🔴 خداوند خونخواه امام حسین (ع) 🔹یکی از القاب امام حسین(ع) ثارالله است. 🔹ثار به معنای مفعولی (مثئور) است، یعنی کشته شده‌ای که خونخواه دارد و ثارالله به کسی گفته می شود که خدا خونخواه اوست. 🔹کاری که امام حسین(ع) در پاسداشت و پاسداری از دین خداو کردند، نه تنها اسلام را زنده نگه داشت، بلکه دین و اخلاق را در جهان زنده و پابرجا کرد. و خداوند بوسیله امام زمان (عج) انتقام خون امام حسین(ع) را خواهد گرفت: 🌕 أَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ 🆔 @emame_zaman

🔴 حضرت عباس در بیان امام زمان (عج) 🔵 بزرگ ترین عباس شناس عالم در توصیف عموی بزرگوارشان در زیارت ناحیه مقدسه می فرمایند: 🌕 السَّلَامُ عَلَى ابی الفَضْل العباس‌بن‌امیرالمؤمنین، الْمِوَاسِی‏ أَخَاهُ‏ بِنَفْسِهِ، الْآخِذِ لِغَدِهِ مِنْ أَمْسِهِ‏، الْفَادِی لَهُ الْوَاقِی، السَّاعِی إِلَیْهِ بِمَائِهِ، الْمَقْطُوعَةِ یَدَاه‏... 📚 المزار الکبیر ص ۴۸۶ و اقبال الاعمال ج ۳ ص ۷۱ 🔺 سلام بر فرزند برومند علی، ابوالفضل العباس که غم‌خوار و غم‌گسار و جان‌نثار برادر بود و دیروزش را به پای فردایش قربانی کرد. فدایی و نگهبان و پاسدار امام بود، آب (آبرو) به کربلا بخشید و دستان بریده‌اش (پیوندگاه کربلا و تاریخ شد.) 🔹 در این سلام، عباس‌بن‌علی گفته نشده، عباس‌بن‌امیرالمومنین، طلیعه سلام است و این نسبت، خود گویای چه دقائق و لطایفی است که تنها اهل بصیرت و معرفت می‌فهمند. 🔹 در سلام امام زمان ، عباس «مُواسی» است و مواسی، کسی است که اندوه خویش را در اندوه دیگران گم می‌کند و محور «خود» را به پاس‌داشت ناز و نیاز دیگران می‌گسلد و در این میانه «خویشتن» نمی‌خواهد و نمی‌بیند و عباس در «حسین» گم شده است و همه، او می‌بیند و او می‌خواهد، حتی در موج‌خیز علقمه، تصویر حسین فراچشم اوست که می‌گوید: هذا حسین شارب المنون. 🆔 @emame_zaman

🔴 علی اکبر علیه السلام الگوی منتظران 🔵 خطر پذیری و ترس نداشتن از حوادث واقعه، یکی از ویژگیهای حضرت علی اکبر علیه السلام بوده است. آن حضرت با تمام خطراتی که در روز عاشورا متوجه ایشان بود، به قلب میدان زد و در راه یاری امام زمانش از هیچ تلاشی دریغ نکرد. 🌕 جوانان منتظر نیز می توانند برای یاری امام زمان خود از ویژگیهای شخصیتی حضرت علی اکبر الگوگیری نمایند. بدون تردید با تن‌آسایی و رفاه و تنبلی نمی توان ادعای یاری امام زمان علیه السلام را داشت. باید خطر پذیر بود و از اسایش و رفاه دوری نمود. 🆔 @emame_zaman

✍شب یازدهم محرم ۱۴۰۰ 👇 👈همزمان با شب جمعه ✋ارتباط قیام عاشورا با ظهور #منبرک_فاطمی @fatemi222

