فلان مبلغ مى شود از نقد و مِلک و منزل و باغات و اغنام و اثاثیه به این طلبه که تازه از نجف اشرف بر من وارد شده مصالحه کردم و همه مى دانید که اولاد من منحصر به دو دختر است، یکى از آنها را هم که از دیگرى زیباتر است براى او عقد مى بندم، و شما اى عالمان دین، هم اکنون صیغه عقد را جارى کنید! چون صیغه محرمیت جارى شد، طلبه که در دریایى از شگفتى و حیرت فرو رفته بود، پرسید: شرح این داستان چیست؟ راجه گفت: من چند سال قبل قصد کردم در مدح امیرالمؤمنین (علیه السلام) شعرى بگویم، یک مصراع گفتم و نتوانستم مصراع دیگر را بگویم. به شعراى فارسى زبان هندوستان مراجعه کردم، مصراع گفته شده آنها هم چندان مطلوب نبود، به شعراى ایران مراجعه کردم، مصراع آنان هم چندان چنگى به دل نمى زد، پیش خود گفتم: حتماً شعر من منظور نظر کیمیا اثر امیرالمؤمنین (علیه السلام) قرار نگرفته است، لذا با خود نذر کردم اگر کسى پیدا شود و مصراع دوم این شعر را به صورتى مطلوب بگوید، نصف دارایى ام را به او ببخشم و دختر زیباتر خود را به عقد او در آورم. شما آمدید و مصراع دوم را گفتید، دیدم از هر جهت این مصراع شما درست و کامل و تمام و با مصراع من هماهنگ است. طلبه گفت: مصراع اول چه بود؟ راجه گفت: "به ذرّه گر نظر لطف بوتراب کند" طلبه گفت: مصراع دوم از من نیست بلکه لطف خود امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. راجه سجده شکر کرد و خواند: *به ذرّه گر نظر لطف بوتراب کند* *به آسمان رود و کار آفتاب کند* منبع: کتاب عبرت آموز تالیف استاد شیخ حسین انصاریان @abasali_fatemi

بهترین نقطه دنیا صَحن مولا حیدر است آن که گشته مالک دنیا و عُقبا حیدر است آبرو دارم من از شمس جمال مرتضی آن که کرده قلب ما را چو ن مُصَفا حیدر است فخر من باشد به عالم شیعه مولا شدم شیعگی من فقط از لُطف آقا حیدراست گر نگویند کافرهستم مردمان این جهان فاش گویم که خدای المُثَنا حیدر است او یداللهّ ، اسداللّه و شمشیر خداست اهل عالم صاحب عرش مُعَّلا حیدراست دست خود بر دامن لطفش بزنم من تا ابد آن که هرگز رد نکرده چو گدا را حیدر است نور خورشیدی که این گونه تلألو می زند بی شک از نور رُخ زیبای مولا حیدر است تا نگاهم به سر ایوان طلایت می خورد می نویسم بهترین بهترینها حیدر است فتح خیبر که شده شُهره در آفاق وجود کمترین کار امیر جان و دلها ، حیدر است من نباشم لایق مدح شهنشاه نجف آنکه باشد از دو دنیا فوق والا حیدر است

#حضرت_زینب #امام_حسین فکر کن ظهر شود روز به آخر برسد لحظه ها بگذرد و ساعت خنجر برسد لحظه ی آخر گودال به کندی برود خنجر کینه سراسیمه به حنجر برسد فکر کن بین اجانب به چه وضعی به چه حال؟ زینب از تل به تماشای برادر برسد هرچه بوده است به غارت برود ، در گودال بوسه ای از رگ خشکیده به خواهر برسد ازدحام است و در این معرکه زینب مانده به برادر برسد یا که به معجر برسد قد خم دارد از این غم چه کسی می دانست؟ ارث مادر وسط دشت به دختر برسد محسن ناصحی

