حضرت علی (ع) شب تا سحر کوچه پس کوچه های شهر کوفه را قدم می زد و کیسه ی نان و خرما
و خوردنی را به دوش حمل می کرد، و سفره های خالی یتیمان را پر می کرد.
این طور امیرالؤمنین (ع) لطف و محبت به این مردمان کوفه می کرد.
اما این مردم با یتیمان اباعبدالله چه کردند؟ کاروان اسرای اهل بیت (ع) شب هنگام
پشت دروازه ی کوفه رسیدند. دستور رسید کاروان اهل بیت و لشکریان عمر سعد، شب را
بیرون کوفه بمانند، تا فردا، روز وارد شهر شوند و همه ی مردم اسرار را بتوانند ببینند.
در آن شب انواع غذاهای گوناگون را از درون شهر برای لشکریان عمر سعد آوردند
اما بچه های امیر المؤمنین (ع) همه با شکم گرسنه، سر بر سنگ های بیابان گذاشتند.
@@@@@@@@@@@@@@@@
👇👇
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
امیرالمؤمنین (ع) زخمی و مجروح در بستر افتاده بود . رنگ صورتش به قدری زرد شده که دیگر با رنگ زرد دستمالی که به سر بسته است ، قابل تشخیص نیست . بچه های امیرالمؤمنین (ع) دورش نشسته اند ، امیرالمؤمنین (ع) وصیت ها و سفارش ها را کرد . حضرت عباس (ع) دو زانو نشسته بود . هی این فرق شکافته ی بابا را نگاه می کرد و اشک می ریخت ، این صحنه را به ذهن بسپار ، کمی بیا جلوتر ، یک وقتی دیدند حضرت عباس (ع) سوار بر اسب ، تیر در چشم ، دستان بریده، خم شده است ، می خواهد تیر را با کمک زانوانش از چشم بیرون بیاورد . نامردی با شدت ، عمود آهنین را به فرق حضرت عباس (ع) فرود آورد . فرق او را مثل فرق پدرش علی (ع) شکافت ، شبیه پدرش امیرالمؤمنین (ع) شد
@@@@@@@@@@@@@
حسنین (ع) از دفن پدر بر می گشتند. نابینایی را دیدند، صحبت از فردی کرد که هر شب می آمده و به او کمک می کرده است. مشخصات آن فرد را داد. گفت: وقتی کنار من می نشست می فرمود:«مسکین، جالس مسکیناً، غریب جالس غریباً» حسین (ع) فرمودند: ای مرد آن فرد، پدر ما امیرالمؤمنین(ع) بوده، دیگر منتظر او نباش... آمد کنار قبر علی (ع) دعا کرد و گریست و همان جا از دنیا رفت. این یک نابینا بود این طور گریست و جان داد. یک نابینای دیگری هم بود آمد کربلا، کنار قبر امام حسین (ع) شروع کرد گریستن و روضه خواندن. یا اباعبدالله چرا جواب حبیبت را نمی دهی؟ بعد خودش جواب داد چطور از کسی که سر در بدن ندارد انتظار جواب سلام داری؟!.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
حضرت علی (ع) شب تا سحر کوچه پس کوچه های شهر کوفه را قدم می زد و کیسه ی نان و خرما و خوردنی را به دوش حمل می کرد، و سفره های خالی یتیمان را پر می کرد. این طور امیرالؤمنین (ع) لطف و محبت به این مردمان کوفه می کرد. اما این مردم با یتیمان اباعبدالله چه کردند؟ کاروان اسرای اهل بیت (ع) شب هنگام پشت دروازه ی کوفه رسیدند. دستور رسید کاروان اهل بیت و لشکریان عمر سعد، شب را بیرون کوفه بمانند، تا فردا، روز وارد شهر شوند و همه ی مردم اسرار را بتوانند ببینند. در آن شب انواع غذاهای گوناگون را از درون شهر برای لشکریان عمر سعد آوردند اما بچه های امیر المؤمنین (ع) همه با شکم گرسنه، سر بر سنگ های بیابان گذاشتند.
