اشعار امام رضایی درکانال: فضل الهی   ******************   اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع) محمد سهرابی   انگور می دهند که قربانی ات کنند لازم نکرده دعوت مهمانی ات کنند   صدها رواق در جگرت زهر باز کرد می خواستند آینه بندانی ات کنند   هر شب تو بر غریبی خود گریه می کنی مردم اگر چه سجده ی سلطانی ات کنند   تو نو به نو برای خودت گریه می کنی در صحن کهنه گر چه چراغانی ات کنند   وقتی خدا غریبی ما را نگاه کرد فرمود تا حسین خراسانی ات کنند   زن های طوس مثل زنان بنی اسد جمعند تا عزای پریشانی ات کنند   معصومه را به همرهی خود کشانده ای تا قبله گاه زینب ایرانی ات کنند   محمد سهرابی   ******************   اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع) – علی اکبر لطیفیان   نیلی ترین رنگ ها بر پیکرش بود معلوم بود امروز روز آخرش بود   معلوم بود آقای ما را زهر دادند وقتی که می آمد عبایش بر سرش بود   دستی به پهلوی پر از درد خویش داشت بر شانه دیوار دست دیگرش بود   دختر ندارد تا که دستش را بگیرد پس لااقل ای کاش آنجا خواهرش بود   پا شد خودش را جمع کرد اما زمین خورد این ضعف خیلی مایه درد سرش بود   اصلاً زمین خوردن برای او طبیعی است از بس که دنبال صدای مادرش بود   در حجره بی فرش خود افتاده بود و تصویری از گودال در چشم ترش بود   می گفت یا جدا "چرا خاکت نکردند " حتی "کفن بر جسم صد چاکت نکردند "   علی اکبر لطیفیان برگرفته از وبلاگ نود و پنج روز باران   ******************   اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع) – علی اکبر لطیفیان   هر چند ناتوان شدی اما ز پا نیفت ای هشتمین عزیز ،عزیز خدا نیفت   میترسم آنکه در بریزد به پهلویت باشد ز پا بیفت ولی بی هوا نیفت   کوچه به آل فاطمه خیری نداشته دیوار را بگیر و در این کوچه ها نیفت   مردم میان شهر تماشات میکنند این بار را به خاطر زهرا بیا نیفت   دامان هیچ کس به سرت سر نمی زند حالا که نیست خواهر تو پس زپا نیفت   تکه حصیر خویش از این حجره جمع کن اما به یاد نیمه شب بوریا نیفت   ای وای اگر به کرببلا بوریا نبود راهی برای دفن شه کربلا نبود    علی اکبر لطیفیان   ******************   اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع) – وحید محمدی   امشب کران درد دلم بی کران شده باران ابرهای غمم بی امان شده   باز این دل از غریبیتان حرف می زند از غربتی که همدم آن یک جوان شده   هم پای ناله های پر از سوز آخرت درّ گران ز چشم جوانت روان شده   از بس که گریه کرده صدایش گرفته است از پا نشسته، خسته شده، نا توان شده   رنگ از رخت پریده ، عرق کرده ای چرا ؟ آقا مگر که موقع پروازتان شده ؟   اینجا زمین کنار زمان گریه می کند گویا دوباره مادرتان روضه خوان شده   از لا به لای مقتل در خون نشسته ات یک بیت روضه زمزمه ی عرشیان شده   یک کربلا و یک تن بی سر کنار قبر یک بوریا کفن به تن آسمان شده   وحید محمدی