✋کربلا اى زمین کربلا، من یاسمن گم کرده ام https://eitaa.com/fatemi414/10 آندم بریدم از زندگی دل https://eitaa.com/fatemi414/11 کلیم اگر دعــاکند ، بى تو روا نمى شود https://eitaa.com/fatemi414/12 مِهر تو را،به عالم امکان نمی دهم https://eitaa.com/fatemi414/13 خدا حافظی زائران کربلا https://eitaa.com/fatemi414/21 اینجا روان اشک خلایق از دو عین است https://eitaa.com/fatemi414/31 بود این گلشن گلهای زهرا https://eitaa.com/fatemi414/32 از تل زینبیه که زینب نظاره کرد https://eitaa.com/fatemi414/33 زمزمه ی کربلایی/به اشک و به سوز و نوایی/ https://eitaa.com/fatemi414/37 این حرم ماه بنی هاشم است،نوحه https://eitaa.com/fatemi414/38 فکر کن ظهر شود روز به آخر برسد لحظه ها بگذرد و ساعت خنجر برسد https://eitaa.com/fatemi414/229 آبروی نوکران هم از نگاه زینب است https://eitaa.com/fatemi414/226 آیم به قتـــــــــلگاه که پیدا کنم تو را https://eitaa.com/fatemi414/52

✋کربلا کَربَلا مرکز استان کربلا، یکی از شهرهای جنوبی کشور عراق، با جمعیت ۵۷۲٬۳۰۰ نفر (۲۰۰۳ م) در ناحیه غربی فرات قرار دارد و فاصله‌اش تا بغداد ۱۰۵ کیلومتر است. شهرت این شهر با نبرد کربلا در دهم محرم ۶۱ هجری قمری پیوند دارد. حرم حسین بن علی در شهر کربلا یکی از مکان‌های مقدس اسلامی و زیارتگاه مسلمانان شیعه‌است. تاریخ این شهر تا سال ۶۱ هجری قمری بیابانی بوده‌است به نام‌های نینوا، غاضریه و طف. اما بعد از سال ۶۱ قمری و رویداد کربلا، به‌تدریج مورد توجه شیعیان قرار گرفت و پس از ساخت گنبد و بارگاه برای کشته‌شدگان کربلا، به یکی از شهرهای زیارتی عراق تبدیل شد. حسین بن علی در روز دوم محرم سال ۶۱ ماهی همراه کاروانش به کربلا رسید و پس از اطلاع از نام آن سرزمین گریه کرد و گفت: «به خدا سوگند، این زمین زمین کربلا است.» سپس گفت: «این خاکی است که جبرئیل از سوی پرودگار برای جدم، پیامبر خداآورده و گفته‌است که حسین در آن خاک شهید می‌شود.»[نیازمند منبع] بنابر برخی گفته‌ها، امام حسین علیه السلام گوشه‌ای از زمین کربلا (زمینی به مساحت ۳۶ کیلومتر مربع) را که اکنون شامل قبر او و سایر شهدای کربلا می‌شود، به شصت هزار درهم از مردم نینوا و غاضریه خریداری کرد و با آنها شرط کرد که مردم را برای زیارت به خاک سپردگانش راهنمایی کنند و از زائرین قبرش تا سه روز پذیرایی کنند. ✋درباره کربلا کربلا از ثروتمندترین شهرهای عراق است و منابع اصلی درآمد آن از زائرین اماکن مذهبی و کشاورزی و بویژه محصول خرما است. این شهر از دو بخش قدیم یا بخش مذهبی و کربلای جدید تشکیل شده‌است. مدارس اسلامی و ساختمان‌های دولتی زیادی نیز در کربلا متمرکز شده‌اند. حرم حسین بن علی علیه السلام که در برخی از منابع نیز آن را مسجدالحسین نامگذاری کرده‌اند، در مرکز بخش مذهبی شهر کربلا قرار دارد. در روز عاشورا بسیاری از مسلمانان و شیعیان جهت زیارت این مکان به شهر کربلا می‌آیند. بسیاری از زائران مسن نیز به کربلا می‌آیند تا آخرین سال‌ها و روزهای زندگی خود را در این شهر سپری کنند. به دلیل وجود حرم امام حسین در شهر کربلا، ۱۰۰ مسجد و ۲۳ مدرسه دینی در این شهر ساخته شده‌است.