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
منم شمعی که از جان دادن پروانه میلرزد به روی گونه هایم اشک، دانه دانه میلرزد
از آن روزی که دشمن پشت پا بر هستی من زد دل ویـرانـه ام از دیـدن بیـگـانه میلرزد
چرا ازمن حسن حرف دلش را میکند پنهان چه بغضی در گلو دارد که بی تابانه میلرزد
حسینم روضۀ دیوار و در هر لحظه میخواند زمین و آسمان همراه این دردانه میلرزد
پریشان است موی کودکانم، فاطمه برگرد ببین با آه طفلان تو دارد شـانه میـلرزد
چه آمد بر سر این خانه بعد از رفتنت بانو صدای در که می آید تـمام خانه میلرزد
زبانحال حضرت علی علیه السلام بعد از شهادت حضرت زهرا
شاعر : وحید قاسمی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : غزل
همسایه ها به مجـلس خـتـمـت نیـامـدند من بودم و همین دو سه تا بچه های تو
خیلی به مجـتبای تو بر خورد فـاطـمـه فـامـیـل کـم گـذاشـت بـرای عــزای تـو
جـای تـمـام شـهـر خودم گـریه می کنم ازبس که خالیست در این خانه جای تو
زهـرا مرا ببخش، که نگـذاشت غـربتم یک خـتـم بـا شـکـوه بـگـیـرم بـرای تو
از دست گریه های تو، راحت شد این محل شـکـوه نـمی کـنند به من از صـدای تو
جان مرا جانان علی، هجر مرا پایان علی
درد مرا درمان علی
جانم علی جانم علی، ای جان جانانم علی
از مهر تو دارم نشان، عشق رخت دارم بجان
نام تودارم برزبان
جانم علی جانم علی، ای جان جانانم علی
من عاشق و تو دلربا، من بینوا تو پادشا
شاها نظرکن برگداجانم
علی جانم علی ای جان جانانم علی
جانم فدای روی تو، دل شد اسیر موی تو
باشم گدای کوی تو
جانم علی جانم علی ای جان جانانم علی
مُهرجبین من توئی، نقش نگین من توئی
آئین ودین من توئی
جانم علی جانم علی ای جان جانانم علی
۱_باب طوسی
منزل و کتابخانه شیخ طوسی
موسس حوزه نجف
خانه اش آتش میاد و حوزه میزنه
۲_تربیت سیدمهدی بحرالعلوم
محضر امام زمان ؛ثواب گریه امام حسین رو سوال حتی تباکی ..
که قبرش آنجاست.
۳_درب طرف خواهران
باب الفرج
۴_باب القبله
طرف قبله
۵_باب مسلم
حرمت مسلم رو ب کوفه
امام او را ب کوفی معرفی(برادری و قائل اعتماد فرستادم.
۶_درب اصلی باب الرضا
باب الساعه
بسمت مشهده
امام رضا امضا میکنه.
شیعه این طرفه..گستره شیعه..
قسمت شرق ایوان طلا
از پایین پا ادب زیارت هست.
شیخ بهامهندسی کرده
سلام علیکم
برنامه فرهنگی
۱_ساعت ۱۸ در صافی صفایرنامه روایتگری
۲_بعدنماز مغرب در مدرسه غروی (جشن ولادت حضرت باب الحوائج علیه السلام )
۳_مراسم نماز صبح و سپس مراسم بعثت ۴الی۵صبح و سپس حرم شناسی در صحن حضرت امیر المومنین علیه السلام
۴_
سلام
علاوه بابرنامه های فوق که تاکید میشود شرکت بفرمایید.
