‏تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها. این که می‌شنویم که ایرانی‌ها پشت سید حسن نصرالله و حرکت حزب‌الله را خالی کردند یک‌تکه یاوه نیست؛ توصیف کنش خط استحسان در رده‌های کشوری و لشکری ما و کارگزاران سکولار نظام است؛ هر چند دامن خط اجتهاد و کارگزاران مکتبی نظام پاک از این ننگ بوده است...

روزهای نخست که ایرانی‌ها را در لبنان توجیه می‌کردم، می‌گفتم: راه‌برد اسرائیل تبدیل جبل عامل به بلندی‌های جولان دیگر است. با موشک خوردن کتاب‌خانه‌ی نسخ خطی آن آیت‌الله شیعی یا کشته شدن آن باستان‌شناس صهیونی دیگر معطل تبیین نظری نیستیم و هم‌این توصیف‌های میدانی به کفایت صریح است...

بن‌یادگرا کسی است که در توهم دفاع از سنت و شریعت بر فقاهت و ولایت شم‌شیر هم می‌کشد؛ نسخه‌ی معاصر مذل‌المؤمنین‌گوها...

شریعت‌مدارها با عرفی‌سازهای بدعت‌گزار به جهنم نمی‌روند. شریعت‌مدارها با بن‌یادگراهای سنت‌بسنده به به‌هشت نمی‌روند...

تفاوت شریعت‌مدار از بن‌یادگرا نه ارجاع به سنت است و نه ادعای نهضت است؛ در دست داشتن حجت است...

جوراب‌قرمزها لات کوچه‌ی خلوتند؛ قد قمه‌شان به کوتاهی خودزنی است. کف جنگ جهود با شیعه در جنوب لبنان چشم می‌‌دوانم تا حاضر به رزم ببینم‌شان و خبری از کباده‌کش‌های ولایت و برائت و رفض نیست...

اشکال‌ لبنانی‌ها در باره‌ی خالی شدن پشت سید حسن نصر الله و حرکت حزب‌الله از طرف ایرانی‌ها پاسخ ملی ندارد. امی به‌شان پاسخ می‌دهم: ایران دو امت در یک ملت است؛ امت اسرائیل به زبان پارسی در دولت-ملت ایران نه هیچ گاه پشت شما بوده است و نه خواهد بود؛ درست مانند قوات‌چی‌های خودتان...

ارتش اسرائیل تلاش می‌کند که با تک دورانی، با عبور از مقام شمعون وصی، به ساحل مدیترانه در اسکندرونیه برسد و پاشنه‌ی ناقورة را به محاصره ببرد. جاده‌ی ساحلی هنوز باز است. به رزمنده‌هایی فکر می‌کنم که می‌خواهند در ناقورة بمانند و بجنگند. ناقورة این شب‌ها پای‌تخت توحید در عالم است...

ملی‌گرایی انسان مسلمان را نسبت به امت و مناسک و مشاهد آن بی‌مبالات و بی‌حمیت می‌کند. این که با داعیه‌های ایران‌شهری کباده‌ی شیعه‌گری را می‌کشی اما موشک‌باران پهنه‌ی میانی مسجد امام علی تا مسجد سیده زینب در ضاحیه‌ی بیروت لبنان تکانت نمی‌دهد...

آن آتش‌بس که کیان اسرائیل به دنبال آن است کمابیش هم‌آن تطبیع عربی و برجام پارسی است، که در تلمود عبری هم آمده است: از نیل تا فرات مردم مسلمان برده‌ی جهود صهیونی باشند، به صدای پهپاد مسلح بالای سرشان عادت کنند، و دست از پا اگر خطا کنند با مربع قرمز و موشک کشنده پاسخ بگیرند...

سرطان اسرائیل را داستان‌نویس‌ها و سینماگرها و حقوق‌دان‌ها درمان نکردند، که دامن زدند. چاره‌‌ی این سرطان سرریز کرده تفنگ‌دارها است...

شیخ گفت: رتوریک حریف فکت نیست؛ برای زدایش شبهه و فتنه میان امت، جای آن که از نداشتن رسانه در لبنان بنالید، دولت در ایران را بدارید که موشک‌های انتقام را زنده به گور نکند...