امام بود، ولی پیکرش به مسلخ بود
سر بریدۀ او در میان مطبخ بود
چگونه بود که باید امامِ قرآنی
تنور را کند از روی خویش نوررانی!
چگونه بود که کوفه امام را نشناخت
و یا شناخت ولی دینِ خود بدنیا باخت!
سَری که زینت اسلام و جان زینب بود
چه شد که داخل خورجین خولی آنشب بود
تنورِ گرم، سرِ خسته، هیزمش بِستر
محاسنِ پرِ خون بود، غرقِ خاکستر
تلاوت پسر فاطمه چنان پیچید
که سوز نغمۀ قرآن به آسمان پیچید
پیمبر و علی و مجتبی و زهرا را
نه، بلکه جذب خودش کرد اهل بالا را
ز انبیاءِ ٱولوالعزم، بسته صف اینجا
و تا فحولِ ملائک به گِرد خون خدا
به سر زنان، همه اهل جنان عزادارند
زمین و اهل همه آسمان عزادارند
رسید در وسط آنهمه نوا و خروش
أنابنُ فاطمه از آن سرِ بریده بگوش
أنالحسین، أنابنُ نبی، أناالعطشان
أناالغریب، أنابنُ علی، أناالعریان
صدای نالۀ زهرا بلندتر شده بود
شبی به گریه گذشت و دگر سحر شده بود
و جای زینب کبری در این سحر خالی
نبود تا که ببیند چه حال و احوالی
اگر چه دیدنِ رأس الحسین قسمت شد
هِلال یک شبِ زینب به نیزه رؤیت شد
#محمود_ژولیده
#تنور_خولی
#تنور_خولی
آنکه میبوسید جبریل امین خاک درش
سردرآورد از تنور خانهی خولی سرش
خواهرش دنبال او میگشت در مقتل ولی
یافت او را در تنور نیمهروشن مادرش
هرتنوری که غروبی داخلش نان پختهاند
قدری آتش هست تا شب در دل خاکسترش
دود میشد خاطرات مادرش کنج تنور
روی مویش میچکید اشکِ دو چشمان ترش
همسر خولی دگرگون شد سرش را تا که دید
بی گمان جان میدهد سررا ببیند دخترش
بوی نان آورد با خود از برای اهل بیت
سیر شد قبل از همه از زندگانی همسرش
راه طولانیِ این سر از تنور آغاز شد
اول راهی که این باشد، امان از آخرش
آن درختی که سرش را ظهر بر شاخه گرفت
گریه میکرد از سر شب تا سحر برگ و برش
✍سروده گروه ادبی #یا_مظلوم
#تنور_خولی
#حضرت_زینب_س_اسارت
#زبان_حال_امام_حسین_ع
بعد این پنجاهساله از تو دورافتادهام
تو زمین افتادهای، من در تنور افتادهام
صورت تو گَر شده از ضربهها افروخته
صورت من هم میان هُرم آتش سوخته
بوسه زد بر گونهام پیغمبرم، یادت که هست!
شانه میزد گیسویم را مادرم، یادت که هست!
حال زینب وضعِ این «گونه» به شکل دیگریست
عفو کن خواهر اگرکه موی من خاکستریست
تو صدایم میزدی وقتی دلم آزرده بود
چه کنم؟! شرمندهام خولی سرم را برده بود
غم مخور هرچند هجران دارد اذیت میکند
جای تو مادر ز من هر شب عیادت میکند
مادرم میگفت دیگر کوفیان مرتد شدند
من بمیرم مستها از چادر تو رد شدند
باورش سخت است تنها چه مسیری رفتهای
شش برادر داشتی! اما اسیری رفتهای
✍ #سیدپوریا_هاشمی