زیارت قبرستان وادی الاسلام و مسجد کوفه هست که زمانش رو آقای کاووسی اعلام میفرمایند
*برنامه هفتگی بعثه مقام معظم رهبری در نجف اشرف*
1⃣سخنرانی و مدیحه سرایی؛ *حرم مطهر امیرالمومنین(ع)، مدرسه غرویه واقع در صحن ایوان طلا*
🕙 هر روز بعد از نماز صبح
2⃣سخنرانی و مدیحه سرایی؛ *حرم مطهر امیرالمومنین(ع)، مدرسه غرویه واقع در صحن ایوان طلا*
🕙 هر روز بعد از نماز مغرب و عشاء
3⃣دعای کمیل و دعای ندبه؛ *حرم مطهر امیرالمومنین(ع)، مدرسه غرویه واقع در صحن ایوان طلا*
🕙 پنج شنبه بعد از نماز مغرب و عشاء و جمعه بعد نماز صبح
4⃣روایت گری ستارگان حرم وحرم شناسی؛ *حرم مطهر*
🕙 هر روز صبح و شب بعد از برنامه سخنرانی حرم
5⃣روایت گری بیت امام (ره)؛ *بیت امام(ره)*
🕙 هر روز صبح از ساعت ۹ الی ۱۰
6⃣از کعبه تا کوثر، شرح زندگی و فضائل حضرت علی(ع)؛ *صافی صفا*
🕙 هر روز از ساعت ۱۸
ناودان طلا در حرم امام علی(ع)
وسط بالاترين نقطه ايوان جنوبى حرم امام علی(ع)، ناودان طلا قرار دارد كه تنها راه خروجى آب باران، از بالاى گنبد و سقف ايوان است. این ایوان به جهت وجود ناودان در آن، «ایوان ناودان طلا» (ایوان میزاب الذهبی) نامیده شده است.
حرم امام علی(ع) در عصر کنونی بنای بزرگی است که شامل چهار در، پنج ایوان، یک صحن بزرگ و یک روضه و ضریح است. بنای حرم بعد از سقوط صدام در عراق و حضور ایرانیان در حال پیشرفت و بزرگ شدن است. در سالهای اخیر، صحن حضرت فاطمه(س) در قسمت غربی حرم، در دست ساخت است که فضای کلی حرم را تا ۱۴۰ هزار متر مربع گسترش میدهد.
آستان مقدس امام علی، محل دفن پیکر مطهر امام اول شیعیان است که در شهر نجف عراق قرار دارد.
این بارگاه ملکوتی و ضریح مقدس در حقیقت نمایشگاهی تاریخی از هنر اصیلِ هنرمندان مسلمانی است که به لحاظ زیبایی یکی از شاهکارهای بیبدیل را در حوزههای مختلف از جمله معماری رقم زدهاند.
امیرمؤمنان علی (علیهالسّلام) پیشوای بزرگ جهان اسلام و امام اول شیعیان، در شب ۱۹ ماه رمضان سال ۴۰ه. ق، یعنی سی سال بعد از رحلت پیامبر خاتم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)، با شمشیر زهرآلود ابنملجم مرادی در محراب مسجد کوفه ضربت خورد و بر اثر این ضربت در کمتر از دو روز یعنی روز ۲۱ ماه رمضان به شهادت رسید.
بر اساس وصیت حضرت علی (علیهالسّلام)، فرزندانش امام حسن (علیهالسّلام) و امام حسین (علیهالسّلام)، بدن مطهر ایشان را شبانه و بهطور مخفیانه، در زمین مرتفعی در پشت کوفه مدفون ساختند که به نامهای "نجف"، "ظهر الکوفه"، "الغری" و... خوانده شده است.
به دلیل کینهتوزی دشمنان خدا به این بزرگ مرد تاریخ اسلام، حضرت امیرالمؤمنین (علیهالسّلام) وصیت کردند که پیکر مطهرشان شبانه و مخفیانه به خاک سپرده شود تا دشمنان کینهتوزی امثال بنیامیه و خوارج از مکان قبر مطهر آگاهی نیابند؛ چون که از آنان بعید نبود، به هر هتک حرمتی دست زنند.
از این رو مدفن امیرمؤمنان (علیهالسّلام) در حدود ۱۵۰ سال از انظار عموم پنهان بود و فقط ائمه طاهرین و عدهای از شاگردان مخصوص آن بزرگواران از محل دفن آن حضرت آگاه بودند، و در فرصتهایی که دست میداد، دور از چشم دشمنان، تربت پاک شاه مردان را زیارت میکردند.
سرانجام در قرن دوم هجری، در عصر هارون الرشید، محل قبر علنی گردید و بنایی بر روی قبر ساخته شد. به عقیده شیعیان، دو تن از پیامبر الهی؛ یعنی حضرت آدم و نوح (علیهالسّلام) در کنار علی بن ابیطالب (علیهالسّلام) دفن شدهاند.