اشعار اهلبيت عليهم السلام                        اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع) اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع) - حسن لطفی   ناله اي بر لبم از فرط تقلا مانده سوختم از عطش و چشم به در وامانده   باز دلتنگ جوادم كه در اين شهر غريب به دلم حسرت يك گفتن بابا مانده   دست و پا مي زنم از بس جگرم مي سوزد به لب سوخته ام روضه ي زهرا مانده   جان به لب مي شوم و كرب و بلا مي بينم كه لب كودكي از فرط عطش وا مانده   مادرش چشم براه است كه آبش بدهند ولي از حرمله آنجا به تماشا مانده   شعله ورمي شوم از زهر و حرم مي بينم كه در آتش دو سه تا دختر نو پا مانده   دختري مي دود و دامن او مي سوزد رد يك پنجه به رخسار مهش جا مانده   اين طرف غارت و سيلي و نگاه بي شرم آن طرف بر سر نيزه سر سقا مانده   حسن لطفی   ******************   اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع)   ای که اعضای تو از زهر جفا می لرزد با زمین خوردن تو ارض خدا می لرزد   بارها پا شدی و باز به خاک افتادی با زمین خوردن تو عرش خدامی لرزد   به خدا ناله تو کی به مدینه برسد خواهرت تا شنود آه تو را می لرزد   پسرت آمده و روی تو را می بوسد لحن غمبار جواد ابن رضا می لرزد    جگرت سوزد و رویت به کبودی بزند پلک چشمان تو اینگونه چرا می لرزد   به روی خاک ولی سینه تو سنگین نیست تا رسد روضه به صحن تو صدا می لرزد   بی حیا، چکمه به پا، تیغ به دست آمده است چه شنیده است به گودال چرا می لرزد   این جگر گوشه زهراست که بی یار شده وسط این همه سرنیزه گرفتار شده   برگرفته از وبسایت دوستداران حاج منصور   ******************   اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع) – وحید قاسمی   مانند مادرت شده ای قد خمیده ای آقا چرا عبا به سر خود کشیده ای    با درد کهنه ای به نظر راه می روی  مانند مادرت چقدر راه می روی    خونِ جگر به سینه به اجبار می دهی  راهی نرفته! تکیه به دیوار می دهی   داغ غریبی تو، نمک بر جگر زند  خواهر نداشتی که برایت به سر زند    این جا مدینه نیست، چرا دل خوری شما  در کوچه های طوس زمین می خوری چرا    با «یاعلی» به زانوی خسته توان بده  خاک لباس های خودت را تکان بده    مقداری از عبای شما پاره شد، ولی...  نیزه نزد کسی به تو از کینه ی علی    این جا کسی به پیرهن تو نظر نداشت  فکر و خیال گندم ری را به سر نداشت   وحید قاسمی برگرفته از وبلاگ حسینیه   ******************   اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع) – محمد فردوسی   زهر جفا نیلی نموده پیکر من یعنی رسیده لحظه های آخر من   در بین حجره بر خودم می پیچم از درد این چه بلایی بود آمد بر سر من   چشمم نمی بیند،زمین خوردم دوباره این ضعف بسیارم شده درد سر من   درد کمر آخر امانم را بریده تازه شبیه تو شدم ای مادر من   از روضه های تازیانه، میخ، سیلی آتش زبانه می کشد از باور من   با هر نفس خون جگر می ریزد از لب آلاله می بارد کنار بستر من   شکر خدا این جا نبوده تا ببیند این صحنه ی جان کندنم را خواهر من   تصویری از گودال و تلّ زینبیه افتاده بین قاب چشمان تر من   محمد فردوسی   ******************   اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع) – مسعود اصلانی   آسمان زیر پرت بود زمین افتادی یک عبا روی سرت بود زمین افتادی   نه صدای تو به گوش کسی آن روز رسید نه کسی دور و برت بود زمین افتادی   صورتت خاکی و دستار و عبایت خاکی مادرت در نظرت بود زمین افتادی   زهر از جان تو آقا جگرت را می خواست آتشی