✋رجال سیاسی ایرانی مدفون در کربلا کربلای معلی در طول تاریخ، مدفن بسیاری از مشاهیر، پادشاهان و رجال سیاسی ایرانی بوده‌است، در مطلب زیر به بررسی این افراد می‌پردازیم: پادشاهان آل بویه پادشاهان آل بویه قدیمی ترین پادشاهان دفن شده در حائر حسین هستند. بسیاری از این امیران شیعه در توسعه، بازسازی و تزیین حرم امام حسین(علیه السلام) و دیگر امامان شیعه نقش مؤثری داشتند. چند تن از آنان در داخل بقعه‌ای در صحن کوچک خاک شده‌اند. در زمان‌های پیشین، بقعه‌ای بر فراز قبر آنان وجود داشت که در میان مردم به بقعه آل بویه شهرت داشت. در ۱۲۶۸ ق عبدالرسول خالصی به دستور رییس اوقاف وقت عراق این بقعه و آثار تاریخی آن را تخریب کرد. مظفرالدین شاه قاجار وی از پادشاهان قاجار است که فرمان مشروطیت را در ۱۳۲۴ ق صادر کرد و در همان سال از دنیا رفت. بر اساس وصیت اش او را در کربلا به خاک سپردند. قبر مظفرالدین شاه داخل رواق فقیهان یا رواق پادشاهان است و روی آن با موزائیک فرش شده‌است. محمد علی شاه محمد علی شاه فرزند مظفرالدین شاه از پادشاهان دوره قاجار و از مخالفان مشروطه‌است که به سبب به توپ بستن مجلس شورای ملی شهرت دارد. وی در ۱۳۴۱ ق از دنیا رفت و در کنار قبر پدرش دفن شد. این قبر نیز با موزائیک فرش شده و اثری از خود قبر نیست. احمد شاه احمد شاه فرزند محمد علی شاه و آخرین پادشاه سلسله قاجار است که در دوران وی کودتای ۱۲۹۹ رضا خان به وقوع پیوست. او در ۱۳۴۸ ق از دنیا رفت و در کنار قبر پدرش به خاک سپرده شد. روی قبر وی را با موزائیک فرش کرده‌اند. امیر کبیر میرزا تقی خان هزاوه‌ای مشهور به امیر کبیر، صدر اعظم معروف و شهیر عصر ناصرالدین شاه است که به دستور وی در ۱۲۹۸ ق در حمام فین کاشان به قتل رسید و در رواق پادشاهان به خاک سپرده شد. در کنار قبر وی فرزندش ساعد الملک و برادرش میزا حسین خان دفن شده‌اند. سلطان حمزه میرزا صفوی حمزه میرزا فرزند شاه اسماعیل صفوی از شاعران و ادیبان عصر صفوی بود. وی در ۹۹۷ ق در اردبیل از دنیا رفت و در داخل حرم امام و در رواق پادشاهان به خاک سپرده شد. حمزه میرزا دیوان شعر و کتابی در سلسله انساب و شرح حال شاعران و عالمان از خود به یادگار گذاشت. میرزا شفیع خان مازندرانی صدر اعظم وی از نخست وزیران یا صدر اعظم‌های عصر قاجار است که در ۱۲۲۴ ق درگذشت و در رواق پادشاهان دفن شد. میرزا موسی وزیر میرزا موسی خان وزیر طهران از حکم رانان عصر ناصری در ایوانی در سمت جنوبی صحن به خاک سپرده شده‌است. معیر الممالک دوستعلی خان معیر الممالک، رییس ضراب خانه و امور دارایی عصر ناصری، در داخل رواق دفن است. قبر او در اتاقی کوچک و آینه کاری شده قرار دارد. حاجی میرزا آغاسی از وزیران عصر محمد شاه قاجار است. او را در رواق پادشاهان به خاک سپردند. ظل السلطان ظل السلطان فرزند ناصرالدین شاه و حاکم اصفهان در عصر ناصری و مظفری است. قبر وی در رواق پادشاهان قرار دارد. زاهدالدین شاه شاهزاده هندی، برادر محمد نجف میرزا، به همراه چند تن از شاهزاده‌های هندی معاصر هند در رواق جنوبی دفن شده و مقبره کوچک آنان با آینه تذهیب شده‌است. معروف ترین آن شاهزاده‌ها، غیر از زاهدالدین شاه، سلطان برهان نظام شاه پسر سلطان احمد هندی است که در ۹۶۱ ق در هند از دنیا رفت. ادامه👇 مدفونین حرم امام حسین علیه السلام https://eitaa.com/fatemi414/346