هدایت

یاران واقعی

امام و ظلم

عرضه اعمال

ایرانی ها

شاد کردن دل

والمحامین

ایران و سقوط

چمران و زمینه ظهور

وظیفه

چقدر بفکر امام

فضیلت انتظار

حرکت لب

مواسات

منتظر زرنگ

اشک

"تحقق اهداف عاشورا با قیام بقیه الله علیه السلام امام حسین علیه السلام با هدف زنده ساختن احکام قرآن و سنّت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و از بین بردن بدعت هایى که در نتیجه حاکمیت بنى امیّه در دین ایجاد شده بود، قیام کردند و در طول مسیر مدینه تا کربلا ضمن اشاره به انگیزه قیام شان فرمودند: «من به منظور ایجاد اصلاح در امّت جدّم رسول خدا صلی الله علیه و آله قیام کرده ‏ام، مى‏ خواهم امر به معروف و نهى از منکر کنم و به همان سیره و شیوه مرسوم جدّم پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و پدرم على ‏بن ‏ابی‏طالب علیه السلام عمل مى‏ کنم.»(بحارالانوار، ج45، ص6) حضرت على بن ابی طالب علیه السلام در توصیف سیره حکومتى امام مهدى علیه السلام مى ‏فرمایند: «هنگامى که دیگران هواى نفس را بر هدایت مقدم بدارند او [مهدى موعود علیه السلام] امیال نفسانى را به هدایت بر مى‏ گرداند و در شرایطى که دیگران قرآن را با رأى خود تفسیر و تأویل خواهند کرد، او آراء و عقاید را به قرآن باز مى‏ گرداند. او به مردم نشان خواهد داد که چگونه مى ‏توان به سیره نیکوى عدالت رفتار کرد و او تعالیم فراموش شده قرآن و سیره نبوى را زنده خواهد ساخت». (بحارالانوار، ج51، ص130.) امام صادق علیه السلام نیز مى‏ فرمایند: «حضرت مهدى علیه السلام تمام بدعت هاى ایجاد شده در دین را در سراسر جهان از بین خواهد برد و در مقابل، تک‏ تک سنت هاى نبوى را به اجرا در خواهد آورد.» (ینابیع ‏الموّدة، ج3، ص62).   نبودن در بيعت طاغوت زمان در اوصاف امام حسين عليه السّلام آمده كه روز عاشورا به آن حضرت(ع) عرض شد: به حكم و حكومت عموزادگانت سر فرود آور. فرمود: «لا و اللّه لا أعطيكم بيدي إعطاء الذّليل و لا أفرّ فرار العبيد؛ به خدا قسم كه هرگز دستم را از روى خوارى و ذلّت به شما ندهم و مانند بردگان فرار نمى‌كنم.» آن‌گاه با صداى بلند فرمود: «اى بندگان خدا! من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه بردم اگر قصد آزار و سنگسار مرا داريد، و به پروردگار خود و شما پناه مى‌برم از هر متكبرى كه به روز حساب ايمان نداشته باشد». و نيز، آن حضرت(ع) فرمود: مرگ در حال عزّت بهتر از زندگى با ذلّت است. همچنین، «در توقيعى كه در احتجاج از حضرت حجّت-عجّل اللّه فرجه الشريف-روايت شده آمده است: «و امّا علّت غيبت من، خداوند-عزّ و جلّ-مى‌فرمايد: يا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْياءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ(مائده، 101)؛ ای كسانى كه ايمان آورده‌ايد از چيزهايى مپرسيد كه هرگاه برايتان فاش گردد شما را بد آيد.» هيچ يك از پدرانم نبود مگر اين‌كه در گردن او بيعتى براى سركش زمانش واقع شد، ولى من در حالى خروج مى‌كنم كه بيعتى براى احدى از طاغوت‌ها بر گردنم نيست.» (ترجمه مکیال ص171 به نقل از احتجاج، ج2 ص284)   یاری خواستن  امام حسين عليه السّلام، هنگامى كه مى‌خواست از مكّه به سوى عراق خروج كند، يارى خواست و فرمود: «هر آن‌ كه حاضر است جان خود را در راه ما بخشد و خودش را مهياى لقاء اللّه نمايد، با ما بيايد كه ان شاء اللّه من فردا حركت مى‌كنم.» امام قائم حجّة بن الحسن-عجّل اللّه فرجه الشريف-نيز، هنگامى كه در مكّه ظهور مى‌كند، يارى مى‌طلبد، چنان‌كه از امام پنجم حضرت باقر عليه السّلام در حديثى طولانى و صحيح چنين آمده: «... در آن روز قائم عليه السّلام در مكّه است، پشت خود را به بيت اللّه الحرام تكيه زده و به آن پناه برده، بانگ مى‌زند: «اى مردم! ما از خداوند يارى مى‌جوييم، هر كه مى‌خواهد ما را اجابت كند كه ما خاندان پيغمبر شما هستيم، و نزديك‌ترين مردم به خدا و محمد صلّى اللّه عليه و اله. هر كس دربارۀ آدم با من بيعت دارد [بيايد] كه من نزديك‌ترين افراد به آدم هستم و هر كه دربارۀ نوح با من محاجّه دارد، من نزديك‌ترين كسان به نوح هستم، و هركه دربارۀ ابراهيم با من بيعت دارد، من نزديك‌ترين افراد به ابراهيم هستم، و هر آن‌كه دربارۀ محمد صلّى اللّه عليه و اله با من گفتگو دارد من نزديك‌ترين افراد به محمّد صلّى اللّه عليه و اله هستم، و هر كه دربارۀ پيغمبران بحث دارد بيايد كه من نزديك‌ترين مردم به پيغمبران هستم، مگر نه خداوند در كتاب محكم خود مى‌فرمايد: «إِنَّ اَللّهَ اِصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى اَلْعالَمِينَ ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اَللّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ»؛( آل عمران، 33) البتّه خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان برگزيد، فرزندانى هستند برخى از نسل برخى ديگر و خداوند شنواى داناست. پس من باقيماندۀ از آدم و ذخيرۀ از نوح و برگزيدۀ از ابراهيم و پاكيزۀ خالص از محمد-صلّى اللّه عليهم اجمعين-مى‌باشم. هرآن‌كه دربارۀ كتاب خدا با من محاجّه كند من نزديك‌ترين مردم به كتاب خدا هستم، و هركه دربارۀ سنّت رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله با من بيعت كند من به سنّت رسول خدا از همه نزدي

