eitaa logo
تکلیف بزرگ
568 دنبال‌کننده
603 عکس
617 ویدیو
176 فایل
🔸ارتباط @alam_yalam_beanallaha_yara @ste_gonabad5 جهت #روشنگری واجب فراموش شده.و #مطالبه گری فهرست کلی: https://eitaa.com/fatemi5/2772
مشاهده در ایتا
دانلود
رسالة الحقوق ⏪فأَمَّا حَقُّ اللَّهِ الْأَكْبَرُ فَأَنَّكَ تَعْبُدُهُ لَا تُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً فَإِذَا فَعَلْتَ ذَلِكَ بِإِخْلَاصٍ جَعَلَ لَكَ عَلَى نَفْسِهِ أَنْ يَكْفِيَكَ أَمْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ يَحْفَظَ لَكَ مَا تُحِبُّ مِنْهَا ⏪اما حق بزرگ‌تر خدا اين است كه او را بپرستى و چيزى را شريكش ندانى، و چون از روى اخلاص اين كار را كردى خدا در عهده گرفته كه كار دنيا و آخرت تو را كفايت كند و آنچه از آن بخواهى برايت نگهدارد.
گریان شدن امام(ره) از معنویت مردم و خانواده‌ی شهدا معنویت مردم و خانواده‌ی شهدا و اخلاص رزمندگان در جبهه‌ها، امام را به هیجان میآورد. من چند بار گریه‌ی امام را - نه فقط به هنگام روضه و ذکر مصیبت - دیده بودم. هر دفعه که راجع به فداکاریهای مردم با امام صحبت میکردیم، ایشان به هیجان میآمدند و متأثر میشدند. مثلاً موقعی که در محل نماز جمعه‌ی تهران، قلکهای اهدایی بچه‌ها به جبهه را شکسته بودند و کوهی از پول درست شده بود، امام(ره) در بیمارستان با مشاهده‌ی این صحنه از تلویزیون متأثر شدند و به من که در خدمتشان بودم، گفتند: دیدی این بچه‌ها چه کردند؟ در آن لحظه مشاهده کردم که چشمهایشان پُر از اشک شده است و گریه میکنند. بار دیگر موقعی گریه‌ی امام را دیدم که سخن مادر شهیدی را برای ایشان بازگو کردم: در شهری سخنرانی داشتم. بعد از پایان سخنرانی، همین‌که خواستم سوار ماشین شوم، دیدم خانمی پشت سر پاسدارها خطاب به من حرف میزند. گفتم راه را باز کنید، تا ببینم این خانم چه‌کار دارد. جلو آمد و گفت: از قول من به امام بگویید بچه‌ام اسیر دست دشمن بود و اخیراً مطلع شدم که او را شهید کرده‌اند. به امام بگویید فدای سرتان، شما زنده باشید؛ من حاضرم بچه‌های دیگرم نیز در راه شما شهید شوند. من به تهران آمدم، خدمت امام رسیدم، ولی فراموش کردم این پیغام را به ایشان بگویم. بعد که بیرون آمدم، سفارش آن مادر شهید به ذهنم آمد. برگشتم و مجدداً خدمت امام رسیدم و آنچه را که آن خانم گفته بود، برای ایشان نقل کردم. بلافاصله دیدم آن‌چنان چهره‌ی امام درهم رفت و آن‌چنان اشک از چشم ایشان فرو ریخت، که قلب من را سخت فشرد.۱۳۶۸/۰۳/۱۸
🔻در مقابل شیطان پناهنده بخدا 🔹وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۚ إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ 36 فصلت 🔸«قٰالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ إِلاّٰ عِبٰادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ»سوره صاد: - آيه 82 الى 83 لذا «إِنَّ عِبادی لَیْسَ لَكَ عَلَیْهِمْ سُلْطانٌ»[1]«كه بر بندگانم تسلّط نخواهى یافت» ❤️یوسف خود را به خدا سپرد و پناه به لطف او برد (قالَ مَعاذَ اللَّهِ)، 🔸 و ديگری توجّه به نعمت هاى بى ‏پايان خداوند که در تمام مراحل پشتیبان او بود و او را چنین عزیز و گرامی داشته بود و همچنین نمك شناسى نسبت به عزيز مصر كه در خانه ی او زندگى مى ‏كرد (إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوايَ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ)، سوّم اين كه خودسازى يوسف و بندگى توأم با اخلاص او كه از جمله ی «إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصِينَ» استفاده مى‏ شود، 🔹(وَرَاوَدَتْهُ الَّتِی هُوَ فِی بَیْتِهَا عَنْ نَفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الأبْوَابَ وَقَالَتْ هَیْتَ لَکَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّی أَحْسَنَ مَثْوَایَ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الظَّالِمُون) 🔸«إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَى الَّذینَ آمَنُوا وَ عَلى‏ رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُون»( نحل/99.)