✋جاهای دیدنی و زیارتی شهر کربلا کربلا جاذبه‌های گردشگری بسیار زیادی دارد. این جاذبه‌ها را به چند دسته مختلف می‌توان تقسیم کرد. ✅اماکن زیارتی کربلا کربلا تاریخ طولانی دارد و قدمت آن به اندازه عاشورا است. کربلا اماکن زیارتی بسیار زیادی را در خود جای داده است که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم: 🔹حرم امام حسین (ع): بارگاه امام حسین (ع) توسط مختار ثقفی ساخته شده است. با وجود اینکه این بارگاه بارها مورد حمله قرار گرفته و تخریب شده ولی حال و هوای بسیار خوب و آرام‌بخشی دارد. پیکر پاک فرزندان امام حسین یعنی حضرت علی‌اکبر و علی‌اصغر نیز در این حرم دفن شده است. 🔹حرم حضرت عباس (ع): حرم حضرت عباس فرزند بزرگوار حضرت علی (ع) که در واقعه کربلا حضور داشت، در این شهر واقع شده است. این حرم در فاصله ۳۷۸ متری و در بخش شمال شرقی حرم امام حسین (ع) واقع شده است. به حد فاصل این دو حرم، بین‌الحرمین گفته می‌شود. 🔹قتلگاه امام حسین و حضرت عباس (ع): گودال قتلگاه مکانی است که امام حسین در آن به شهادت رسیده است. این مکان در جنوب غربی حرم واقع شده است. نهر علقمه نیز مکانی است که حضرت عباس در آن به شهادت رسیده است. 🔹تل زینبیه: در نزدیکی حرم امام حسین (ع) تپه‌ای به نام تل زینبیه واقع شده است. این مکان جایی است که حضرت زینب برای مشاهده جنگ در آنجا می‌ایستاده است. 🔹خیمه‌گاه امام حسین (ع): در ۲۵۹ متری حرم امام حسین مکانی وجود دارد که محل خیمه زدن لشکر امام حسین (ع) در واقعه عاشورا بوده است. این منطقه با ضریحی پوشش داده شده است. در زیر این مکان چاه بثرالعباس واقع شده است. 🔹حرم طفلان مسلم: آرامگاه دو طفل مسلم بن عقیل که پس از عاشورا به اسارت گرفته شدند، در کربلا قرار دارد. این دو طفل در کنار رود فرات به شهادت رسیدند. 🔹مرقد شهدای کربلا: علاوه بر حرم امام حسین (ع) و حضرت عباس، پیکر ۷۲ تن از شهدای کربلا نیز در نزدیکی حرم دفن شده است. در بخش جنوب غربی حرم امام حسین (ع) پنجره نقره‌ای وجود دارد که قبور شهدا در آن قابل‌مشاهده است. از دیگر مکان‌های زیارتی شهر کربلا می‌توان به مرقدهای حربن یزید ریاحی، سید ابراهیم مجاب، حبیب بن مظاهر، ابن فهدحلی، ابن حمزه و امامزاده اخرس بن کاظم اشاره کرد ✍فهرست مطالب کانال عتبات https://eitaa.com/fatemi414/117