ك‌ترم. كسانى كه سخن امروز مرا شنيدند آنان را به خدا سوگند مى‌دهم كه به كسانى كه غايب بوده‌اند برسانند، و از شما مى‌خواهم كه به حقّ خدا و به حقّ رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و به حقّ خودم بر شما-كه حقّ قرابت به رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله مى‌باشد-اين‌كه ما را كمك كنيد و كسانى كه به ما ظلم مى‌كنند از ما منع نماييد، كه ترسانيده شديم و به ما ظلم شده و از شهر و فرزندانمان رانده شديم و بر ما سركشى كردند و از حقّمان كنارمان زدند و اهل باطل بر ما افترا بستند، خدا را خدا را دربارۀ ما، كه ما را وا مگذاريد و يارى‌مان نماييد كه خداوند شما را يارى كند.»(ترجمه مکیال ص276 به نقل از بحار ج52 ص238)   تلاش برای احیای عزت اسلام و مسلمین یکی از شعارهای محوری حضرت اباعبدالله علیه السلام در عاشورا این بود که «انسان های فرومایه می خواهند مرا میان شمشیر و ذلت مخیر کنند و هیهات منا الذله»؛ این شعار محوری است که حضرت (ع) بارها نیز به آن اشاره داشته اند که اگر شما می خواهید ذلیلانه زندگی کنید، بدانید که مردن عزتمندانه باارزش تر از زندگی ذلیلانه است. در حکومت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه نیز همین روند وجود دارد. ما در دعای افتتاح دولت عصر ظهور را به عنوان دولت کریمه مورد خطاب قرار می دهیم: «انّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فى دَوْلَةٍ کَریمَةٍ، تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ ...»، بنابر این، عزت بخشی یکی از ویژگی ها و اهداف این دولت است. همچنین در ادعیه و زیارات متعدد یکی از القاب امام زمان علیه السلام را «معزالاولیاء» خوانده اند. پایان پیام/9" http://shabestan.ir/detail/News/728463#:~:text=%D8%AA%D8%AD%D9%82%D9%82%20%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%81%20%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7,%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86%20%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85/9

