برای انس با قرآن باید دارای برنامه منظم بود و به چندین امر توجه کامل داشت:
1- حداقل روزی ده آیه از قرآن کریم و یا یک صفحه از آن تلاوت گردد، بدین معنا که تلاوت قرآن در هیچ روزی ترک نشود.
2- تدبر در قرآن و آیات نورانی اش فراموش نگردد.
3- آداب ظاهری قرآن مثل: با وضو بودن و رو به قبله بودن و حضور قلب داشتن در وقت تلاوت آن و سایر آداب رعایت گردد.
4- مواظب گناهان بودن و تصمیم بر ترک آنها و دوری از آنها چون قرآن کریم در سوره مبارکه واقعه در مورد اوصاف خود می فرماید: «انه لقرآن کریم فی کتاب مکنون لا یمسه الا المطهرون» برای استفاده از قرآن باید از نظر اعتقادات و نیت و اعمال پاک و پاکیزه بود وگرنه بهره ای از قرآن که خود پاک است و کتاب پاکان است نخواهیم داشت.
5- در بین گناهان باید بیشتر متوجه گناهان زبان بود، چون قرآن از طریق زبان و دهان خوانده و تلاوت می باشد پس باید به شدت از دروغ و غیبت و تهمت و آزار با زبان و سایر گناهان زبان اجتناب کرد. در حدیث آمده است «دهان های خود را که راه های قرآن است پاکیزه نمایید».
هر پیامبری معجزه ای داشته
چهار معجزه از معجزات پیامبر(ص) را که در قرآن
اهداف نزول قرآن
علل مهجوریت قرآن
پیامدهای مهجوریت قرآن
هر رزمنده یک قرآن همراه خود داشت، حتی برخی از شهدا را از روی قرآنهایشان شناسایی میکردند، شهید حسین علمالهدی یکی از همین شهدای شناسایی