شیطان را بر كسانى كه ایمان آورده‏اند و بر خدا توكل مى‏كنند تسلطى نیست». 🔹بنابراین انسانی که به خداوند ایمان واقعی دارد و توکلش در کارها به ذات اوست خداوند هم ولی و سرپرست او می شود «اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا»[ بقره/257] خودش امور او را در دست می‌گیرد 🔸و کارهای او را سر و سامان می‌دهد و مدیریت چنین انسانی را بر عهده می‌گیرد و او را از ظلمت و تاریکی به نور هدایت می‌کند «یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّور»جایی که شیطان در آنجا حضور و وسوسه ای ندارد. @fatemi5
🔸 در فقه اصغر یعنی وقتی به توضیح المسائل مراجعه می‌کنید(احکام عملی)، می‌گویند که نیت ، گناه نیست و خداوند کسی را به سبب نیت گناه، نمی‌کند؛ تنها زمانی شخص را به عنوان گناهکار مجازات و کیفر می‌کنند که آن نیت گناه در به شکل گناه درآید. لذا اگر کسی قصد و نیت یا زنا داشت، ولی به هر دلیل مرتکب آن نشد، مجازات دزد و زناکار بر وی بار نمی‌شود. 🔹اما در فقه اکبر که علم وعلم و مجموعه تعالیم اسلام را شامل می‌شود، نیت ، گناه حساب می‌شود؛ و نه تنها در قیامت آثار دارد، بلکه در دنیا نیز آثار خودش را نشان می‌دهد. از همین رو خدا به هشدار می‌دهد و می‌فرماید: اِنْ تُبْدُوا ما فی‌ اَنْفُسِکُمْ اَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللهُ؛ اگر آنچه را در نفس‌های خودتان است، آشکار یا مخفی و نهان کنید، خدا آن را برای شما می‌کند.(بقره، آیه 282) حال آنچه نهان کردید، نیت خیر
هـمین طور که با ناراحتی، کتاب اعمالم را ورق می‌زدم و بـا اعـمال نـابود شده مواجه می‌شدم، یکباره دیدم بـالای صفحه با خط درشت نوشته شده: «نجات یک انسان» خـوب بـه یـاد داشـتم کـه مـاجرا چـیست. ایـن کار خالصانه برای خدا بود. به خودم افتخار کردم و گفتم: خـدا را شکر. این کار را واقعاً خالصانه برای خدا انجام دادم. مـاجرا از ایـن قـرار بـود کـه یـک روز در دوران جـوانی با دوستانم برای تفریح و شنا کردن، به اطراف سـد زاینده رود رفتیم. رودخانه در آن دوران پر از آب بـود و مـا هم مشغول تفریح. یکباره صدای جیغ یک زن و فـریادهای یـک مـرد همه را میخکوب کرد! یک پـسر بـچه داخـل آب افتاده بود و دست و پا می‌زد، هـیچکس هم جرئت نمی‌کرد داخل آب بپرد و بچه را نجات دهد. مـن شـنا و غـریق نجات بلد بودم. آماده شدم که به داخل آب بروم اما رفقایم مانع شدند! آن‌ها می‌گفتند: ایـنجا نزدیک سد است و ممکن است آب تو را به زیر بــکشد و بــا خــودش بـبرد. خـطرناک اسـت و... امـا یک لحظه با خودم گفتم: فقط برای خدا و پریدم داخـل آب. خدا را شکر که توانستم این بچه را نجات بـدهم. هـر طـور بود او را به ساحل آوردم و با کمک رفقا بیرون آمدیم. پدر و مادرش حسابی از من تشکر کـردند. خـودم را خشک کردم و لباسم را عوض کردم. آماده رفتن شدیم. خانواده این بچه شماره آدرس مرا گرفتند. ایـن عـمل خالصانه خیلی خوب در پیشگاه خدا ثبت شـده بـود. مـن هـم خـوشحال بودم. لااقل یک کار خـوب بـا نـیت الهی پیدا کردم. می‌دانستم که گاهی وقـت‌ها، یـک عمل خوب با نیت خالص، یک انسان را در آن اوضـاع نـجات مـی‌دهد. از ایـنکه این عمل، خـیلی بزرگ در نامه عملم نوشته شده بود فهمیدم کار مـهمی کـرده‌ام. اما یکباره مشاهده کردم که این عمل خـــالصانه هـــم در حــال پــاک شــدن اســت! بـا نـاراحتی گـفتم: مـگر نـگفتید فـقط کـارهایی که خـالصانه برای خدا باشد حفظ می‌شود، خُب من این کـار را فقط برای خدا انجام دادم. پس چرا پاک شد؟! جوان پشت میز لبخندی زد و گفت: درست است، اما شـما در مـسیر بـرگشت به خانه با خودت چه گفتی؟ یکباره فیلم آن لحظات را دیدم. انگار نیت درونی من مـشغول صـحبت بـود. من با خودم گفتم: خیلی کار مهمی کردم. اگر جای پدر مادر این بچه بودم، به همه خـبر می‌دادم که یک جوان به خاطر فرزند ما خودش را بـه خـطر انـداخت. اگـه من جای مسئولین استان بـودم، یـک هـدیه حـسابی و مراسم ویژه می‌گرفتم. اصـلاً بـاید روزنـامه‌ها و خـبرگزاری‌ها با من مصاحبه کــــنند. مــــن خـــیلی کـــار مـــهمی کـــردم. فـردای آن روز تـمام ایـن اتفاقات افتاد. خبرگزاری‌ها و روزنـامه‌ها با من مصاحبه کردند. استاندار همراه با خـانواده آن بـچه به دیدنم آمد و یک هدیه حسابی بـرای مـن آوردند و... جوان پشت میز گفت: تو ابتدا بـرای رضـای خـدا ایـن کار را کردی، اما بعد، خرابش کردی... آرزوی اجــر دنـیایی کـردی و مـزدت را هـم گـرفتی. درسته؟ گـفتم: هـمه ایـن‌ها درسـته. بعد باحسرت گفتم: چه کـنم؟! دسـتم خـالی اسـت. جـوان پـشت میز گفت: خـیلی‌ها کـارهایشان را برای خدا انجام می‌دهند، اما بـاید تـلاش کـنند تـا آخر این اخلاص را حفظ کنند. بـعضی‌ها کـارهای خـالصانه را در دنیا نابود می‌کنند! ________________________________ متن بالا از نرم‌افزار کتاب سه دقیقه در قیامت ارسال شده است شما می‌توانید از لینک زیر این کتاب را دانلود کنید 👇 https://cafebazaar.ir/app/com.threedaghighe.book/?l=fa
📚چنان‌که ذکر شد، نیت گناه و بدی، عذاب را به دنبال ندارد، اما نیت خیر، ثواب و پاداش را به دنبال خواهد داشت؛ در اینجا به نمونه‌هایی از روایات این باب اشاره می‌شود: 1. رسول خدا(ص) «ما در مدینه افرادی را باقی گذاشتیم که هیچ وادی‌ای را نپیمودیم و بر هیچ بالا نرفتیم و در هیچ سراشیبی قدم نگذاشتیم، مگر اینکه آنان نیز با بودند. عرض کردند: چگونه با ما هستند، در حالی که حضور پیدا نکردند؟ فرمود: ]با ماست[.» (کنزالعمال، ج3، ص 425) 🍃البته مراد این نیست که قصد کنند در کنار پیامبر(ص) داشته باشند و دیگر کاری انجام ندهند؛ بلکه قصد جدی برای حضور داشته باشند، و واقعا دل‌هایشان برای حضور در جبهه پر زند و موانعی مثل و امثال آن از حضور، محرومشان کرده باشد که در این صورت ان‌شاءالله خدا به آنها پاداش حضور را خواهد داد. 2. امام علی(ع) به مردی که آرزو می‌کرد کاش نیز حاضر می‌بود تا پیروزی خدا بر دشمنانش در جمل باشد، فرمود: «آیا دل برادرت با ما بود؟ عرض کرد: آری. حضرت فرمود: پس او با بوده است. هر آینه در این سپاه افرادی حضور داشته‌اند که هنوز در پشت پدران و زهدان مادران‌اند و به زودی روزگار آنان را به جهان هستی آورد و با وجود آنها (جبهه) ایمان نیرو گیرد) (نهج‌البلاغه- خطبه 55) ♦️استاد مطهری(ره) شبیه این داستان را درباره جنگ چنین نقل نموده است: «هنگامی که امیرالمومنین(ع) از جنگ صفین مراجعت می‌نمود، شخصی از آن حضرت خدمت ایشان آمد و عرض کرد: یا امیرالمومنین! دوست داشتم برادرم در این بود و به فیض درک رکاب شما نائل می‌شد. حضرت در جواب فرمود: بگو نیتش چیست؟ تصمیمش چه هست؟ آیا این برادر تو بود و نتوانست بیاید و در جنگ شرکت کند؟ و یا نه، بدون عذری از شرکت در جنگ خودداری کرد و نیامد؟ اگر معذور نبود و نیامد، بهتر همان‌که نیامد، و اگر عذری داشته که با ما باشد، پس با ما بوده است. آن مرد عرض کرد: بله یا امیرالمومنین! اینطور بود؛ یعنی نیتش این بود که با ما باشد. ♦️حضرت فرمود: پس نه تنها برادر تو با ما بود؛ بلکه با ما بوده‌اند کسانی که هنوز در مادران‌اند و افرادی که هنوز در اصلاب پدران‌اند. و تا دامنه قیامت اگر افرادی یافت شوند که واقعا از صمیم قلب نیت و آرزوهایشان این باشد که ای کاش علی را درک می‌کردم و در رکاب او می ‌جنگیدم، ما آنها را جزء اصحاب خود می‌شماریم.» (گفتارهای معنوی، ص 237) ♦️براساس همین منطق است که در امام حسین(ع) عرضه می‌داریم: «یا لیتنی کنت معکم فافوز فوزا عظیما؛ ای کاش من با شما بودم، پس به رستگاری بزرگی دست می‌یافتم، (و به شهادت می‌رسیدم).»