🔺خیمهِ گاه امام حسین (ع) را بهتر بشناسیم. یكی از مكان های زیارتی شهر كربلا «خیمهِ گاه حسینی» است كه در فاصله ۵۰۰ متری از حرم حضرت اباعبدالله الحسین قرار دارد. این مكان مقدس دارای رمز و رازهای فراوانی است. در ابتدای ورود به خیمهِ گاه، خیمه حضرت عباس قرار گرفته است. یكی از مكان های زیارتی شهر كربلا «خیمه گاه حسینی» است كه در فاصله ۵۰۰ متری از حرم حضرت اباعبدالله الحسین (ع) قرار دارد. این مكان مقدس دارای رمز و رازهای فراوانی است. این محل جایی بوده است كه كاروان امام حسین(ع) خیمه های خود را در آنجا به پا كرده بودند. مساحت خیمه گاه حدود ۲۰۰۰ متر مربع می باشد و محل خیمه های اهل بیت به تفكیك با ضریح های مختلف در آن مشخص شده است. نكته جالب در مورد خیمه گاه این است اولین خیمه كه در ورودی خیمه گاه می باشد، خیمه حضرت عباس (ع) است كه به نوعی تداعی كننده لقب پاسدار خیمه های اهل بیت می باشد. بعد از عبور از خیمه باب الحوائج (ع) با چلچراغ ها مواجه می شوید. در سمت راست بعد از خیمه حضرت قمر بنی هاشم (ع) قسمتی نمایان می شود كه خبر از خیمه گاه قاسم ابن الحسن، نوجوان ۱۳ ساله كربلا می دهد. با گذشتن از خیمه های اولیه چشم ها به محل زندگی سید شباب اهل جنه معطوف می شود، این همان جایی است كه دختران حضرت سیدالشهدا (ع) در روز عاشورا و زمانی كه همه یاران آن حضرت به شهادت رسیده بودند برای آخرین بار پدر را در آغوش كشیدند. دقیقا بدون هیچ فاصله ای و پشت این خیمه ، محل اقامت حضرت زینب بوده است كه عالم و آدم هنوز مدیون سخنرانی و زنده نگهداشتن قیام امام حسین (ع) در زمان اسارتش در شام و كوفه هستند. آخرین خیمه متعلق به امام سجاد (ع) است كه به واسطه وضعیت جسمی و بیماری ایشان در واقعه كربلا، باید تحت مراقبت می بودند؛ در صحن خیمه گاه در زمان های گوناگون برنامه هایی توسط دفتر بعثه مقام معظم رهبری برگزار می شود كه فهرست آن را می توانید در ابتدای سفر از مدیر كاروان و یا محل استقرار بعثه رهبری دریافت كنید. در این مكان مقدس هر روز از ساعت 10 صبح سخنرانی ،مداحی و روضه انجام می شود و نیز پنج شنبه ها وجمعه های هر هفته دعای كمیل و ندبه برگزار می گردد. ✍فهرست مطالب کانال عتبات https://eitaa.com/fatemi414/117

✋خیمه‌گاه در کربلا در واقعه کربلا آرایش خیمه‌های امام حسین (علیه‌السّلام) حالت نعل اسبی داشت تا حفاظت بیشتری داشته باشد. در پشت این خیمه‌ها خندق حفر شده بود تا از آن سمت، مورد تهاجم قرار نگیرند. اولین خیمه‌ای که نصب شده خیمه امام حسین (علیه‌السّلام) بود. این خیمه محل جلسات و بزرگ‌ترین خیمه بود. خیمه‌های بانوان را در غرب خیمه امام (علیه‌السّلام) برپا کردند. اما خیمه حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) را پشت خیمه امام حسین (علیه‌السّلام) نصب کردند و خیمه بنی‌هاشم اطراف خیمه زنان و کودکان و همگی در پشت خیمه امام حسین (علیه‌السّلام) قرار داشت. خیمه‌های یاران در قسمت شرقی و در کنار خیمه‌های بنی‌هاشم نصب شد، به طوری که تمامی خیمه‌ها چون نیم دایره‌ای بود و در نقطه محور و مرکز آن، خیمه امام حسین (علیه‌السّلام) قرار داشت. ✍فهرست مطالب کانال عتبات https://eitaa.com/fatemi414/117

دید زینب چون به دشت کربلا https://eitaa.com/fatemi8/385 اینجــا نگــــارخـــانـۀ گـــل‌هــای پـرپـر است https://eitaa.com/fatemi8/417 بوی غم بوی جدایی بوی هجران می رسد https://eitaa.com/fatemi8/419