بر جگرت بود زمین افتادی   ناله می کرد جوادت به سرش می زد آه اشک در چشم ترت بود زمین افتادی   مثل یک مار گزیده به خودت پیچیدی خوب شد که پسرت بود زمین افتادی   ولی افسوس به میدان دل خون برد حسین نیزه از پشت زدند و به زمین خورد حسین   مسعود اصلانی   ******************   اشعار شهادت حضرت امام رضا(ع) – علی اکبر لطیفیان   انگور سرخى سبز کرده دست و پایت را تغییر داده حالت حال و هوایت را   اى خاکِ عالم بر سرم حالا که مى‏آیى از چه کشیدى بر سر و رویت عبایت را؟   تو سعى خود را مى‏کنى و باز مى‏افتى این زهر خیلى ناتوان کرده است پایت را   وقت زمین خوردن صدا در کوچه مى‏پیچد آرى شنیدند آسمانى‏ها صدایت را   وقتى لبت خشکید و چشمت ناتوان‏تر شد در حجره‏ى در بسته دیدى کربلایت را   در حجره‏اى افتاده‏اى و تشنگى دارى تو کربلاى دیگر در حال تکرارى   قسمت نشد خواهر کنار پیکرت باشد بد شد، نشد امروز بالاى سرت باشد   بد جور دارى روى خاک از درد مى‏پیچى اى واى اگر امروز روز آخَرت باشد   حیف از سر تو نیست روى خاک افتاده؟ باید سرت الآن به دست خواهرت باشد   حالا غریبى را ببین دنبال تابوتت دختر ندارى لااقل دربدرت باشد 👇🏴👇🏴👇🏴👇 https://eitaa.com/fazlll دیوان اشعار مذهبی محمد اسماعیل فضل الهی

هرچه دارم از تو دارم زمزمه🕌 بانفس: محمد اسماعیل فضل الهی

#امام_رضا_ع_مدح_و_مناجات چه غم گر گنه کار و نامه سیاهم علی بن موسی الرضا داد راهم امام رئوفی که عالم فدایش کرم کرد و داد از عنایت پناهم سراپا شدم غرق دریای رحمت نگویید دیگر که غرق گناهم همه روی گردانده بودند از من رضا کرد با چشم رحمت نگاهم به جز دامن آل عصمت نگیرم به غیر از رضای رضا را نخواهم چو می‌خواست راهم دهد از کرامت عطا کرد، سوز دل و اشک و آهم اگر خوار بودم، اگر پست بودم رضا داد قدرم، رضا داد جاهم شدم خاک پای امام رئوفی که بر شهریاران کند پادشاهم گدایم گدایم گدایم گدایم گدای علی بن موسی الرضایم اگر چه گنه کار و آلوده هستم ز صهبای «لاتقنطوا» مست مستم سزد پا به بال ملائک گذارم که بر دامن این ضریح است دستم هم از جان بر این آستان رخ نهادم هم از دل بر این پنجره رشته بستم امام غریبان ولی نعمتم شد که عمری سر سفرۀ او نشستم به حبّ تو دادار را می‌ستایم به مهر تو معبود را می‌پرستم به پیمانه‌ای هستی‌ام را بسوزان به رویم میاور که پیمان شکستم به من در ز رأفت گشودی وگرنه تو بالای بالا و من پست پستم گدایم گدایم گدایم گدایم گدای علی بن موسی الرضایم خوشا آن غریبی که یارش تو باشی قرار دل بی‌قرارش تو باشی خوشا آن که تنها تو را دوست دارد چه خوش‌تر اگر دوستدارش تو باشی بر آن محتضر می‌برم رشک هر شب که شمع شب احتضارش تو باشی خوش آن‌ خانه‌بردوش دور از دیاری که هم خانه و هم دیارش تو باشی خوشا آن گدائی که تنهای تنها کناری نشنید، کنارش تو باشی خوشا آن تهی‌دست بی برگ و باری که در این چمن برگ و بارش تو باشی خوشا آن که یک عمر پروانه‌ات شد که یک لحظه شمع مزارش تو باشی شعاری به پیشانی خود نوشتم خوشا آنکه تنها شعارش تو باشی گدایم گدایم گدایم گدایم گدای علی بن موسی الرضایم تو آئینه‌ی طلعت کبریائی جگر پاره‌ی خاتم الانبیائی تو قرآن، تو توحید، تو دین، تو ایمان تو زهرای مرضیه، تو مرتضائی تو بدرالولایه، تو شمس الائمه تو مولا علی بن موسی الرضائی تو یاسین، تو طاها، تو کوثر، تو قدری تو کعبه، تو مروه، تو سعی و صفایی تو یار غریبانی و خود غریبی تو تنهائی و با همه آشنائی زهی جاه و رفعت، زهی لطف و رأفت که نه از خدا و نه از ما جدائی چو برخیزم از خاک، در حشر گویم علی بن موسی، کجائی؟ کجائی؟ به جان جوادت پی بازدیدم سه جائی که خود وعده دادی بیائی گدایم گدایم گدایم گدایم گدای علی بن موسی الرضایم نبی را به خاک حجاز است و ایران دو کس پاره‌ی تن، دو تن بهتر از جان مطاف ملک، فاطمه در مدینه علی بن موسی الرضا در خراسان یکی مدفنش بوسه گاه خلایق یکی خانه‌اش سوخت از نار سوزان رواق یکی سر بر افلاک برده مزار یکی مانده با خاک یکسان یکی در فراق پسر دل پر از خون یکی در عزای پدر دیده گریان یکی روز شد دفن در شهر غربت یکی شب غریبانه‌ تر از غریبان الهی زبان مرا وقت مردن به این بیتِ ترجیع، گویا بگردان گدایم گدایم گدایم گدایم گدای علی بن موسی الرضایم ✍غلامرضا_سازگار

درمدح امام رضا علیه السلام محمد اسماعیل فضل الهی

هرچه دارم از تو دارم زمزمه🕌 بانفس: محمد اسماعیل فضل الهی

/ربیع الاول، ماه شادی اهل بیت(ع)/ برکات و اعمال ماه ربیع الاول  ربیع الاول، سومین ماه سال هجری قمری است. از آنجا که ماه ربیع الاول و ربیع الاخر در آغاز این فصل جای گرفته‌اند به نام این فصل موسوم شده‌اند. مسعودی می‌نویسد: سالی که این نامگذاری انجام شده مقارن با فصل بهار بوده ‌است. ماه محرم و صفر را پشت سر گذاشتیم با اندوه و اشک و ناله، اشک ریختیم و دل تازه کردیم و با یاد ابا عبدالله الحسین(ع) و معرفت کسب کردیم، اکنون وقت آن است که در این بهار به یُمن رویش دوباره‌مان سجده شکر به جای آوریم و این بهار را قدر بدانیم و بندگی کنیم. این ماه در بین شیعیان به ماه شادی و سُرور معروف است. میلاد پیامبر اکرم(ص)، امام صادق(ع) و آغاز امامت حضرت مهدی(عج) در این ماه واقع شده‌اند. به گزارش ایسنا، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در کتاب المراقبات می‌نویسد: " این ماه همان‌گونه که از اسم آن پیداست بهار ماه‌ها است، به‌جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست. در این ماه، ذخایر برکات خداوند و نورهای زیبایی او بر زمین فرود آمده است. زیرا میلاد رسول خدا صلی اللّه علیه و آله و سلم در این ماه است و می‌توان ادعا کرد از اول آفرینش زمین، رحمتی مانند آن بر زمین فرود نیامده است زیرا برتری این رحمت بر سایر رحمت‌های الهی مانند برتری رسول خدا بر سایر مخلوقات است. " ماه ربیع‌الاول آمیخته با خاطره غم‌انگیزی چون شهادت امام حسن عسکری(ع) و مطابق روایت معروف، ماه میلاد مبارک پیامبر گرامی اسلام(ص) و امام صادق(ع)، هجرت پیامبر اکرم(ص) از مکه به مدینه، آغاز امامت پربرکت حضرت بقیة اللّه(عج) و ماه رخداد واقعه عظیم «لیلة‌المبیت» است. اعمال و وقایع رخ داده در ماه ربیع‌الاول به عنوان سومین ماه قمری؛ شب اوّل: این شب به نام «لیلة المبیت» مزیّن است، در این شب یک حادثه مهمّ تاریخی واقع شد و آن این که در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا (صلی الله علیه وآله) از مکّه به قصد هجرت به سوی مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان شد و امیر مۆمنان علی(علیه السلام) برای