واضح است که و انسان‌ها از و نیت‌های آنان نشأت می‌گیرد. و هر کسی همان‌گونه که می‌اندیشد و نیت می‌کند عمل می‌کند. ➕ به تعبیر قرآن کریم «کل یعمل علی شاکلته» هر کس براساس (فکر و نیت خود) عمل می‌کند. (اسراء- 84) ↩️حال اگر مجموعه افکار و نیات انسان‌ها را به دسته و و الهی و شیطانی تقسیم کنیم، بنابراین اعمال و رفتار انسان‌ها یا در جبهه حق و خیر و الهی قرار دارد یا در باطل و شر و شیطانی. در بعد رفتاری و عملکردها طبیعی است که هر کس براساس نوع عملکرد و اعمال و کردار خویش جزا و پاداش داده می‌شود. 🔺 اما سؤال زمانی مطرح می‌شود که انسان به هر دلیلی نمی‌تواند و موفق نمی‌شود و نیات خود را به منصه برساند و جنبه عینی و عملیاتی به آنها بدهد. در اینجا محاسبه الهی چگونه خواهد بود و چه آثاری برافکار و نیات خیر و شر انسان‌ها مترتب می‌شود؟⬇️
🔹نیت انسان ساز است و از شخصیت انسان سرچشمه می گیرد. در حرکت وجودی انسان، علاوه بر شاکله، نیت بسیار اثرگذار است. کسی که نیت خیر داشته باشد، با آن نیت خیر در آخرت محشور می شود و کسی که نیت بدی داشته باشد با آن محشور می شود. 🔸از امام صادق (ع) نقل شده است: إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ اَلنَّارِ فِی اَلنَّارِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی اَلدُّنْیَا أَنْ لَوْ خُلِّدُوا فِیهَا أَنْ یَعْصُوا اَللَّهَ أَبَداً وَ إِنَّمَا خُلِّدَ أَهْلُ اَلْجَنَّةِ فِی اَلْجَنَّةِ لِأَنَّ نِیَّاتِهِمْ کَانَتْ فِی اَلدُّنْیَا أَنْ لَوْ بَقُوا فِیهَا أَنْ یُطِیعُوا اَللَّهَ أَبَداً فَبِالنِّیَّاتِ خُلِّدَ هَؤُلاَءِ وَ هَؤُلاَءِ ثُمَّ تَلاَ قَوْلَهُ تَعَالَى: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلىٰ شٰاکِلَتِهِ » قَالَ عَلَى نِیَّتِهِ . 🔹چرا اهل جهنم تا ابد در جهنم هستند؟ امام فرمودند: نیت این ها که اهل جهنم هستند این بوده است که تا زمانی که زنده هستند گناه بکنند، نیت انسان است که تجسم پیدا می کند و می شود جهنم، نیت ابدی گناه، می شود گناه ابدی! اهل بهشت تا زمانی که زنده هستند نیت دارند کارهای خیر انجام بدهند و نیت ابدی آن ها تجسم پیدا کرده و به بهشت ابدی می روند. در آیه ی قرآن آمده است: 🔸هر کسی با ساختار وجودی اش کار می کند، به این معنی که انسان جهنمی وارد جهنم می شود. 😔در آیه ای دیگر از قرآن کریم آمده است: وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ، هنگامی که حیوانات محشور می شوند. تفسیر آیه این است که در روز قیامت انسان هایی که وجود دارند به شکل حیوان محشور می شوند و باطن آن ها ظاهر می شود. ⬅️ ای که همراه ما هستند اگر نیت بد کنیم نمی نویسند، ابتدا می کنند تا ببینند به مرحله ی عمل می رسد یا نه، اگر به مرحله ی عمل رسید صبر می کنند تا ببینند شخص می کند یا خیر. بعضی از اعمال به خواست خداوند از چشم ملائک پوشیده است، همان گونه که در دعای کمیل آمده است: خدایا آن گناهانی که هیچ کس جز تو نمی داند. ♦️ولی بعضی از نیت ها که به مرحله ی عمل نمی رسد، نوشته می شود!