✋مقام امام صادق (کربلا) مقام امام صادق (علیه‌السلام)، زیارتگاهی در نزدیکی حرم امام حسین‌ (علیه‌السلام) در کربلا است. امام صادق (علیه‌السلام) وقتی برای زیارت جدشان امام حسین (علیه‌السلام) به کربلا می‌رفتند، در این مکان اقامت می‌کردند. این مقام توسط جهان‌ دده ساخته شده و پس از سقوط رژیم بعث عراق در سال ۱۹۹۴م تجدید بنا گردیده است. این مقام، نزدیک رود فرات در شمال کربلا، در فاصله حدود یک کیلومتری حرم امام حسین (علیه‌السلام) قرار دارد و محل اقامت امام جعفر صادق (علیه‌السلام)، در زمان زیارت قبر جدشان سید الشهدا(علیه‌السلام) در کربلا، دانسته شده است. این مقام به دست یکی از صوفیان بکتاشی، به نام جهان دده، متخلص به کلامی، در سده دهم هجری ساخته شد. ۲ - تاریخچه درگذشته، بر فراز آن گنبدی کاشی‌کاری وجود داشت و اطراف آن را باغ‌های میوه فراگرفته بود. پس از قیام شیعیان عراق در ماه شعبان سال ۱۴۱۱ ه. ق، رژیم بعثی عراق، این مقام را به‌ طور کامل ویران کرد. اما در سال ۱۹۹۴ م، یکی از اهالی منطقه، پایه‌های ساختمان کنونی مقام را بنا کرد. پس از سقوط رژیم بعثی، در چند سال اخیر، کار تکمیل و توسعه ساختمان، از سر گرفته شده است. ✍فهرست مطالب کانال عتبات https://eitaa.com/fatemi414/117

مقام

خیمه گاه

خیمه گاه

کربلا

مدفونین

شهر

سامرا

سامرا از شهرهای اسلامی کهن در عراق است که در فاصله حدود ۱۲۰ کیلومتری شمال بغداد، واقع شده است. شهر اسلامی سامرا در دوره‌ بنی‌عباس تاسیس شده و حدود نیم قرن پایتخت حکومت عباسیان و دارای اهمیت بسیاری بوده ولی بعد از انتقال پایتخت عباسیان به بغداد رو به ویرانی نهاده است و تا امروز هم توسعه چشمگیری نداشته است. سامرا زادگاه حضرت مهدی (علیه‌السّلام) و مدفن امام هادی و امام عسکری (علیهماالسلام) است و از زیارتگاه‌های مهم شیعیان به شمار می‌رود.

- تاریخ سامرا شهر سامرا در ساحل سمت راست (شرقی) رود دجله و در فاصله حدود ۱۲۰ کیلومتری شمال بغداد، واقع است. گویا در محل این شهر، در دوره پیش از اسلام، روستای کوچکی وجود داشته است. هرزفلد، باستان‌شناس آلمانی، در محل این شهر، ظروف سفالی، از هزاره ششم قبل از میلاد، یافته است که نشان‌دهنده قدمت منطقه است. درباره ریشه تاریخی نام سامرا، گفته‌اند که این واژه، در اصل یک نام آرامی است که همانند سایر نام‌های آرامی، نظیر کربلا، عکبرا و حَرَورا، با الف مقصوره (بدون همزه) نگاشته می‌شود، به عقیده هرزفلد، این کلمه، تحریف نام آشوری این منطقه، یعنی «سرمارتا» است که در کتیبه‌های دوره آشوری، ذکر شده است. بر اساس برخی اقوال عامیانه رایج در دوره اسلامی، بنیان سامرا به سام، فرزند حضرت نوح (علیه‌السّلام)، نسبت داده شده است

- تغییر نام پس از تاسیس شهر اسلامی سامرا در دوره‌ بنی‌عباس، این شهر به نام «سُرَّ مَن رای» (به معنای این کس هرکه آن را ببیند، مسرور می‌شود) نامیده شد و تا مدت‌ها بدین نام مشهور بود، در این‌باره نقل کرده‌اند زمانی که معتصم عباسی، از نام این منطقه (سامرا) آگاه شد، آن را «سرّ من رای» نامید. روی سکه‌هایی که زمان عباسیان در آن شهر ضرب شده و اکنون در دست است، همین نام عربی وجود دارد، اما برخی، لفظ سامرا را تحریف نام دوره اسلامی آن می‌دانند. با این حال تقریباً مسلم است که واژه سامرا، ریشه در نام‌های کهنی دارد که مدت‌ها پیش از اسلام، بر این منطقه اطلاق می‌شده است.