اغفال دشمنان، فداکارانه در بستر رسول خدا(صلی الله علیه وآله) خوابید. آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ؛ بعضی از مردمِ (با ایمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودی خدا می‌فروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است» (۱) در حقّ آن حضرت نازل شد. (۲) سال هجرت رسول خدا(صلی الله علیه وآله) مبدأ تاریخ مسلمانان است و تحوّلی عظیم در جهان اسلام روی داد. ۱- روزه گرفتن به شکرانه سلامتی پیامبر اعظم و امیرمومنان از گزند کفار و مشرکان در اول ربیع‌الاول. ۲- خواندن زیارت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و علی (علیه السلام) در این روز. روزه، که برای آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتی از ائمّه معصومین(علیهم السلام) آمده است: کسی که روز هفده ربیع را روزه بدارد، خداوند برای او ثواب روزه یکسال را مقرر می‌فرماید. روز هشتم: در روز هشتم ربیع الاول، سال ۲۰۶، شهادت امام حسن عسکری(علیه السلام) طبق روایتی واقع شده است و از همان روز، امامت حضرت صاحب الزّمان، حجّة بن الحسن ـ عجّل الله تعالی فرجه الشریف ـ آغاز شد. (۳) در این روز شایسته است زیارت امام حسن عسکری علیه السلام خوانده شود. و البته بسیاری معتقدند روز نهم ربیع، آغاز امامت آقا امام زمان (عج) است بین روز هشتم و نهم ربیع بین محدثان اختلاف است. ما قول مشهور را آورده‌ایم، و اینگونه نیست که فردای روز شهادت امام یازدهم آغاز امامت امام دوازدهم باشد بلکه توام با شهادت یک امام آغاز امامت امام بعدی است چرا که امامت ایشان از قبل مشخص بوده است. روز دهم: روز ازدواج رسول خدا(صلی الله علیه وآله) با حضرت خدیجه کبری(علیها السلام) است. روز دوازدهم: این روز مطابق نظر مرحوم شیخ کلینی و مسعودی و همچنین مشهور میان اهل سنت، روز ولادت با سعادت نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه وآله) است. (۵) همچنین در این روز، رسول خدا(صلی الله علیه وآله) بعد از ۱۲ روز که مسیر راه میان مکه و مدینه را پیمود وارد مدینه شدند. (۶) و نیز روز انقراض دولت بنی مروان در سال ۱۳۲ است. (۷) روز چهاردهم: در سال ۶۴ در چنین روزی، یزید بن معاویه به هلاکت رسید. (۸) وی پس از سه سال و نُه ماه خلافت که همراه با جنایات عظیمی بود که مهمترین آن واقعه کربلا و شهادت ابی عبداللّه الحسین(علیه السلام) و یارانش است در سن سی و هفت سالگی در منطقه «حوران» زندگی ننگینش به پایان رسید جنازه‌اش را در دمشق دفن کردند ولی اکنون اثری از او نیست. (۹) شب هفدهم: طبق روایات مشهور شیعه، شب ولادت حضرت خاتم الانبیا، رسول معظم اسلام(صلی الله علیه وآله) است و شب بسیار مبارکی است. (۱۰) ۱) غسل به نیّت روز هفدهم ربیع الاوّل. (فلاح السائل، صفحه ۶۱ )