امام سجاد(ع) به نقل از کتاب شریف کافی فرمودند: «لا عَملَ اِلّا بِنیَّةٍ»، یعنی عمل جز به نیت نیست. با تکیه به این روایت شریف به یک سؤال رایج و شبهه مشهور می‌توان پاسخ داد. 🔻برخی می‌پرسند اگر فرد کار انجام دهد تکلیف او چیست؟ مثلاً اگر فردی خدای نکرده دین نداشته باشد اما با خود جامعه بشریت را از سختی نجات دهد چگونه به حساب او رسیدگی می‌شود؟ 🔺پاسخ در همین بیان نورانی امام سجاد(ع) نهفته است. مهم در اسلام و ملاک قبولی عمل، هر فرد است. «اِنَّما یَتقَبّلُ الله مِنَ المُتَّقین؛ خدا تنها از می‌پذیرد(سوره مائده/ آیه ۲۷)»؛ اگر فردی با نیت الهی دست به کاری بزند پاداش اخروی هم برای او منظور می‌شود و اگر نیت او کسب یا به اثبات رساندن توانمندی خود در به ثمر رساندن یک کار و نظایر آن باشد به دیگری مورد محاسبه قرار می‌گیرد. 🔺البته از آنجایی که برابر آیه هفتم سوره مبارکه زلزال «فَمَن یَعمَل مِثقالَ ذَرَّةٍ خَیراً یَرَهُ» کار خیر هم انجام شود در دستگاه محاسبه الهی فراموش نمی‌شود، ممکن است در همین دنیا شود. مثلاً در روایات هست که به‌دلیل خوش‌برخوردی با و باز بودن در اتاق محل حکومت، حدود ۴۰۰ سال دیرتر به مبتلا شد. این هم یک نوع محاسبه است که خدای سبحان در همین دنیا کار را تمام می‌کند تا پاداش‌دهی به روز موکول نشود و در آن روز سراغ نیت بد و اعمال ناشایست بروند. این در حالی است که برای مؤمنان که نیت الهی دارند علاوه بر پاداش دنیوی، در قیامت نیز پاداش داده می‌شود. 🔻طبیعی است که اگر نیت فردی فقط کسب دنیا باشد، برابر آیه ۲۰ سوره مبارکه شوری در همین دنیا هم حساب می‌شود و از آخرت بی‎نصیب خواهد بود. «مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ؛ كسى كه كشت آخرت بخواهد براى وى در كشته‏‌اش مى‏‌افزاييم و كسى كه كشت اين دنيا را بخواهد به او از آن مى‏‌دهيم ولى در آخرت او را نصيبى نيست». 🔺گاهی خدای سبحان با مرگ آسان، زندگی سرشار از و نظایر آن، در این دنیا می‌فرماید و او که نیت الهی نداشته پس از این تسویه حساب باید در انتظار رسیدگی به اعمال ناشایست و نیت سوء خود در روز قیامت باشد.
مردی نمى توانست اخلاص خود را حفظ کند، روزى چاره اندیشى کرد و با خود گفت: در گوشه شهر، مسجدى متروک هست که کسى به آن توجه ندارد و رفت و آمد نمى کند، خوب است شبانه به آن مسجد بروم، تا کسى مرا ندیده خالصانه خدا را عبادت کنم . در نیمه هاى شب مخفیانه به آن مسجد رفت، آن شب باران مى آمد و رعد و برق و بارش، شدت داشت. او در آن مسجد مشغول عبادت شد، در وسط هاى عبادت، ناگهان شنید، با خود گفت: حتما شخصى وارد مسجد شد، خوشحال شد «که آن شخص فردا مى رود و به مردم مى گوید این آدم چقدر انسان خداشناس و وارسته اى است که در نیمه هاى شب به مسجد متروکه آمده و مشغول نماز و عبادت است» او بر کیفیت و کمیت عبادتش افزود و همچنان با کمال خوشحالى تا صبح به عبادت ادامه داد، وقتى که هوا روشن شد، و به آن کسى که وارد مسجد شده بود، زیر چشمى نگاه کرد، دید آدم نیست بلکه سگ سیاهى است که بر اثر رعد و برق و بارندگى شدید، نتوانسته در بیرون بماند و به مسجد پناه آورده است . پیش خود شد که ساعت ها براى سگ، عبادت مى کرده است ....
🔺حاج امام قلي نخجواني، استاد معارف آقاسيدحسين قاضي پدر مرحوم حاج ميرزا علي آقا قاضي گويد: پس از آن كه به پيري رسيدم، ديدم با بالاي كوهي ايستاده ايم. من دست خود را بر گذاشتم و به او گفتم: مرا سن كهولت فرا رسيده، اگر ممكن است از درگذر. شيطان گفت: « اين طرف را نگاه كن». وقتي نظر كردم، اي بسيار عميق را ديدم كه از شدت خوف و هراس، عقل انسان مي ماند. شيطان گفت: « در دل من رحم و مروت و مهر قرار نگرفته است. اگر چنگال من به تو بند گردد جاي تو در ته اين دره خواهد بود كه تماشا مي كني!» 🔺ريشه ي بيشتر اختلاف ها، گرفتاري ها و نابساماني هاي جامعه ي ما، عدم اخلاص و فاقد هدف الهي بودن است. معمولاً يك طرف اختلاف و كشمكش - و در بعضي موارد هر دو طرف- بي اخلاصند.