در دوره عضدالدوله دیلمی، بنای قبلی حرم تخریب و ساختمان بزرگ و باشکوهی بر قبر ساختند. همچنین در عهد صفویه به دستور شاه صفی (۱۰۳۸-۱۰۵۲ه. ق)، حرم مطهر و صحن آن توسعه داده شد.
در سال ۱۱۵۶ه. ق، به دستور نادرشاه، کاشیهای سبزرنگی که از دوره صفویه زینتبخش گنبد و گلدسته آستان بود، برداشته و بهجای آنها، از خشتهای طلا، استفاده گردید و پس از آن آقامحمدخان قاجار اولین ضریح را که از جنس نقره بود به حرم هدیه کرد.
البته در منابع اهل سنت، اقوال دیگری درباره محل دفن امیرمؤمنان (علیهالسّلام) ذکر شده است؛ از جمله گفتهاند جنازه شریف ایشان در قصرالاماره کوفه یا در رحبه (نزدیک کوفه) یا در بقیع مدینه، به خاک سپرده شده است. [
✅ - فضیلت نجف و حرم امام
بر پایه روایتی از امام صادق (علیهالسّلام)، کوفه در کنار مکه و مدینه، حرم خدا و حرم رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و حرم امام علی (علیهالسّلام) بیان شده است.
همچنین در روایت دیگری از امام صادق (علیهالسّلام)، مکه، حرم ابراهیم (علیهالسّلام)، مدینه، حرم حضرت محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و کوفه، حرم امام علی (علیهالسّلام) است.
براساس روایت دیگری از امام صادق (علیهالسّلام)، کوفه، زمین پاکیزهای است که در آن، قبور پیامبران مرسل و غیرمرسل و اوصیای پیامبران قرار دارد... و از آنجا، عدل الهی آشکار میشود و در آن، قائم حق تعالی قیام میکند و عدالت را برقرار مینماید و در آن، خانههای پیامبران و اوصیا و صالحان بوده است.
در روایت دیگری، امام صادق (علیهالسّلام) خطاب به مفضل بن عمر جعفی، غَری (نجف) را قطعهای از کوهی بیان کرده است که خداوند بر آن، با موسی (علیهالسّلام) تکلم کرد و عیسی (علیهالسّلام) را تقدیس نمود و ابراهیم (علیهالسّلام) را خلیل خود و محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) را حبیب خود برگزید و آن را مسکن پیامبران (علیهمالسّلام) قرار داد.
همچنین در روایتی از امام صادق (علیهالسّلام) آمده است که نجف، همان کوهی است که فرزند نوح (علیهالسّلام)، به آن پناه برد و گفت: "سَآوِی اِلیٰ جَبَلٍ یَعْصِمُنِی مِنَ الْمٰاءِ"؛ خداوند به کوه وحی کرد (خطاب نمود): «آیا او از من، به تو پناه میبرد؟» پس کوه در زمین نهان گشت و رشتهاش تا سرزمین شام بریده شد.
در روایت دیگری از امام صادق (علیهالسّلام) در تفسیر آیه: "وَ آوَیْنٰاهُمٰا اِلیٰ رَبْوَةٍ ذٰاتِ قَرٰارٍ وَ مَعِینٍ؛ آمده است که منظور از «ربوه»، نجف و منظور از «مَعین»، رود فرات است.
ابن عساکر، مورخ بزرگ اهلسنت نیز به سند خود از امام صادق (علیهالسّلام) نقل کرده است که در تفسیر آیه فوق، فرمود که منظور از «ربوه»، نجف، و منظور از «قرار»، مسجد آن ( مسجد کوفه) و منظور از «مَعین»، رود فرات است و هر درهم بخشش در کوفه، معادل صد درهم در جای دیگر و هر رکعت نماز، معادل صد رکعت در جای دیگر است و هرکس بخواهد از آب بهشت وضو بگیرد و از آب بهشت بنوشد و با آب بهشت غسل و شستوشو کند، از آب فرات استفاده کند.