"مراسم‌های عزاداری علاوه بر این‌که باید با یاد امام حسین (ع) برگزار شود باید برای آینده تاریخ نیز برنامه‌ریزی داشته باشد چرا که عزاداری عقب‌نشینی نیست بلکه اوج پویایی است. حجت‌الاسلام والمسلمین محمدصادق کفیل در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: معنی عاشورا یعنی انتظار و عاشورا یعنی زمینه‌سازی ظهور و بهترین بستر برای حرکت به سمت ظهور از طریق عاشورا به وجود می‌آید و این دو، یک جریان هستند که در امتداد یکدیگر قرار دارند. جریان عاشورا جریانی نیست که در صحرای کربلا تمام شده باشد. وی در ادامه گفت: عاشورا آغاز جریانی است که امام عصر (عج) آن را ادامه می‌دهد و پویاگر جریان توحیدی است. در عاشورا به تعبیری در خانه اهل بیت (ع) باز و پیوند با امامت مطرح شده است و زیبایی عاشورا این است که تمام حق در برابر تمام باطل قرار گرفت؛ با ظهور هم استقامت رخ می‌دهد. اگر عاشورا، عاشورا شد به دلیل آن بود که خداخواهی ایجاد شود و جامعه متمدن توحیدی شود. این کارشناس مهدویت ادامه داد: از طریق عاشورا است که جامعه به اوج پیوند با خداوند متعال می‌رسد. امام می‌آید تا جامعه را حیات واقعی ببخشد و مفهوم واقعی به زندگی زمانی رخ می‌دهد که ظهور معنی پیدا کند. امام عصر (عج) جریانات کربلا را کامل می‌کند ما هرچقدر بیشتر عاشورایی باشیم منتظرتر هستیم. در عاشورا باید وصف یاران را خوب یاد بگیریم. کفیل در ادامه با اشاره به این مطلب که باید ببینیم که چرا یک عده زمانی که به امام ملحق شدند جدا شده و عده‌ای دیگر به یاران امام اضافه شدند و دلیل آن چه بود، خاطرنشان کرد: برای زمینه‌سازی ظهور و مقدمات آن باید روی حادثه عاشورا کار کنیم. دلیل این‌که عاشورا رخ داد چه بود؟ آیا آنها امام را نمی‌شناختند؟ اگر آن را نمی‌شناختند چرا با ایشان همراه شدند و در ادامه‌ راه جدا شدند؟ اینها باید مورد بررسی قرار گیرد تا از این طریق زمینه‌سازی ظهور برای جامعه فراهم شود. وی در ادامه افزود: جامعه با عاشورا مقدمات ظهور را فراهم می‌کند. بهترین حرکت برای زمینه‌سازی ظهور ترویج قیام امام حسین (ع) است برهمین اساس است که می‌گویند «کل یوم عاشورا» این جمله نشات گرفته از آن است که هر روز باید منتظر بود و عاشورا فقط یک اتفاق تاریخی نبوده است. عاشورا مدل، حرکت و راهکاری است که باید در جامعه امروز از آن درس بگیریم. این عضو ستاد اقامه نماز بیان کرد: فرد منتظر باید همیشه خودش را در رکاب امام زمان‌اش ببیند. اگر اینگونه باشد راحت‌تر جامعه به سمت زمینه‌سازی ظهور پیش می‌رود. این‌که ما هر لحظه و هر روز منتظر ظهور باشیم چگونه حاصل می‌شود؟ این امر فقط با الگوگیری و فهم عاشورا صورت می‌گیرد. آنهایی که از امام در این قافله جدا شدند به دلیل یک لحظه غفلت بود. یک لحظه غفلت باعث می‌شود که انسان دست از امام خود بکشد. کفیل با اشاره به این موضوع که عاشورا جریان انتظار است، گفت: عاشورا فقط گریه بر گذشته تاریخ نیست اگر چه گریه بر گذشته تاریخ هم باشد درست است و اگر تمام عمر هم گریه کرده‌ایم کاری نکرده‌ایم اما باید این را هم در نظر بگیریم که مجالس عزاداری،سینه‌زنی و روضه‌خوانی ما باید برنامه‌ریزی برای آینده تاریخ باشد. مراسم‌های ما علاوه بر این‌که با یاد امام باشد رشددهنده جامعه و برنامه‌ریزی برای آینده نیز در آن صورت بگیرد. عزاداری، عقب‌نشینی نیست بلکه اوج پویایی است. وی در ادامه بیان کرد: عملا برخی به دلایل مختلف برعلیه عزاداری‌ها حرف‌هایی می‌زنند. هرچه پرچم عاشورا بالاتر باشد و جامعه بداند در کربلا چه گذشته است اینگونه راحت‌تر می‌تواند برای جریان ظهور برنامه‌ریزی کند. مجالس عزاداری باید تبیین کننده حادثه باشند و هر روضه‌ای که مطرح می‌شود فرد را درگیر این موضوع کند که در جامعه امروز چگونه می‌تواند با این مشکلات رفتار کند. این کارشناس مهدویت افزود: اگر امام حسین‌(ع) در یک غروب ندای «هل مِن ناصر یَنصُرُنی» سر داد امام عصر (عج) در تمام لحظات عمر سر می‌دهد و به شدت دنبال یار است. این ما هستیم که باید با زمینه‌سازی مقدمات ظهور فریادرس امام (عج) باشیم. وقتی جامعه حادثه عاشورا را بفهمد و با آرمان‌های آن آشنا شود راحت‌تر می‌تواند برای ظهور برنامه‌ریزی داشته باشد. فهم عاشورا باعث می‌شود که راحت‌تر مساله ظهور را در جامعه تبیین کنیم. انتهای پیام" https://www.isna.ir/news/97071106346/%DA%A9%D9%81%DB%8C%D9%84-%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%AC%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA#:~:text=%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%B3%D9%85%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%D8%B9%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%20%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%88%D9%87,%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%D9%BE%DB%8C%D8%A7%D9%85