❗️ 🍃مرحوم شیخ رجبعلی خیاط می گوید: روزی برای انجام کاری روانه ی بازار شدم. اندیشه ی ارتکاب گناهی در مغزم گذشت ، ولی بلافاصله منصرف شدم و استغفار کردم . 🍃 در ادامه راه ، شتر هایی که از بیرون شهر هیزم می آوردند ، قطار وار از کنارم گذشتند ، ناگاه یکی از شتران لگدی به سوی من انداخت که اگر خود را کنار نکشیده بودم آسیب می دیدم. 🍃به مسجد رفتم و این پرسش در ذهنم من بود که این رویداد امروز از چه امری سرچشمه گرفته است ؟ 🍂 در عالم معنا به من گفتند: این نتیجه آن فکرگناهی است که کرده ای! گفتم : من که آن گناه را انجام ندادم. پاسخ آمد : لگد آن شتر هم که به تو نخورد❗️ 📚کیمیای محبت 🍃امام صادق(ع) فرمود: «حواریون نزد حضرت عیسی(ع) جمع شده، عرض کردند: ای معلم خوبی‌ها! ما را ارشاد ]و هدایت[ نما... پس (عیسی) گفت: موسی، نبی خدا دستور داده که زنا نکنید، و من دستور می‌دهم که فکر زنا نکنید تا چه رسد به انجام آن؛ زیرا کسی که فکر زنا کند مثل کسی است که آتشی را در اطاق زینت شده(رنگ‌کاری و سفید شده) روشن کند که دود زینت‌ها را از بین می‌برد، گرچه خانه آتش نمی‌گیرد.» (وسائل الشیعه، ج20، ص 318)
عارف و اصل كامل، مرحوم ميرزا جواد آقا ملكي مي نويسد: از يكي از عالمان بزرگ نقل كرده اند كه او سي سال در صف اول نماز جماعت اقتدا مي كرد. پس از سي سال، روزي به عللي نتوانست خود را به صف اول برساند و در صف دوم ايستاد و از اين كه مردم او را در صف دوم ديدند گويا در خود خجالتي احساس كرد. از اين جا متوجه شد كه در اين مدت طولاني كه در پيشاپيش مردم و در رديف اول نماز مي خوانده از روي « ريا» بوده است. از اين تمام آن سي سال نماز را قضا كرد. مرحوم ملكي مي افزايد: برادرم! بنگر به اين عالم مجاهد و در مقام و منزلتش دقت نماي كه چگونه نماز جماعتش در اين زمان دراز، آن هم در صف اول، فوت نگرديد و با اين وصف، متصدي امامت جماعت نشد. نيز بنگر به احتياط او، كه چگونه براي يك شبهه اين همه نماز را قضا كرد و از اين جا عظمت اخلاص و اهميتي را كه علماي سلف براي آن قائل بودند درياب!
اخلاص و ویژه الهی خلوص نیت باعث می‌شود حضرت حق هدایت ویژه خود را در تمام امور بزرگ و کوچک زندگی شامل بنده خود نماید؛ چنان که رسول اکرم (ص) فرمودند: «طوبی للمُخلِصِینَ، اولئِکَ مَصابیحُ الهُدی، تَنجَلی عَنهُم کُلَّ فِتنَهٍ ظَلماء»؛ خوش به حال انسان های مخلص، آنها چراغ های هدایت هستند که هر فتنه و تاریکی از ایشان برطرف می‌شود.
1ـ در جنگ احد یکی از مسلمانان به نام ، بسیار با دشمن می جنگید، به طوری که شش یا هفت نفر از دشمن را به خاک هلاکت افکند، و بدنش پر از شد، اصحاب به طور مکرر به پیامبر(ص) می دادند که قزمان دلاورانه می جنگد، چندبار مجروح شده و... ولی پیامبر(ص) به جای از او می فرمود: «انّه من اهل النّار؛ او اهل دوزخ است.» سرانجام شخصی به رسول خدا(ص) عرض کرد: قزمان به شهادت رسید (او خیال کرد قزمان بر اثر شدت جراحات شهید شده، از این رو به پیامبر(ص) چنین خبر داد) پیامبر(ص) فرمود: «خداوند آنچه را بخواهد انجام می دهد.» یعنی همان گونه که گفتم خداوند او را داخل می کند. این موضوع برای آنان که می شنیدند شگفت آور بود، که چرا رزمنده قهرمانی این گونه سرزنش شده و به عنوان اهل جهنم معرفی می شود؟ اما طولی نکشید که معمّا حل شد، قزمان بر اثر جراحات جنگی در خانه خود بستری شد، مسلمانان به عیادت او می آمدند و او را به بهشت مژده می دادند، روزی او به مسلمانان گفت: «برای چه مرا مژده می دهید، سوگند به خدا من به نیت از با دشمن جنگیدم، و اگر این انگیزه نبود، هرگز نمی جنگیدم، اینجا بود که راز جهنمی بودن او از زبان پیامبر(ص) آشکار شد، چرا که نیت او برای خدا نبود، بلکه یک نوع گرایی انگیزه او برای جنگ بوده است. عجیب این که طولی نکشید که او بر اثر بی تابی کرد.»