تشیع صهیونی روی دیگر تسنن صهیونی است. مخرج مشترک هر دو هم‌دلی با کیان موقت اسرائیل است...

جوراب‌قرمز‌ها خوش دارند خود را برائتی بخوانند اما با نفی اربعین برائت، بلند کردن پرچم مظلومان فلسطین در بین‌الحرمین را بدعت می‌خوانند...

تشیع صهیونی عنوان روزآمد آن چیزی است که طی سال‌ها اسلام امریکایی و شیعه‌ی انگلیسی می‌خوانده‌ییم...

با تجزیه‌طلب‌های محیط رایان با هم‌آن زبانی صحبت باید کرد که با تجزیه طلب‌های محیط عیان...

حضرت روح‌الله در منشور روحانیت چه کسانی را متحجر می‌خواند؟ هم‌آن انج‌من هزارپای حجتیه که جد سکولارهای شرمنده و پدر مذهبی‌های صورتی بوده است...

آن‌هایی که در محیط داخلی می‌گفتند: شاه شیعه است، امتدادشان در محیط خارجی می‌گفت: فلسطینی‌ ناصبی است. حضرت روح‌الله از مارهای خوش خط و خالی خون دل می‌خورد که کف خیابان شعار نه غزه، نه لبنان می‌دادند و اکنون پی بازگشایی لانه‌شان در خیابان طالقانیند...

این فصل جدایش معتقدان به نظام است؛ آن‌ها که در مشترک لفظی نظام، نظام را نظام شریعت می‌دانند و آن‌ها که در مشترک لفظی نظام، نظام را نظام قدرت می‌دانند...

آن چه پیش روی ما است سویه‌ی ریشو|چادری جنبش فواحش است...

وحدت و و وفاق بر سنت حسنه‌ی مشترک است و نه بر بدعت سیئه‌ی مستفرنگ...

بابی‌گری با ولی وصی را در تاریخ خوانده‌ییم؛ نوبابی‌گری با ولی فقیه اما نزدیک‌تر از آنی است که می‌پن‌داریم...

مصالحه‌ی موسمی ابطال‌طلب‌های سکولار ایرانی با حکومت اسلامی وفاق نیست، نفاق است...

وحدت درون بیت شیعی میان تشیع مصطفوی و تشیع صفوی است. ما با تشیع صهیونی وحدتی نداریم...

موج نخست پیاده‌روی قاصر اربعین، پیاده از خانه به عتبه، از دارالمؤمنین یزد به نقطه‌ی چاووش شهر، مزار شهدای گم‌نام بوستان کوهستان، در ابتدای جاده‌ی عتبات عراق و حجاز و شام. نوزدهم صفر ۱۴۰۳...

موج نخست پیاده‌روی قاصر اربعین، پیاده از خانه به عتبه، از دارالمؤمنین یزد به نقطه‌ی چاووش شهر، مزار شهدای گم‌نام بوستان کوهستان، در ابتدای جاده‌ی عتبات عراق و حجاز و شام. نوزدهم صفر ۱۴۰۳...

پیاده‌روی اربعین مسیر و مقصدش کربلاء است. این یعنی آن‌ها که از پیاده‌روی کامل اربعین جامانده‌اند در پیاده‌روی قاصر هم روی جاده‌ی عتبه‌ی حسینیه باید بروند...

مسیر حسینیه‌ی جماران به امام‌زاده علی‌اکبر به میدان امام حسین به حرم سیدالکریم به حرم حضرت روح‌الله، محور اصلی پیاده‌روی کامل از خانه به عتبه‌ی عراق و حجاز و شام در شهر طهران است. این یعنی پیاده‌روی قاصر روی این مسیر هم‌آن قدر سنت درست است که پیاده‌روی در فاصله‌ی نجف به کربلاء...

آن زائر که صبح اربعین به طرف عتبه‌ی حسینیه‌ی کربلاء تا نقطه‌ی چاووش شهر و روستا پیاده‌روی قاصر می‌کند، جامانده از پیاده‌روی کامل اربعین است، نه جامانده از پیاده‌روی اربعین یا زیارت اربعین...

به صراحت روایت، پیاده‌روی عتبه از خانه‌ی زائر شروع می‌شود که اراده‌ی زیارت دارد.‌ این یعنی پیاده‌روی قاصر اربعین، تا آن جا که می‌شود، هم‌آن قدر پیاده‌روی اربعین است که پیاده‌روی کامل اربعین تا حائر حسینی؛ پیاده‌هاش و موکب‌هاش...

جان‌مایه‌ی مناسک پیاده‌روی اربعین نه تجمع و‌تحشد که تحرک و توحد است. این یعنی امتداد تمام شریان‌های پیاده‌روی قاصر در روستا و شهرها تا پیاده‌روی کامل به طرف کربلاء، در عتبه‌ی حسینیه باید به هم برسد و هر کدام که نرسد به نظر پیاده‌روی اربعین نیست...

پیاده‌روی از حرم خانم فاطمه‌ی معصومه به مسجد جمکران، پیاده‌روی به مسجد است و مبنای روایی هم دارد، اما پیاده‌روی اربعین نیست. اگر کسی از پیاده‌روی کامل اربعین از خانه‌اش در قم مقدسه جامانده است روی جاده‌ی کربلاء باید تا امام‌زاده جمال‌الدین برود...

شریان‌های پیاده‌روی اربعین چه کامل بر آن‌ها از خانه تا عتبه برویم و چه قاصر از خانه تا نقطه‌ی چاووش، یک وارون‌درخت یک‌تای هم‌بسته‌اند. این یعنی پیاده‌روی بیرون از شریان‌های این وارون‌درخت هر چه باشد، ممکن است پیاده‌روی نمادین باشد اما پیاده‌روی اربعین نیست...

تشیع شیعه‌ی صهیونی، تشیع نیست تطبیع است...

تعطیل شنبه تشبه به کفار است...

وحدت ما با اهل سنت بر سر سنت است؛ ما بر سر بدعت با هیچ کس وحدت نداریم؛ جدای آن که در فقره‌ی یزید پسر معاویه و قتله‌ی سیدالشهداء تقیه‌ی با بدعت هم نداریم و بلند و علنی رفض و طعن و لعن می‌کنیم...

با سنی صوفی و خلفی و حتا سلفی می‌توان وحدت کرد. وحدت با سنی یزیدی و سنی سکولار و سنی صهیونی اما نشد است...