💐🌴☀️🌺🌷🥀🎄🍏🌹 از جمله نمازهایی که آیت‌الله بهجت قدس‌سره به خواندن آن مداومت داشتند، نماز اول ماه است که در ابتدای ماه‌های قمری خوانده می‌شود. از امام جواد علیه‌السلام روایت شده است: هر گاه ماه جدید قمری آمد در روز نخست آن دو رکعت نماز بگزار و در رکعت اول آن پس از حمد ۳۰ بار سوره توحید و در رکعت دوم پس از حمد ۳۰ بار سوره قدر را بخوان؛ سپس صدقه بده که اگر این کار را کنی سلامتی در آن ماه را از خداوند متعال خریده‌ای. و در روایتی آمده است این دعا را پس از نماز بخوان: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَ مَا مِنْ دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ إِلَّا عَلَی اللَّهِ رِزْقُهَا وَ یَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَ مُسْتَوْدَعَهَا کُلٌّ فِی کِتَابٍ مُبِینٍ، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَ إِنْ یَمْسَسْکَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا کَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِنْ یُرِدْکَ بِخَیْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ یُصِیبُ بِهِ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ سَیَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْرًا، مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ، حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ، وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ، إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ، رَبِّ إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ، رَبِّ لَا تَذَرْنِی فَرْدًا وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوَارِثِینَ.   دیوان اشعار مذهبی: محمد اسماعیل فضل الهی

،معرفی امام حسین علیه السلام از زبان خودشان بانفس: محمد اسماعیل فضل الهی

‍ . |⇦•باز شب جمعه و... #روضه_امام_حسین علیه السلام ویژهٔ شب جمعه اجرا شده به نفس سید مهدی حسینی  ●━━━━━━─────── بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ باز شب جمعه و موکب نعم الحبیب نام تو بردم وزید از نفسم بوی سیب شور به پا کرده در هیئت انصار عشق روضه ی هَل مِن مُعین ناله ی أمَّن یُجیب عشق نفس گیر شد سینه زنَت پیر شد زود بیا دیر شد بر سر جسمِ حبیب گر بشکافی هنوز خاک شهیدانِ عشق می شنوی نوحه ای در غمِ شَیبُ الخَضیب آه از آن لحظه ای که با تن چاک چاک نهادی ای تشنه لب، صورت خود را به خاک تا تو شدی کشته ما بی سر و سامان شدیم غُلغله شد در حرم ولوله شد در خیام وای حسین کشته شد روضه همین والسلام ولوله شد درخیام ولوله شد درخیام به سمت گودال از خیمه دویدم من شمر جلوتر بود دیر رسیدم من سر تو دعوا بود ناله کشیدم من سر تو رو بردن دیر رسیدم من «حسین حسین حسین حسین» ای کشته ی گرسنه وتشنه ابی عبدالله حلقومتو سپردی به دشنه ابی عبدالله «سید مظلوم حسین جانم...» حسین رفته به گودال تا شهید شود حسین رفته به گودال رو سپید شود حسین رفته که صد مرتبه شهید شود قراربود گرفتار آن پلید شود اما بنا نبود شناسایی اش بعید شود «حسین آه حسین آه حسین آه» #سینه_زنی.. ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند سوختگان غمت با غم دل خرم اند هرکه غمت را خرید عشرت عالم فروخت باخبران غمت بی خبر از عالمند تشنه لبِ عالم ای شه مظلوم حسین فاطمه را نور عین ای شه مظلوم حسین "أَیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقْتُولِ بِکَرْبَلاءَ. اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج" .....ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ..... #شب_جمعه #روضه_سیدالشهدا_علیه_السلام #روضه_شب_جمعه #سید_مهدی_حسینی ┅═┄⊰༻↭༺⊱┄═┅ .