( 1) و این نیز نتیجه دیگری از نیت ناسالم او بود، که عاقبت او را تباه تر ساخت. 2ـ در عصر رسول خدا(ص) در یکی از جنگ ها، بین رزمندگان اسلام با سپاه کفر درگیری شدیدی به وجود آمد، در این میان، چشم یکی از رزمندگان اسلام به کافری افتاد که سوار بر چابک سفید رنگ شده بود، چهره زیبای الاغ، چشم آن رزمنده را خیره کرد، او با این نیت که صاحب آن الاغ شود به طرف الاغ رفت و با او درگیر شد، ولی ناکام شده و به هلاکت رسید، مسلمین به نیت آلوده او پی بردند و او را با عنوان الحمار (شهید راه الاغ) خوانده، و جنگ ناخالص او را محکوم کردند.(3) 3ـ عصر رسول خدا(ص) بود، یکی از مسلمانان با کمال شکوه و نشاط از کنار اصحاب عبور کرد، اصحاب به پیامبر(ص) عرض کردند: «اگر این گونه حرکت برای خدا باشد چقدر شایسته است؟» پیامبر(ص) فرمود: اگر او با این حرکت، برای تأمین هزینه زندگی کودکانش می رود، یا برای یاری رسانی به پدر و مادر پیرش تلاش می کند، و یا برای حفظ آبرو و شخصیت خود سعی می نماید، برای خدا و در راه خدا است و شایسته است، ولی اگر نیت و تلاشش ریا کاری و فخر فروشی است، برای شیطان و در راه شیطان است و بیراهه می رود.(4)
1- اخلاص، شرط قبولی اعمال خداوند متعال عملی را می‌پذیرد که فقط برای او باشد؛ 🔸حتی اگر ذره‌ای ناخالصی و ریا در آن باشد آن را نمی‌پذیرد.در روایات آمده فرشتگانی که مامور و ثبت اعمال ما هستند، اعمال خوب بنده‌ای را با بالا می‌برند تا اینکه همه مراحل را طی کنند و به پیشگاه حضرت حق می‌رسند. آنگاه در نزد خدا شهادت می‌دهند که فلان بنده تو عمل انجام داد. حضرت حق می‌فرماید: «شما اعمال بنده مرا دیدید و حفظ کردید؛ اما من بر دل او آگاه هستم. او با این عمل مرا نکرد. پس من بر او باد. پس ملائکه هم می‌گویند: لعنت تو و لعنت ما بر او باد.» 🔹منقول است که حاجی برای عیادت بیمار می‌رفت و عده‌ای هم با او بودند. نزدیک منزل بیمار که رسید برگشت و نرفت. اطرافیان پرسیدند: آقا چرا تا اینجا آمدید و حالا برمی‌گردید؟ آقا جواب داد: به قلبم کرد که وقتی بیمار مرا ببیند، از من خوشش خواهد آمد و می‌گوید که سبزواری چه انسان والا و است که به عیادت من آمده است. حالا بر می‌گردم تا هنگامی که اخلاص اولیه را بیابم و تنها برای خدا به عیادت بیایم. 2- اخلاص، سرچشمه رسول خدا (ص) فرمودند: «چنانچه بنده‌ای چهل روز خود را برای خدا خالص گرداند، خداوند متعال چشمه های حکمت را از قلبش بر زبانش جاری می گرداند». این در حالی است که قرآن کریم از حکمت چنین تمجید فرموده است: «وَ مَن یُوتِ الحِکمَهَ فَقَد أُوتِیَ خَیراً کَثیراً»؛بقره، 269.و به هر کسی حکمت عطا شود، خیر زیادی عطا شده است. 3- علاقه به اخلاص و تربیت خاص الهی پیامبر خدا (ص) فرمودند: «قَالَ اللهَ عَزَّوَجَلَّ لَا أَطَّلِعُ عَلَی قَلبِ عَبدٍ فَأعلَمَ مِنهُ حُبِّ الإخلَاصِ لِطَاعَتی لِوَجهی وَ ابتِغَاءَ مَرضَاتِی إلّا تَوَلَّیتُ تَقوِیمَهُ وَ سِیاسَتَهُ»؛ خداوند متعال فرمودند: هرگاه بنده خود را بنگرم و در آن علاقه به شدن در عبادت ها ببینم، اصلاح و او را خود به عهده می‌گیرم. نکته زیبای این حدیث این است که نفرمود: اگر در دل بنده خود اخلاص را ببینم اصلاحش را به عهده می‌گیرم، بلکه فرمود: اگر در دل او به اخلاص را ببینم، تدبیر و تربیتش را به عهده خواهم گرفت. حدیث قدسی: هرگاه دل بنده خود را بنگرم و درآن علاقه به خالص شدن در عبادت‌ها ببینم، اصلاح و تربیت او را خود به عهده می‌گیرم. 4- اخلاص و حفظ شدن از شیطان سرسخت ترین دشمن انسان، شیطان و یاران او هستند. دشمنی که به عزت خدا قسم خورده که تمام انسان ها را گمراه خواهد کرد. با این دشمن چه باید کرد؟ راه های متعددی برای این منظور وجود دارد. یکی از راه های غلبه بر شیطان، به دست آوردن اخلاص در امور است؛ چنان که خود او هم اعلام کرده که: «قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأغوِینَّهُم أجمَعِینَ إلّا عِبادِکَ مِنهُم المُخلِصِینَ»؛ص 82 و 83.