"مهدی عجل الله تعالی فرجه، فرزند امام حسین علیه السلام و فرهنگِ انتظار برآمده از فرهنگ عاشورا و انتظارِ حسین دیگری را کشیدن است. این دو پیوندی دیرین و مستحکم با هم دارند. یکی رمز قیام و به پا خاستن شیعه است و دیگری، عامل حفظ و استمرار آن. عاشورا، دریچه ای به انتظار است و انتظار، تجلی آرزوها و آمال کربلا. انتظار، ثمره کربلاست. بدون کربلا، انتظار بی معناست. یاران مهدی(عج)، همه کربلائیند و در فراز و فرود تاریخ، غربال شده و آب دیده اند. مگر می توان بی عاشورا، انتظار داشت؟ انتظار بی عاشورا، انتظار بی پشتوانه است. انتظار و عاشورا، دو بال پرواز شیعه است؛ اگر این دو نبود، چشمه غدیر هم می خشکید. حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه، فرزند و خونخواه امام حسین علیه السلام. اولین کلام امام عصر عجل الله تعالی فرجه، یاد جدشان حسین بن علی علیه السلام است. شعار یاوران قائم آل محمد عجل الله تعالی فرجه، «یالثارات الحسین(ع)» است. یاری اباعبدالله علیه السلام، یاری حجت بن الحسن العسکری علیه السلام است. آن دو بزرگوار(ع) دارای لقب های مشترکی هستند، نظیر: ثارالله، غریب، رانده شده و ... . زیارت عاشورا از خونخواهی امام حسین علیه السلام در رکاب حضرت مهدی(عج) خبر می دهد. برای همین در فرازهایی از زیارت عاشورا به امامت و مهدویت اشاره شده و خونخواهی امام حسین(ع) با همراهی «امام منصور» طلب می شود و می خوانیم: «فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى اَکْرَمَ مَقامَكَ وَ اَکْرَمَنى بِكَ اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثارِكَ مَعَ اِمامٍ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ و َآلِهِ؛ پس مى خواهم از آن خدائى که گرامى داشت مقام تو را و گرامى داشت مرا بخاطر تو که روزیم گرداند خونخواهى تو را در رکاب آن امام یارى شده از خاندان محمد صلى اللّه علیه و آله». امام صادق(ع) در حدیثی فرمودند: «خداوند متعال حضرت مهدی(عج) را منصور نامیده است، همانگونه که پیامبر(ص) را محمد(ص) و عیسی(ع) را مسیح نامیده است»­ یعنی براساس این حدیث، آن امام منصوری که ما می خواهیم تا خونبهای سیدالشهدا(ع) را با ایشان طلب کنیم، امام مهدی(عج) است. در قرآن نیز آمده است: «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنٰا لِوَلِیِّهِ سُلْطٰاناً فَلاٰ یُسْرِفْ فِی اَلْقَتْلِ إِنَّهُ کٰانَ مَنْصُوراً»(اسرا/33) «و آن‌کس که مظلوم کشته شده، ما به ولىّ او حکومت دادیم که در کشتن اسراف و زیاده‌روى نکند، که او از جانب ما منصور و مورد حمایت است». در «ینابیع المودّه» در تفسیر این آیه مبارکه آمده است که این آیه دربارۀ امام حسین و حضرت مهدى علیهما السّلام نازل شده است. فرآیند خونخواهی امام حسین(ع) بعد از ظهور امام زمان(عج) خواهد بود تا خداوند به برکت ایشان و در سایه حکومت مهدوی، خونبهای سیدالشهدا(ع) را بگیرد و این نشان دهنده آن است که برخلاف نظر و خیال باطل امام ستیزان و مهدی گریزان، امامت و مهدویت با شهادت امام حسین(ع) از بین نخواهد رفت و تبار امام دوازدهم(عج) از سیدالشهدا(ع) است و امامت ایشان و آباء و اجدادشان به امامت امام حسین(ع) باز می گردد، یعنی بعد از شهادت ایشان نیز امامت ادامه خواهد داشت. علاوه بر این، در دعای شریف ندبه که تجدیدعهد با امام عصر(عج) و ابراز ناراحتی از فراق شان است، نیز بخش هایی به جد بزرگوار امام زمان(عج)، سالار شهیدان(ع) مربوط می شود. ندبه کنندگان مهدی(عج)، منتظران منتقم آل محمد(ص) اند تا تقاص خون به ناحق ریخته شده فرزند فاطمه علیهاالسلام را بگیرد و موجب شادی رسول خدا صلی الله علیه و آله شود. صبح جمعه و دعای سوزان ندبه، در فراق امام زمان(عج) و یاد سیدالشهدا علیه السلام است و چه بسا همین یاد امام حسین علیه السلام ، اثری ژرف در صدق و صفای دعاکننده بر جای نهد. بنابر آنچه رفت، عاشورا، پشتوانه فرهنگی انتظار است و منتظران مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه، پرورش یافته مکتب عاشورا هستند" https://article.tebyan.net/448948/%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B1%D8%A7%D9%87-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D9%88-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D8%B1-%D8%AA%D8%AC%D9%84%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%A7%D9%84-%DA%A9%D8%B1%D8%A8%D9%84%D8%A7#:~:text=%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C%20%D8%B9%D8%AC%D9%84%20%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87,%D9%85%DA%A9%D8%AA%D8%A8%20%D8%B9%D8%A7%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%20%D9%87%D8%B3%D8%AA%D9%86%D8%AF