🔸كساني كه نزد مرحوم آية الله رحمه الله بودند نقل مي كنند كه آية الله پيش از وفاتشان خيلي ناراحت بود و مي گفت: عمر ما گذشت و ما رفتيم و نتوانستيم چيزي براي خود از پيش بفرستيم و عملي انجام دهيم. 🔸 يك نفرخيال كرد كه اين جا هم جاي تملق و چاپلوسي است و گفت: « آقا شما ديگر چرا؟! اين حرف ها را ما بيچاره ها بايد بزنيم، شما چرا؟ بحمدلله شما اين همه آثار خير از خود باقي گذاشته ايد، اين همه شاگرد تربيت كرده ايد، اين همه آثار كتبي به يادگار گذاشته ايد، مسجدي به اين عظمت ساخته ايد، مدرسه ها در كجا و كجا ساخته ايد و . . . » وقتي اين را گفت، آيه الله بروجردي اين حديث را فرمودند: 🔸 « أخلِص العَمَلَ؛ فَاِنَّ النّاقِدَ بَصيرٌ بَصيرٌ» عمل را بايد خالص انجام داد، نقاد آگاه آگاهي هست. تو خيال كردي اين اعمال كه در منطق مردم به اين شكل است، حتما در پيشگاه الهي هم همين طور است؟ 🔸بنابراين، تا پايان عمر بايد مواظب و مراقب بود تا شيطان انسان را به زير چتر خود نكشد و گوهر اخلاص را از كف آدمي نربايد.
اَالاِخلاصُ سِرٌ مِن اَسرارِي اِستَودَعتُهُ قَلبَ مَن اَحبَبتُ مِن عِباديِ؛ اخلاص يكي از اسرار من است كه در دل بندگان محبوب خويش به وديعت نهادم.
🔹از آنجا که خدا از خودمان به خودمان است(ق، آیه 16) به طور نه تنها از آشکار ما بلکه سرّ و و اخفی نیز خبر دارد که جزو ضمیرناخودآگاه ما است و خودمان نیز از آن نداریم.(طه، آیه 7) از همین رو به انسان می‌دهد که از خدا بر باشند و هرکاری را یا عمل نکنند: وَ اعْلَمُوا اَنَّ الله یَعْلَمُ مَا فِی اَنْفُسِکُمْ فَاحْذَرُوهُ؛ بدانید که خدا آنچه در نفس‌های شما است می‌داند، پس از خدا حذر کنید. (بقره، آیه 235) 🔹کسی که نیت دارد، نشان می‌دهد که دارای باطن است. به طور طبیعی بخشی از انسان همان اوست، چنانکه بخشی از آن در عمل نیز خودش را نشان می‌دهد. البته عمل تنها فعل و بدنی نیست، بلکه نیت و ایمان و امور باطنی نیز است. بر همین اساس این باطن در قیامت و دنیا خودش را نشان می‌دهد و خدا نیز شخص را بدان می‌کند؛ ⬅️چنانکه اگر طیب باشد محاسبه نیز خواهد شد. خدا می‌فرماید : وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَٰذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا ۚ وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا ۗ وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدً و کتاب [= کتابی که نامه اعمال همه انسان‌هاست‌] در آنجا گذارده می‌شود، پس گنهکاران را می‌بینی که از آنچه در آن است، ترسان و و می‌گویند:‌ای وای بر ما! این کتابی است که هیچ عمل کوچک و بزرگی را فرونگذاشته مگر اینکه آن را به شمار آورده است؟! و (این در حالی است که) اعمال خود را حاضر می‌بینند و پروردگارت به هیچ کس ستم نمی‌کند..(کهف، آیه 49)
«قل کلٌ یعمل على شاکلت تفسیر على بن ابراهیم در تفسیر آیه مذکور، از حضرت رضا(علیه السلام) روایت شده فرمود: «در روز قیامت نامه هاى اعمالى را نزد بندگانى مى آورند، آنها اعمال نیکى را در آن نامه ها مى بینند که آنها را انجام نداده اند، به خدا عرض مى کنند: «خدایا به عزتت سوگند خودت مى دانى که ما این کارهاى نیک را انجام نداده ایم.» خداوند مى فرماید: «صدقتم نویتموها فکتبناها لکم ثمّ یثابون علیها؛ راست مى گویید، شما نیت انجام این کارها را نمودید، و ما آنها را براى شما در نامه هاى اعمالتان نوشتیم، سپس شما مشمول پاداش آنها مى شوید.»