روضه روز یازدهم محرم این دل تنگم هوای کربلا دارد حسین مرغ جانم میل دیدار ترا دارد حسین سالها دم از تو و کربلایت می زنم گر شود قسمت مرا صد بار جادارد حسین گر که هستم رو سیاه اما بود مویم سپید این سپیدی با تو بودن را ندا دارد حسین گر چه هنگام نماز کعبه باشد پیش رو قبله ای جز کربلا دل در کجا دارد حسین هر چه بشکست از بها افتاد غیر از دل که دل چون شکست از داغ تو قدر و بها دارد حسین می شود آیا که مژگانم کند جارو کشی خاک پاک زائرت را چون شفا دارد حسین کی شود گوشه قبرت را ببرگیرم چو جان در میان قتلگاه مردن صفا دارد حسین روز یازدهم محرم است ، روز عزا ست ، امروز امام زمان عزادار است برای عمه اش زینب گریه می کند همه زن و بچه ها را سوار کرد ، اما کسی نیست زینب را سوار کند یک وقت دیدند زینب سرش را برگرداند ، طرف گودال قتلگاه صدا زد : حسین جان پاشو زینبت را سوار کن ، خودش را انداخت روی بدن پاره پاره برادر،(یاد امام ، شهدا ، اموات ) . صدا زد : حسینم چرا انگشت و انگشتر نداری چرا عَمّامه بر سر نداری چرا این حنجرت خشک است و بی آب مگر عباس آب آور نداری زبان بگشوده زخم سینه تو مگر ای کشته تو مادر نداری